در آموزش به دیگران شاد باشیم

‏«پس رفته،‏ همهٔ امّت‌ها را شاگرد سازید.‏» —‏ مت ۲۸:‏۱۹‏.‏

۱-‏۳.‏ الف)‏ برخی در خصوص مطالعهٔ کتاب مقدّس با دیگران چه احساسی دارند؟‏ ب)‏ در این مقاله به چه سؤالاتی پاسخ می‌دهیم؟‏

خواهری که در آمریکا در یکی از گروه‌های زبان هندی فعالیت دارد نوشته است:‏ «کلام خدا را ۱۱ هفته است که به خانواده‌ای پاکستانی آموزش می‌دهم.‏ طبعاً در این مدت به هم خیلی نزدیک شدیم.‏ فکر اینکه آن‌ها به زودی به پاکستان برمی‌گردند چشمانم را از اشک غم و شادی پر می‌سازد.‏ اشک غم به این خاطر که از معاشرت آن‌ها محروم می‌شوم و اشک شادی به خاطر شادی‌ای که در این مدت از آشنا کردن آنان با یَهُوَه داشتم.‏»‏

^۲ آیا شما نیز همانند این خواهرمان تا به حال طعم شادی‌ای که آموزش کتاب مقدّس در بردارد چشیده‌اید؟‏ در قرن اوّل،‏ عیسی و پیروانش از تعلیم دیگران و ‹شاگرد ساختن› آنان شادی فراوانی به دست آوردند.‏ زمانی که ۷۰ تن از پیروان عیسی که او خود آنان را تعلیم داده بود با شادی و شعف از خدمت موعظه بازگشتند عیسی «در روح وجد نمود.‏» (‏لو ۱۰:‏۱۷-‏۲۱‏)‏ همانند آنان امروزه نیز بسیاری چنین شادی‌ای در این خدمت دارند.‏ در سال ۲۰۰۷ مبشّران شاد و پرکار به طور متوسط ماهانه شش و نیم میلیون مطالعهٔ کتاب مقدّس داشته‌اند.‏

^۳ البته برخی مبشّران لذّت چنین مطالعه‌ای را با کسی نداشته‌اند،‏ و شاید برخی نیز در سال‌های اخیر با کسی  مطالعه نکرده‌اند.‏ ما مبشّران در این راه با چه مشکلاتی روبرو هستیم؟‏ چگونه می‌توانیم بر آن‌ها فائق آییم؟‏ و اگر هر آنچه که در توان داریم به کار بندیم و به فرمان عیسی که گفت «رفته،‏ همهٔ امّت‌ها را شاگرد سازید» عمل کنیم چه برکاتی نصیبمان می‌شود؟‏ —‏ مت ۲۸:‏۱۹‏.‏

مشکلاتی که شادی را از ما می‌گیرد

۴،‏ ۵.‏ الف)‏ در برخی مناطق مردم نسبت به کتاب مقدّس چگونه برخورد می‌کنند؟‏ ب)‏ در برخی مناطق،‏ مبشّران با چه مشکلاتی مواجه‌اند؟‏

^۴ در برخی مناطق،‏ مردم با میل و رغبت نشریات ما را می‌پذیرند و مشتاق مطالعهٔ کتاب مقدّس هستند.‏ زوجی استرالیایی که برای مدتی در زامبیا خدمت می‌کردند،‏ نوشته‌اند:‏ «این گفته درست است که می‌گویند زامبیا رؤیای هر مبشّر است.‏ موعظه در خیابان به مردم فوق‌العاده است.‏ مردم خود به سراغ ما می‌آیند و برخی نیز تقاضای دریافت شمارهٔ خاصّی از مجلّات را می‌کنند.‏» در یکی از سال‌های اخیر در این کشور برادران و خواهران بیش از ۲۰۰٬۰۰۰ تدریس کتاب مقدّس داشته‌اند؛‏ یعنی به طور متوسط هر مبشّر بیش از یک مطالعه داشته است.‏

