در میان قوم خدا محفوظ می‌مانید

‏«تو را در جماعتِ بزرگ حمد خواهم گفت.‏» —‏ مز ۳۵:‏۱۸‏.‏

۱-‏۳.‏ الف)‏ چرا برخی از مسیحیان از لحاظ روحانی در مکانی پرخطر قرار می‌گیرند؟‏ ب)‏ قوم خدا کجا امنیت را می‌یابند؟‏

جو و همسرش در یکی از مناطق گرمسیر به غواصی مشغول بودند.‏ آن‌ها در بحر تماشای مرجان‌ها،‏ ماهیان کوچک و بزرگ و رنگارنگ فرو رفته بودند.‏ سپس کمی دورتر از آن مکان شنا کردند تا از تماشای صخره‌های مرجانی در نقاط عمیق‌تر لذّت ببرند.‏ وقتی به جایی پر عمق رسیدند،‏ همسر جو گفت:‏ «فکر می‌کنم خیلی دور شدیم.‏» جو در جواب گفت:‏ «نگران نباش.‏ می‌دونم چی کار می‌کنم.‏» سپس جو دید که وضعیت عجیب است و با خود گفت:‏ «پس این همه ماهی کجا رفتن؟‏» دیری نگذشت که جو با وحشت به جواب خود پی برد.‏ او دید که کوسه‌ای به طرف او شنا می‌کند.‏ کوسه می‌توانست به راحتی جو را طعمهٔ خود سازد.‏ اما در یک متری او ناگهان تغییر جهت داد و ناپدید شد.‏

^۲ مسیحیان ممکن است مجذوب تفریحات،‏ کار یا ثروت شوند و ناگهان خود را در اعماق خطرناک دنیا ببینند.‏ جو که پیر مسیحی است،‏ می‌گوید:‏ «اتفاقی که برایم افتاد مرا واداشت به معاشرانمان فکر کنم.‏» سپس ما را چنین ترغیب می‌کند:‏ «در محیطی امن و لذّت‌بخش شنا کنید یعنی در جماعت!‏» بلی،‏ در مکان ناامن شنا نکنید،‏ یعنی در محیطی پرخطر که از لحاظ روحانی تنها و بی‌دفاع هستید.‏ اگر خود را در چنین وضعیتی یافتید بلافاصله به مکان امن برگردید.‏ در غیر این صورت ممکن است طعمهٔ شیطان گردید.‏

^۳ امروزه،‏ دنیا مکانی پرخطر برای مسیحیان است.‏ (‏۲تیمو ۳:‏۱-‏۵‏)‏ شیطان می‌داند که زمان کمی برایش باقی مانده است و می‌خواهد آنانی را که مراقب نیستند طعمهٔ خود سازد.‏ (‏۱پطر ۵:‏۸؛‏ مکا ۱۲:‏۱۲،‏ ۱۷‏)‏ با این حال،‏ ما در برابر او بی‌دفاع نیستیم.‏ یَهُوَه برای حفاظت قوم خود مکانی امن یعنی جماعت مسیحی را فراهم دیده است.‏

۴،‏ ۵.‏ اکثر مردم چه احساسی نسبت به آینده دارند و چرا؟‏

^۴ جامعهٔ بشری قادر نیست امنیت جسمی یا عاطفی را کاملاً فراهم سازد.‏ بسیاری احساس می‌کنند که امنیت آن‌ها به دلیل تبهکاری،‏ جنایات،‏ گرانی و نابودی محیط‌زیست در خطر است.‏ به علاوه،‏ همهٔ ما با مشکل پیری و بیماری مواجه هستیم.‏ حتی کسانی که دارای شغل،‏ خانه،‏ اموال و سلامت کافی می‌باشند،‏ نگرانند که چه وقت آن‌ها را از دست خواهند داد.‏

^۵ بسیاری حتی به امنیت عاطفی نیز دست نیافته‌اند.‏ خیلی از انسان‌ها امید دارند که آرامش و خرسندی را در پیوند زناشویی و خانواده بیابند،‏ اما متأسفانه انتظاراتشان برآورده نشده است.‏ تعداد زیادی نیز در کلیساها گیج و سرگردان شده‌اند و به ارزش راهنمایی‌هایی که دریافت کرده‌اند شک دارند.‏ دلیل آن نیز رفتار و تعلیم رهبران مذهبی است که برخلاف کلام خدا می‌باشد.‏ در نتیجه،‏ بسیاری احساس می‌کنند که تنها راه چاره امید بستن به علم،‏ شعور و حسن نیّت بشر است.‏ جای تعجب نیست که چرا اکثر مردم به شدّت احساس ناامنی می‌کنند یا دوست ندارند به آینده فکر کنند.‏

