در خدمت موعظه چگونه پایدار بمانیم؟‏

آیا تا به حال در خدمت موعظه چنان خسته و دلسرد شده‌اید که بخواهید خدمتتان را کنار بگذارید؟‏ مخالفت شدید،‏ نگرانی و ترس،‏ ضعف و بیماری،‏ فشار محیط و ندیدن نتیجهٔ موعظه می‌تواند استقامت و پایداری ما را در این فعالیت در بوتهٔ آزمایش قرار دهد.‏ لحظه‌ای به زندگی عیسی فکر کنید.‏ او متحمّل سختی‌های بسیاری شد اما «به خاطر آن خوشی که پیش رو داشت» استقامت و پایداری نشان داد.‏ (‏عبر ۱۲:‏۲‏،‏ ترجمهٔ هزارهٔ نو‏)‏ عیسی می‌دانست که با به اثبات رساندن نادرست بودن تهمت‌های شیطان به یَهُوَه،‏ دل او را شاد می‌سازد.‏ —‏ امث ۲۷:‏۱۱‏.‏

با تحمّل سختی‌ها در خدمت موعظه شما نیز می‌توانید دل یَهُوَه را شاد سازید.‏ اما اگر برخی مشکلات نیرویتان را چنان تحلیل برد که تصوّر کنید دیگر توانی برای موعظه کردن ندارید چطور؟‏ کریستینا که خواهری سالمند و بیمار است چنین می‌گوید:‏ «برای من خستگی و دلسردی امری عادی شده است.‏ ضعف و درد پیری و غصهٔ انجام کارهای روزانه گاهی موقتاً شور و اشتیاق خدمت موعظه را از من می‌گیرد.‏» حال چگونه می‌توان علی‌رغم چنین مشکلاتی در خدمت موعظه استقامت داشت؟‏

پیامبران را سرمشق قرار دهید

برای استقامت و پایداری در خدمت موعظه مبشّران وفادار ملکوت می‌توانند روحیه‌ای همانند پیامبران دوران باستان را در خود پرورش دهند.‏ برای نمونه،‏ اِرْمیا را در نظر گیرید.‏ وقتی خدا وظیفهٔ نبوّت و پیامبری را به او واگذار کرد در ابتدا او میل و رغبتی نداشت.‏ با وجود این توانست مشکلات این مأموریت سنگین را بیش از ۴۰ سال متحمّل شود.‏ او آموخت به یَهُوَه توکّل کامل داشته باشد.‏ —‏ ار ۱:‏۶؛‏ ۲۰:‏۷-‏۱۱‏.‏

سرگذشت زندگی اِرْمیا به هنریک دلگرمی و قوّت قلب داد.‏ او می‌گوید:‏ «در طی ۷۰ سال خدمت موعظه،‏ برخی اوقات به خاطر عکس‌العمل مردم،‏ تندی یا بی‌تفاوتی‌شان دلسرد و مأیوس می‌شدم.‏ در چنین مواقعی سرگذشت اِرْمیا را در خاطرم زنده می‌کردم.‏ این که محبت او به یَهُوَه و رابطهٔ نزدیکش با او چطور به او قدرت داد که به مأموریت خود ادامه دهد.‏» (‏ار ۱:‏۱۷‏)‏ رافَئو نیز از سرگذشت اِرْمیا قوّت یافت.‏ او می‌گوید:‏ «اِرْمیا به جای این که روی خواست و احساسات خود تمرکز کند به خدا توکّل کرد.‏ اِرْمیا علی‌رغم دشمنانی که او را احاطه کرده بودند با شهامت به خدمت خود ادامه داد.‏ من سعی می‌کنم همواره این موضوع را به خاطر داشته باشم.‏»‏

