آفرینش اعجاب‌آور انسان

‏«به طور مهیب و عجیب ساخته شده‌ام.‏» —‏ مزمور ۱۳۹:‏۱۴‏.‏

۱.‏ چرا بسیاری از انسان‌ها خدا را عامل شگفتی‌های طبیعت می‌دانند؟‏

طبیعت پر از عجایب و شگفتی‌هاست و طبعاً این سؤال را به ذهن می‌آورد که این همه موجودات شگفت‌انگیز چگونه روی زمین پدیدار گشته‌اند؟‏ آیا آفریدگاری هوشمند در پیدایش آن‌ها دست داشته است؟‏ برخی بر این عقیده‌اند که بدون اعتقاد به وجود آفریدگار نیز می‌توان منشأ حیات را توضیح داد.‏ در حالی که برخی دیگر معتقدند بدون در نظر گرفتن آفریدگاری هوشمند نمی‌توان به درک عمیقی از نظام هستی نایل آمد.‏ این گروه بر این عقیده‌اند که پیچیدگی،‏ تنوع و زیبایی موجودات زنده فوق‌العاده‌تر از آن است که بتوان آن را حاصل یک سری اتفاقات و تصادفات دانست.‏ لذا،‏ بسیاری از مردم،‏ منجمله برخی از دانشمندان به این نتیجه رسیده‌اند که جهان هستی به دست خالقی هوشمند،‏ قدرتمند و خیرخواه بنا شده است.‏ *

۲.‏ چه چیزی داود را به حمد و ستایش یَهُوَه وا داشت؟‏

^۲ داودِ پادشاه که هزاران سال پیش می‌زیست معتقد بود که خالق عالَم را می‌باید به سبب آفریده‌های اعجاب‌آورش ستایش کرد.‏ واضح است که داود از پیشرفت‌های علمی امروز بی‌بهره بود،‏ با این حال به درستی تشخیص داد که این طبیعت شگفت‌انگیز به دست آفریننده‌ای با قدرتِ خلاقیتِ فوق‌العاده به وجود آمده است.‏ او با تأمّل بر ساختار بدن خویش لب به تحسین یَهُوَه گشوده،‏ گفت:‏ «تو را حمد خواهم گفت زیرا که به طور مهیب و عجیب ساخته شده‌ام.‏ کارهای تو عجیب است و جان من این را نیکو می‌داند.‏» —‏ مزمور ۱۳۹:‏۱۴‏.‏

۳،‏ ۴.‏ چرا مهم است که با جدّیت در آفریده‌های خدا تعمّق کنیم؟‏

^۳ اعتقاد راسخ داود به وجود آفریدگار به دلیل ژرف‌نگری او بود.‏ متأسفانه،‏ امروزه در مدارس،‏ دانشگاه‌ها و رسانه‌های گروهی تئوری‌هایی در مورد منشأ وجود انسان ارائه می‌شود که ایمان به وجود آفریدگار را در مردم سست می‌کند.‏ اما،‏ اگر ما بخواهیم ایمانی همچون ایمان داود داشته باشیم باید با همان ژرف‌نگری و جدّیت در آفریده‌های خدا تعمّق کنیم.‏ نباید کورکورانه عقاید دیگران را بپذیریم؛‏ به ویژه وقتی موضوع مهمی مثل وجود آفریدگار و نقش او در عالَم مطرح است.‏

^۴ فایدهٔ دیگر تعمّق در مخلوقات یَهُوَه این است که سبب می‌شود بیشتر به نیکویی‌های خدای مهربانمان پی ببریم و با اعتماد بیشتری به آیندهٔ زیبایی که به ما وعده  داده است بنگریم.‏ پی بردن به نیکویی‌های یَهُوَه ما را ترغیب می‌کند که بهتر او را بشناسیم و با انگیزهٔ قوی‌تری او را خدمت کنیم.‏ در ادامهٔ این مقاله خواهیم دید که امروزه علم چگونه سخن داود را در خصوص آفرینش اعجاب‌آور بدن انسان تأیید می‌کند.‏

