کلام یَهُوَه زنده است

نکاتی از کتاب مکاشفه​—‏بخش دوّم

چه آینده‌ای در انتظار پرستندگان یَهُوَه و چه آینده‌ای در انتظار دیگر مردم است؟‏ عاقبت شیطان و یارانش چه خواهد بود؟‏ در طی حکومت هزارسالهٔ مسیح چه برکاتی شامل حال انسان‌های مطیع خواهد شد؟‏ پاسخ این سؤالات و بسیاری از سؤالات مهم دیگر در مکاشفه ۱۳:‏۱-‏۲۲:‏۲۱ یافت می‌شود.‏ * این باب‌ها ۹ رؤیا از ۱۶ رؤیای یوحنّای رسول را که در اواخر قرن اوّل میلادی دید در بر دارد.‏

یوحنّا نوشت:‏ «خوشا به حال کسی که می‌خواند و آنانی که می‌شنوند کلام این نبوّت را،‏ و آنچه در این مکتوب است نگاه می‌دارند.‏» (‏مکا ۱:‏۳؛‏ ۲۲:‏۷‏)‏ خواندن کتاب مکاشفه و به کار بستن آنچه می‌آموزیم،‏ بر انگیزهٔ ما در خدمت به خدا تأثیر دارد،‏ ایمان ما را به خدا و پسر او عیسی مسیح قوی می‌سازد و امیدی روشن از آینده در پیش رویمان قرار می‌دهد.‏ * —‏ عبر ۴:‏۱۲‏.‏

هفت پیاله از خشم خدا ریخته شد

‏(‏مکا ۱۳:‏۱-‏۱۶:‏۲۱‏)‏

در مکاشفه ۱۱:‏۱۸ می‌خوانیم «امّت‌ها خشمناک شدند و غضب [خدا] ظاهر گردید و وقت .‏ .‏ .‏ رسید تا .‏ .‏ .‏ مفسدان زمین را فاسد گردانی.‏» برای نشان دادن این که چرا غضب خدا ظاهر شد رؤیای هشتم،‏ اَعمالِ آن ‹وحش که ده شاخ و هفت سر دارد› را نشان می‌دهد.‏ —‏ مکا ۱۳:‏۱‏.‏

یوحنّا در رؤیای نهم می‌بیند که ‹برّه،‏ بر کوه صهیون ایستاده است و با وی صد و چهل و چهار هزار نفر .‏ .‏ .‏ که از میان مردم خریده شده‌اند› ایستاده‌اند.‏ (‏مکا ۱۴:‏۱،‏ ۴‏)‏ و پس از آن به پیامهایی که توسط فرشتگان اعلام می‌گردد پرداخته شده است.‏ در رؤیای بعد یوحنّا ‹هفت فرشته را که هفت بلا دارند› می‌بیند.‏ ظاهراً یَهُوَه خدا خود به این فرشتگان فرمان می‌دهد که «هفت پیالهٔ غضبِ خدا» را بر بخش‌های مختلف دنیای شیطان بریزند.‏ این پیاله‌ها حامل اعلام و هشدار داوری خدا که به انجام خواهد رسید می‌باشد.‏ (‏مکا ۱۵:‏۱؛‏ ۱۶:‏۱‏)‏ در این دو رؤیا جزئیاتی در خصوص داوری‌های دیگری که ملکوت خدا اِعمال می‌کند داده شده که به سوّمین بلا و نواختن هفتمین کَرِنّا مربوط است.‏ —‏ مکا ۱۱:‏۱۴،‏ ۱۵‏.‏

پاسخ به پرسش‌های مربوط به آیات:‏

۱۳:‏۸ ‏—‏ ‹دفتر حیات برّه› چیست؟‏ این دفتری مجازی است که تنها شامل نام آنانی است که با عیسی مسیح در ملکوت آسمانی حکومت می‌کنند.‏ این دفتر مجازی نام مسیحیان مسح‌شده‌ای را که هنوز بر زمینند و امید دارند در آسمان زندگی کنند نیز در بر دارد.‏