۶،‏ ۷.‏ الف)‏ چه فرقی بین دیدگاه آنانی که خدا را خدمت می‌کنند و دیگران وجود دارد؟‏ ب)‏ چه موضوعی را در ادامهٔ مقاله بررسی خواهیم کرد؟‏

 ^۶ حقیقتاً فرق فاحشی بین دیدگاه ما که در جماعت مسیحی هستیم و دیگران وجود دارد!‏ با این که ما شاهدان یَهُوَه نیز همانند دیگران با مشکلات مشابهی روبرو هستیم،‏ واکنشمان با مردم دنیا بسیار متفاوت است.‏ (‏اِشَعْیا ۶۵:‏۱۳،‏ ۱۴؛‏ مَلاکی ۳:‏۱۸ خوانده شود.‏‏)‏ چرا؟‏ چون از طریق کتاب مقدّس به دلیل وضعیت ناگوار بشر پی برده‌ایم و تعلیم یافته‌ایم تا با دشواری‌ها و مشکلات زندگی روبرو شویم.‏ در نتیجه،‏ بیش از حد نگران آینده نیستیم.‏ پرستش یَهُوَه،‏ ما را از طرز فکر غلط،‏ اَعمال غیراخلاقی و عواقب آن محفوظ می‌دارد.‏ در نتیجه،‏ ما اعضای جماعت مسیحی طعم آرامشی را می‌چشیم که دیگران از آن غافلند.‏ —‏ اشع ۴۸:‏۱۷،‏ ۱۸؛‏ فیل ۴:‏۶،‏ ۷‏.‏

^۷ بررسی تجربهٔ برخی اشخاص به ما کمک می‌کند که به ارزش امنیتی که خادمان یَهُوَه دارند پی ببریم.‏ این تجربیات ما را برمی‌انگیزانند که طرز فکر و اَعمال خود را محک بزنیم و کاملاً توصیهٔ خدا را که برای محافظت ما داده شده است به کار گیریم.‏ —‏ اشع ۳۰:‏۲۱‏.‏

‏«نزدیک بود که پای‌هایم از راه در رود»‏

۸.‏ خادمان یَهُوَه از گذشته تا به حال از چه کاری اجتناب کرده‌اند؟‏

^۸ از همان اوان تاریخ بشر،‏ کسانی که خدا را خدمت می‌کردند و مطیعش بودند می‌دانستند که باید از معاشرت نزدیک با آنانی که خدا را خدمت نمی‌کنند دوری کنند.‏ یَهُوَه از قبل بیان کرده بود که بین پرستندگان او و پیروان شیطان دشمنی خواهد بود.‏ (‏پیدا ۳:‏۱۵‏)‏ قوم خدا به دلیل پای‌بندی به اصول الٰهی رفتار متفاوتی با دیگران دارند.‏ (‏یو ۱۷:‏۱۵،‏ ۱۶؛‏ ۱یو ۲:‏۱۵-‏۱۷‏)‏ پای‌بندی به اصول خدا همیشه ساده نیست.‏ حتی برخی از خادمان یَهُوَه گاهی از خود چنین سؤال کرده‌اند:‏ ‹آیا داشتن زندگی ایثارگرانه راه عاقلانه‌ای است؟‏›‏

۹.‏ توضیح دهید که سُرایندهٔ مزمور ۷۳ با چه لغزشی روبرو شد.‏

 ^۹ یکی از خادمان یَهُوَه که چنین سؤالی از خود کرد سُرایندهٔ مزمور ۷۳ و احتمالاً از نسل آساف بود.‏ مزمورنویس پرسید که چرا شریران اغلب موفق،‏ خوشحال و ثروتمندند،‏ در حالی که خادمان خدا در مصیبت و سختی به سر می‌برند.‏ —‏ مزمور ۷۳:‏۱-‏۱۳ خوانده شود.‏