رشد شگفت‌انگیز بدن

۵،‏ ۶.‏ الف)‏ هستی ما با چه چیزی آغاز شده است؟‏ ب)‏ کلّیه‌ها چه وظایفی دارند؟‏

^۵ ‏«تو کلّیه‌های مرا ساختی،‏ مرا در رحم مادرم نقش بستی.‏» ‏(‏ مزمور ۱۳۹:‏۱۳‏،‏ ترجمهٔ دنیای جدید ‏)‏ هستی همهٔ ما از سلولی کوچک در رحم مادرمان آغاز شده است؛‏ سلولی بسیار کوچک‌تر از نقطهٔ آخر این جمله.‏ این سلول که بدون میکروسکوپ قابل رؤیت نیست همچون یک آزمایشگاه شیمی بسیار پیچیده عمل می‌کند.‏ در این سلول تحوّلات،‏ بسیار سریع رخ می‌دهد.‏ در عرض دو ماه از این سلول اعضای اصلی بدن به وجود می‌آیند.‏ کلّیه‌ها نیز در این مدت شکل می‌گیرند.‏ هنگام تولّد،‏ کلّیه‌ها کاملاً آمادهٔ تصفیهٔ خون می‌باشند؛‏ مواد زائد و آب اضافهٔ خون را جدا می‌کنند و مواد مفید را به جریان خون باز می‌گردانند.‏ کلّیه‌های سالم فردی بالغ قادرند ۵ لیتر خون را در مدت ۴۵ دقیقه تصفیه کنند.‏

^۶ کلّیه‌ها همچنین وظیفهٔ کنترل فشار خون،‏ میزان مواد معدنی و خاصیتِ اسیدی خون را بر عهده دارند.‏ از جمله دیگر وظایف حیاتی کلّیه‌ها تبدیل ویتامین دِ به ماده‌ای است که باعث رشد متناسب استخوان‌ها می‌شود.‏ این عضو همچنین عامل ترشح هورمونی است به نام اِریتْروپویتین که سرعت تولید گلبول‌های قرمز را در مغز استخوان افزایش می‌دهد.‏ بی‌دلیل نیست که محققان کلّیه را «استاد شیمی در بدن» خوانده‌اند.‏ *

۷،‏ ۸.‏ الف)‏ اندکی در مورد رشد جنین در رحم توضیح دهید.‏ ب)‏ چرا رحم به ‹اعماق زمین› تشبیه شده است؟‏

^۷ ‏«استخوان‌هایم از تو پنهان نبود وقتی که در نهان ساخته می‌شدم و در اسفل ‏[‏اعماق‏] زمین نقشبندی می‌گشتم.‏» ‏(‏ مزمور ۱۳۹:‏۱۵‏)‏ پس از بارور شدن سلول اوّلیه،‏ این سلول به دو سلول تقسیم می‌شود و تقسیم سلولی ادامه می‌یابد.‏ اندکی بعد از آغاز این تقسیم‌ها سلول‌های ویژه‌ای شکل می‌گیرند و بدین شکل سلول‌های ماهیچه،‏ پوست،‏ اعصاب و غیره به وجود می‌آیند.‏ سلول‌های همنوع به هم می‌پیوندند و بافت‌ها و اعضای مختلف را ایجاد می‌کنند.‏ به عنوان مثال،‏ طی هفتهٔ سوّم استخوان‌ها شکل می‌گیرند.‏ در هفتهٔ هفتم با این که اندازهٔ جنین کمتر از ۳ سانتی‌متر است،‏ تمام ۲۰۶ استخوان بدن که در این مرحله نرم هستند به وجود آمده‌اند.‏

^۸ تمام این تحوّلات شگفت‌انگیز در رحم صورت می‌گیرد؛‏ جایی که از دیدگان ما پنهان است.‏ داود آن را به اعماق پنهان زمین تشبیه کرد و به راستی که بسیاری از اسرار رشد جنین هنوز پشت پرده‌ای از ابهام قرار دارد.‏ مثلاً،‏ هنوز مشخص نیست که چه عاملی ژن‌ها را وا می‌دارد که در وقت مناسب سلول متفاوتی به وجود آورند.‏ شاید روزی علم از این راز پرده بردارد،‏ اما چنان که داود می‌گوید،‏ این اسرار هرگز بر یَهُوَه پنهان نبوده است.‏

