آیا می‌توانید بار دیگر مسئولیت بپذیرید؟
آیا می‌توانید بار دیگر مسئولیت بپذیرید؟
آیا شما زمانی در جماعت مسیحی مسئولیت یا وظیفه‌ای بر عهده داشتید؟ شاید به عنوان خادم کمکی یا پیر مسیحی و یا در خدمت تمام‌وقت فعال بودید. بی‌شک از این وظیفهٔ خود شادی و رضایت عمیقی داشتید اما به دلایلی نمی‌توانستید به فعالیت خود در این زمینه ادامه دهید.
ممکن است به دلیل مراقبت و نگهداری از اعضای خانواده‌تان از وظیفهٔ خود دست کشیدید. شاید سالخوردگی یا بیماری شما را مجبور به این کار ساخت. چنین تصمیماتی نشانهٔ شکست و ناکامی نیست. ( ۱ تیمو ۵:۸) برای نمونه، فیلیپس در قرن اوّل میسیونر بود. اما بعد از چندی در قیصریه ساکن شد تا به احتیاجات خانواده‌اش رسیدگی کند. ( اعما ۲۱:۸، ۹) داود پادشاه نیز وقتی پیر و سالخورده شد مسئولیت پادشاهی بر قوم اسرائیل را به پسرش سلیمان سپرد. ( ۱ پاد ۱:۱، ۳۲-۳۵) با این که فیلیپس و داود نمی‌توانستند به مسئولیت خود ادامه دهند، اما یَهُوَه آنان را دوست می‌داشت و برای آنان ارزش قائل بود. این مردان امروزه نیز برای ما نمونه‌اند.
ممکن است به دلیل رفتاری نادرست یا مسئله‌ای خاص در خانواده وظیفه یا مسئولیتی از شما گرفته شده باشد. ( ۱ تیمو ۳:۲، ۴، ۱۰، ۱۲) حتی شاید آن زمان با تصمیمی که در مورد شما گرفته شده بود موافق نبودید و تا به امروز نیز از این تصمیم دلخور و ناراضی‌اید.
دوباره مسئولیتی را متقبل شوید
آیا آنانی که چنین مسئولیت‌ها و وظایفی را از دست داده‌اند بار دیگر می‌توانند مسئولیت بپذیرند؟ بلی، در بسیاری از موارد این کار امکان‌پذیر اس ت، مشروط بر آن که مشتاقانه در این راه تلاش کنند. ( ۱ تیمو ۳:۱) حال، چطور می‌توانید چنین انگیزه‌ای را در خود ایجاد کنید؟ همان انگیزه‌ای که شما را بر آن داشت که خود را به خدا وقف کنید؛ یعنی محبت به خدا و خادمانش. اگر واقعاً نشان دهید که می‌خواهید این افتخار را داشته باشید، یَهُوَه نیز از تجارب شما استفاده خواهد کرد؛ چه تجارب گذشتهٔ شما، چه تجارب زمانی که دیگر این مسئولیت را بر عهده نداشتید.
زمانی را به یاد آورید که قوم اسرائیل موهبات و افتخارات خدمت به خدا را از دست داد. یَهُوَه خدا به اسرائیلیان چنین اطمینان داد: «من که یَهُوَه می‌باشم، تبدیل نمی‌پذیرم و از این سبب شما ای پسران یعقوب هلاک نمی‌شوید.» ( ملا ۳:۶) یَهُوَه اسرائیلیان را دوست داشت و می‌خواست که از آنان در خدمت به خود بهره گیرد. به همین شکل او می‌خواهد که از توانایی‌ها و استعدادهای شما نیز بار دیگر استفاده کند. در شرایط فعلی، چه می‌توانید بکنید؟ به خاطر داشته باشید آنچه در خدمت به یَهُوَه بیش از توانایی‌های شما اهمیت دارد، رابطهٔ نزدیکتان با اوست. از آنجایی که در حال حاضر وظیفه و مسئولیتی در جماعت بر دوش ندارید بهتر می‌توانید بر تقویت رابطه‌تان با خدا تمرکز کنید.
برای این که ایمانی قوی داشته باشید یا به اصطلاح ‹ در ایمان زورآور شوید› باید ‹یَهُوَه و قوّت او را بطلبید.› ( ۱ قر ۱۶:۱۳؛ مز ۱۰۵:۴) در دعا از صمیم دل از یَهُوَه بخواهید که ایمانی قوی به شما عطا فرماید. همچنین وضعیت و احساسات خود را در دعا با او در میان بگذارید و روح مقدّس او را بطلبید. با انجام این کار به یَهُوَه نزدیک‌تر می‌شوید و این شما را استوار و قوی می‌سازد. ( مز ۶۲:۸؛ فیل ۴:۶، ۱۳) همچنین می‌توانید کیفیت مطالعهٔ خود را بهتر سازید تا از رابطه‌ای نزدیک‌تر با یَهُوَه بهره‌مند شوید. با داشتن مسئولیت‌های کمتر شاید بتوانید وقت بیشتری را برای مطالعهٔ شخصی و خانوادگی خود قرار دهید و ممکن است بتوانید عادت به مطالعهٔ مستمر را که حفظ آن برایتان دشوار بوده است دوباره برقرار سازید.