۱۳:‏۱۱-‏۱۳ ‏—‏ چگونه آن وحش که دو شاخ دارد،‏ مانند اژدها تکلّم می‌کند و آتش از آسمان فرود می‌آورد؟‏ این که این وحشِ دو شاخ،‏ یعنی قدرت جهانی انگلیس‌وآمریکا مانند اژدها تکلّم می‌کند به این امر اشاره دارد که او از تهدید،‏ فشار و خشونت استفاده می‌کند تا مردم حکمرانی او را بپذیرند.‏ این وحش آتش از آسمان می‌باراند به این معنی که وانمود می‌کند پیامبری راستین از طرف خداست و ادعا می‌کند بر قدرت‌های شریر در دو جنگ جهانی قرن بیستم پیروز شده و کمونیست را مغلوب ساخته است.‏

۱۶:‏۱۷ ‏—‏ منظور از «هوا» که هفتمین پیاله بر آن ریخته شد چیست؟‏ ‏«هوا» سمبول طرز فکر شیطانی است؛‏ یعنی «روحی [یا روحیه‌ای] که الحال در فرزندان معصیت عمل می‌کند.‏» کل نظام شریر شیطان از این هوای سمّی استنشاق می‌کند.‏ —‏ افس ۲:‏۲‏.‏

 از این آیات چه می‌آموزیم؟‏

۱۳:‏۱-‏۴،‏ ۱۸‏.‏ ‏‹وحش› در این آیات سمبول حکومت‌های بشری است.‏ و ‹از دریا بالا آمدن› آن به این مفهوم است که این حکومت‌ها از دل جامعهٔ پرآشوب بشری سر برون می‌آورد.‏ (‏اشع ۱۷:‏۱۲،‏ ۱۳؛‏ دان ۷:‏۲-‏۸،‏ ۱۷‏)‏ این ‹وحش› را شیطان به وجود آورده و به آن قدرت بخشیده است.‏ عدد ۶۶۶ که به این وحش نسبت داده شده معرف نهایت ناکاملی آن است.‏ درک ماهیت ‹وحش› به ما کمک می‌کند تا مانند مردم دیگر آن را پیروی و پرستش نکنیم.‏ —‏ یو ۱۲:‏۳۱؛‏ ۱۵:‏۱۹‏.‏

۱۳:‏۱۶،‏ ۱۷‏.‏ ما علی‌رغم مشکلاتی که با آن روبرو می‌شویم،‏ مثلاً در فعالیت‌های روزمره مثل «خرید و فروش،‏» اجازه نمی‌دهیم که ‹وحش› زندگی ما را تحت کنترل خود درآورد.‏ آنانی که ‹نشان وحش را بر دست راست یا بر پیشانیِ خود دارند› اجازه می‌دهند که وحش افکار و رفتارشان را تحت کنترل داشته باشد.‏

۱۴:‏۶،‏ ۷‏.‏ بشارتی که فرشته در وسط آسمان اعلام می‌کرد به ما می‌آموزد که ما نیز باید پیام برقراری پادشاهی خدا را بدون فوت وقت به همگان بشارت دهیم.‏ ما می‌باید به نوآموزان کلام خدا کمک کنیم تا ترسی سالم از یَهُوَه در خود ایجاد کنند و او را جلال دهند.‏

۱۴:‏۱۴-‏۲۰‏.‏ وقتی ‹حصاد زمین؛‏› یعنی جمع‌آوری کسانی که نجات می‌یابند تمام شود،‏ زمان آن می‌رسد که فرشته‌ای «مو زمین» را «در چَرخُشتِ عظیم غضبِ خدا» بریزد.‏ این «مو» که معرف نظام فاسد و شیطانی حاکم بر انسان‌هاست به همراه «خوشه‌های» آن که معرف ثمرات پلید این نظام است نابود خواهد شد.‏ ما باید مصمم باشیم که هرگز تحت تأثیر «مو زمین» قرار نگیریم.‏

۱۶:‏۱۳-‏۱۶‏.‏ عبارت «روح خبیث» در این آیات در ترجمهٔ دنیای جدید «اظهارات ناپاک الهام‌شده» ترجمه شده است.‏ این عبارت معرف تبلیغات شیطانی است.‏ و به این منظور اعلام می‌شود که حاکمان جهان تحت تأثیر ریخته شدن هفت پیالهٔ غضب خدا قرار نگیرند،‏ و حتی بر ضدّ یَهُوَه دست به شورش بزنند.‏ —‏ مت ۲۴:‏۴۲،‏ ۴۴‏.‏