۹،‏ ۱۰.‏ چرا می‌توان گفت که اطلاعات مربوط به اعضای مختلف جنین ‹ در دفتری› نوشته شده است؟‏

^۹ ‏«چشمان تو جنین مرا دیده است و در دفتر تو همهٔ اعضای من نوشته شده،‏ در روزهایی که ساخته می‌شد،‏ وقتی که یکی از آن‌ها وجود نداشت.‏» ‏(‏ مزمور ۱۳۹:‏۱۶‏)‏ سلول اوّلیهٔ انسان حاوی برنامهٔ پیچیده‌ای از ساختار بدن می‌باشد.‏ در این برنامه اطلاعات مربوط به رشد بدن در نه ماه اوّل در رحم و همچنین حدود ۲۰ سال پس از آن،‏ یعنی تا بلوغ کامل گنجانده شده است که مرحله به مرحله انجام می‌شود.‏

^۱۰ در عهد داود،‏ نه میکروسکوپ وجود داشت و نه اطلاعاتی در مورد سلول و ژن.‏ با این حال،‏ داود به درستی نتیجه‌گیری کرد که رشد بدن او مطابق برنامه‌ای زمان‌بندی‌شده انجام شده است.‏ او احتمالاً با اطلاعات محدودی که در مورد رشد جنین در رحم داشت،‏ بدین نتیجه  رسیده بود که رشد بدن انسان از روی برنامه‌ای از پیش تنظیم شده انجام می‌گیرد.‏ او آن را در قالب شعر به ‹ دفتری› تشبیه کرد که این اطلاعات در آن ثبت شده است.‏

۱۱.‏ خصوصیات ظاهری ما چگونه به ما رسیده است؟‏

^۱۱ امروزه ما می‌دانیم که خصوصیات وراثتی‌ای همچون قد،‏ چهره،‏ رنگ چشمان و موها و هزاران جزئیات دیگر از طریق ژن‌ها از والدینمان به ما انتقال پیدا کرده است.‏ هر سلول بدن ما دارای ده‌ها هزار ژن است و این ژن‌ها بخشی از مولکول زنجیره‌ای شکل و طویل دی.‏اِن.‏اِی.‏ (‏ دی‌اُکسی‌ریبونوکلئیک)‏ می‌باشد.‏ اطلاعات مربوط به ساختار بدن تماماً به صورت کد در دی.‏اِن.‏اِی.‏ سلول ثبت شده است.‏ هر بار که سلول‌های بدن تقسیم می‌شوند تا سلول‌های جدید به وجود آورند یا جایگزین سلول‌های مرده شوند،‏ دی.‏اِن.‏اِی.‏ تمام اطلاعات را به سلول جدید انتقال می‌دهد و به این ترتیب نه تنها حیات در بدن تداوم می‌یابد،‏ بلکه شکل ظاهری شخص نیز تقریباً ثابت می‌ماند.‏ به راستی که آفرینندهٔ ما چه قدرت و حکمت فوق‌العاده‌ای دارد!‏

