بگذارید کلام خدا راهنمای شما باشد

‏«کلام تو برای پای‌های من چراغ،‏ و برای راه‌های من نور است.‏» —‏ مزمور ۱۱۹:‏۱۰۵‏.‏

۱،‏ ۲.‏ چرا بسیاری از انسان‌ها در راه دستیابی به سعادت و موفقیت واقعی ناکام بوده‌اند؟‏

آیا به یاد می‌آورید که برای یافتن آدرسی از کسی راهنمایی خواسته باشید؟‏ شاید به مقصدتان خیلی نزدیک بودید اما آن را پیدا نمی‌کردید یا شاید کاملاً از مسیرتان منحرف شده بودید.‏ در چنین شرایطی عاقلانه‌ترین راه این است که برای پیدا کردن مسیر از کسی که به آن منطقه آشناست راهنمایی خواست.‏ چنین شخصی می‌تواند ما را در رسیدن به مقصدمان یاری رساند.‏

^۲ هزاران سال است که بشر تلاش می‌کند راه زندگی را بدون توجه به راهنمایی‌های الٰهی طی کند.‏ از این رو انسان‌های ناکامل از مسیر درست زندگی منحرف شده‌اند و نمی‌توانند آرامش و سعادت واقعی را بیابند.‏ اما چرا بشر قادر نبوده است این راه را بیابد؟‏ بیش از ۲۵۰۰ سال پیش اِرْمیای نبی چنین گفت:‏ «طریق انسان از آن او نیست و آدمی که راه می‌رود قادر بر هدایت قدم‌های خویش نمی‌باشد.‏» (‏ اِرْمیا ۱۰:‏۲۳‏)‏ به این معنی که هر کس سعی کند بدون کمک گرفتن از مرجعی قابل‌اعتماد راه خود را طی کند نتیجه‌ای جز درماندگی و ناکامی نخواهد دید.‏ پس انسان نیاز به هدایت و راهنمایی دارد!‏

۳.‏ چرا یَهُوَه بهترین مرجعی است که می‌تواند بشر را راهنمایی و هدایت کند،‏ و او چه وعده‌ای داده است؟‏

^۳ یَهُوَه بهترین مرجعی است که می‌تواند ما را راهنمایی و هدایت کند.‏ زیرا که بهتر از هر کس از سرشت و طبیعت ما آگاه است.‏ او می‌داند که چرا بشر به انحراف کشیده شد و به بن‌بست رسید.‏ همچنین او واقف است که به چه چیز نیاز داریم تا بتوانیم در مسیر صحیح قرار گیریم و گام برداریم.‏ بلی،‏ یَهُوَه آفریدگار مهربان ماست و همواره  خوشی و سعادت ما را در زندگی خواهان است.‏ (‏ اِشَعْیا ۴۸:‏۱۷‏)‏ بنا بر این ما می‌توانیم به وعدهٔ او در مزمور ۳۲:‏۸ ایمان داشته باشیم که می‌گوید:‏ «تو را حکمت خواهم آموخت و به راهی که باید رفت ارشاد خواهم نمود و تو را به چشم خود که بر تو است نصیحت خواهم فرمود.‏» بی‌شک یَهُوَه بهترین راه را برای ما فراهم کرده است.‏ اما او چگونه ما را در راه زندگی هدایت و راهنمایی می‌کند؟‏

۴،‏ ۵.‏ سخنان خدا چگونه می‌تواند راهنمای ما باشد؟‏

^۴ مزمورنویس در دعای خود به یَهُوَه می‌گوید:‏ «کلام تو برای پای‌های من چراغ،‏ و برای راه‌های من نور است.‏» (‏ مزمور ۱۱۹:‏۱۰۵‏)‏ یادآوری‌ها و سخنان خدا در کتاب مقدّس می‌تواند ما را یاری نماید تا بر موانع زندگی چیره شویم.‏ اگر کلام خدا را مطالعه کنیم و بگذاریم راهنمای ما باشد این گفتهٔ کتاب مقدّس را تجربه خواهیم کرد که می‌گوید:‏ «گوش‌هایت سخنی را از عقب تو خواهد شنید که می‌گوید:‏ ‹راه این است،‏ در آن سلوک بنما.‏› » —‏ اِشَعْیا ۳۰:‏۲۱‏.‏

