اتحاد بر اساس محبت گزارش اجلاس سالانه

در سالن مجمع شاهدان یَهُوَه در شهر جرسی،‏ واقع در ایالت نیوجرسی آمریکا هیجانِ به خصوصی بود.‏ در صبح ۳ اکتبر ۲۰۰۹،‏ بیش از ۵۰۰۰ نفر در صدوبیست‌وپنجمین اجلاس سالانهٔ انجمن کتاب مقدّس و رسالهٔ برج دیده‌بانی پنسیلوانیا حضور به هم رساندند.‏ هزاران نفر در بیت‌ئیل‌های ایالات متحده و کانادا نیز پخش مستقیم این برنامه را تماشا کردند.‏ در کل،‏ ۱۳٬۲۳۵ نفر بر اساس محبت به یَهُوَه متحد شدند و از این برنامهٔ سه ساعته لذّت بردند.‏

جِفری جکسون،‏ یکی از اعضای هیئت اداره‌کننده،‏ مجری برنامه بود.‏ او در آغاز برنامه گروه کُری از بیت‌ئیل را معرفی کرد که سرودهایی از کتاب سرود جدید را خواندند.‏ رهبر گروه کُر دیوید اِسپلِین،‏ عضوی دیگر از هیئت اداره‌کننده،‏ خیلی کوتاه اهمیت موسیقی را در پرستش پاک توضیح داد.‏ سپس از حضار دعوت شد سه سرود جدید را بخوانند؛‏ اوّل گروه کُر سرود را خواند و سپس کُر و حضار با یکدیگر آن را خواندند.‏ استفاده از گروه کُر فقط برای این گردهمایی به خصوص در نظر گرفته شده بود؛‏ نباید از آن به عنوان نمونه برای جلسات جماعت،‏ مجمع‌ها یا کنگره‌ها استفاده کرد.‏

گزارش از دفاتر شعبه

اعضای کمیتهٔ شعبه‌های کشورها در بارهٔ پنج دفتر شعبه گزارش دادند.‏ کِنّت لیتل اشاره کرد که دفتر شعبهٔ کانادا به زودی چاپ اکثر مجلّات را برای ایالات متحده و کانادا آغاز خواهد کرد؛‏ در نتیجه تولید این شعبه ده برابر افزایش می‌یابد.‏ برای انجام این کار،‏ دستگاه چاپ جدیدی نصب شده است که در دو شیفت به مدت ۱۶ ساعت در روز مشغول چاپ خواهد بود.‏

رِینِر تامسون در مورد موعظهٔ ملکوت در جمهوری دومینیکن سخن گفت و آلبرت اُلی فعالیت موعظه را در کشور نیجریه توصیف کرد.‏ اِمیل کریت‌سینگر از موزامبیک توضیح داد که بعد از ده‌ها سال زجر و آزار،‏ شاهدان یَهُوَه در سال ۱۹۹۲ به طور رسمی پذیرفته شدند.‏ تعداد مبشّر در این سه کشور اخیراً افزایش چشمگیری داشته است.‏ ویو موریتس از شعبهٔ استرالیا به فعالیت در جزیرهٔ تیمور شرقی که زیر نظر آن شعبه است اشاره کرد.‏

کمیته‌های هیئت اداره‌کننده

در سال ۱۹۷۶،‏ همهٔ فعالیت‌های شاهدان یَهُوَه تحت نظارت شش کمیتهٔ هیئت اداره‌کننده در آمد.‏ بعدها،‏ برخی از اعضای طبقهٔ گوسفندان دیگر به عنوان کمک‌کنندگان هیئت اداره‌کننده منصوب شدند تا در این کمیته‌ها خدمت کنند.‏ هم اکنون ۲۳ نفر از طبقهٔ گوسفندان دیگر به این کار گماشته شده‌اند.‏ در این جلسه با شش نفر از آن‌ها مصاحبه شد که روی هم ۳۴۱ سال در خدمت تمام‌وقت هستند،‏ یعنی به طور میانگین ۵۷ سال.‏

دان اَدَمز که در سال ۱۹۴۳ خدمت خود را در بیت‌ئیل شروع کرد توضیح داد که کمیتهٔ هماهنگی و نظارت از گردانندگان پنج کمیتهٔ دیگر تشکیل شده است تا همکاری بین آن‌ها را آسان سازد.‏ این کمیته مسئولیت رسیدگی به موقعیت‌های اضطراری،‏ زجر و آزار،‏ دادگاه‌ها،‏ فجایع و دیگر سوانح را که شاهدان یَهُوَه در سراسر جهان با آن روبرو می‌شوند به عهده دارد.‏

