یَهُوَه دادرسی خواهد کرد

‏« آیا خدا برگزیدگان خود را که شبانه‌روز بدو استغاثه می‌کنند،‏ دادرسی نخواهد کرد؟‏» —‏ لوقا ۱۸:‏۷‏.‏

۱.‏ مشاهدهٔ ایمان چه کسانی شما را تقویت کرده است و چرا؟‏

در سراسر دنیا در میان شاهدان یَهُوَه عزیزانی هستند که سال‌هاست یَهُوَه را وفادارانه خدمت می‌کنند.‏ آیا شما چنین کسانی را می‌شناسید؟‏ شاید خواهری مسن را بشناسید که سال‌هاست تعمید گرفته و به ندرت پیش آمده است که در جلسات هفتگی حاضر نشود.‏ یا شاید برادری مسن را بشناسید که ده‌ها سال است هر هفته در جلسهٔ موعظه حاضر می‌شود.‏ باید گفت که بسیاری از این عزیزان تصوّر می‌کردند حارمَجِدّون باید سال‌ها پیش به وقوع می‌پیوست.‏ بر خلاف انتظار آن‌ها هنوز این دنیای ظالم و ناپاک برقرار مانده است.‏ اما این امر اطمینانشان را به وعده‌های یَهُوَه ضعیف نکرده و عزمشان را برای پایدار ماندن ‹تا به انتها› سست ننموده است.‏ (‏ متّیٰ ۲۴:‏۱۳‏)‏ به راستی که ایمان استوار این خادمان وفادار یَهُوَه باعث دلگرمی و تقویت ایمان کل جماعت است.‏ —‏ مزمور ۱۴۷:‏۱۱‏.‏

۲.‏ چه امری برای شاهدان تأسف‌آور است؟‏

^۲ در مقابل،‏ برخی شاهدان برخوردی کاملاً متفاوت نشان داده‌اند.‏ با این که آن‌ها سال‌ها در کار موعظه شرکت می‌کردند،‏  به مرور ایمانشان به یَهُوَه ضعیف شده،‏ سرانجام از شرکت در جلسات مسیحی باز ایستادند.‏ بسیار سخت و تأسف‌آور است که دوست و همنشین قدیمی خود را ببینیم که یَهُوَه را ترک کرده است.‏ این خواست قلبی ماست که همواره به ‹گوسفندان گم‌شده› کمک کنیم تا به گله باز گردند.‏ (‏ مزمور ۱۱۹:‏۱۷۶؛‏ رومیان ۱۵:‏۱‏)‏ چه عاملی بسیاری را قادر ساخته است که طی این سال‌ها ایمانشان را به وعده‌های خدا حفظ کنند در حالی که گروهی دیگر ایمانشان را از دست داده و همنشینی با قوم خدا را ترک کرده‌اند؟‏ ما چگونه می‌توانیم اعتقادمان را به نزدیک بودن ‹روز عظیم یَهُوَه› استوار و محکم نگاه داریم؟‏ (‏ صَفَنْیا ۱:‏۱۴‏)‏ برای پاسخ به این سؤال حکایتی را که در انجیل لوقا آمده است بررسی می‌کنیم.‏

هشدار به کسانی که در زمان آمدن «پسر انسان» زندگی می‌کنند

۳.‏ حکایت بیوه‌زن و داور به خصوص برای چه کسانی کاربرد دارد و چرا؟‏

^۳ حکایت بیوه‌زن و داور که عیسی نقل کرد در لوقا باب ۱۸ نوشته شده است.‏ مشابه این حکایت را در مقالهٔ قبل بررسی کردیم؛‏ یعنی حکایت مردی که مصرّانه از دوستش درخواست کمک کرد.‏ (‏ لوقا ۱۱:‏۵-‏۱۳‏)‏ مضمون آن بخش از کتاب مقدّس که حکایت بیوه‌زن و داور را شامل می‌شود نشان می‌دهد که این حکایت به خصوص برای آنانی کاربرد دارد که در زمان آمدن «پسر انسان» زندگی می‌کنند.‏ این زمان از سال ۱۹۱۴ آغاز شد یعنی از همان سالی که عیسی به مقام پادشاهی در آسمان رسید.‏ —‏ لوقا ۱۸:‏۸‏.‏ *