مغز فوق‌العادهٔ انسان

۱۲.‏ چه خصوصیتی به ویژه انسان را از حیوانات متمایز می‌کند؟‏

^۱۲ ‏«ای خدا،‏ فکرهای تو نزد من چه قدر گرامی است و جملهٔ آن‌ها چه عظیم است!‏ اگر آن‌ها را بشمارم،‏ از ریگ زیاده است.‏» ‏(‏ مزمور ۱۳۹:‏۱۷،‏ ۱۸ الف)‏ یَهُوَه حیوانات را نیز بسیار شگفت‌انگیز آفریده است و در برخی از آنان خصوصیاتی قرار داده که از برخی خصوصیات ما انسان‌ها نیز برتر می‌باشد.‏ اما یَهُوَه انسان را از قدرت تفکّر برخوردار ساخته است،‏ قدرتی مافوق تمام حیوانات.‏ در نشریه‌ای علمی در این خصوص آمده است:‏ «نوع انسان را از لحاظ ظاهری می‌توان شبیه حیوانات دانست،‏ با این حال از نظر قدرت تفکّر و تکلّم کاملاً منحصربه‌فرد است.‏ خصوصیت بارز دیگر انسان کنجکاوی فوق‌العادهٔ اوست؛‏ ما انسان‌ها کنجکاویم بدانیم چگونه ساخته شده‌ایم؟‏» داود نیز روی این سؤال تأمّل بسیار کرده بود.‏

۱۳.‏ الف)‏ داود به چه وسیله می‌توانست در افکار یَهُوَه تعمّق کند؟‏ ب)‏ ما چگونه می‌توانیم داود را سرمشق قرار دهیم؟‏

^۱۳ ویژگی دیگری که ما را از حیوانات متمایز می‌کند توانایی ما در تعمّق کردن در افکار خداست.‏ * کتاب مقدّس می‌گوید خدا ما را «به صورت» خود آفرید.‏ (‏ پیدایش ۱:‏۲۷‏)‏ داود از این عطیهٔ الٰهی به خوبی بهره گرفت.‏ او گواه وجود آفریدگار و خصوصیات نیک او را در مخلوقات و مصنوعات خدا می‌جست.‏ به علاوه،‏ داود بخش نخستین متون کتاب مقدّس را در اختیار داشت؛‏ متونی که خدا در آن‌ها به روشنی خصوصیات و اَعمال خویش را برای انسان‌ها ثبت کرده است.‏ داود با خواندن این متون با افکار خدا،‏ شخصیت بی‌همتای او و مقصود والایش آشنا شد.‏ همچنین تعمّق در آفریده‌های یَهُوَه و کارهایی که یَهُوَه برای او انجام داده بود داود را به تحسین و تمجیدِ آفریدگارش برانگیخت.‏

 اعتقاد واقعی به خدا به چه مفهوم است

۱۴.‏ چرا برای ایمان آوردن به خدا لزومی ندارد که به تمام حکمت یَهُوَه پی ببریم؟‏

^۱۴ داود هر چه بیشتر در آفرینش یَهُوَه و کلام او تعمّق می‌کرد،‏ بیشتر برایش مسجل می‌شد که درک کامل حکمت و توانایی یَهُوَه غیرممکن است.‏ (‏ مزمور ۱۳۹:‏۶‏)‏ ما نیز هرگز نخواهیم توانست همه چیز را در مورد حکمت یَهُوَه در آفرینش درک کنیم.‏ (‏ جامعه ۳:‏۱۱؛‏ ۸:‏۱۷‏)‏ با این حال،‏ در هر دوره از زمان خدا از طریق کلام خود و همچنین آفریده‌هایش،‏ به قدر کافی گواه در اختیار جویندگان خود قرار داده است تا بتوانند به او ایمان آورند.‏ —‏ رومیان ۱:‏۱۹،‏ ۲۰؛‏ عبرانیان ۱۱:‏۱،‏ ۳‏.‏