 دَن مولکَن فعالیت کمیتهٔ کارگزینی را توصیف کرد که به نیازهای روحی و جسمی ۱۹٬۸۵۱ بیت‌ئیلی در جهان رسیدگی می‌کند.‏ دیوید سینکلر به نحوهٔ کار کمیتهٔ نشر در فراهم ساختن تجهیزات دفاتر شعبه اشاره کرد.‏ سپس برادر رابرت والِن که تقریباً ۶۰ سال در بیت‌ئیل خدمت می‌کند توضیح داد که کمیتهٔ خدمت چگونه بر فعالیت قوم یَهُوَه در موعظه و جماعات نظارت دارد.‏ ویلیام مَلِن‌فانْت به طور کوتاه کار سخت کمیتهٔ تعلیم را در تهیهٔ برنامه‌های کنگره توضیح داد.‏ در آخر،‏ جان ویسچاک توضیح داد که کمیتهٔ نگارش چگونه با دقت مطالب را برای نشریاتمان تدارک می‌بیند.‏ *

آیهٔ سال ۲۰۱۰ بر محبت تأکید دارد

اعضای هیئت اداره‌کننده سه سخنرانی بعدی را انجام دادند.‏ گِرِت لُش با این سؤال سخنرانی خود را شروع کرد:‏ «آیا دوست دارید دیگران به شما محبت کنند؟‏» او توضیح داد که مهر و محبت یکی از نیازهای اصلی بشر است و با آن شکوفا می‌شود.‏ همچنین ما هستی خود را مدیون خلقت پرمهر یَهُوَه هستیم؛‏ عملی که از محبتی خالصانه سرچشمه گرفته است.‏ به علاوه،‏ انگیزهٔ اصلی ما برای موعظه و تعلیم محبت به یَهُوَه است.‏

دامنهٔ محبتِ اصولی نه تنها همسایگان را بلکه دشمنان را نیز در بر می‌گیرد.‏ (‏مت ۵:‏۴۳-‏۴۵‏)‏ او حضار را ترغیب کرد تا به آنچه که برای عیسی رخ داد تعمّق کنند؛‏ عیسی را شلاق زدند،‏ تحقیر کردند،‏ بر او آب دهان ریختند و میخکوبش کردند.‏ با وجود این،‏ برای سربازانی که او را به صلابه کشیدند دعا کرد.‏ آیا این موضوع باعث نمی‌شود که عیسی را بیشتر دوست بداریم؟‏ سپس برادر لُش آیهٔ سال ۲۰۱۰ را اعلام کرد:‏ ۱قُرِنتیان ۱۳:‏۷،‏ ۸‏،‏ ‹محبت هر چیز را متحمّل می‌باشد.‏ محبت هرگز از میان نمی‌رود.‏› در دنیای جدید تا به ابد به دیگران محبت خواهیم کرد و مورد محبت نیز قرار خواهیم گرفت.‏

آیا با باکی خالی حرکت می‌کنید؟‏

سموئیل هِرد سخنرانی خود را با مثالی شروع کرد.‏ او گفت:‏ تصوّر کنید دوستی شما را با اتومبیل خود به جایی که قصد دارید می‌خواهد ببرد و مسافت آنجا ۵۰ کیلومتر است.‏ وقتی در کنار راننده نشسته‌اید متوجه می‌شوید که باک اتومبیل خالی از سوخت است و این موضوع را به او می‌گویید.‏ ولی او جواب می‌دهد:‏ ناراحت نباش؛‏ هنوز چهار لیتر بنزین در باک است.‏ اما چیزی نمی‌گذرد که اتومبیل خاموش می‌شود.‏ آیا ارزش داشت که با ‹باک خالی› حرکت کنید و ریسک آن را به جان به خرید؟‏ چقدر بهتر بود که از همان اوّل باک را از سوخت پر می‌ساختید!‏ به طور مجازی لازم است که ما نیز با معرفت یَهُوَه سوخت‌گیری کنیم.‏

 برای این کار ضروری است مرتباً از چهار طریق سوخت‌گیری کنیم:‏ ۱)‏ با مطالعهٔ فردی کتاب مقدّس را بهتر بشناسیم.‏ نه فقط آیات را بخوانیم بلکه موضوعات آن را نیز درک کنیم.‏ ۲)‏ استفاده از مطالعهٔ خانوادگی.‏ آیا هر هفته در مطالعهٔ خانوادگی کاملاً سوخت‌گیری می‌کنیم،‏ یا این که باک خود را کمی از سوخت پر می‌سازیم؟‏ ۳)‏ با مطالعهٔ دروس جلسات و حضور در آن.‏ ۴)‏ در مکانی آرام و ساکت در بارهٔ راه‌های یَهُوَه تعمّق کنیم.‏ در مزمور ۱۴۳:‏۵ آمده است:‏ «ایّام قدیم را به یاد می‌آورم.‏ در همهٔ اَعمال تو تفکّر» می‌کنم.‏