۴.‏ عیسی قبل از نقل حکایتی که در لوقا ۱۸ آمده است به چه موضوعی اشاره کرد؟‏

^۴ عیسی قبل از این که حکایت بیوه‌زن را شرح دهد با تشبیهی وضوح و گستردگی نشانهٔ حضورش به عنوان پادشاه را بیان کرد.‏ او آن را به صاعقه تشبیه کرد و گفت چون «برق که از یک جانب زیر آسمان لامع [تابان] شده تا جانب دیگر زیر آسمان درخشان می‌شود» به پادشاهی رسیدنش نیز به صورتی بارز و گسترده قابل تشخیص خواهد بود.‏ (‏ لوقا ۱۷:‏۲۴؛‏ ۲۱:‏۱۰،‏ ۲۹-‏۳۳‏)‏ با وجود روشن و واضح بودن این نشانه‌ها بیشتر افرادی که در «زمان آخر» زندگی می‌کنند به آن‌ها بی‌توجهند.‏ چرا؟‏ (‏ دانیال ۱۲:‏۴‏)‏ در واقع به همان دلایلی که مردم زمان نوح یا لوط به هشدارهای یَهُوَه بی‌اعتنا بودند.‏ مردم آن زمان تا روزی که نابود شدند به ‹خوردن و آشامیدن و خرید و فروش و زراعت و عمارت مشغول بودند.‏› (‏ لوقا ۱۷:‏۲۶-‏۲۹‏)‏ آنان هلاک شدند زیرا چنان غرق امور روزانهٔ زندگی بودند که توجه نمی‌کردند خواست خدا چیست.‏ (‏ متّیٰ ۲۴:‏۳۹‏)‏ مردم امروز نیز چنان غرق امور روزانه هستند که نمی‌توانند نشانه‌هایی که خبر از نزدیک شدن نابودی این دنیای دور از خدا را می‌دهد ببینند.‏ —‏ لوقا ۱۷:‏۳۰‏.‏

۵.‏ الف)‏ عیسی به چه کسانی هشدار داد و چرا؟‏ ب)‏ چه عاملی سبب شده است برخی ایمانشان را از دست بدهند؟‏

^۵ واضح است که عیسی نگران پیروانش نیز بود که مبادا دنیای شیطان آنان را منحرف کند و دوباره به روال زندگی گذشتهٔ خود بازگردند.‏ (‏ لوقا ۱۷:‏۲۲،‏ ۳۱‏)‏ برخی مسیحیان به این هشدار توجه نکردند.‏ آنان برای سال‌ها در آرزوی روزی بودند که یَهُوَه این دنیای ظالم و شریر را به پایان رساند.‏ اما  در آن زمانی که آن‌ها انتظار داشتند حارمَجِدّون رخ نداد.‏ از این رو مأیوس و دلسرد شدند.‏ اطمینانشان به نزدیک بودن روز داوری یَهُوَه رنگ باخت.‏ در موعظه سست شدند.‏ آنان به مرور به فعالیت‌های دیگری پرداختند تا جایی که دیگر زمانی برای امور روحانی باقی نماند.‏ (‏ لوقا ۸:‏۱۱،‏ ۱۳،‏ ۱۴‏)‏ در آخر به آنچه ترک کرده بودند بازگشتند.‏ آیا این موضوع تأسف‌آور و ناراحت‌کننده نیست؟‏

نیاز همیشگی به دعا

۶-‏۸.‏ الف)‏ حکایت بیوه‌زن و داور را نقل کنید.‏ ب)‏ عیسی در مورد کاربرد این حکایت چه گفت؟‏

^۶ چه کنیم تا اعتماد و اطمینانمان به تحقق وعده‌های یَهُوَه ضعیف نشود؟‏ (‏ عبرانیان ۳:‏۱۴‏)‏ پس از این که عیسی به پیروانش هشدار داد که به دنیای پلید شیطان برنگردند پاسخ این پرسش را روشن ساخت.‏