سرگذشت اِشَعْیا نیز بسیاری را یاری کرده است تا در خدمت موعظه استقامت و تحمّل داشته باشند.‏ در کتاب اِشَعْیا در مورد قوم اسرائیل چنین آمده است:‏ «دل این قوم را فربه ساز و گوش‌های ایشان را سنگین نما.‏» در واقع خدا به اِشَعْیا گفت که هموطنانش به گفته‌های او گوش نخواهند داد.‏ آیا این امر به این مفهوم است که موعظهٔ اِشَعْیا بی‌ثمر می‌بود؟‏ قطعاً از نظر یَهُوَه چنین نبود.‏ هنگامی که به اِشَعْیا فرمان داده شد که به عنوان نبی خدمت کند گفت:‏ «لبّیک،‏ مرا بفرست.‏» (‏اشع ۶:‏۸-‏۱۰‏)‏ او در مأموریت خود پایدار بود.‏ آیا پاسخ شما نیز در مقابل مأموریت موعظهٔ کلام خدا چنین است؟‏

برای این که علی‌رغم بی‌علاقگی و بی‌تفاوتی مردم در خدمت موعظه پایدار و استوار بمانیم باید مانند اِشَعْیا عمل کنیم و روی چنین برخوردهایی تمرکز نکنیم.‏ طرز فکر رافَئو به او کمک می‌کند تا چنین برخوردهایی او را دلسرد نسازد.‏ او می‌گوید:‏ «روی سخنان تند و زنندهٔ مردم دقیق نمی‌شوم.‏ فکر می‌کنم آنان حق دارند به هر روشی که می‌خواهند با ما برخورد کنند.‏» آنا می‌گوید:‏ «سعی من بر این است که روی چیزهای ناخوشایند و دلسردکننده فکر نکنم.‏ برای همین قبل از این که به خدمت موعظه بروم دعا می‌کنم و آیهٔ روز را می‌خوانم.‏ به این طریق تمامی افکار منفی از ذهنم دور می‌شود.‏»‏

حِزْقِیال نبی در بابِل میان یهودیان تبعیدی خودرأی و سرسخت خدمت می‌کرد.‏ (‏حز ۲:‏۶‏)‏ اگر حِزْقِیال کلام خدا را  از مردم دریغ می‌داشت و فردی شریر قبل از این که هشدار یَهُوَه را بشنود جانش را از دست می‌داد حِزْقِیال مسئول شمرده می‌شد.‏ یَهُوَه خدا به حِزْقِیال گفت:‏ «خون او را از دست تو خواهم طلبید.‏» —‏ حز ۳:‏۱۷،‏ ۱۸‏.‏

هنریک تلاش می‌کند دیدی مانند حِزْقِیال به خدمت موعظه داشته باشد.‏ او می‌گوید:‏ «می‌خواهم که از خون مردم پاک و بری باشم.‏ حیات باارزش انسان‌ها در مخاطره است.‏» (‏اعما ۲۰:‏۲۶،‏ ۲۷‏)‏ زبیگنیو احساسی مشابه دارد او می‌گوید:‏ «حِزْقِیال باید بدون توجه به این که مردم چه فکر می‌کردند همچنان استوار می‌ماند.‏ توجه به این موضوع به من کمک کرد که خدمت موعظه را از دید آفریدگار ببینم.‏»‏

شما تنها نیستید

ما هیچ گاه در خدمت موعظه تنها نیستیم و می‌توانیم همانند پولُس رسول بگوییم:‏ «با خدا همکاران هستیم.‏» (‏۱قر ۳:‏۹‏)‏ کریستینا،‏ اذعان می‌کند که گاه ناامید و مأیوس می‌شود.‏ او می‌گوید:‏ «برای همین همواره از یَهُوَه تمنا می‌کنم که به من قدرت دهد.‏ او همیشه قدرت لازم را به من عطا کرده است.‏» آری،‏ ما همواره به روح خدا در موعظه نیاز داریم.‏ —‏ زکر ۴:‏۶‏.‏

