نقش خود را در جماعت ارج نهیم

‏«خدا هر یک از اعضا را در بدن نهاد برحسب ارادهٔ خود.‏» —‏ ۱قر ۱۲:‏۱۸‏.‏

۱،‏ ۲.‏ الف)‏ چه چیز نشان می‌دهد که هر کس در میان پرستندگان حقیقی نقشی دارد که می‌تواند آن را ارج نهد؟‏ ب)‏ چه سؤالاتی در این مقاله مورد بررسی قرار می‌گیرد؟‏

از زمان اسرائیل باستان تا کنون،‏ جماعت وسیله‌ای بوده است که یَهُوَه برای مراقبت از قومش و رساندن راهنمایی خود به آنان از آن استفاده کرده است.‏ برای نمونه،‏ پس از این که اسرائیلیان شهر عای را سرنگون ساختند یوشَع ‹به حضور تمام جماعت اسرائیل،‏ تمامی سخنان شریعت،‏ هم برکت‌ها و هم لعنت‌ها را به طوری که در کتاب تورات مرقوم است،‏ خواند.‏› —‏ یوش ۸:‏۳۴،‏ ۳۵‏.‏

^۲ در قرن اوّل نیز پولُس رسول به تیموتاؤس که پیر مسیحی بود،‏ خاطر نشان کرد که جماعت مسیحی «خانهٔ خدا» و «ستون و بنیاد راستی» است.‏ (‏۱تیمو ۳:‏۱۵‏)‏ امروزه «خانهٔ» خدا یک برادری جهانی متشکل از مسیحیان حقیقی است.‏ پولُس در اوّلین نامهٔ الهامی خود به جماعت قُرِنتُس در باب ۱۲‏،‏ جماعت را به بدن انسان تشبیه کرد.‏ پولُس یادآور شد که اگرچه هر کدام از اعضای بدن نقش متفاوتی دارد اما وجود هر کدام ضروری است.‏ او در این خصوص نوشت:‏ «خدا هر یک از اعضا را در بدن نهاد،‏ برحسب ارادهٔ خود.‏» پولُس حتی گفت:‏ «آن‌ها را که پست‌ترِ اجزای بدن می‌پنداریم،‏ عزیزتر می‌داریم.‏» (‏۱قر ۱۲:‏۱۸،‏ ۲۳‏)‏ در نتیجه،‏ نقش یک عضو وفادار جماعت بالاتر یا پایین‌تر از مسیحیان وفادار دیگر نیست.‏ بلکه هر یک از اعضای جماعت صرفاً نقشی متفاوت دارد.‏ حال چگونه  ما می‌توانیم به نقش پرارزش خود در جمع پرستندگان حقیقی پی ببریم و ارزش و قدر آن را بدانیم؟‏ چه عواملی می‌تواند نقش ما را در این جماعت جهانی تحت تأثیر قرار دهد؟‏ و چگونه می‌توانیم پیشرفت کنیم تا ‹ترقی ما بر همه ظاهر شود›؟‏ —‏ ۱تیمو ۴:‏۱۵‏.‏

چگونه نقش خود را در جماعت ارج نهیم؟‏

۳.‏ از چه راهی می‌توانیم به نقش خود در جماعت پی‌ببریم و ارزش و قدر آن را بدانیم؟‏