^۷ در گزارش لوقا می‌خوانیم:‏ «برای ایشان نیز مَثَلی آورد در اینکه می‌باید همیشه دعا کرد و کاهلی نورزید.‏» عیسی گفت:‏ «در شهری داوری بود که نه ترس از خدا و نه باکی از انسان می‌داشت.‏ و در همان شهر بیوه‌زنی بود که پیش وی آمده می‌گفت،‏ داد مرا از دشمنم بگیر.‏ و تا مدتی به وی اعتنا ننمود و لٰکن بعد از آن با خود گفت هر چند از خدا نمی‌ترسم و از مردم باکی ندارم،‏ لیکن چون این بیوه‌زن مرا زحمت می‌دهد،‏ به داد او می‌رسم،‏ مبادا پیوسته آمده مرا به رنج آورد.‏»‏

^۸ عیسی پس از نقل این حکایت کاربرد آن را نیز بیان نمود:‏ «بشنوید که این داور بی‌انصاف چه می‌گوید؟‏ و آیا خدا برگزیدگان خود را که شبانه‌روز بدو استغاثه می‌کنند،‏ دادرسی نخواهد کرد،‏ اگرچه برای ایشان دیرغضب باشد؟‏ به شما می‌گویم که به زودی دادرسی ایشان را خواهد کرد.‏ لیکن چون پسر انسان آید،‏ آیا ایمان را بر زمین خواهد یافت؟‏» —‏ لوقا ۱۸:‏۱-‏۸‏.‏

‏«داد مرا بگیر»‏

۹.‏ نکتهٔ اصلی حکایت بیوه‌زن و داور چیست؟‏

^۹ نکتهٔ اصلی این حکایت واضح و روشن است.‏ هم بیوه‌زن و داور آن را به وضوح بیان کرده‌اند،‏ هم عیسی به آن اشاره کرده است.‏ بیوه‌زن به داور التماس کرد:‏ ‹ داد مرا بگیر.‏› داور گفت:‏ «به داد او می‌رسم.‏» عیسی پرسید:‏ ‹آیا خدا دادرسی نخواهد کرد؟‏› عیسی در مورد یَهُوَه گفت:‏ «به زودی دادرسی ایشان را خواهد کرد.‏» (‏ لوقا ۱۸:‏۳،‏ ۵،‏ ۷،‏ ۸‏)‏ چه موقع خدا مشخصاً عدالت را برقرار و ‹ دادرسی خواهد کرد؟‏›‏

۱۰.‏ الف)‏ در قرن اوّل دادرسی در چه سالی رخ داد؟‏ ب)‏ برای خادمین کنونی یَهُوَه عدالت در چه زمانی و به چه صورت اجرا خواهد شد؟‏

^۱۰ در قرن اوّل،‏ در سال ۷۰ م.‏ بود که زمان دادرسی یا «ایّام انتقام» فرا رسید و اورشلیم و معبد آن ویران شد.‏ (‏ لوقا ۲۱:‏۲۲‏)‏ برای خادمین کنونی خدا عدالت در ‹روز عظیم یَهُوَه› اجرا خواهد شد.‏ (‏ صَفَنْیا ۱:‏۱۴؛‏ متّیٰ ۲۴:‏۲۱‏)‏ در آن زمان یَهُوَه «عذاب‌کنندگان» خادمینش را «عذاب می‌دهد» و عیسی مسیح «از آنانی که خدا را نمی‌شناسند و انجیل خداوند ما عیسی مسیح را اطاعت نمی‌کنند» انتقام خواهد کشید.‏ —‏ ۲تَسّالونیکیان ۱:‏۶-‏۸؛‏ رومیان ۱۲:‏۱۹‏.‏