^۵ در برخی مناطق دیگر مردم از مبشّران نشریات نمی‌پذیرند و برای مبشّران مشکل است که به صورت مداوم با کسی کتاب مقدّس را مطالعه کنند.‏ چرا؟‏ زیرا بسیاری یا خانه نیستند و اگر خانه باشند تمایلی به گفتگو در مورد مذهب ندارند.‏ ممکن است در خانواده‌ای غیر مذهبی بزرگ شده باشند و یا شاید ریاکاری‌های مذاهب کاذب آنان را از مذهب رویگردان کرده باشد.‏ بسیاری نیز از مذهب زخم خورده‌اند که موجب پریشانی و سرخوردگی‌شان شده است.‏ (‏مت ۹:‏۳۶‏)‏ می‌توان درک کرد که چنین افرادی از گفتگو در خصوص کتاب مقدّس واهمه داشته باشند و محتاطانه عمل کنند.‏

۶.‏ برخی مبشّران با چه محدودیت‌هایی روبرو هستند؟‏

^۶ برخی مبشّران وفادار با مشکلاتی روبرو هستند که می‌تواند سبب دلسردی‌شان در خدمت موعظه شود.‏ با اینکه زمانی در آموزش تعالیم کتاب مقدّس به دیگران بسیار فعال بوده‌اند،‏ اما اکنون ضعف جسمی یا بالا رفتن سن آنان را محدود کرده است.‏ البته گاه ما خود،‏ خود را محدود می‌کنیم.‏ برای مثال،‏ برخی مبشّران در خود این کفایت را نمی‌بینند که به کسی تعالیم کتاب مقدّس را آموزش دهند.‏ آیا شما نیز چنین دیدی نسبت به خود دارید؟‏ ممکن است همان احساسی را داشته باشید که موسی داشت زمانی که یَهُوَه او را مأمور ساخت که با فرعون صحبت کند.‏ موسی گفت:‏ ‹ای یَهُوَه،‏ من مردی فصیح نیستم،‏ نه در سابق و نه از وقتی که به بندهٔ خود سخن گفتی.‏› (‏خرو ۴:‏۱۰‏)‏ ترس از شکست با احساس عدم کفایت رابطه‌ای نزدیک دارد.‏ شاید تصوّر کنیم،‏ چون معلّم خوبی نیستیم ممکن است شخص پیرو عیسی نگردد.‏ و برای اینکه با چنین شکستی روبرو نشویم با کسی تدریس کتاب مقدّس را شروع نکنیم.‏ با چنین مشکلی چگونه باید برخورد کنیم؟‏

دلتان را آماده سازید

۷.‏ چه امری انگیزه و محرک عیسی در موعظه بود؟‏

^۷ قدم اوّل آماده ساختن دلمان است.‏ عیسی گفت:‏ «زبان از آنچه دل از آن لبریز است،‏ سخن می‌گوید.‏» (‏لو ۶:‏۴۵‏،‏ ترجمهٔ هزارهٔ نو‏)‏ عیسی عمیقاً رفاه و سعادت دیگران را در نظر داشت و همین علاقه انگیزه و محرکش در خدمت بود.‏ برای مثال،‏ زمانی که به فقر روحانی یهودیان پی برد و دید تا چه حد با خدا بیگانه شده‌اند «دلش بر ایشان بسوخت» و به شاگردانش گفت:‏ «محصول فراوان است .‏ .‏ .‏ از مالک محصول بخواهید کارگران برای درو محصول خود بفرستد.‏» —‏ مت ۹:‏۳۶-‏۳۸‏،‏ ترجمهٔ هزارهٔ نو.‏

۸.‏ الف)‏ تأمّل بر چه موضوعی بجاست؟‏ ب)‏ از گفته‌های خانمی که به تعلیم یافتن از کتاب مقدّس مشغول است چه می‌آموزیم؟‏