^۳ یک راه که می‌توانیم به نقش خود در جماعت مسیحی پی ببریم و همچنین نشان دهیم که ارزش و قدر آن را می‌دانیم،‏ همکاری کامل با «غلام امین و دانا» و نمایندگان این غلام،‏ هیئت اداره‌کننده است.‏ (‏متّیٰ ۲۴:‏۴۵-‏۴۷ خوانده شود.‏‏)‏ ما باید میزان اطاعت خود را از راهنمایی‌هایی که از «غلام امین» دریافت می‌داریم بسنجیم.‏ برای نمونه،‏ در طول سال‌ها راهنمایی‌هایی در خصوص لباس و وضع ظاهرمان،‏ تفریحات و استفادهٔ نابجا از اینترنت دریافت نموده‌ایم.‏ آیا ما برای حفظ رابطه‌مان با خدا با دقت به این پندها عمل می‌کنیم؟‏ مطالعهٔ خانوادگی کتاب مقدّس نیز پند دیگری است که «غلام امین» آن را به ما یادآور شده است.‏ آیا این پند را به جا آورده‌ایم و شبی را در طی هفته برای این منظور اختصاص داده‌ایم؟‏ اگر مجرّدیم آیا زمانی را برای مطالعهٔ کلام خدا اختصاص داده‌ایم؟‏ اگر از راهنمایی‌های «غلام امین» پیروی کنیم یَهُوَه به تک‌تک ما و خانواده‌هایمان برکت می‌دهد.‏

۴.‏ هنگام اتخاذ تصمیمی شخصی باید چه اموری را مد نظر قرار دهیم؟‏

^۴ برخی ممکن است بگویند که هر کس آزاد است مطابق سلیقهٔ خود در مورد تفریحات،‏ لباس و ظاهر خود تصمیم بگیرد.‏ با این حال برای مسیحی‌ای که خود را به یَهُوَه وقف کرده است و برای نقش خود در سازمان او ارزش قائل است سلیقهٔ شخصی تنها عامل در تصمیم‌گیری‌هایش نیست.‏ شخص باید به ویژه نگرش یَهُوَه را از طریق کتاب مقدّس دریابد و مطابق آن تصمیم بگیرد.‏ آری،‏ ما باید در تصمیمات خود نشان دهیم که کلام یَهُوَه ‹برای پای‌های ما چراغ،‏ و برای راه‌های ما نور است.‏› (‏مز ۱۱۹:‏۱۰۵‏)‏ همچنین باید ببینیم تصمیمی که در امور شخصی اتخاذ می‌کنیم چه تأثیری بر دیگران،‏ بر موعظه‌مان و بر اعضای جماعت خواهد گذاشت.‏ —‏ ۲قُرِنتیان ۶:‏۳،‏ ۴ خوانده شود.‏

۵.‏ چرا باید با روحیهٔ خودرأیی و استقلال‌طلبی مقابله کنیم؟‏

^۵ ‏«روحی که اکنون در اشخاص نافرمان و سرکش عمل می‌کند» همچون هوایی است که همهٔ مردم آن را استنشاق می‌کنند.‏ (‏افس ۲:‏۲‏،‏ انجیل شریف‏)‏ این روحیهٔ حاکم بر دنیا می‌تواند در ما نیز این طرز فکر را به وجود آورد که نیازی به راهنمایی‌های سازمان یَهُوَه نداریم.‏ ما به هیچ عنوان نمی‌خواهیم مانند «دِیوتْرِفیس» که مایل نبود سخنان ‹یوحنّای رسول را قبول کند،‏› رفتار کنیم.‏ (‏۳یو ۹،‏ ۱۰‏)‏ ما باید با روحیهٔ خودرأیی و استقلال‌طلبی مقابله کنیم.‏ هرگز نمی‌خواهیم با سخنان و رفتارمان با کسانی که یَهُوَه امروزه برای راهنمایی قوم خود در نظر گرفته است مخالفت کنیم.‏ (‏اعد ۱۶:‏۱-‏۳‏)‏ بلکه باید قدر همکاری با «غلام امین» را بدانیم.‏ همچنین بسیار مهم است که در جماعتِ خود پیران مسیحی را ‹اطاعت و انقیاد نماییم.‏› —‏ عبرانیان ۱۳:‏۷،‏ ۱۷ خوانده شود.‏