۱۱.‏ از چه جهت عدالت و دادرسی «به زودی» انجام خواهد شد؟‏

^۱۱ اما منظور عیسی از این که به ما اطمینان می‌دهد یَهُوَه «به زودی» دادرسی خواهد کرد چیست؟‏ کلام خدا نشان می‌دهد یَهُوَه «دیرغضب» است اما زمانی که وقت اجرای عدالت برسد زود و سریع آن را به اجرا خواهد گذاشت.‏ (‏ لوقا ۱۸:‏۷،‏ ۸؛‏ ۲پِطْرُس ۳:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ در طوفانی که در روزگار نوح رخ داد شریران بی‌درنگ نابود گردیدند و در زمان لوط وقتی که آتش از آسمان بارید شریران هلاک شدند.‏ (‏ لوقا ۱۷:‏۲۷-‏۳۰‏)‏ عیسی گفت:‏ «بر همین منوال خواهد بود در روزی که پسر انسان ظاهر شود.‏» شریران بار دیگر «ناگهان» هلاک خواهند شد.‏ (‏ ۱تَسّالونیکیان ۵:‏۲،‏ ۳‏)‏ می‌توانیم کاملاً اطمینان داشته باشیم یَهُوَه اجازه نمی‌دهد حتی یک روز هم بیش از آنچه عدالت حکم می‌کند دنیای شیطان باقی ماند.‏

‏‹او دادرسی خواهد کرد›‏

۱۲،‏ ۱۳.‏ الف)‏ در حکایت بیوه‌زن چه درسی نهفته است؟‏ ب)‏ چرا می‌توانیم اطمینان داشته باشیم که یَهُوَه دعاهای خادمینش را می‌شنود و عدالت را برقرار می‌کند؟‏

^۱۲ حکایت بیوه‌زن و داور حقایق مهم دیگری را نیز آشکار می‌کند.‏ در توضیح این حکایت عیسی گفت:‏ «بشنوید که این داور بی‌انصاف چه می‌گوید؟‏ و آیا خدا برگزیدگان خود را که شبانه‌روز بدو استغاثه می‌کنند،‏ دادرسی نخواهد کرد؟‏» واضح است که منظور عیسی این نبود که یَهُوَه رفتاری مانند مرد داور با پرستندگانش دارد.‏ بلکه عیسی با این حکایت و  نشان دادن تضاد آشکار بین یَهُوَه خدا و مرد داور درسی مهم از یَهُوَه به پیروانش آموخت.‏ در اینجا به برخی از تفاوت‌های بین یَهُوَه خدا و مرد داور اشاره می‌کنیم.‏

^۱۳ در حکایت عیسی داور مردی «بی‌انصاف» بود،‏ اما می‌دانیم که «خدا داور عادل است.‏» (‏ مزمور ۷:‏۱۱؛‏ ۳۳:‏۵‏)‏ داور هیچ توجهی به بیوه‌زن نداشت،‏ اما یَهُوَه خدا به تک‌تک ما توجه دارد.‏ (‏ ۲تواریخ ۶:‏۲۹،‏ ۳۰‏)‏ داور هیچ تمایلی نداشت به بیوه‌زن کمک کند،‏ اما یَهُوَه نه فقط می‌خواهد بلکه مشتاق است که به خادمینش یاری رساند.‏ (‏ اِشَعْیا ۳۰:‏۱۸،‏ ۱۹‏)‏ با توجه به این نکات از حکایت عیسی چه درسی می‌گیریم؟‏ اگر قاضی،‏ این مرد بی‌انصاف به درخواست بیوه‌زن گوش کرد و حق او را ادا نمود پس چقدر بیشتر می‌توان مطمئن بود که یَهُوَه خدای عادل و مهربان به دعاهای خادمینش گوش می‌دهد و عدالت را برای آنان برقرار می‌کند.‏ —‏ امثال ۱۵:‏۲۹‏.‏

۱۴.‏ چرا نباید ایمانمان را به آمدن روز داوری خدا از دست بدهیم؟‏

^۱۴ از این رو کسانی که ایمانشان را به آمدن روز خدا از دست می‌دهند اشتباهی بزرگ مرتکب می‌شوند؟‏ چرا؟‏ زیرا آنان با از دست دادن اطمینانشان به نزدیک بودن ‹روز عظیم یَهُوَه› در واقع یَهُوَه را عهدشکن قلمداد می‌کنند.‏ ما هرگز نباید وفاداری یَهُوَه را مورد تردید قرار دهیم.‏ یَهُوَه یقیناً به عهدش وفا خواهد کرد.‏ (‏ ایّوب ۹:‏۱۲‏)‏ سؤال بجایی که در اینجا مطرح می‌شود این است که آیا ما هم ایمانمان را به او حفظ می‌کنیم؟‏ عیسی در انتهای حکایت بیوه‌زن و داور به این موضوع اشاره کرد.‏

