همواره جماعت را بنا کنید

‏«همدیگر را تسلّی دهید و یکدیگر را بنا کنید.‏» —‏ ۱تسا ۵:‏۱۱‏.‏

۱.‏ عضو جماعت مسیحی بودن چه برکاتی به همراه دارد؟‏ با این حال،‏ شخص ممکن است چه مشکلاتی داشته باشد؟‏

به درستی که عضو جماعت مسیحی بودن برکت بزرگی است.‏ ما که در جماعت مسیحی هستیم رابطهٔ خوبی با یَهُوَه داریم.‏ به علاوه،‏ چون به کلامش اعتماد و به راهنمایی‌های آن عمل می‌کنیم از عواقب تلخ زندگی غیرمسیحی محفوظ می‌مانیم.‏ همچنین،‏ اطرافمان را دوستان خالصی فرا گرفته است که خوبی‌مان را می‌خواهند.‏ بلی برکات بسیاری در جماعت نصیب ما شده است.‏ با این حال اکثر مسیحیان با مشکلاتی گوناگون روبرو هستند.‏ بعضی از آن‌ها برای درک نکات عمیق کلام خدا به کمک نیاز دارند.‏ برخی نیز بیمار یا افسرده هستند یا از عواقب تصمیمی اشتباه رنج می‌برند.‏ از این گذشته،‏ همهٔ ما در دنیایی خدانشناس زندگی می‌کنیم.‏

۲.‏ نسبت به مشکلات برادران و خواهران چه واکنشی باید نشان دهیم و چرا؟‏

^۲ هیچ یک از ما دوست ندارد ببیند هم‌ایمانی در رنج به سر می‌برد یا مشکلی گریبانگیر او شده است.‏ پولُس رسول جماعت را به بدن تشبیه کرد و گفت:‏ «اگر  یک عضو دردمند گردد،‏ سایر اعضا با آن همدرد باشند.‏» (‏۱قر ۱۲:‏۱۲،‏ ۲۶‏)‏ در چنین مواقعی برای حمایت از برادران و خواهرانمان می‌باید بکوشیم.‏ گزارشات گوناگونی در کتاب مقدّس نشان می‌دهد که اعضای جماعت چگونه به یکدیگر کمک کردند تا بر موانع غالب آیند.‏ هنگام بررسی این گزارشات بیندیشید که چگونه می‌توانید به طور مشابه برادران و خواهران را از لحاظ روحانی کمک کنید و جماعت را بنا سازید.‏

او را «نزد خود آوردند»‏

۳،‏ ۴.‏ اَکیلا و پَرِسْکِلّا چگونه به اَپُلُّس کمک کردند؟‏

^۳ وقتی اَپُلُّس به شهر اَفَسُس آمد،‏ «در روح سرگرم بوده،‏ در بارهٔ خداوند [عیسی] به دقت تکلّم و تعلیم می‌نمود هر چند جز از تعمید یحیی اطلاعی نداشت.‏» چون اَپُلُّس از تعمید «به اسمِ اَب و ابن و روح‌القدس» اطلاعی نداشت،‏ معلوم می‌شود که یا شاگردان یحیی تعمیددهنده به او موعظه کرده بودند یا پیروان عیسی قبل از پَنْطیکاست ۳۳ میلادی.‏ اَپُلُّس واعظ غیوری بود ولی از بعضی تعالیم مهم اطلاع نداشت.‏ هم‌ایمانانش چگونه به او کمک کردند؟‏ —‏ اعما ۱:‏۴،‏ ۵؛‏ ۱۸:‏۲۵؛‏ مت ۲۸:‏۱۹‏.‏

^۴ زوجی مسیحی به نام‌های اَکیلا و پَرِسْکِلّا سخنان دلیرانهٔ او را در کنیسه شنیدند،‏ او را نزد خود بردند و آنچه نمی‌دانست به او آموختند.‏ (‏اَعمال ۱۸:‏۲۴-‏۲۶ خوانده شود.‏‏)‏ محبت،‏ آنان را واداشت که چنین کنند.‏ البته،‏ اَکیلا و پَرِسْکِلّا به طور سنجیده و مهربانانه به او کمک کردند.‏ آن‌ها کاری نکردند که اَپُلُّس احساس کند مورد انتقاد قرار گرفته است.‏ مشکل او این بود که از تاریخچهٔ جماعت اوّلیهٔ مسیحیان بی‌خبر بود.‏ مطمئناً اَپُلُّس از این که آن زوج این اطلاعات مهم را در اختیارش قرار دادند بسیار سپاسگزار بود.‏ حال که اَپُلُّس به این اطلاعات دست یافته بود می‌توانست به خوبی به برادران در اَخائیه «اعانت» یا کمک کند و شهادت کاملی دهد.‏ —‏ اعما ۱۸:‏۲۷،‏ ۲۸‏.‏

۵.‏ هزاران مبشّر چه کمک مهربانانه‌ای می‌کنند؟‏ نتیجهٔ آن چیست؟‏

^۵ امروزه نیز بسیاری در جماعت مسیحی از برادران و خواهرانی سپاسگزارند که در درک کلام خدا به آن‌ها کمک کرده‌اند.‏ بدین شکل،‏ دوستی صمیمی‌ای بین بسیاری از شاگردان و معلّمان ایجاد شده است.‏ البته برای کمک به شخص در درک بهتر حقیقت می‌باید به طور مرتب وقت صرف کرد و این کار ممکن است ماه‌ها طول کشد.‏ با این حال،‏ مبشّران چون می‌دانند که زندگی مردم در خطر است با ازخودگذشتگی به این کار می‌پردازند.‏ (‏یو ۱۷:‏۳‏)‏ به علاوه،‏ چقدر خوشحال می‌شویم وقتی می‌بینیم که شاگردان در درک کلام خدا پیشرفت می‌کنند،‏ زندگی خود را با آن تطبیق می‌دهند و ارادهٔ خدا را به جا می‌آورند!‏