۶.‏ چرا لازم است موقعیت شخصی‌مان را در نظر بگیریم؟‏

^۶ راهی دیگر برای ارج نهادن به نقشمان در جماعت این است که با بررسی دقیق موقعیت شخصی‌مان تمام تلاش خود را در خدمت موعظه به خرج دهیم.‏ بدین شکل هم ‹خدمت خود را تمجید می‌نماییم› و هم منزلت یَهُوَه را بالا می‌بریم.‏ (‏روم ۱۱:‏۱۳‏)‏ بعضی مسیحیان قادرند به خدمت پیشگامی بپردازند.‏ برخی دیگر به عنوان میسیونر و یا سرپرست سیّار خدمت می‌کنند و گروهی نیز در بیت‌ئیل‌های نقاط مختلف دنیا به خدمت مشغولند.‏ بسیاری از برادران و خواهران در ساختن سالن‌های ملکوت شرکت می‌کنند.‏ ولی اکثر خادمان یَهُوَه در حالی که هر هفته در خدمت موعظه فعالند تلاش میکنند تا خانوادهٔ خود را نیز در خدمت به یَهُوَه قوی  نگاه دارند.‏ (‏کُولُسیان ۳:‏۲۳،‏ ۲۴ خوانده شود.‏‏)‏ چنانچه با میل و رغبت و تمام وجود به یَهُوَه خدمت کنیم می‌توانیم اطمینان داشته باشیم که نقشی پرارزش در سازمان او داریم.‏

چه عواملی نقش ما را تحت تأثیر قرار می‌دهد؟‏

۷.‏ توضیح دهید که چگونه موقعیت ما می‌تواند بر نقشمان در جماعت تأثیر بگذارد.‏

^۷ ما باید موقعیت خود را در خدمت به یَهُوَه بسنجیم چرا که موقعیتمان تا حدّی بر میزان فعالیت ما در جماعت تأثیر می‌گذارد.‏ برای نمونه،‏ در جماعت نقش یک برادر از جنبه‌هایی با نقش یک خواهر متفاوت است.‏ همچنین سالخوردگی،‏ ضعف و بیماری و عوامل دیگر بر میزان خدمت ما به خدا تأثیر می‌گذارد.‏ در امثال ۲۰:‏۲۹ می‌خوانیم:‏ «جلال جوانان قوّت ایشان است» و «عزّت پیران موی سفید.‏» اعضای جوان‌تر جماعت شاید به خاطر نیروی بدنی‌شان بتوانند کارهای سنگین را بهتر انجام دهند،‏ در حالی که افراد باتجربه و سالمند با حکمت و تجربهٔ خود به جماعت فایده می‌رسانند.‏ البته باید به یاد داشته باشیم که هر فعالیتی که در سازمان یَهُوَه قادر به انجام آن هستیم تنها به مدد فیض خداست.‏ —‏ اعما ۱۴:‏۲۶؛‏ روم ۱۲:‏۶-‏۸‏.‏

۸.‏ خواسته‌های دل چه تأثیری بر فعالیت ما در جماعت دارد؟‏

^۸ در اینجا می‌خواهیم عامل دیگری را که نقش ما را در جماعت تحت تأثیر قرار می‌دهد مورد بررسی قرار دهیم.‏ دو خواهر تنی را که شرایط زندگی یکسانی داشتند در نظر گیرید.‏ این دو خواهرمان تحصیلات دبیرستانی را به پایان رسانده بودند.‏ والدین آنان تلاش کردند که هر دو دختر خود را تشویق کنند تا خدمت پیشگامی را بعد از پایان تحصیلاتشان شروع کنند.‏ آنان پس از این که از دبیرستان فارغ‌التحصیل شدند دو راه متفاوت را انتخاب کردند.‏ یکی به خدمت پیشگامی پرداخت و دیگری به کار تمام‌وقت.‏ چه چیز بر تصمیم آنان تأثیر گذاشت؟‏ در حقیقت هر یک از آنان خواستِ دل خود را انجام داد.‏ خواست دل ما چیست؟‏ ما باید به طور جدّی به این امر فکر کنیم که در خدمت به یَهُوَه چه می‌خواهیم انجام دهیم.‏ آیا می‌توانیم میزان فعالیت‌های خود را افزایش دهیم،‏ حتی اگر لازم باشد در موقعیت خود تغییراتی ایجاد کنیم؟‏ —‏ ۲قر ۹:‏۷‏.‏