‏«آیا ایمان را بر زمین خواهد یافت؟‏»‏

۱۵.‏ الف)‏ عیسی چه سؤالی مطرح کرد و چرا؟‏ ب)‏ چه سؤالی باید از خود بکنیم؟‏

^۱۵ عیسی پرسش جالب زیر را مطرح کرد:‏ «لیکن چون پسر انسان آید،‏ آیا ایمان را بر زمین خواهد یافت؟‏» (‏ لوقا ۱۸:‏۸‏)‏ در اینجا آمدن عبارت «ایمان را» نشان می‌دهد که منظور عیسی ایمان به مفهوم کلّی آن نیست،‏ بلکه به ایمانی مشخص اشاره می‌کند که قبلاً از آن صحبت شده است؛‏ یعنی ایمان بیوه‌زن.‏ عیسی به سؤال بالا پاسخ نداد.‏ بلکه تنها با مطرح کردن این سؤال می‌خواست شاگردانش ایمان خود را محکم زنند و ببینند که آیا مانند ایمان بیوه‌زن محکم است یا این که سست شده و این خطر وجود دارد که به دنیا و زندگی گذشته‌شان بازگردند؟‏ این سؤال را هر یک از ما باید از خود بپرسیم.‏ ‹«پسر انسان» در دل من چه نوع ایمانی خواهد یافت؟‏›‏

۱۶.‏ بیوه‌زن چه ایمانی داشت؟‏

^۱۶ اگر می‌خواهیم در میان کسانی باشیم که عدالت خدا را می‌بینند باید ایمانی مانند ایمان بیوه‌زن داشته باشیم.‏ او چه نوع ایمانی داشت؟‏ او ایمانش را چنین نشان داد که مصرّانه و پی‌درپی پیش داور می‌رفت و ‹می‌گفت،‏ داد مرا بگیر.‏› بله،‏ بیوه‌زن با سرسختی برای گرفتن حقش پیش مردی بی‌انصاف می‌رفت و در آخر حقش را هم گرفت.‏ پس خادمان یَهُوَه می‌توانند کاملاً مطمئن باشند که یَهُوَه خدای عادل،‏ حق و عدالت را برقرار خواهد کرد حتی اگر بیش از انتظار آنان طول بکشد.‏ به علاوه آن‌ها با التماس «شبانه‌روز» به یَهُوَه خدا یعنی با پشتکار نشان دادن در دعا اطمینانشان را به وعده‌های خدا نشان می‌دهند.‏ (‏ لوقا ۱۸:‏۷‏)‏ اگر فردی مسیحی از دعا کردن برای برقراری عدالت دست بکشد،‏ نشان می‌دهد که اطمینانش را به این که یَهُوَه برای خادمینش وارد عمل خواهد شد از دست داده است.‏

۱۷.‏ چه دلایلی برای پشتکار نشان دادن در دعا داریم و چه دلایلی ایمانمان را به آمدن روز داوری یَهُوَه استوارتر می‌سازد؟‏

^۱۷ تفاوت وضعیت بیوه‌زن با ما دلیل دیگری است که مصرّانه و مستمر دعا کنیم.‏ در اینجا چند تفاوت را ذکر می‌کنیم.‏ بیوه‌زن بدون این که مشوّقی داشته باشد مرتباً پیش داور می‌رفت.‏ اما کتاب مقدّس ما را تشویق به دعا کردن می‌کند و می‌گوید:‏ «در دعا مواظب باشید.‏» (‏ رومیان  ۱۲:‏۱۲‏)‏ به علاوه،‏ برای بیوه‌زن هیچ ضمانتی وجود نداشت که به خواسته‌اش عمل خواهد شد اما یَهُوَه به ما اطمینان داده است که عدالت برقرار خواهد شد.‏ یَهُوَه خدا از طریق پیامبرش ما را از این بابت مطمئن ساخته است و می‌گوید:‏ «اگرچه تأخیر نماید برایش منتظر باش زیرا که البته خواهد آمد و درنگ نخواهد نمود.‏» (‏ حَبَقُّوق ۲:‏۳؛‏ مزمور ۹۷:‏۱۰‏)‏ بیوه‌زن حمایت هیچ کس را نداشت که تأییدی بر دادخواستش باشد اما ما کمک بزرگی داریم،‏ عیسی مسیح کسی که ‹به دست راست خداست،‏ ما را شفاعت می‌کند.‏› (‏ رومیان ۸:‏۳۴؛‏ عبرانیان ۷:‏۲۵‏)‏ پس اگر بیوه‌زن با وجود وضعیت مشکلش مرتباً پیش داور می‌رفت و امید داشت که به حقش خواهد رسید ما می‌توانیم با ایمان و امیدی محکم‌تر و استوارتر به آمدن روز داوری یَهُوَه اعتماد کامل داشته باشیم.‏