^۸ اکنون که خود به خدمت ‹شاگردسازی› مشغولیم بجاست عمیقاً به فایده‌ای که از یادگیری تعالیم کتاب مقدّس برده‌ایم بیندیشیم؛‏ فایده‌ای که ثمرهٔ زحمات مبشّری بود که به ما آموزش داد.‏ حال،‏ به فایده‌ای که دیگران از خدمت موعظهٔ ما می‌برند فکر کنید.‏ خانمی به یکی از دفاتر شعبهٔ کشوری که در آن زندگی می‌کند چنین نوشت:‏ «می‌خواهم به شما بگویم که چقدر از شاهدانی که به خانه‌ام می‌آیند و به من آموزش می‌دهند قدردانم.‏ می‌دانم که به خاطر سؤالات فراوانی که از آنان می‌کنم و این که همیشه  صحبت‌هایمان به درازا می‌کشد گاه آنان را کلافه می‌کنم.‏ اما آنان با من صبور هستند و راغبند دانسته‌های خود را به من بیاموزند.‏ یَهُوَه خدا و عیسی را شکر می‌کنم که این افراد به زندگی من وارد شدند.‏»‏

۹.‏ عیسی روی چه چیز تمرکز می‌کرد،‏ و ما چگونه می‌توانیم مانند او باشیم؟‏

^۹ البته تمام کسانی که عیسی سعی در کمک به آنان داشت،‏ تعالیم او را نپذیرفتند.‏ (‏مت ۲۳:‏۳۷‏)‏ برخی پس از مدتی پیروی از او،‏ با تعالیمش مخالفت کردند و ‹ دیگر او را همراهی نکردند.‏› (‏یو ۶:‏۶۶‏)‏ اما عیسی اجازه نداد عکس‌العمل ناخوشایند برخی این احساس را در او ایجاد کند که پیامش بی‌ارزش است.‏ با اینکه اکثر بذرهایی که او کاشت ثمری نیاورد عیسی بر تأثیرات مثبتی که خدمتش داشت تمرکز می‌کرد.‏ او در این زمین خوشه‌های فراوانِ محصول را می‌دید و از جمع‌آوری آن و اشتغال به این کار شادی فراوان داشت.‏ (‏یوحنّا ۴:‏۳۵،‏ ۳۶ خوانده شود.‏‏)‏ ما نیز می‌توانیم مانند او به جای اینکه تنها به خاک خشک و بی‌بار بین خوشه‌ها نگاه کنیم روی محصول زمین تمرکز کنیم؟‏ چگونه می‌توانیم چنین دید مثبتی داشته باشیم؟‏ در اینجا به این موضوع می‌پردازیم.‏

بذر افشانی به امید درو

۱۰،‏ ۱۱.‏ چگونه می‌توانیم شادی‌مان را در خدمت موعظه حفظ کنیم؟‏

^۱۰ کشاورز به امید دروی محصول بذر می‌کارد.‏ مشابهاً،‏ ما نیز به امید اینکه مطالعهٔ کتاب مقدّس را با مردم شروع کنیم به آنان موعظه می‌کنیم.‏ حال اگر مرتباً در خدمت خانه‌به‌خانه شرکت می‌کنیم اما کمتر کسی را در خانه می‌یابیم و یا موفق به بازدید از آنان نمی‌شویم،‏ چطور؟‏ طبعاً دلسردکننده است.‏ اما آیا باید به این دلیل موعظهٔ خانه‌به‌خانه را کنار گذاشت؟‏ قطعاً خیر،‏ هنوز هم از طریق این روش موعظه که زمان مؤثر بودن آن را به اثبات رسانده به بسیاری موعظه می‌شود.‏

 ^۱۱ برای اینکه در خدمت شادی‌تان را حفظ کنید شاید بتوانید در کنار خدمت خانه‌به‌خانه روش‌های دیگری نیز بکار بندید تا با مردم بیشتری صحبت کنید.‏ برای مثال،‏ آیا تا به حال سعی کرده‌اید به مردم در خیابان موعظه کنید و یا در محل کارشان به آنان بشارت دهید؟‏ آیا می‌توانید با مردم تلفنی تماس بگیرید،‏ یا برای حفظ ارتباط با کسانی که به آنان موعظه کرده‌اید شمارهٔ تلفن آنان را بگیرید؟‏ با پشتکار و تغییراتی در خدمت موعظه می‌توانید لذّتِ یافتنِ آنانی که به پیام کتاب‌مقدّس نظر مساعد نشان می‌دهند بچشید.‏