زمانی که در خدمت موعظه شرکت می‌کنیم روح مقدّس خدا ما را یاری می‌کند که خصوصیات «ثمرهٔ روح» را از خود نشان دهیم.‏ (‏غلا ۵:‏۲۲،‏ ۲۳‏)‏ این خصوصیات ما را بر آن می‌دارد که حتی در شرایط سخت نیز در خدمت موعظه پایدار بمانیم.‏ هنریک بر این عقیده است:‏ «شرکت در خدمت موعظه به من کمک می‌کند که روی شخصیت خودم کار کنم.‏ یاد می‌گیرم که صبور و باملاحظه باشم و به آسانی تسلیم نشوم.‏» صبر و تحمّل در خدمت موعظه علی‌رغم موانع مختلف ما را یاری می‌کند که ثمرهٔ روح را بیش از پیش در خود پرورش دهیم.‏

یَهُوَه از فرشتگانش برای هدایت ما در این خدمت بی‌نظیر استفاده می‌کند.‏ (‏مکا ۱۴:‏۶‏)‏ کتاب مقدّس نشان می‌دهد که شمار فرشتگان «کرورها کرور و هزاران هزار» است.‏ (‏مکا ۵:‏۱۱‏)‏ تحت هدایت عیسی،‏ فرشتگان از خادمان خدا بر زمین حمایت می‌کنند.‏ آیا وقتی در خدمت موعظه هستید به این موضوع فکر می‌کنید؟‏

آنا می‌گوید:‏ «دانستن این موضوع که فرشتگان در خدمت موعظه با ما هستند به من نیرو می‌دهد.‏ من از کمکی که آنان با نظارت یَهُوَه و عیسی به ما می‌رسانند قدردانم.‏» حقیقتاً چه افتخاری است که با فرشتگان وفادار همکار باشیم.‏

در مورد دیگر مبشّران چطور؟‏ ما از این برکت برخورداریم که می‌توانیم با بسیاری از مبشّران وفادار آشنا شویم.‏ بی‌شک شما نیز به صحّت این گفتهٔ کتاب مقدّس پی برده‌اید که می‌گوید:‏ «آهن،‏ آهن را تیز می‌کند،‏ همچنین مرد روی دوست خود را تیز می‌سازد.‏» —‏ امث ۲۷:‏۱۷‏.‏

موعظه کردن دوش‌به‌دوش برادران و خواهرانمان این موقعیت را به وجود می‌آورد تا با شیوه‌های مؤثر بشارت دادن آشنا شویم؛‏ شیوه‌هایی که شاید برای ما جدید باشد.‏ اِلجبیِتا می‌گوید:‏ «رفتن به خدمت موعظه با دیگران به من این امکان را می‌دهد که محبتم را به هم‌ایمانانم و مردم نشان دهم.‏» شما نیز سعی کنید با دیگران به موعظه بروید.‏ این کار،‏ موعظه را برای شما جالب‌تر می‌کند.‏

از سلامت خود غافل نشوید

برای حفظ شور و شوقمان در خدمت موعظه باید برنامه‌ای مرتب برای مطالعهٔ فردی خود بگذاریم و در ضمن به اندازهٔ کافی استراحت کنیم؛‏ به بیان دیگر مراقب سلامت روحانی و جسمانی خود باشیم.‏

کتاب مقدّس می‌گوید که تمام نقشه‌های انسان سخت‌کوش به نتیجه می‌رسد.‏ (‏امث ۲۱:‏۵‏)‏ زیگمونت که اکنون ۸۸ سال دارد می‌گوید:‏ «از زمانی که برنامه‌ای منظم در خدمت برای خود گذاشته‌ام موعظه‌ام هدفمندتر شده است.‏ من برنامهٔ روزانهٔ خود را طوری تنظیم می‌کنم که وقت کافی برای موعظه داشته باشم.‏»‏