۱۸.‏ دعا چگونه ایمان ما را تقویت می‌کند و ما را یاری می‌رساند تا عدالت را ببینیم؟‏

^۱۸ حکایت بیوه‌زن به ما یاد می‌دهد که رابطه‌ای نزدیک بین دعا و ایمان وجود دارد و پشتکار نشان دادن در دعا عواملی را که سبب ضعف ایمان می‌شود خنثی می‌کند.‏ البته واضح است که منظور دعاهای ظاهری و نمایشی نیست.‏ (‏ متّیٰ ۶:‏۷،‏ ۸‏)‏ ما دست دعا به سوی یَهُوَه دراز می‌کنیم چون می‌دانیم که تماماً به او وابسته هستیم.‏ چنین دعایی ما را به او نزدیک می‌کند و ایمانمان را قوی می‌سازد.‏ از آنجایی که ایمان برای نجات ضروری است عیسی لازم دید که شاگردانش را تشویق کند که ‹همیشه دعا کنند و کاهلی نورزند.‏› (‏ لوقا ۱۸:‏۱؛‏ ۲تَسّالونیکیان ۳:‏۱۳‏)‏ درست است که آمدن ‹روز عظیم یَهُوَه› به دعاهای ما بستگی ندارد.‏ این روز در هر حال چه ما دعا کنیم چه نکنیم خواهد آمد.‏ اما زنده ماندن ما از روز جنگ خدا و دیدن عدالت به ایمانمان بستگی دارد و این که با جان و دل در راه عدالت قدم برداریم و در دعاهایمان طالب آن باشیم.‏

۱۹.‏ چگونه می‌توانیم اعتقاد راسخمان را به این که خدا عدل و داد را برقرار خواهد کرد ثابت کنیم؟‏

^۱۹ همان طور که گفتیم عیسی پرسید:‏ «چون پسر انسان آید،‏ آیا ایمان را بر زمین خواهد یافت؟‏» باعث خوشحالی است که امروزه میلیون‌ها خادم وفادار یَهُوَه در سراسر زمین گواهی بر پاسخ مثبت سؤال عیسی هستند.‏ آنان با دعاهای خالصانه،‏ صبر و پایداری ایمانشان را نشان می‌دهند.‏ آری،‏ با این که در این دنیای زیر نفوذ شیطان چیزی جز بی‌عدالتی و ظلم و ستم نمی‌بینیم،‏ اعتقاد راسخ داریم که «خدا برگزیدگان خود را دادرسی» خواهد کرد.‏

‏[پاورقی]‏

مرور مقاله

‏• چه امری سبب شده است که برخی مسیحیان ایمانشان را از دست بدهند؟‏

‏• چرا می‌توانیم به روز داوری خدا ایمان راسخ داشته باشیم؟‏

‏• دلایلی که ما را بر آن می‌دارد در دعا از خود پشتکار نشان دهیم چیست؟‏

‏• دعایی مستمر چگونه ما را یاری می‌کند که ایمانمان را از دست ندهیم؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۸]‏

چه نکته‌ای در حکایت بیوه‌زن و داور برجسته شده است؟‏

‏[تصاویر در صفحهٔ ۲۱]‏

میلیون‌ها نفر اعتقاد راسخ دارند که روزی ‹خدا دادرسی خواهد کرد›‏