البته نباید فراموش کرد که شما ھـنوز نام یَهُوَه را بر خود دارید. ( اشع ۴۳:۱۰-۱۲) بزرگ‌ترین موهبتی که ما از آن برخورداریم این است که «همکاران خدا هستیم.» ( ۱ قر ۳:۹) راه بسیار خوب دیگری که می‌توانید رابطهٔ خود را با یَهُوَه قوی سازید افزایش فعالیت موعظه است. همچنین می‌توانید به برادران و خواهرانتان در این راه یاری رسانید.
با احساسات خود کنار بیایید
از دست دادن مسئولیت‌ها و افتخارات ممکن است در شما احساس تأسف یا خجالت به وجود آورد. شاید تمایل داشته باشید که اَعمال خود را توجیه کنید. حال اگر برادران مسئول در آن زمان با وجود دفاعیات شما هنوز بر این عقیده بودند که باید از مسئولیت خود کنار بکشید، چطور؟ ممکن است هنوز احساسات منفی آن زمان به ذهن شما خطور کند و مانع پذیرش مسئولیت‌ها و افتخارات جدید شود. حتی ممکن است نگذارد که شما از این تجربه خود درس گیرید. در ادامهٔ مقاله می‌خواهیم به بررسی تجارب زندگی ایّوب، مَنَسَّی و یوسف بپردازیم. این بررسی به ما کمک می‌کند تا با افکار و احساسات منفی مقابله کنیم.
ایّوب در جامعه‌ای زندگی می‌کرد که بزرگان قوم مقام والایی داشتند. او نیز بر کرسی داوران و پیران می‌نشست و نزد یَهُوَه برای دیگران شفاعت می‌کرد. ( ایّوب ۱:۵؛ ۲۹:۷-۱۷، ۲۱-۲۵) اما یکباره دارایی، فرزندان و سلامتش از او گرفته شد. او حتی وجهه و اعتبارش را هم از دست داد. ایّوب خود می‌گوید: «کسانی که از من خردسال‌ترند بر من استهزا می‌کنند.» — ایّوب ۳۰:۱.
ایّوب خود را کاملاً بی‌تقصیر می‌دانست و می‌خواست به هر طریق این امر را به خدا ثابت کند. ( ایّوب ۱۳:۱۵) با این حال قضاوت را به خدا واگذار کرد و این امر برای او بسیار مفید واقع شد. ایّوب متوجه شد که در بعضی موارد نیاز به اصلاح دارد به ویژه در مورد عکس‌العملی که در مقابل آن آزمایش‌ها از خود نشان داد. ( ایّوب ۴۰:۶-۸؛ ۴۲:۳، ۶) یَهُوَه نیز به دلیل تواضع بندهٔ وفادارش تمام آنچه را که ایّوب از دست داده بود، و حتی بیشتر از پیش به او بازگرداند. — ایّوب ۴۲:۱۰-۱۳.
حال اگر مسئولیت‌های خود را به دلیل خطایی از دست داده باشید، چطور؟ شاید این سؤال برایتان مطرح شود که آیا یَهُوَه و برادران مسیحی‌تان شما را خواهند بخشید و عمل خطایتان را به دست فراموشی خواهند سپرد؟ شرح‌حال مَنَسَّیِ پادشاه در این خصوص درس خوبی به ما می‌دهد. او ‹ در نظر یَهُوَه شرارت بسیار ورزیده، خشم او را به هیجان آورده بود.› ( ۲ پاد ۲۱:۶) با این حال کتاب مقدّس می‌گوید که مَنَسَّی هنگام مرگش در نظر یَهُوَه پادشاهی وفادار بود. چطور چنین چیزی ممکن است؟
در واقع مَنَسَّی تأدیب یَهُوَه را پذیرفت. او در آغاز هشدارهای یَهُوَه را نادیده می‌گرفت و به همین دلیل یَهُوَه اجازه داد تا آشوریان او را به قُل‌وزنجیر کشیده به سرزمینی دور، یعنی بابل ببرند. در آنجا مَنَسَّی «یَهُوَه خدای خود را طلب نمود و به حضور خدای پدران خویش بسیار تواضع نمود.» او با تمام وجود توبه کرد و نزد یَهُوَه تضرّع نمود. یَهُوَه نیز به دلیل توبه و ندامت قلبی مَنَسَّی از گناهانش در گذشت. — ۲ توا ۳۳:۱۲، ۱۳.
البته نباید انتظار داشته باشید که فوراً تمام مسئولیت‌ها و موهبت‌ها به شما بازگردانده شود. به مرور زمان مسئولیت‌هایی کوچک به شما داده خواهد شد. اگر این مسئولیت‌ها را بپذیرید و تمام تلاش خود را برای انجام آن‌ها به خرج دهید مسئولیت‌هایی بزرگ‌تر نیز به شما واگذار خواهد شد. البته گذراندن این دوران مسلّماً آسان نخواهد بود. شاید گاهی حتی دلسرد شوید. اما پشتکار و اشتیاقتان به خدمت، در نهایت حاصل نیکو به بار خواهد آورد.