۹،‏ ۱۰.‏ اگر شخص انگیزه‌اش در خدمتِ بیشتر به یَهُوَه چنان قوی نباشد باید چه کند؟‏

^۹ گاهی ممکن است نداشتن انگیزهٔ کافی در خدمت به یَهُوَه،‏ در شخص این تمایل را به وجود آورد که به حداقلِ خدمت در جماعت قانع باشد.‏ پولُس در نامهٔ خود به فیلِپّیان می‌گوید:‏ «خداست که در شما برحسب رضامندی خود،‏ هم اراده و هم فعل را به عمل ایجاد می‌کند.‏» آری،‏ یَهُوَه می‌تواند در ما انگیزهٔ عمل به وجود آورد و خواست و میل ما را تحت تأثیر قرار دهد.‏ —‏ فیل ۲:‏۱۳؛‏ ۴:‏۱۳‏.‏

^۱۰ پس ما باید در دعا از یَهُوَه بخواهیم که ارادهٔ او،‏ خواست قلبی ما گردد.‏ داود،‏ پادشاه اسرائیل باستان چنین کرد و در دعا از یَهُوَه خواست:‏ ‹ای یَهُوَه‏،‏ طریق‌های خود را به من بیاموز و راه‌های خویش را به من تعلیم ده.‏ مرا به راستیِ خود سالک گردان و مرا تعلیم ده زیرا تو خدای نجات من هستی.‏ تمامی روز منتظر تو بوده‌ام.‏› (‏مز ۲۵:‏۴،‏ ۵‏)‏ ما نیز می‌توانیم از یَهُوَه در دعا بخواهیم که خواستی را در دل ما به وجود آورد که رضایت او را به دنبال داشته باشد.‏ اگر ما به احساس یَهُوَه خدا و پسرش نسبت  به خدمتمان عمیقاً فکر کنیم دلمان از سپاس و قدردانی لبریز می‌شود.‏ (‏مت ۲۶:‏۶-‏۱۰؛‏ لو ۲۱:‏۱-‏۴‏)‏ این سپاسگزاری و قدردانی،‏ ما را بر آن می‌دارد که از یَهُوَه ملتمسانه بخواهیم که این میل را در ما ایجاد کند تا بر خدمتمان بیفزاییم.‏ ما می‌توانیم اِشَعْیای نبی را سرمشق قرار دهیم و روحیهٔ او را در خود پرورش دهیم.‏ برای نمونه،‏ اِشَعْیا درخواست یَهُوَه را شنید که از او چنین می‌خواهد:‏ «کِه را بفرستم و کیست که برای ما برود؟‏» نبی خدا در جواب چنین گفت:‏ «لبّیک مرا بفرست.‏» —‏ اشع ۶:‏۸‏.‏

چگونه ترقی کنیم؟‏

۱۱.‏ الف)‏ چرا به برادرانی نیاز است که سرپرستی را در جماعات بر عهده گیرند؟‏ ب)‏ یک برادر برای کسب مسئولیت در جماعت چه باید بکند؟‏

^۱۱ در سال خدمتی ۲۰۰۸ شمار عزیزانی که تعمید گرفتند ۲۸۹٬۶۷۸ نفر بود.‏ با توجه به این افزایش عظیم،‏ نیازی مبرم به برادرانی وجود دارد که بتوانند مسئولیت سرپرستی در جماعات را بر عهده گیرند.‏ برادری که به این نیاز واقف است و به نقش خود در جماعت ارج می‌نهد،‏ تلاش خواهد کرد شرایطی را که در کتاب مقدّس برای خادم کمکی و پیر مسیحی آمده است در خود به وجود آورد.‏ (‏۱تیمو ۳:‏۱-‏۱۰،‏ ۱۲،‏ ۱۳؛‏ تیط ۱:‏۵-‏۹‏)‏ چگونه یک برادر می‌تواند چنین کند؟‏ اگر او در خدمت موعظه فعال باشد،‏ با پشتکار وظایف خود را در جماعت به انجام رساند،‏ با تلاش بر کیفیت جواب‌های خود در جلسات بیفزاید و از هیچ کمکی به اعضای جماعت دریغ نکند می‌تواند مسئولیت بیشتری در جماعت کسب کند.‏ او با این کار نشان می‌دهد که برای نقش خود در جماعت ارزش فراوان قائل است.‏