کنار آمدن با بی‌علاقگی مردم

۱۲.‏ اگر به نظر می‌رسد که مردم منطقهٔ موعظه‌مان به امور مذهبی بی‌علاقه‌اند چه می‌توانیم بکنیم؟‏

^۱۲ اگر در منطقهٔ موعظهٔ شما مردم به گفتگو در مورد مذهب بی‌علاقه باشند چطور؟‏ آیا می‌توانید صحبت با آنان را طوری آغاز کنید که برایشان جالب باشد؟‏ پولُس رسول به مسیحیان قُرِنتُس نوشته است:‏ «یهود را چون یهود گشتم .‏ .‏ .‏ بی‌شریعتان را چون بی‌شریعتان شدم.‏ هر چند نزد خدا بی‌شریعت نیستم.‏» انگیزهٔ پولُس از این کار چه بود؟‏ او در ادامه می‌گوید:‏ «همه کس را همه چیز گردیدم تا به هر نوعی بعضی را برهانم.‏» (‏۱قر ۹:‏۲۰-‏۲۲‏)‏ آیا ما نیز می‌توانیم مانند پولُس زمینه‌ای مشترک با مردم منطقهٔ موعظه‌مان پیدا کنیم؟‏ بسیاری به مذهب علاقه‌ای ندارند اما می‌خواهند که روابط خانوادگی‌شان را بهبود بخشند.‏ شاید برخی نیز به دنبال معنی و مفهوم زندگی باشند.‏ آیا می‌توانیم پیام کتاب مقدّس را به طریقی که برای این افراد جالب باشد به آنان برسانیم؟‏

۱۳،‏ ۱۴.‏ چگونه می‌توانیم به شادی‌ای که در خدمت ‹شاگرد سازی› نصیبمان می‌شود بیفزاییم؟‏

^۱۳ تعداد روزافزونی از مبشّران حتی در مناطقی که مردم بی‌علاقه‌اند شادی‌شان را در خدمت ‹شاگرد سازی› افزوده‌اند.‏ چگونه؟‏ با یادگیری زبانی دیگر.‏ زوجی که بیش از ۶۰ سال دارند متوجه شدند که در منطقهٔ موعظهٔ جماعتشان هزاران دانشجوی چینی به همراه خانواده‌هایشان زندگی می‌کنند.‏ برادرمان می‌گوید:‏ «همین موضوع ما را تشویق کرد که زبان چینی یاد بگیریم.‏ البته باید هر روز زمانی را صرف یادگیری زبان کنیم.‏ اما از طرف دیگر مطالعات فراوانی با مردم چینی‌زبان در منطقه‌مان شروع کرده‌ایم.‏»‏

^۱۴ حتی اگر در شرایطی نیستید که زبان جدیدی بیاموزید می‌توانید به آنانی که زبان دیگری صحبت می‌کنند با استفاده از کتابچهٔ بشارتی برای همهٔ امّتها کمک رسانید.‏ همچنین می‌توانید برای اغلب آنان نشریاتی نیز در زبان خودشان فراهم آورید.‏ درست است که ارتباط برقرار کردن با کسانی که زبان دیگری صحبت می‌کنند و از فرهنگی متفاوتند وقت و زحمت بیشتری می‌طلبد.‏ اما این اصل کتاب مقدس را در نظر داشته باشید که می‌گوید:‏ «آن که دانهٔ بسیار بکارد محصول فراوان درو خواهد نمود.‏» —‏ ۲قر ۹:‏۶‏،‏ انجیل شریف.‏

کل جماعت دخیلند

۱۵،‏ ۱۶.‏ الف)‏ چرا می‌توان گفت ‹شاگردسازی› به تلاش‌های کل جماعت بستگی دارد؟‏ ب)‏ برادران و خواهران مسن جماعت در ‹شاگردسازی› چه نقشی ایفا می‌کنند؟‏