۱۰.‏ موضوعی که مزمورنویس مطرح کرد چرا برایمان بسیار اهمیت دارد؟‏

^۱۰ آیا تا به حال سؤالاتی مشابه آنچه مزمورنویس مطرح کرد از خود پرسیده‌اید؟‏ در این صورت،‏ عذاب وجدان نداشته باشید یا فکر نکنید که ایمانتان را از دست داده‌اید.‏ در واقع،‏ چنین افکاری به ذهن تعدادی از خادمان یَهُوَه منجمله برخی از نگارندگان کتاب مقدّس نیز خطور کرد.‏ (‏ایو ۲۱:‏۷-‏۱۳؛‏ مز ۳۷:‏۱؛‏ ار ۱۲:‏۱؛‏ حب ۱:‏۱-‏۴،‏ ۱۳‏)‏ همهٔ کسانی که مایلند به یَهُوَه خدمت کنند باید جواب سؤال زیر را درک کرده،‏ بپذیرند:‏ آیا خدمت به خدا و اطاعت از او بهترین راه زندگی است؟‏ این سؤال با موضوعی که شیطان در باغ عدن مطرح کرد ارتباط دارد.‏ یعنی موضوعی که برحق بودن حاکمیت خدا را زیر سؤال برد.‏ (‏پیدا ۳:‏۴،‏ ۵‏)‏ پس همهٔ ما باید مطلبی را که مزمورنویس مطرح کرد مورد بررسی قرار دهیم.‏ آیا باید به شریرانی که به نظر زندگی بی‌دغدغه‌ای دارند حسادت کنیم؟‏ آیا باید از خدمت به یَهُوَه رو برگردانیم و راه زندگی شریران را پیشه کنیم؟‏ این همان کاری است که شیطان از ما می‌خواهد.‏

۱۱،‏ ۱۲.‏ الف)‏ مزمورنویس چگونه بر شک خود غلبه کرد؟‏ این موضوع چه درسی به ما می‌دهد؟‏ ب)‏ چه چیزی به شما کمک کرده است تا همچون مزمورنویس نتیجه‌گیری کنید؟‏

^۱۱ چه چیزی به مزمورنویس کمک کرد بر شک خود غلبه کند؟‏ او اذعان کرد که نزدیک بود از راه راست منحرف شود.‏ اما،‏ با داخل شدن «به قدس‌های خدا» نظرش عوض شد،‏ یعنی هنگامی که با قوم خدا در خیمه یا معبد همنشین شد و در مقصود خدا تعمّق کرد.‏ در آن زمان برای مزمورنویس روشن شد که نمی‌خواهد در عاقبت شریران سهیم شود.‏ او متوجه شد که طریق و زندگی‌ای که شریران انتخاب کرده‌اند آن‌ها را «در جاهای لغزنده» قرار داده است و هر که یَهُوَه را ترک کند سرانجام به طور «هولناک» نابود خواهد شد،‏ ولی یَهُوَه از خادمانش محافظت خواهد کرد.‏ (‏مزمور ۷۳:‏۱۶-‏۱۹،‏ ۲۷،‏ ۲۸ خوانده شود.‏‏)‏ بدون شک شما نیز به حقیقت گفتهٔ بالا پی برده‌اید.‏ شاید زندگی‌ای خودخواهانه و بدون توجه به قوانین الٰهی برای بسیاری جذاب باشد،‏ اما فرار از عواقب تلخ آن غیر ممکن است.‏ —‏ غلا ۶:‏۷-‏۹‏.‏

^۱۲ از تجربهٔ مزمورنویس چه درس دیگری می‌آموزیم؟‏ او امنیت و حکمت را در میان قوم خدا دریافت و با رفتن به مکان پرستشِ یَهُوَه توانست به طور واضح و منطقی فکر کند و شک خود را برطرف سازد.‏ به طور مشابه،‏ ما نیز امروزه می‌توانیم توصیه‌های حکیمانه و غذای سالم روحانی را در جلسات به دست آوریم.‏ به همین دلیل،‏ یَهُوَه به ما خادمانش گفته است که در جماعت حضور یابیم.‏ در آنجاست که دلگرم و ترغیب می‌شویم تا در زندگی عاقلانه رفتار کنیم.‏ —‏ اشع ۳۲:‏۱،‏ ۲؛‏ عبر ۱۰:‏۲۴،‏ ۲۵‏.‏