کسب شناختی عمیق از کتاب مقدّس از یک سو ایمان ما را قوی می‌کند و از سوی دیگر ما را برای خدمت موعظه مجهز می‌سازد.‏ همان طور که برای ادامهٔ حیات نیاز به خوردن غذا داریم،‏ برای حفظ شور و شوق در خدمت موعظه نیز نیاز به خوراک روحانی داریم.‏ خواندن روزانهٔ کتاب مقدّس و تغذیه از «خوراک» روحانی‌ای که غلام امین «در وقت معین» برای ما تهیه می‌بیند نیروی لازم را برای خدمت موعظه به ما می‌دهد.‏ —‏ مت ۲۴:‏۴۵-‏۴۷‏.‏

اِلجبیِتا برای بهبود خدمت موعظه‌اش تغییری اساسی در برنامهٔ زندگی خود ایجاد کرد.‏ او می‌گوید:‏ «من به نحوی قابل  ملاحظه از ساعاتی که به تماشای تلویزیون می‌پرداختم کم کردم تا وقت کافی برای آماده کردن خود برای موعظه داشته باشم.‏ هر شب وقتی کتاب مقدّس را می‌خوانم کسانی را از نظر می‌گذرانم که در خدمت موعظه با آنان روبرو شده‌ام و به دنبال آیاتی می‌گردم که جوابگوی سؤالات آنان باشد.‏»‏

استراحت کافی نیز انرژی ما را افزایش می‌دهد تا به نحوی مؤثرتر خدمت خود را انجام دهیم.‏ برعکس،‏ تفریح بیش از حد تأثیری منفی روی کیفیت موعظهٔ ما می‌گذارد.‏ اَندرزِج که مبشّری پرشور است می‌گوید:‏ «نداشتن استراحت کافی سبب خستگی مفرط می‌شود و از این خستگی تا ناامیدی فقط یک قدم فاصله است.‏ من هر کاری لازم باشد می‌کنم تا کارم به آنجا نکشد.‏» —‏ جا ۴:‏۶‏.‏

البته حتی وقتی تمام تلاش خود را نیز در خدمت موعظه به خرج می‌دهیم،‏ باز هم تعداد معدودی مژدهٔ کلام خدا را می‌شنوند و می‌پذیرند.‏ اما،‏ یَهُوَه هرگز تلاش‌های ما را فراموش نمی‌کند.‏ (‏عبر ۶:‏۱۰‏)‏ نباید فراموش کنیم که حتی کسانی که درِ خانه‌شان را به روی ما می‌بندند،‏ با افراد خانه‌شان در مورد ما صحبت می‌کنند.‏ تأثیر خدمت ما مثل تأثیر موعظه‌هایی خواهد بود که حِزْقِیال به مردم زمان خود کرد،‏ یعنی آنان نیز «خواهند دانست که نبی‌ای در میان ایشان هست.‏» (‏حز ۲:‏۵‏)‏ آری،‏ موعظه کردن دشوار است،‏ اما فواید بسیاری هم برای خودمان و هم برای دیگران به همراه دارد.‏

زیگمونت می‌گوید:‏ «شرکت در فعالیت موعظه هم نوعی ابراز محبت به مردم است و هم در ما شخصیت مسیحی به وجود می‌آورد.‏» اَندرزِج می‌گوید:‏ «به راستی که چه موهبت بزرگی داریم که می‌توانیم در این فعالیت نجات‌بخش شرکت کنیم.‏ فعالیت موعظه،‏ دیگر هرگز در چنین ابعاد و چنین شرایطی تکرار نخواهد شد.‏» شما نیز با استوار ماندن در خدمت موعظه می‌توانید از موهبت‌های عظیم آن برخوردار شوید.‏ —‏ ۲قر ۴:‏۱،‏ ۲‏.‏

‏[تصاویر در صفحهٔ ۳۱]‏

چنانچه به سلامت روحانی و جسمانی خود توجه داشته باشید می‌توانید در خدمت موعظه استوار بمانید