در جستجوی روحانیت حقیقی

عیسی در موعظهٔ بالای کوه خود گفت:‏ «خوشا به حال مسکینان در روح» یعنی کسانی که به فقر روحانی خود واقفند.‏ (‏ متّیٰ ۵:‏۳‏)‏ احتمالاً شما هم با این گفتهٔ عیسی موافقید.‏ بشر نیاز به روحانیت را در زندگی حس می‌کند و بر این باور است که دستیابی به آن موجب سعادت می‌گردد.‏ روحانیت واقعاً به چه مفهومی است؟‏

کلمهٔ روحانیت در یک لغت‌نامه چنین تعریف شده است:‏ «آگاهی از نیاز یا وابستگی خود به ارزش‌های دینی» و «ویژگی یا حالت روحانی بودن.‏» بنابراین،‏ عبارات «روحانیت،‏» «روحانی بودن،‏» یا «طرز فکر روحانی داشتن» مترادف محسوب می‌شوند.‏ برای توضیح بیشتر از یک مقایسه استفاده می‌کنیم:‏ به کسی که به موسیقی عشق می‌ورزد،‏ می‌گویند موسیقی‌دوست.‏ به همین شکل به کسی که به امور روحانی یا مذهبی گرایش دارد می‌گویند روحانی.‏

حال،‏ چگونه می‌توان به روحانیت حقیقی دست یافت؟‏ تقریباً همهٔ مذاهب ادعا می‌کنند که راه ارضا کردن نیاز روحانی اشخاص را می‌دانند.‏ در نتیجه به همان اندازه که مذاهب وجود دارد راه هم وجود دارد.‏ برای مثال:‏ پیروان کلیسای پروتستان در جلسات پرشور خود طالب اِحیا شدن نیروی تازه در خویش می‌باشند.‏ پیروان کلیسای کاتولیک با مراسم عشای ربانی یعنی به طور گروهی سعی در ایجاد ارتباط با خدا دارند.‏ پیروان بودا با ریاضت و عبادت به دنبال روشنگری و رستگاری می‌باشند.‏ پیروان آیین هندو با خویشتنداری و ریاضت تلاش می‌کنند خود را از چرخهٔ بی‌پایان زاد و مرگ برهانند.‏ آیا همهٔ این راه‌ها به روحانیت حقیقی می‌انجامد؟‏ آیا اصلاً راهی هست که به روحانیت حقیقی بینجامد؟‏

بسیاری بر این باورند که به این سؤالات نمی‌توان جواب مثبت داد.‏ آن‌ها معتقدند که برای روحانی بودن نباید حتماً «متعلّق به کلیسایی» باشیم.‏ بعضی دیگر احساس می‌کنند که روحانی بودن ربطی به تجربهٔ مذهبی ندارد،‏ بلکه به آرزوی داشتن آرامش درونی و مفهوم زندگی ربط دارد.‏ آن‌ها تأکید می‌کنند که برای روحانی بودن نباید به مذهب متوسل شد.‏ برعکس،‏ باید به باطن یعنی به احساسات درونی خود نگریست.‏ نویسنده‌ای می‌نویسد:‏ «روحانیت حقیقی در اعماق باطن خود شخص یافت می‌شود.‏ این خصلت درونی راه را برای ایجاد رابطه با دنیا و مردم اطرافش و دوست داشتن و پذیرفتن آن‌ها باز می‌کند.‏ روحانیت را نمی‌توان با پیوستن به گروهی مذهبی یا با اعتقاد به تعالیم خاصّ یک مذهب یافت.‏»‏

به وضوح می‌توان دید که انسان‌ها عقاید کاملاً مختلفی در بارهٔ روحانیت دارند.‏ هزاران کتاب ادعا می‌کنند که راه به سوی زندگی روحانی را نشان می‌دهند،‏ اما اکثر آن‌ها نه تنها خوانندگان خود را ارضا نمی‌کنند،‏ بلکه مغشوش هم می‌سازند.‏ فقط یک کتاب هست که راهنمایی قابل اعتماد در امور روحانی می‌باشد.‏ این کتاب ثابت می‌کند که از الهام خداست.‏ (‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏۱۶‏)‏ همچنین حاوی اطلاعات بیشتری در رابطه با امور روحانی و ارزش‌های آن است.‏ برای دستیابی به روحانیت حقیقی می‌توانید با شاهدان یَهُوَه تماس گرفته،‏ تقاضای مطالعهٔ رایگان کتاب مقدّس کنید.‏