۱۶:‏۲۱‏.‏ اندکی پیش از به پایان رسیدن نظام حاکم بر این دنیا،‏ اعلام داوری‌های یَهُوَه بر ضدّ نظام پلید شیطان احتمالاً شامل سخنانی بسیار کوبنده خواهد بود که در کتاب مکاشفه به «تگرگ» تشبیه شده است.‏ با وجود تمام این هشدارها بیشتر انسان‌ها به خدا کفر خواهند گفت.‏

پادشاهی ظفرمند حکمرانی می‌کند

‏(‏مکا ۱۷:‏۱-‏۲۲:‏۲۱‏)‏

‏«بابل عظیم،‏» امپراتوری جهانی ادیان کاذب بخش نفرت‌انگیزی از دنیای پلید شیطان است.‏ در رؤیای یازدهم،‏ بابل عظیم «فاحشهٔ بزرگ» خوانده شده است.‏ این آیات زنی فاسد را به تصویر می‌کشد که «بر وحش قرمزی سوار شده» و «ده شاخِ» همان وحش آن زن را به کلّی پاره پاره می‌کند.‏ (‏مکا ۱۷:‏۱،‏ ۳،‏ ۵،‏ ۱۶‏)‏ در رؤیای بعدی آن فاحشه به شهری بزرگ تشبیه شده که سقوط آن اعلام می‌شود.‏ همچنین در این رؤیا به قوم خدا فرمان داده شده که هر چه زودتر آن شهر را ترک کنند.‏ بسیاری از سقوط این شهر ماتم می‌گیرند.‏ اما در آسمان به دلیل «نکاح برّه» شادی و سُرور عظیمی به وجود می‌آید.‏ (‏مکا ۱۸:‏۴،‏ ۹،‏ ۱۰،‏ ۱۵-‏۱۹؛‏ ۱۹:‏۷‏)‏ در رؤیای سیزدهم سوارکارِ ‹اسبِ سفید› به جنگ با ملت‌ها می‌رود.‏ همین سوار است که به نظام پلید شیطان پایان می‌دهد.‏ —‏ مکا ۱۹:‏۱۱-‏۱۶‏.‏

اما چه بر سر آن ‹مار قدیم که ابلیس و شیطان می‌باشد› خواهد آمد؟‏ چه وقت او به «دریاچهٔ آتش و کبریت» افکنده خواهد شد؟‏ این‌ها از جمله مطالبی است که در رؤیای چهاردهم بر ما مکشوف می‌شود.‏ (‏مکا ۲۰:‏۲،‏ ۱۰‏)‏ دو رؤیای آخر تصویری از دنیای جدید طی حکومت هزارساله ارائه می‌دهد.‏ یوحنّا در پایان این مکاشفات ‹نهری از آب حیات می‌بیند که از تخت خدا و برّه جاری می‌شود› و صدایی می‌شنود که می‌گوید:‏ «هر که تشنه باشد» از آب آن بنوشد.‏

پاسخ به پرسش‌های مربوط به آیات:‏

۱۷:‏۱۶؛‏ ۱۸:‏۹،‏ ۱۰​‏—‏ چرا «پادشاهان دنیا» برای کسی که به دست خود آنان نابود می‌شود ماتم خواهند گرفت؟‏ ماتم آنان از روی خودخواهی است.‏ پس از نابودی بابل  عظیم پادشاهان زمین به خود می‌آیند و متوجه می‌شوند که وجود بابل عظیم برای آنان بسیار مفید بوده است.‏ چرا که بابل عظیم اَعمال ظالمانهٔ آنان را مشروع و قانونی جلوه می‌داد.‏ همچنین به آنان کمک می‌کرد که جوانان را به جنگ ترغیب کنند.‏ به علاوه،‏ بابل عظیم با نفوذ خود توانسته بود مردم را مطیع خواسته‌های دولت‌ها سازد.‏

۱۹:‏۱۲​‏—‏ چرا عیسی تنها کسی است که مفهوم اسمی که به او داده شده است می‌داند؟‏ به نظر می‌رسد که این اسم بر منصب و وظایف ویژهٔ عیسی دلالت دارد؛‏ از جمله آنچه در اِشَعْیا ۹:‏۶ آمده و او در روز یَهُوَه از آن بهره‌مند می‌گردد.‏ هیچ کس این اسم را نمی‌داند زیرا وظایف و افتخارات عیسی منحصربه‌فردند و تنها اوست که می‌تواند مفهوم داشتن چنین منصبی را درک کند.‏ اما عیسی ‹نام جدید خود را بر ایشان خواهد نوشت،‏› به این معنی که برخی افتخارات و مسئولیت‌های خود را با اعضای طبقهٔ عروس سهیم خواهد کرد.‏ —‏ مکا ۳:‏۱۲‏.‏