^۱۵ در واقع ‹شاگردسازی› تنها به تلاش‌های یک مبشّر وابسته نیست،‏ بلکه به تلاش‌های کل جماعت بستگی دارد.‏ چرا؟‏ عیسی گفت:‏ «به همین همه خواهند فهمید که شاگرد من هستید اگر محبت یکدیگر را داشته باشید.‏» (‏یو ۱۳:‏۳۵‏)‏ حقیقتاً زمانی که نوآموزان کتاب مقدّس در جلسات شرکت می‌کنند اغلب تحت تأثیر فضای محبت‌آمیز جماعت قرار می‌گیرند.‏ یکی از آن‌ها نوشته است:‏ «شرکت در جلسات برایم بسیار لذّت‌بخش است.‏ اعضای جماعت برخوردی گرم و صمیمانه دارند.‏» عیسی می‌گوید برخی از پیروان او با مخالفت اعضای خانواده‌شان روبرو می‌شوند.‏ (‏متّیٰ ۱۰:‏۳۵-‏۳۷ خوانده شود.‏‏)‏ اما می‌توانند در میان اعضای جماعت «برادران و خواهران و مادران و فرزندان» بسیاری داشته باشند.‏ —‏ مرق ۱۰:‏۳۰‏.‏

^۱۶ به خصوص برادران و خواهران مسن در کمک به پیشرفت این نوآموزان نقش مهمی ایفا می‌کنند.‏ به چه شکل؟‏ حتی اگر برخی از این برادران و خواهران قادر نباشند با کسی کتاب مقدّس را مطالعه کنند سخنان و پاسخ‌های تشویق‌کنندهٔ آنان در جلسات ایمان شنوندگان را تقویت می‌کند.‏ آنانی که سال‌ها «در راه عدالت» قدم برداشته‌اند به جماعت زیبایی می‌بخشند و افراد صادق‌دل را جذب سازمان خدا می‌کنند.‏ —‏ امث ۱۶:‏۳۱‏.‏

 بر ترس‌هایمان غالب آییم

۱۷.‏ چگونه می‌توانیم بر احساس عدم کفایت غالب آییم؟‏

^۱۷ برخی در آموزش کتاب مقدّس به دیگران احساس عدم کفایت می‌کنند.‏ موسی نیز در انجام وظیفه‌اش چنین احساسی داشت.‏ او از یَهُوَه کمک خواست و یَهُوَه روح مقدّسش را به او عطا کرد.‏ همچنین برادرش هارون را به یاری او گماشت.‏ (‏خرو ۴:‏۱۰-‏۱۷‏)‏ عیسی وعده داده است که روح مقدّس خدا در موعظه پشتیبان پیروانش خواهد بود.‏ (‏اعما ۱:‏۸‏)‏ همچنین عیسی پیروانش را دوبه‌دو برای خدمت موعظه می‌فرستاد.‏ (‏لو ۱۰:‏۱‏)‏ اگر برای شما مطالعهٔ کتاب مقدّس با دیگران مشکل است از یَهُوَه در دعا روح مقدّسش را برای کسب حکمت طلب کنید و از مبشّری که تجربیاتش می‌تواند شما را یاری کند و به شما اطمینان بخشد کمک بخواهید.‏ خدا برای انجام مقصود فوق‌العاده‌اش «ناتوانان عالَم را برگزید.‏» آری،‏ دانستن اینکه یَهُوَه از هر شخصی برای انجام این امر مهم استفاده می‌کند به ما قوّت قلب می‌دهد.‏ —‏ ۱قر ۱:‏۲۶-‏۲۹‏.‏

۱۸.‏ چگونه می‌توانیم بر ترس از عدم موفقیت غالب آییم؟‏

^۱۸ چگونه می‌توان بر ترس از عدم موفقیت غالب آمد؟‏ بجاست همواره به یاد داشته باشیم که فعالیت ‹شاگردسازی› مثل پختن غذا نیست که عمدتاً موفقیت یا عدم موفقیت در آن به آشپز بستگی داشته باشد،‏ بلکه ‹شاگردسازی› فعالیتی گروهی است.‏ یَهُوَه بخش اصلی کار را انجام می‌دهد و شخص را به سمت خود می‌کشد.‏ (‏یو ۶:‏۴۴‏)‏ ما و دیگر اعضای جماعت تمام تلاش خود را در تعلیم و پیشرفت شاگرد به خرج می‌دهیم.‏ (‏۲تیموتاؤس ۲:‏۱۵ خوانده شود.‏‏)‏ و در نهایت خود شخص است که باید آنچه را که می‌آموزد به کار بندد.‏ (‏مت ۷:‏۲۴-‏۲۷‏)‏ وقتی فردی از مطالعهٔ کتاب مقدّس دست می‌کشد طبیعتاً ما را دلسرد می‌کند و امیدواریم که او مطالعهٔ خود را از سر بگیرد.‏ اما در عین حال نباید فراموش کرد که «هر یکی از ما حساب خود را به خدا خواهد داد.‏» —‏ روم ۱۴:‏۱۲‏.‏