۱۲.‏ نوجوانان و جوانان چگونه می‌توانند شور و اشتیاق خود را به خدمت نشان دهند؟‏

^۱۲ برادران جوان به خصوص نوجوانان چگونه می‌توانند در جماعت پیشرفت کنند؟‏ آنان با شناخت کلام خدا می‌توانند تلاش کنند تا در «حکمت و فهم روحانی» رشد نمایند.‏ (‏کول ۱:‏۹‏)‏ اگر با پشتکار کلام خدا را مطالعه کنند و در جلسات مسیحی فعال باشند حتماً به این هدف خود خواهند رسید.‏ همچنین این برادران جوان می‌توانند شرایط لازم را در خود به وجود آورند تا «دروازهٔ بزرگ» خدمت تمام‌وقت را به روی خود باز سازند.‏ (‏۱قر ۱۶:‏۹‏)‏ دنبال کردن شیوه‌های مختلف خدمت تمام‌وقت رضایت‌بخش‌ترین راه زندگی است و برکات فراوانی را نصیب ما می‌سازد.‏ —‏ جامعه ۱۲:‏۱ خوانده شود.‏

۱۳،‏ ۱۴.‏ خواهران به چه طرقی می‌توانند نشان دهند که به نقش خود در جماعت ارج می‌نهند؟‏

^۱۳ خواهران نیز می‌توانند نشان دهند برای موهبتی که در به تحقق رساندن مزمور ۶۸:‏۱۱ ایفا می‌کنند ارزش قائلند.‏ در آنجا آمده است:‏ ‹یَهُوَه سخن را می‌دهد.‏ مبشّرات [یعنی زنانی که بشارت می‌دهند] انبوه عظیمی می‌شوند.‏› یکی از مهم‌ترین راه‌هایی که خواهران می‌توانند به نقش  خود در جماعت ارج نهند شرکت در فعالیت شاگردسازی است.‏ (‏مت ۲۸:‏۱۹،‏ ۲۰‏)‏ بنابراین خواهران با شرکت فعال در کار موعظه و ازخودگذشتگی در این فعالیت،‏ ثابت می‌کنند که به نقش خود در جماعت ارج می‌نهند.‏

^۱۴ پولُس در نامهٔ خود به تیطُس چنین نوشت:‏ ‹زنان پیر،‏ در سیرتْ متقی باشند معلّمان تعلیم نیکو،‏ تا زنان جوان را خِرد بیاموزند که شوهردوست و فرزنددوست باشند،‏ و خرداندیش و عفیفه و خانه‌نشین و نیکو و مطیع شوهرانِ خود که مبادا کلام خدا متهم شود.‏› (‏تیط ۲:‏۳-‏۵‏)‏ وجود خواهران باتجربه برای جماعت بسیار مفید است.‏ این خواهران با احترام به برادرانی که سرپرستی جماعت را بر عهده دارند و در زمینه‌های دیگری همچون نحوهٔ لباس پوشیدن،‏ شیوهٔ آرایش و انتخاب تفریحاتشان سرمشق نیکویی برای اعضای جماعت به جا می‌گذارند و نشان می‌دهند که به نقش خود در جماعت ارج می‌نهند.‏