۱۵.‏ با تشبیهی ایمان واقعی به خدا را توضیح دهید.‏

^۱۵ ایمان به خدا فقط به این محدود نمی‌شود که اذعان کنیم حیات و عالَم به دست وجودی هوشمند بنا شده است.‏ ایمان به خدا را می‌توان به اعتماد و اطمینان فرزندی به پدر مهربانش تشبیه کرد.‏ چگونه این فرزند می‌تواند به دیگران ثابت کند که به پدرش اطمینانی قلبی دارد؟‏ تنها در صورتی که شخصاً دیده باشد که پدرش هر بار که او با موقعیتی دشوار روبرو بوده با اشتیاق به یاری‌اش شتافته است.‏ فرد باایمان نیز خدا را همچون پدری مهربان می‌بیند؛‏ نه صرفاً وجودی قدرتمند و هوشمند.‏ خدا را شخصی می‌بیند که از بندگانش می‌خواهد او را بشناسند و با او رابطهٔ نزدیک داشته باشند.‏ (‏ یعقوب ۴:‏۸‏)‏ ما نیز می‌توانیم با مطالعهٔ کتاب مقدّس،‏ تعمّق در آفریده‌های یَهُوَه و تأمّل بر این که چگونه وقتی از او کمک خواسته‌ایم به کمک ما شتافته است با یَهُوَه آشنایی نزدیک و به او اطمینانی قلبی پیدا کنیم.‏ همچنین تأمّل در این امور عطش و عشق ما را به شناخت یَهُوَه و ستایش او بیشتر می‌کند.‏ این به راستی والاترین هدفی است که می‌توان در پی آن تلاش کرد.‏ —‏ اَفَسُسیان ۵:‏۱،‏ ۲‏.‏

از آفریدگارمان راهنمایی بطلبیم

۱۶.‏ از رابطهٔ نزدیک میان داود و یَهُوَه چه می‌آموزیم؟‏

^۱۶ ‏«ای خدا مرا تفتیش کن و دل مرا بشناس.‏ مرا بیازما و فکرهای مرا بدان،‏ و ببین که آیا در من راه فساد است!‏ و مرا به طریق جاودانی هدایت فرما.‏» ‏(‏ مزمور ۱۳۹:‏۲۳،‏ ۲۴‏)‏ داود به خوبی واقف بود که یَهُوَه همه چیز را در مورد او می‌داند؛‏ دقیقاً می‌داند در مورد چه چیزی فکر می‌کند،‏ چه سخنی به زبان می‌آورد و در هر لحظه چه می‌کند.‏ (‏ مزمور ۱۳۹:‏۱-‏۱۲؛‏ عبرانیان ۴:‏۱۳‏)‏ این امر باعث می‌شد که داود احساس امنیت کند درست همان طور که بچه‌ای خردسال خود را در آغوش پدر یا مادرش محفوظ و امن حس می‌کند.‏ داود برای این رابطهٔ نزدیک با پروردگار خود ارزش بسیار قائل بود و تلاش می‌کرد با تعمّق در اَعمال او و دعا و نیایش این رابطه را حفظ کند.‏ بسیاری از مزامیر داود،‏ منجمله مزمور ۱۳۹ در واقع دعاهایی هستند که به صورت سروده تنظیم شده‌اند.‏ تعمّق و دعا ما را نیز به یَهُوَه نزدیک می‌کند.‏

۱۷.‏ الف)‏ چرا داود از یَهُوَه خواست که افکار قلبی‌اش را بیازماید؟‏ ب)‏ انتخاب‌های ما چه تأثیری بر زندگی‌مان دارد؟‏

^۱۷ یَهُوَه ما را به صورت خود و مختار آفرید.‏ یعنی به ما اختیار داده است که نیکویی کنیم یا شرارت ورزیم.‏ این  آزادی عمل با خود مسئولیتی به همراه دارد؛‏ این که ما در مقابل اَعمالمان به یَهُوَه جوابگو هستیم.‏ داود نمی‌خواست یَهُوَه او را در زمرهٔ شریران برشمارد.‏ (‏ مزمور ۱۳۹:‏۱۹-‏۲۲‏)‏ او می‌خواست از اشتباهات بزرگ اجتناب کند.‏ از این رو،‏ با علم به این که یَهُوَه دارای دانشی عظیم است با تواضع از او خواست که افکار قلبی‌اش را بیازماید و او را در طریق حیات جاودانی راهنمایی کند.‏ معیارهای اخلاقی یَهُوَه برای همهٔ انسان‌هاست و همهٔ ما باید در تصمیم‌گیری‌های خود آن‌ها را در نظر داشته باشیم.‏ یَهُوَه ما را ترغیب کرده است که از او اطاعت کنیم.‏ اطاعت از یَهُوَه لطف و برکات او را نصیب ما می‌کند.‏ (‏ یوحنّا ۱۲:‏۵۰؛‏ ۱تیموتاؤس ۴:‏۸‏)‏ کسی که هر روزه می‌خواهد نظر لطف یَهُوَه را جلب کند،‏ یَهُوَه او را حتی در دردناک‌ترین ایّام زندگی از آرامشی درونی برخوردار می‌سازد.‏ —‏ فیلِپّیان ۴:‏۶،‏ ۷‏.‏