تدریس کتاب مقدّس چه فوایدی در بر دارد؟‏

۱۹-‏۲۱.‏ الف)‏ از مطالعهٔ کتاب مقدّس با مردم چه بهره‌ای می‌بریم؟‏ ب)‏ یَهُوَه آنانی را که به خدمت موعظه مشغولند چگونه می‌نگرد؟‏

^۱۹ تدریس کتاب مقدّس باعث می‌شود همچنان به ملکوت خدا اولویت دهیم.‏ همچنین باعث می‌شود حقایق کلام خدا در دل و ذهن ما تأثیری عمیق‌تر بگذارد.‏ چرا؟‏ پیشگامی به نام بَرَک چنین می‌گوید:‏ «آموزش کتاب مقدّس به دیگران ما را مجبور می‌سازد تا کلام خدا را بهتر مطالعه کنیم.‏ من پی برده‌ام که اگر بخواهم کسی را قانع کنم باید درستی مطلب برای خودم کاملاً ثابت شده باشد.‏»‏

^۲۰ اگر شما کتاب مقدّس را با کسی مطالعه نمی‌کنید به این معنی نیست که خدا برای خدمت‌تان ارزشی قائل نیست.‏ یَهُوَه برای تلاش‌های ما در جهت جلال او ارزش بسیار قائل است.‏ آری،‏ تمام کسانی که در فعالیت موعظه شرکت می کنند در واقع ‹با خدا همکارند.‏› اما آموزش کتاب مقدّس به دیگران شادی مضاعفی برایمان به همراه دارد.‏ چرا که شاهد آن خواهیم بود که چگونه یَهُوَه بذر حقیقت را که کاشته‌ایم در دل شخص می‌رویاند.‏ (‏۱قر ۳:‏۶،‏ ۹‏)‏ خواهر پیشگامی به نام اِیمی چنین می‌گوید:‏ «وقتی شخص در یادگیری کلام خدا پیشرفت می‌کند دلمان نسبت به یَهُوَه سرشار از سپاس و قدردانی می‌گردد،‏ چرا که او چنین فرصتی را به ما داده است که هدیه‌ای بس باارزش به شخص تقدیم کنیم؛‏ یعنی آشنایی با یَهُوَه و زندگی ابدی.‏»‏

^۲۱ اگر سعی‌مان بر این باشد که تدریس کتاب مقدّس را با مردم آغاز کنیم تمرکز بیشتری روی خدمت به یَهُوَه خواهیم داشت و امیدمان به نجات و زندگی در دنیای جدید قوی می‌گردد.‏ با حمایت یَهُوَه می‌توانیم آنانی را که گوش شنوا برای پیام ما دارند نجات بخشیم.‏ (‏۱تیموتاؤس ۴:‏۱۶ خوانده شود.‏‏)‏ به راستی چه شادی‌ای بزرگ‌تر از این!‏

پاسخ شما چیست؟‏

‏• در راه تدریس کتاب مقدّس برای برخی مبشّران چه موانعی وجود دارد؟‏

‏• اگر در منطقهٔ موعظه‌مان به نظر می‌رسد که بسیاری به پیام ما بی‌علاقه‌اند چه می‌توانیم بکنیم؟‏

‏• تدریس کتاب مقدّس به مردم برای شما چه فایده‌ای در بر دارد؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصاویر در صفحهٔ ۹]‏

آیا برای یافتن افراد صادق‌دل روش‌های مختلفی در موعظه به کار می‌گیرید؟‏