^۵ مزمور ۱۱۹:‏۱۰۵ به دو کاربرد مرتبط به هم از کتاب مقدّس اشاره می‌کند.‏ اوّل این که کلام خدا برای پاهای ما چراغ است.‏ چگونه؟‏ هنگامی که با سختی‌ها و مشکلات روبرو می‌شویم اصول کلام خدا ما را هدایت می‌کند تا بتوانیم تصمیماتی صحیح بگیریم و از فریب و دام‌های این دنیا دوری کنیم.‏ دوّم این که یادآوری‌های خدا راه را برای ما روشن می‌سازد و به ما کمک می‌کند که تصمیمات خود را با در نظر گرفتن وعدهٔ خدا در مورد زندگی ابدی در بهشت موعود اتخاذ نماییم.‏ وقتی راه زندگی در پیش روی‌مان روشن است می‌توانیم نتایج خوب و بد تصمیمی را تشخیص دهیم.‏ (‏ رومیان ۱۴:‏۲۱؛‏ ۱تیموتاؤس ۶:‏۹؛‏ مکاشفه ۲۲:‏۱۲‏)‏ در ادامهٔ این مقاله می‌خواهیم این دو کاربرد عملی از کتاب مقدّس را دقیق‌تر بررسی کنیم.‏ این که چطور سخنان خدا می‌تواند همچون چراغی برای پاهای ما باشد و راه زندگی را در پیش روی‌مان روشن سازد.‏

کلام خدا چراغی برای پاهای ما

۶.‏ تحت چه شرایطی کلام خدا می‌تواند همچون چراغی پیش پای ما را روشن سازد؟‏

^۶ روزانه ما با تصمیمات بسیاری روبرو می‌شویم.‏ برخی به نظر کم اهمیت می‌آیند اما می‌توانند در شرایطی پای‌بندی به اخلاقیات،‏ درستکاری یا موضع بی‌طرفی‌مان را مورد آزمایش قرار دهند.‏ برای این که بتوانیم از چنین آزمایشاتی سر بلند بیرون آییم باید ‹قوای ذهنی‌مان را با تمرین‌های طولانی پرورش دهیم تا بتوانیم نیک و بد را از هم تشخیص دهیم.‏› (‏ عبرانیان ۵:‏۱۴‏،‏ انجیل شریف ‏)‏ با کسب شناختی دقیق از کلام خدا و درک و فهم اصول آن می‌توانیم وجدان خود را به نحوی تربیت کنیم که تصمیم‌گیری‌هایمان رضایت و خوشنودی یَهُوَه را در بر داشته باشد.‏ —‏ امثال ۳:‏۲۱‏.‏

۷.‏ موردی را توضیح دهید که ممکن است یک مسیحی بخواهد با همکاران خود معاشرت نزدیک داشته باشد.‏

^۷ مثالی می‌زنیم.‏ مسیحی‌ای را در نظر بگیرید که می‌خواهد همواره دل یَهُوَه را شاد سازد.‏ (‏ امثال ۲۷:‏۱۱‏)‏ قطعاً چنین فردی قابل تحسین است.‏ حال تصوّر کنید  همکارانش بلیت تماشای یک بازی ورزشی را برای او تهیه می‌کنند.‏ آن‌ها از این که با او کار می‌کنند خوشحالند و مشتاقند که وقت آزاد خود را با او بگذرانند.‏ شاید این مسیحی اطمینان داشته باشد که همکارانش مردمان بدی نیستند و حتی در بعضی از امور زندگی اصولی صحیح را رعایت می‌کنند.‏ او در چنین شرایطی چه خواهد کرد؟‏ آیا اگر دعوت آنان را بپذیرد برایش خطری ایجاد می‌کند؟‏ کتاب مقدّس چگونه می‌تواند او را یاری کند تا تصمیمی صحیح بگیرید؟‏