۱۹:‏۱۴​‏—‏ چه کسانی در جنگ حارمَجِدّون هم رکاب عیسی خواهند بود؟‏ در جنگ خدا ‹لشکرهای آسمانی› که به عیسی می‌پیوندند متشکل است از فرشتگان و مسح‌شدگانی که پاداش آسمانی خود را دریافت کرده‌اند.‏ —‏ مت ۲۵:‏۳۱،‏ ۳۲؛‏ مکا ۲:‏۲۶،‏ ۲۷‏.‏

۲۰:‏۱۱-‏۱۵ اسامی چه کسانی در «دفتر حیات» نوشته می‌شود؟‏ در این دفتر نام کسانی نوشته می‌شود که به زندگی ابدی نایل می‌گردند،‏ یعنی مسیحیان مسح‌شده،‏ اعضای گروه عظیم و خادمان وفادار یَهُوَه که جزو «عادلان» محسوب شده و رستاخیز می‌یابند.‏ (‏اعما ۲۴:‏۱۵؛‏ مکا ۲:‏۱۰؛‏ ۷:‏۹‏)‏ ‹ظالمانی› که رستاخیز می‌یابند نیز تنها در صورتی که ‹اَعمال ایشان› هماهنگ با آنچه ‹ در دفترها مکتوب است› یعنی قوانین و معیارهای دوران هزار سالهٔ حکومت عیسی باشد نامشان در «دفتر حیات» نوشته خواهد شد.‏ نام افراد در این دفتر موقتاً نوشته می‌شود.‏ اما تنها اسامی مسیحیان مسح‌شده‌ای که تا هنگام مرگ وفاداری خود را به اثبات رسانده‌اند برای همیشه در این دفتر ثبت می‌شود.‏ (‏مکا ۳:‏۵‏)‏ و اسامی کسانی که زندگی روی زمین را دریافت کرده‌اند هنگامی برای همیشه در این دفتر ثبت می‌شود که آزمایش نهایی پایان هزار سال را با موفقیت پشت سر گذارند.‏ —‏ مکا ۲۰:‏۷،‏ ۸‏.‏

از این آیات چه می‌آموزیم؟‏

۱۷:‏۳،‏ ۵،‏ ۷،‏ ۱۶‏.‏ ‏«آن حکمت که از بالا است» به ما کمک می‌کند که «سرّ زن و آن وحش [قرمز] را که .‏ .‏ .‏ حامل اوست» درک کنیم.‏ (‏یعقو ۳:‏۱۷‏)‏ این وحش سمبولیک به صورت جامعهٔ ملل موجودیت یافت و بعدها به عنوان سازمان ملل متحد جان گرفت.‏ حال که از این راز برای ما پرده برداشته شده،‏ آیا برانگیخته نمی‌شویم که با جدّیت و شوق پیام بشارت ملکوت خدا را موعظه کنیم و روز داوری یَهُوَه را اعلام نماییم؟‏

۲۱:‏۱-‏۶‏.‏ عبارت «تمام شد!‏» در آیهٔ ۶ به ما اطمینان می‌دهد که تمام برکاتی که در این آیات پیشگویی شده است و انسان‌ها تحت حکومت آسمانی از آن نصیب خواهند برد به تحقق خواهد رسید.‏

۲۲:‏۱،‏ ۱۷‏.‏ ‏‹نهر آب حیات› معرف امکاناتی است که یَهُوَه فراهم کرده است تا انسان‌های مطیع از گناه و مرگ بهبود یابند.‏ امروزه نیز بخشی از این آب در اختیار ما قرار داده شده است.‏ باشد که نه تنها با قدردانی تمام این دعوت ‹آمدن› را بپذیریم و ‹از آب حیات بی‌قیمت بگیریم،‏› بلکه با شوق بسیار به دیگران نیز کمک کنیم تا از این آب نصیب ببرند.‏

‏[پاورقی‌ها]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۵]‏

تحت حکمرانی خدا حقیقتاً چه برکات فوق‌العاده‌ای در انتظار انسان‌های مطیع خواهد بود