انتخاب عاقلانهٔ معاشران

۱۳-‏۱۵.‏ الف)‏ دِینَه چه تجربهٔ تلخی داشت؟‏ تجربهٔ وی چه موضوعی را نشان می‌دهد؟‏ ب)‏ چرا معاشرت با هم‌ایمانان ما را محفوظ نگه می‌دارد؟‏

^۱۳ تجربهٔ دِینَه،‏ دختر یعقوب نشان می‌دهد کسی که با مردم دنیا همنشین می‌شود با مشکلی جدّی روبرو خواهد شد.‏ در کتاب پیدایش گزارش شده است دِینَه عادت داشت با دختران کنعانی که در مجاورتشان بودند معاشرت کند.‏ کنعانیان مانند خادمان یَهُوَه از معیارهای اخلاقی برخوردار نبودند.‏ به علاوه  آنچه باستان‌شناسان یافتند نشان می‌دهد که کنعانیان اجازه دادند سرزمینشان از بت‌پرستی،‏ پرستش آلات تناسلی،‏ امور غیراخلاقی و جنایات پر شود.‏ (‏خرو ۲۳:‏۲۳؛‏ لاو ۱۸:‏۲-‏۲۵؛‏ تث ۱۸:‏۹-‏۱۲‏)‏ حال به یاد آورید که عاقبت دِینَه از معاشرت با این مردم چه شد.‏

^۱۴ مردی به نام شکیم که کتاب مقدّس می‌گوید «او از همهٔ اهل خانهٔ پدرش [درستکارتر،‏ دج‏] بود،‏» دِینَه را دید و «او را بگرفت و با او همخواب شده،‏ وی را بی‌عصمت ساخت.‏» (‏پیدا ۳۴:‏۱،‏ ۲،‏ ۱۹‏)‏ چه عاقبت تلخی!‏ آیا دِینَه چنین اتفاقی را برای خود تصوّر می‌کرد؟‏ شاید دِینَه با خود فکر می‌کرد دوستی با نوجوانان آن منطقه بی‌ضرر است.‏ ولی او کاملاً فریب خورده بود.‏

^۱۵ این گزارش چه درسی به ما می‌دهد؟‏ نمی‌توان انتظار داشت معاشرت با خدانشناسان عواقب بدی نداشته باشد.‏ کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «معاشرات بد،‏ اخلاق حسنه را فاسد می‌سازد.‏» (‏۱قر ۱۵:‏۳۳‏)‏ ولی اگر به یَهُوَه محبت،‏ معیارهای اخلاقی را حفظ و با هم‌ایمانان معاشرت کنیم در امنیت به سر خواهیم برد.‏ چنین معاشرتی ما را ترغیب می‌کند تا عاقلانه رفتار کنیم.‏ —‏ امث ۱۳:‏۲۰‏.‏

شما «غسل یافته» پاک شده‌اید

۱۶.‏ پولُس رسول در مورد برخی از اعضای جماعت قُرِنتُس چه گفت؟‏

^۱۶ جماعت مسیحی به بسیاری کمک کرده است تا خود را از اَعمال آلوده پاک سازند.‏ پولُس رسول در اوّلین نامهٔ خود به جماعت قُرِنتُس اشاره کرد که زندگی‌شان را مطابق با معیارهای خدا تغییر دادند.‏ پولُس گفت که بعضی از آن‌ها بی‌عفت،‏ بت‌پرست،‏ زناکار،‏ همجنس‌باز،‏ دزد و میگسار بودند،‏ اما «غسل یافته،‏» پاک شده بودند.‏ —‏ ۱قُرِنتیان ۶:‏۹-‏۱۱ خوانده شود.‏

۱۷.‏ به‌کارگیری اصول خدا چگونه زندگی بسیاری را عوض کرده است؟‏

^۱۷ کسانی که ایمان ندارند بر طبق اصول اخلاقی زندگی نمی‌کنند.‏ آن‌ها یا معیار زندگی‌شان را خود تعیین می‌کنند یا با دریای متلاطم امور غیراخلاقی به این سو و آن سو کشیده می‌شوند.‏ (‏افس ۴:‏۱۴‏)‏ با این حال،‏ معرفت صحیح در مورد کلام و مقصود خدا قدرت دارد زندگی کسی را که به آن عمل می‌کند تغییر دهد.‏ (‏کول ۳:‏۵-‏۱۰؛‏ عبر ۴:‏۱۲‏)‏ امروزه نیز بسیاری از اعضای جماعت مسیحی بیان کرده‌اند که سابقاً بدون حدومرزِ معیارهای اخلاقی زندگی می‌کردند،‏ درست مانند برخی از قُرِنتیان قرن اوّل.‏ در آن موقع آن‌ها از زندگی خود راضی نبودند.‏ فقط زمانی به آرامش دست یافتند که با قوم خدا شروع به معاشرت و بر طبق اصول کتاب مقدّس زندگی کردند.‏