۸.‏ در انتخاب معاشرانمان چه اصلی از کتاب مقدّس به ما کمک می‌کند؟‏

^۸ در این ارتباط می‌خواهیم اصولی از کلام خدا را بررسی کنیم.‏ شاید اوّلین آیه‌ای که به ذهن‌تان خطور کند اوّل قُرِنتیان ۱۵:‏۳۳ باشد.‏ در آنجا می‌خوانیم:‏ «معاشرات بد،‏ اخلاق حسنه را فاسد می‌سازد.‏» آیا پیروی از این اصل به این معنی است که باید از کسانی که به کلام خدا اعتقاد ندارند دوری کرد؟‏ خیر،‏ چنین استدلالی بر اساس تعالیم کتاب مقدّس نیست.‏ پولُس رسول نیز نه فقط به هم‌ایمانانش بلکه به «همه کس» توجه و علاقه نشان می‌داد.‏ (‏ ۱قُرِنتیان ۹:‏۲۲‏)‏ در حقیقت بر طبق اصول مسیحی باید به همه کس توجه و علاقه نشان دهیم حتی به کسانی که هم‌ایمانمان نیستند.‏ (‏ رومیان ۱۰:‏۱۳-‏۱۵‏)‏ اگر از مردم دوری کنیم چگونه می‌توانیم به آنانی که نیاز به کمک دارند نیکویی و «احسان» نماییم؟‏ —‏ غَلاطیان ۶:‏۱۰‏.‏

۹.‏ کدام اصل از کتاب مقدّس به ما کمک خواهد نمود تا در معاشرت با همکارانمان معقول باشیم؟‏

^۹ بین دوستی و معاشرت نزدیک با یک همکار و رفتاری محبت‌آمیز با او تفاوتی فاحش وجود دارد.‏ اصل دیگری از کتاب مقدّس این موضوع را بهتر روشن می‌سازد.‏ پولُس رسول به مسیحیان تذکر داد و گفت:‏ «زیر یوغ ناموافق با بی‌ایمانان مشوید.‏» (‏ ۲قُرِنتیان ۶:‏۱۴‏)‏ مفهوم این گفته چیست؟‏ بعضی از ترجمه‌های دیگر کتاب مقدّس این آیه را به صورت فوق آورده‌اند:‏ «با بی‌ایمانان پیوند و همبستگی نداشته باشید.‏» یا «از وابستگی‌های نامناسب دوری کنید.‏» وابستگی نامناسب با یک همکار به چه معنی است؟‏ و چه وقت رابطه با همکاران از حد و مرز خود خارج می‌شود و یوغی ناموافق می‌گردد؟‏ کلام خدا می‌تواند راهنمایی خوب برای ما باشد.‏

۱۰.‏ الف)‏ عیسی چگونه دوستانش را انتخاب می‌کرد؟‏ ب)‏ چه سؤالاتی به ما کمک خواهد کرد که معاشرانی خوب انتخاب کنیم؟‏

^۱۰ برای مثال،‏ عیسی را در نظر بگیرید.‏ او از بدو آفرینش بشر به انسان‌ها علاقه و محبت داشت.‏ (‏ امثال ۸:‏۳۱‏)‏ هنگامی که بر روی زمین می‌زیست پیوند و دوستی‌ای نزدیک با پیروانش بر قرار کرد.‏ (‏ یوحنّا ۱۳:‏۱‏)‏ او حتی شخصی را که به تعالیم کاذب اعتقاد داشت «محبت نمود.‏» (‏ مَرقُس ۱۰:‏۱۷-‏۲۲‏)‏ از طرف دیگر عیسی برای انتخاب دوست حد و مرز قائل بود.‏ او با کسانی که علاقهٔ چندانی به انجام ارادهٔ پدرش نداشتند دوستی نمی‌کرد.‏ یک بار چنین گفت:‏ «شما دوست من هستید اگر آنچه به شما حکم می‌کنم به جا آرید.‏» (‏ یوحنّا ۱۵:‏۱۴‏)‏ بلی،‏ شما ممکن است با یک همکار با محبت رفتار کنید اما باید از خود بپرسید:‏ ‹آیا همکار من حاضر است از فرامین و احکام عیسی پیروی کند؟‏ آیا او می‌خواهد یَهُوَه خدا را کسی که عیسی فرمان به پرستش او داد بشناسد؟‏ آیا او مانند من به اصول اخلاقی مسیحی پای‌بند است؟‏› (‏ متّیٰ ۴:‏۱۰‏)‏ باید توجه داشته باشید که همکارتان در برابر رفتار،‏ گفتگوها و پای‌بندی‌تان به تعالیم کتاب مقدّس چه عکس‌العملی از خود نشان می‌دهد.‏ عکس‌العمل وی جواب سؤالات بالا را روشن می‌سازد.‏