یوسف، پسر یعقوب را در نظر بگیریم. برادران یوسف وقتی او ۱۷ ساله بود در حقش ظلمی عظیم کردند و او را به بردگی فروختند. ( پیدا ۳۷:۲، ۲۶-۲۸) او اصلاً از برادرانش انتظار چنین کاری را نداشت. با این حال در آن شرایط سخت دست از تلاش بر نداشت و با برکت یَهُوَه «ناظر خانهٔ آقای مصری خود شد.» ( پیدا ۳۹:۲، ترجمهٔ دنیای جدید ) مدتی بعد یوسف به زندان انداخته شد. اما در آنجا نیز یَهُوَه او را در کارهایش برکت داد. یوسف چنان در کارهایش امین و وفادار بود که برخی از امور زندان به او محوّل شد. — پیدا ۳۹:۲۱-۲۳.
یوسف نمی‌دانست دلیل این اتفاقات چیست. اما ناامید نشد و دست از تلاش برنداشت. به همین دلیل یَهُوَه توانست از یوسف برای انجام مقصودش، یعنی حفظ نسلی که ذریّت موعود از آن می‌آمد استفاده کند. ( پیدا ۳:۱۵؛ ۴۵:۵-۸) البته ما انتظار نداریم یَهُوَه به نحوی که از یوسف استفاده کرد از ما استفاده کند، ولی از شرح حال یوسف می‌آموزیم که یَهُوَه شخصاً در دادن مسئولیت به خادمانش دخیل است. پس چقدر بجاست ما نیز یوسف را سرمشق قرار دهیم.
از شرایط سخت درس بگیریم
ایّوب، مَنَسَّی و یوسف وضعیت بسیار سختی را پشت سر گذاشتند. البته در مورد مَنَسَّی شاید بگوییم که او تقاص اَعمال بدش را داد. اما هر سه نفر آنان آنچه را که یَهُوَه اجازه داد بر سرشان بیاید پذیرفتند و از آن درس گرفتند. شما از این گزارش‌ها چه درسی می‌توانید بگیرید؟
دقت کنید که یَهُوَه چه درسی می‌خواهد به شما بدهد. برای مثال ایّوب در شرایطی قرار گرفت که فقط خود و مشکل خود را می‌دید و نمی‌توانست موضوع‌های مهم‌تر را تشخیص دهد. اما وقتی یَهُوَه با مهربانی طرز فکر او را اصلاح کرد، تعادل فکری خود را بازیافت و چنین اذعان کرد: «من به آنچه نفهمیدم تکلّم نمودم.» ( ایّوب ۴۲:۳) اگر شما نیز به دلیل از دست دادن مسئولیتی ناراحتید «فکرهای بلندتر از آنچه شایسته است مکنید بلکه به اعتدال فکر نمایید.» ( روم ۱۲:۳) چه بسا یَهُوَه می‌خواهد به نحوی که انتظار ندارید به پیشرفت و اصلاح شما کمک کند.
تأدیب را بپذیرید. مَنَسَّی شاید در ابتدا تصوّر می‌کرد سزاوار چنین تنبیه سختی نبوده است. با این حال، تأدیب یَهُوَه را پذیرفت، ابراز ندامت کرد و از اَعمال خود بازگشت. پس هر چقدر هم که تأدیب در نظر شما سخت بیاید «در حضور خدا فروتنی کنید تا شما را سرافراز فرماید.» — یعقو ۴:۱۰؛ ۱ پطر ۵:۶.
صبور و راغب باشید. یوسف به دلیل ظلمی که به او شد می‌توانست بذر نفرت و انتقام را در دل خود بکارد. اما او در عوض بذر حکمت و رحمت را در دل پرورش داد. ( پیدا ۵۰:۱۵-۲۱) پس اگر ناامیدی به سراغ شما آمد صبور باشید. خود را با رغبت به دست آموزگار بزرگ، یَهُوَه بسپارید.
اگر پیش از این مسئولیتی مهم در جماعت مسیحی داشتید، به یَهُوَه فرصت بدهید تا بار دیگر موهبتی در جماعت به شما عطا کند. در این بین رابطهٔ خود را با او قوی کنید. با صبر و فروتنی بر احساسات منفی خود غلبه نمایید. با رغبت هر مسئولیتی که به شما داده می‌شود بپذیرید. اطمینان داشته باشید که یَهُوَه ‹از آنانی که به راستی سالک باشند هیچ چیز نیکو را منع نخواهد کرد.› — مز ۸۴:۱۱.
[نکتهٔ برجسته‌شده در صفحهٔ ٣٠]
با دعایی صمیمانه در ایمان قوی شوید
[تصویر در صفحهٔ ٣١]
افزایش خدمت موعظه راه بسیار خوبی برای قوی ساختن رابطه‌تان با یَهُوَه است
[تصویر در صفحهٔ ٣٢]
به یَهُوَه فرصت دهید تا به شما موهبتی عطا کند