۱۸.‏ تجربهٔ تلخ خواهری جوان چه موضوعی را ثابت می‌کند؟‏

^۱۸ آنانی که در گذشته ترجیح دادند مکان امن جماعت مسیحی را ترک کنند،‏ هم اکنون با تلخ‌کامی از عمل خود پشیمانند.‏ خواهری که در این مقاله او را تانیا می‌نامیم می‌گوید که «با اصول کتاب مقدّس تربیت شده بودم.‏» اما وقتی به سن ۱۶ سالگی رسید «اغوای دنیا شد» و جماعت مسیحی را ترک کرد.‏ از عواقبی که نصیبش شد می‌توان بارداری ناخواسته و سِقط جنین را نام برد.‏ او در ادامه می‌گوید:‏ «نتیجهٔ سه سال دوری از جماعت مسیحی خاطرات تلخی است که فراموش کردن آن آسان نیست.‏ آنچه عذابم می‌دهد این است که بچه‌ام را کشتم.‏ .‏ .‏ .‏ به همهٔ جوانانی که آرزو دارند ‹مزهٔ›  دنیا را حتی برای مدتی کوتاه بچشند می‌گویم این کار را نکنید!‏ شاید دنیا در اوّل شیرین باشد،‏ اما در آخر بسیار تلخ است.‏ در دنیا چیزی به جز درد و رنج وجود ندارد.‏ من خبر دارم.‏ چون که مزهٔ آن را چشیدم.‏ در سازمان یَهُوَه بمانید!‏ این تنها راه رسیدن به شادی در زندگی است.‏»‏

۱۹،‏ ۲۰.‏ چه محافظتی از جماعت مسیحی دریافت می‌کنیم و چگونه؟‏

^۱۹ به این فکر کنید که اگر امنیت جماعت مسیحی را ترک کنید چه خواهد شد!‏ بسیاری در جماعت با فکر کردن به زندگی پوچ سابق خود بدنشان می‌لرزد.‏ (‏یو ۶:‏۶۸،‏ ۶۹‏)‏ اگر به همنشینی با خواهران و برادران مسیحی خود ادامه دهید در این دنیای پر از درد و رنج می‌توانید در امنیت و حفاظت به سر برید.‏ حضور مرتب در جماعت و معاشرت با برادران و خواهران همواره حکمت معیارهای یَهُوَه را به یادتان می‌آورد و ترغیب می‌شوید مطابق با آن زندگی کنید.‏ پس همچون مزمورنویس یَهُوَه «را در جماعتِ بزرگ حمد» بگویید.‏ —‏ مز ۳۵:‏۱۸‏.‏

^۲۰ البته به دلایل مختلف،‏ همهٔ مسیحیان  با موقعیت‌هایی روبرو می‌شوند که در آن پای‌بندی به اصول خدا آسان نیست.‏ شاید لازم باشد که کسی به آن‌ها راه درست را نشان دهد.‏ در چنین مواقعی شما و دیگر اعضای جماعت چه کمکی از دستتان بر می‌آید؟‏ در مقالهٔ بعدی خواهیم دید که چگونه می‌توانیم برادران و خواهران را ‹تسلّی دهیم و بنا کنیم.‏› —‏ ۱تسا ۵:‏۱۱‏.‏

چگونه جواب می‌دهید؟‏

‏• از تجربهٔ سُرایندهٔ مزمور ۷۳ چه می‌آموزیم؟‏

‏• از تجربهٔ تلخ دِینَه چه می‌آموزیم؟‏

‏• چرا می‌توان امنیت را در جماعت مسیحی یافت؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصاویر در صفحهٔ ۷]‏

در مکانی امن شنا کنید؛‏ در جماعت مسیحی بمانید!‏