۱۱.‏ با مثال‌هایی نشان دهید که چگونه کلام خدا همچون چراغی پیش پای ما را روشن می‌سازد.‏

^۱۱ در بسیاری از امور زندگی کلام خدا می‌تواند همچون چراغی پیش پای ما را روشن سازد.‏ برای مثال،‏ شاید به یک مسیحی که کار خود را از دست داده است پیشنهاد کاری شود که نیازی مبرم به آن است.‏ این کار وقت و نیروی زیادی از او می‌گیرد.‏ همچنین با پذیرش این شغل نمی‌تواند در بعضی از جلسات و فعالیت‌های دیگر مسیحی شرکت کند.‏ (‏ مزمور ۳۷:‏۲۵‏)‏ ممکن است یک مسیحی تمایل به تفریحات و سرگرمی‌هایی داشته باشد که با اصول مسیحی مغایرت دارد.‏ (‏ اَفَسُسیان ۴:‏۱۷-‏۱۹‏)‏ یا  شاید مسیحی‌ای دیگر نسبت به ناکاملی‌های هم‌ایمانانش بسیار حساس باشد و از آنان رنجیده شود.‏ (‏ کُولُسیان ۳:‏۱۳‏)‏ در تمامی این امور باید اجازه دهیم که کلام خدا همچون چراغی پیش پای ما را روشن سازد.‏ به عبارت دیگر اگر اصول کتاب مقدّس را راهنمای خود سازیم می‌توانیم از هر شرایط دشواری سربلند بیرون آییم.‏ زیرا که کلام خدا «به جهت تعلیم و تنبیه و اصلاح و تربیت در عدالت مفید است.‏» —‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏۱۶‏.‏

کلام خدا راه ما را روشن می‌سازد

۱۲.‏ سخنان خدا چگونه می‌تواند راه ما را روشن سازد؟‏

^۱۲ در مزمور ۱۱۹:‏۱۰۵ به این نکته اشاره می‌شود که سخنان خدا می‌تواند راه ما را نیز روشن سازد.‏ ما در تاریکی رها نشده‌ایم بلکه کتاب مقدّس نورش را بر آینده نیز تابانده است.‏ زیرا کلام خدا وضعیت وخیم این دنیا را شرح داده و آینده را نیز پیش‌گویی کرده است.‏ بلی،‏ همان طور که می‌بینیم ما در ‹روزهای آخر› این نظام پلید زندگی می‌کنیم.‏ (‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏۱-‏۵‏)‏ آگاهی از آینده تأثیر فراوانی روی تصمیمات ما در زندگی دارد.‏ پِطْرُس رسول می‌نویسد:‏ ‹پس حال که نابودی این‌ها همه بدین صورت مقرّر است،‏ شما چگونه مردمانی باید باشید؟‏ بر شماست که زندگی مقدّس و خداپسندانه‌ای داشته باشید.‏› —‏ ۲پِطْرُس ۳:‏۱۱،‏ ۱۲‏،‏ ترجمهٔ هزارهٔ نو.‏