به راهنمایی‌های آفریدگارمان گوش دهیم

۱۸.‏ داود با تعمّق در آفریده‌های خدا به چه چیزی پی برد؟‏

^۱۸ داود در سنین نوجوانی اغلب بیرون از خانه به شبانی گوسفندان مشغول بود.‏ چشم به آسمان شب می‌دوخت و غرق عظمت جهان و حکمت صانع آن می‌شد.‏ داود نوشت:‏ ‹آسمان جلال یَهُوَه را بیان می‌کند و فلک از عمل دست‌هایش خبر می‌دهد.‏ روز سخن می‌راند تا روز و شب معرفت را اعلان می‌کند تا شب.‏› (‏ مزمور ۱۹:‏۱،‏ ۲‏)‏ داود نیک می‌دانست که باید به احکام و راهنمایی‌های کسی که همه چیز را اینچنین شگفت‌آور آفریده است گوش دهد و شناخت خود را از او افزایش دهد.‏ ما نیز باید همین کار را بکنیم.‏

۱۹.‏ شما چه درسی از آفرینش اعجاب‌آور انسان می‌آموزید؟‏

^۱۹ سلیمان حکیم به جوانان چنین نصیحت کرد:‏ «آفرینندهٔ خود را در روزهای جوانی‌ات به یاد آور .‏ .‏ .‏ از خدا بترس و اوامر او را نگاه دار چونکه تمامی تکلیف انسان این است.‏» (‏ جامعه ۱۲:‏۱،‏ ۱۳‏)‏ پدر او،‏ داود الگوی بسیار خوبی در این خصوص به جا گذاشته بود.‏ داود در سنین نوجوانی به این حقیقت پی برده بود که یَهُوَه انسان را به نحوی اعجاب‌آور آفریده است.‏ دانستن این موضوع برای او در زندگی بسیار مفید واقع شد.‏ ما نیز چه پیر و چه جوان چنانچه آفریدگار بزرگمان را خدمت کنیم و او را در هر موقعیتی جلال دهیم،‏ از زندگی حال و آینده‌مان لذّت بیشتری خواهیم برد.‏ کتاب مقدّس به کسانی که خود را به یَهُوَه نزدیک نگاه می‌دارند و اوامر او را به جا می‌آورند،‏ چنین وعده داده است:‏ ‹ در وقت پیری نیز میوه خواهند آورد و تر و تازه و سبز خواهند بود.‏ تا اعلام کنند که یَهُوَه راست است.‏› (‏ مزمور ۹۲:‏۱۴،‏ ۱۵‏)‏ همچنین این نوید را به ما می‌دهد که تا ابد می‌توانیم در اَعمال شگفت‌انگیز آفریدگارمان تعمّق کنیم.‏

‏[پاورقی‌ها]‏

مرور

‏• چگونه رشد جنین در رحم نشانگر آفرینش اعجاب‌آور انسان است؟‏

‏• چرا بجاست که در افکار خدا تعمّق کنیم؟‏

‏• ایمان واقعی به خدا به چه مفهوم است؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصاویر در صفحهٔ ۱۳]‏

جنین در رحم مطابق برنامه‌ای زمان‌بندی‌شده رشد می‌کند

دی.‏اِن.‏اِی.‏

‏[سطر اعتبار]‏

Unborn fetus: Lennart Nilsson

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۴]‏

ما نیز همچون فرزندی که به پدر مهربانش اطمینان کامل دارد به یَهُوَه اطمینان داریم

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۵]‏

تأمّل بر روی آفریده‌های یَهُوَه داود را به تحسین او برمی‌انگیخت