۱۵.‏ یک خواهر مجرّد چگونه می‌تواند با تنهایی کنار بیاید؟‏

^۱۵ گاهی ممکن است برای خواهری مجرّد مشکل باشد که نقش خود را در جماعت حس کند.‏ برای نمونه،‏ خواهری که چنین تجربه‌ای داشت گفت:‏ «بعضی اوقات فرد مجرّد احساس تنهایی می‌کند.‏» در جواب به این که چطور او در چنین شرایطی با احساساتش کنار می‌آمد،‏ این خواهر چنین گفت:‏ «دعا و مطالعهٔ کلام خدا به من کمک کرد که نقشم را دوباره در جماعت حس کنم.‏ تحقیق کردم که یَهُوَه چه دیدی نسبت به من دارد.‏ بعد تلاش کردم برای اعضای جماعت مفید باشم.‏ این موضوع به من کمک کرد که کمتر به خودم فکر کنم و بیشتر به فکر دیگران باشم.‏» مطابق مزمور ۳۲:‏۸ یَهُوَه به داود گفت:‏ «تو را به چشم خود که بر تو است نصیحت خواهم فرمود.‏» آری،‏ یَهُوَه به تک‌تک خادمانش،‏ از جمله خواهران مجرّد علاقه و توجه دارد و به همهٔ ما یاری می‌رساند که به نقش پرارزش خود در جماعت پی ببریم.‏

نقش پرارزش خود را در سازمان یَهُوَه حفظ کنید

۱۶،‏ ۱۷.‏ الف)‏ چرا قبول دعوت یَهُوَه بهترین تصمیمی است که در زندگی گرفته‌ایم؟‏ ب)‏ چگونه می‌توانیم نقش خود را در میان پرستندگان یَهُوَه حفظ کنیم؟‏

^۱۶ یَهُوَه با مهربانی و محبت هر یک از خادمانش را به سوی خود جلب کرد تا با او رابطه‌ای نزدیک داشته باشند.‏ عیسی در این خصوص چنین گفت:‏ «کسی نمی‌تواند نزد من آید،‏ مگر آنکه پدری که مرا فرستاد او را جذب کند.‏» (‏یو ۶:‏۴۴‏)‏ از میان میلیاردها انسان روی زمین،‏ یَهُوَه ما را دعوت کرد تا در جمع پرستندگانش باشیم.‏ قبول این دعوت بهترین تصمیمی بود که در زندگی گرفته‌ایم.‏ پرستش یَهُوَه به زندگی ما هدفی واقعی بخشیده است.‏ به راستی این که می‌توانیم نقشی در جماعت مسیحی داشته باشیم چقدر رضایت‌بخش و شادی‌آور است.‏

^۱۷ مزمورنویس می‌گوید:‏ ‹ای یَهُوَه محل خانهٔ تو را دوست می‌دارم.‏› او همچنین سُرایید:‏ ‹پایم در جای هموار ایستاده است.‏ یَهُوَه را در جماعت‌ها متبارک خواهم خواند.‏› (‏مز ۲۶:‏۸،‏ ۱۲‏)‏ یَهُوَه خدا به تک‌تک ما در سازمانش نقش و وظیفه‌ای داده است.‏ اگر از راهنمایی‌های سازمانش پیروی کنیم و در خدمت به او فعال باشیم،‏ در حقیقت نقش خود را در میان جمع پرستندگانش حفظ کرده‌ایم.‏

مرور مقاله

‏• چرا می‌توان گفت که در جماعت تک‌تک مسیحیان نقشی ایفا می‌کنند؟‏

‏• چگونه می‌توانیم نشان دهیم که قدر و ارزش نقش خود را در میان پرستندگان یَهُوَه می‌دانیم؟‏

‏• چه عواملی نقش ما را در جماعت تحت تأثیر قرار می‌دهد؟‏

‏• چگونه جوانان مسیحی و سایر مسیحیان می‌توانند نشان دهند که برای نقش خود در جماعت ارزش فراوان قائلند؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصاویر در صفحهٔ ١۶]‏

یک برادر چگونه می‌تواند خود را برای پذیرفتن مسئولیت در جماعت واجد شرایط سازد؟‏

‏[تصویر در صفحهٔ ١٧]‏

به چه طرقی یک خواهر می‌تواند نشان دهد که به نقش خود در جماعت ارج می‌نهد؟‏