۱۳.‏ وضعیت کنونی دنیا باید چه تأثیری بر روش زندگی و طرز تفکّر ما داشته باشد؟‏

^۱۳ روش زندگی و طرز تفکّر ما باید نمایان‌گر اطمینانمان به این موضوع باشد که «دنیا و شهوات آن در گذر است.‏» (‏ ۱یوحنّا ۲:‏۱۷‏)‏ به‌کارگیری اصول و قوانین کتاب مقدّس به ما کمک می‌کند که در بارهٔ اهداف آینده‌مان به درستی تصمیم‌گیری کنیم.‏ برای مثال،‏ عیسی گفت:‏ «اوّل ملکوت خدا و عدالت او را بطلبید که این همه برای شما مزید خواهد شد.‏» (‏ متّیٰ ۶:‏۳۳‏)‏ چقدر قابل تحسین است که بسیاری از نوجوانان و جوانان با دنبال کردن خدمت تمام‌وقت این گفتهٔ عیسی را به انجام رسانده‌اند.‏ بسیاری به همراه خانوادهٔ خود داوطلبانه به سرزمین‌هایی که نیاز ویژه‌ای به مبشّر بوده است مهاجرت کرده‌اند.‏

۱۴.‏ خانواده‌ای مسیحی چگونه خدمت موعظه خود را گسترش دادند؟‏

^۱۴ به نمونه‌ای توجه کنید.‏ خانواده‌ای مسیحی اهل آمریکا به شهری در جمهوری دومینیکن که ۵۰٬۰۰۰ نفر جمعیت داشت نقل مکان کردند.‏ این خانوادهٔ چهار نفره در جماعتی که ۱۳۰ مبشّر داشت به خدمت مشغول شدند.‏ در ۱۲ آوریل سال ۲۰۰۶ به مناسبت یادبود مرگ عیسی  ۱۳۰۰ نفر در این مراسم شرکت کردند.‏ منطقهٔ موعظه در این شهر «به جهت درو سفید» به عبارت دیگر برای درو آماده بود.‏ چرا که پنج ماه بعد از ورود آنان پدر و مادر این خانواده به همراه دختر و پسرشان با ۳۰ نفر کتاب مقدّس را مطالعه می‌کردند.‏ (‏ یوحنّا ۴:‏۳۵‏)‏ پدر خانواده می‌گوید:‏ «از ۳۰ برادر و خواهری که به این منطقه نقل مکان کردند،‏ حدود ۲۰ نفر از آمریکا و بقیه از باهاما،‏ کانادا،‏ ایتالیا،‏ نیوزیلند و اسپانیا هستند.‏ آن‌ها با اشتیاق تمام به آنجا آمدند که در خدمت موعظه مشغول شوند و هم‌ایمانانشان را در کار موعظه حمایت کنند.‏ این کار آنان برادران محلّی را شدیداً تحت تأثیر قرار داد.‏»‏

۱۵.‏ با اولویت قرار دادن ملکوت خدا از چه برکاتی برخوردار می‌شویم؟‏

^۱۵ مسلّم است که بسیاری از این امکان برخوردار نیستند که برای پیشبرد خدمت موعظه به منطقهٔ دیگری نقل مکان کنند.‏ اما کسانی که می‌توانند شرایط زندگی خود را به نحوی تغییر دهند تا در این امر مهم سهیم باشند از برکات بسیاری برخوردار می‌گردند.‏ در حقیقت نباید فراموش کنیم در هر جایی که یَهُوَه را با تمام دل و جان خدمت کنیم شادی خواهیم داشت.‏ یَهُوَه قول داده است که اگر ملکوت خدا را در زندگی خود در اولویت قرار دهیم ‹چنان برکتی بر ما خواهد ریخت که گنجایش آن نخواهد بود.‏› —‏ مَلاکی ۳:‏۱۰‏.‏