‏‹عادلان درخشان خواهند شد›‏

در آخر برادر جان بار،‏ سخنرانی سوّم را انجام داد که توضیحی بر مَثَل عیسی در رابطه با گندم و کرکاس بود.‏ (‏مت ۱۳:‏۲۴-‏۳۰،‏ ۳۸،‏ ۴۳‏)‏ این مَثَل به «حصاد» یعنی درو محصولی اشاره می‌کند که در آن «اَبنای ملکوت» جمع‌آوری و کرکاس برای آتش جدا می‌شود.‏

برادر بار به روشنی نشان داد که کار جمع‌آوری محدود خواهد بود.‏ او به متّیٰ ۲۴:‏۳۴ اشاره کرد که در آنجا آمده است:‏ «تا این همه واقع نشود،‏ این طایفه نخواهد گذشت.‏» او دو مرتبه این متن را خواند:‏ «به احتمال زیاد منظور عیسی این بود که زندگی مسح‌شدگانی که در سال ۱۹۱۴ زنده بودند با زندگی مسح‌شدگانی که در آغاز مصیبت عظیم زنده هستند تداخل دارد.‏» ما دقیقاً مدت زمان «این طایفه» را نمی‌دانیم،‏ اما آن دوره شامل زندگی هر دو گروه می‌شود.‏ با این که مسح‌شدگان از سنین مختلف می‌باشند،‏ این دو گروه طایفه‌ای را تشکیل می‌دهند که در ایّام آخر هم‌عصر هستند.‏ چقدر تسلّی‌دهنده است که می‌دانیم مسح‌شدگانی از گروه دوّم تا قبل از شروع مصیبت عظیم زنده خواهند بود!‏

‏«اَبنای ملکوت» مشتاقانه در انتظار پاداش آسمانی خود هستند.‏ اما همهٔ ما می‌باید وفادار بمانیم و تا آخر بدرخشیم.‏ چه افتخاری که جمع‌آوری «گندم» را در زمان خود می‌بینیم.‏

بعد از سرود پایانی،‏ تئودور جَریس عضوی دیگر از هیئت اداره‌کننده دعا کرد.‏ حقیقتاً برنامهٔ اجلاس سالانه بسیار بناکننده بود!‏

‏[پاورقی]‏

‏[کادر در صفحهٔ ۵]‏

مدرسه برای پیران

در جلسهٔ سالانه،‏ آنتونی موریس یکی از اعضای هیئت اداره‌کننده اعلام کرد که برای تعلیم به پیران جماعات برنامه‌ای آغاز شده است.‏ در اوایل سال ۲۰۰۸ مدرسه‌ای برای پیران ایالات متحده،‏ در مرکز آموزشی پترسون در نیویورک شروع به کار کرد.‏ هفتادودوّمین کلاس اخیراً به پایان رسید که تعداد پیران تعلیم‌یافته را به ۶۷۲۰ نفر رساند.‏ کار عظیمی در پیش است.‏ فقط در ایالات متحده ۸۶٬۰۰۰ پیر مسیحی وجود دارد.‏ بنابراین هیئت اداره‌کننده تصویب کرد تا کلاس‌های بیشتری در بروکلین نیویورک از ۷ دسامبر ۲۰۰۹ برپا شود.‏

چهار سرپرست سیّار به مدت دو ماه در پترسون به عنوان معلّم تربیت شدند.‏ آن‌ها برای تعلیم دادن به بروکلین فرستاده خواهند شد.‏ بعد چهار نفر دیگر در پترسون تعلیم خواهند یافت.‏ این چهار معلّم جدید جایگزین چهار نفر اوّل در بروکلین می‌شوند.‏ اما چهار معلّم اوّل برای تعلیم دادن به سالن‌های مجمع و سالن‌های ملکوت فرستاده خواهند شد.‏ این کار تکرار می‌شود تا آن که ۱۲ معلّم شش کلاس را هر هفته در ایالات متحده به زبان انگلیسی اداره کنند.‏ سپس چهار معلّم به زبان اسپانیایی تعلیم می‌بینند.‏ این مدرسه جایگزین مدرسهٔ خدمت ملکوت نخواهد بود؛‏ مقصود از این مدرسه پیشرفت روحانی پیران مسیحی است.‏ دفاتر شعبه در سراسر جهان این مدارس را در طی سال خدمتی ۲۰۱۱ در سالن‌های مجمع و سالن‌های ملکوت شروع خواهند کرد.‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۴]‏

جلسهٔ سالانه با سرودی از کتاب سرود جدید آغاز شد،‏ «برای یَهُوَه بسراییم»‏