فواید راهنمایی‌های یَهُوَه

۱۶.‏ دنبال کردن سخنان یَهُوَه چه فوایدی در بر دارد؟‏

^۱۶ همان طور که در این مقاله دیدیم سخنان یَهُوَه از دو راه می‌تواند راهنمای ما باشد.‏ کلام خدا همچون چراغی برای پاهای ماست یعنی این که به ما کمک می‌کند تا در مسیر صحیح قدم برداریم و ما را در تصمیم‌گیری‌هایمان راهنمایی می‌کند.‏ همچنین کلام خدا راه را برای ما روشن می‌سازد و ما را یاری می‌کند که به وضوح آینده را ببینیم.‏ در نظر داشتن این موضوع به ما کمک می‌کند که این پند پِطْرُس را دنبال کنیم:‏ «پس اندیشهٔ خود را آماده عمل ساخته،‏ با خویشتنداری امید خود را یکسره بر فیضی بنهید که عیسی مسیح به هنگام ظهور خود به شما خواهد بخشید.‏» —‏ ۱پِطْرُس ۱:‏۱۳‏،‏ ه ن.‏

۱۷.‏ مطالعهٔ کتاب مقدّس چگونه می‌تواند به ما کمک کند تا راهنمایی‌های خدا را دنبال کنیم؟‏

^۱۷ بدون شک یَهُوَه راهنمای ماست.‏ اما آیا ما می‌خواهیم از راهنمایی‌های او بهره‌مند شویم؟‏ برای درک این راهنمایی‌ها باید مصمم باشیم که روزانه کلام خدا را مطالعه نماییم.‏ همچنین بر روی مطالبی که خوانده‌ایم تعمّق کنیم،‏ خواست و ارادهٔ یَهُوَه را در مورد موضوعات درک نماییم و در مورد کاربردهای مختلف آن تفکّر کنیم.‏ (‏ ۱تیموتاؤس ۴:‏۱۵‏)‏ در این صورت می‌توانیم از روی درک و آگاهی تصمیماتی «معقول» در زندگی اتخاذ کنیم.‏ —‏ رومیان ۱۲:‏۱‏.‏

۱۸.‏ اگر هدایت کلام خدا را بپذیریم چه برکاتی نصیب‌مان می‌شود؟‏

^۱۸ اگر ما اجازه دهیم اصولی که در کتاب مقدّس یافت می‌شود راه ما را روشن سازد و راهنمای ما باشد می‌توانیم در زندگی تصمیماتی درست و معقول اتخاذ کنیم.‏ ما می‌توانیم اطمینان داشته باشیم که گفته‌های یَهُوَه «جاهل را حکیم می‌گرداند.‏» (‏ مزمور ۱۹:‏۷‏)‏ اگر اجازه دهیم که کتاب مقدّس راهنمای ما باشد از موهبت وجدانی پاک برخوردار می‌شویم و از خوشنودی یَهُوَه رضایت و شادی خواهیم داشت.‏ (‏ ۱تیموتاؤس ۱:‏۱۸،‏ ۱۹‏)‏ اگر بگذاریم که گفته‌های یَهُوَه روزانه قدم‌های ما را هدایت کند از برکات ابدی زندگی جاودانی برخوردار خواهیم شد.‏ —‏ یوحنّا ۱۷:‏۳‏.‏

مرور مقاله

‏• چرا باید اجازه دهیم که یَهُوَه قدم‌های ما را هدایت کند؟‏

‏• گفته‌های خدا چگونه همچون چراغی برای پاهای ماست؟‏

‏• گفته‌های خدا چگونه می‌تواند همچون نوری راه زندگی را برای ما روشن سازد؟‏

‏• مطالعهٔ کلام خدا چگونه به ما کمک می‌کند که راهنمایی‌های خدا را دنبال کنیم؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۸]‏

دوستان نزدیک عیسی کسانی بودند که خواست و ارادهٔ یَهُوَه را انجام می‌دادند

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۹]‏

با کسی که به کلام خدا اعتقاد ندارد چه رابطه‌ای عاقلانه نیست؟‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۱]‏

آیا روش زندگی‌مان نشان می‌دهد که ملکوت یَهُوَه را در اولویت قرار داده‌ایم؟‏