 از او به خوبی تعریف می‌کردند

۶،‏ ۷.‏ الف)‏ چرا پولُس تیموتاؤس را همراه خود در سفرهایش برد؟‏ ب)‏ به تیموتاؤس چه کمکی شد؟‏

^۶ وقتی پولُس رسول و سیلاس در دوّمین سفر میسیونری به لِسْتَرَه رفتند برادری جوان را به نام تیموتاؤس یافتند که شاید بیست‌ساله یا کمتر بود.‏ برادران لِسْتَرَه و ایقونیه هم از او به خوبی تعریف می‌کردند.‏ مادر تیموتاؤس اُفنیکی و مادربزرگش لوئیس مسیحی بودند،‏ اما پدرش با آن‌ها هم‌ایمان نبود.‏ (‏۲تیمو ۱:‏۵‏)‏ امکان دارد که چند سال قبل از آن پولُس در اوّلین سفر خود به آن منطقه با این خانواده آشنا شده بود.‏ حال پولُس به تیموتاؤس توجهی خاصّ داشت،‏ چرا که جوان خوبی بود.‏ پس با موافقت پیران آنجا،‏ تیموتاؤس همکار پولُس در خدمت میسیونری شد.‏ —‏ اَعمال ۱۶:‏۱-‏۳ خوانده شود.‏

^۷ لازم بود که تیموتاؤس از همکار خود موضوعات بسیاری بیاموزد.‏ او پس از مدتی چنان پیشرفت کرد که پولُس با اطمینان او را به عنوان نمایندهٔ خود به جماعات می‌فرستاد.‏ تیموتاؤس کم‌تجربه و شاید خجالتی،‏ در طول ۱۵ سالی که با پولُس همراه بود،‏ به سرپرستی عالی تبدیل شد.‏ —‏ فیل ۲:‏۱۹-‏۲۲؛‏ ۱تیمو ۱:‏۳‏.‏

۸،‏ ۹.‏ اعضای جماعت چگونه می‌توانند کودکان و نوجوانان را تشویق کنند؟‏ مثالی آورید.‏

^۸ امروزه بسیاری از کودکان و نوجوانان در جماعت نیرویی محرک هستند.‏ اگر اعضایی که در خدمت به یَهُوَه نمونه هستند این جوانان را تشویق و هدایت کنند،‏ آن‌ها را برای پذیرفتن مسئولیت‌های بزرگ‌تر آماده می‌سازند.‏ به جماعت خود نگاهی بیندازید!‏ آیا کسی مانند تیموتاؤس را در جماعت خود می‌بینید؟‏ آن‌ها با کمک و تشویق شما ممکن است،‏ پیشگام،‏ بیت‌ئیلی،‏ میسیونر یا سرپرست سیّار شوند.‏ چگونه می‌توانید به این جوانان در رسیدن به چنین اهدافی کمک کنید؟‏

^۹ مارتین که ۲۰ سال است در بیت‌ئیل خدمت می‌کند گفتگوی تشویق‌کنندهٔ سرپرست سیّاری را که ۳۰ سال پیش با هم به موعظه رفتند به یاد دارد.‏ سرپرست سیّار با هیجان در بارهٔ خدمتش در بیت‌ئیل صحبت کرد و او را تشویق نمود تا در مورد خدمت در بیت‌ئیل فکر کند.‏ مارتین می‌گوید که آن گفتگو در تصمیمش نقش مهمی داشت.‏ گفتگوی شما نیز می‌تواند در جوانان اثر کند و آن‌ها را به اهداف روحانی ترغیب سازد.‏

 ‏‹افسردگان را دلداری دهید›‏

۱۰.‏ اَپَفْرُدِتُس چه احساسی داشت و چرا؟‏

^۱۰ اَپَفْرُدِتُس برای ملاقات پولُس که به دلیل ایمانش در حبس به سر می‌برد،‏ سفری طولانی و طاقت‌فرسا را از فیلِپّی به روم به تن خرید.‏ این مسافر نمایندهٔ فیلِپّیان بود.‏ اَپَفْرُدِتُس نه تنها هدایای جماعت فیلِپّی را برای پولُس آورد بلکه تصمیم داشت آنجا بماند تا در آن وضعیت دشوار او را کمک کند.‏ اما اَپَفْرُدِتُس در روم به حدّی بیمار شد که «مشرف بر موت بود.‏» او چون فکر می‌کرد مأموریت خود را نتوانسته است به اتمام برساند بسیار افسرده شد.‏ —‏ فیل ۲:‏۲۵-‏۲۷‏.‏

۱۱.‏ الف)‏ چرا نباید از این که برخی در جماعت افسرده می‌شوند تعجب کرد؟‏ ب)‏ پولُس در مورد اَپَفْرُدِتُس چه توصیه‌ای کرد؟‏

^۱۱ امروزه مردم به دلایلی متفاوت دچار افسردگی می‌شوند.‏ در آماری از سازمان جهانی بهداشت آمده است که از هر پنج نفر یک نفر در طول عمرش مبتلا به افسردگی می‌شود.‏ شاهدان یَهُوَه نیز از این مشکل مصون نیستند.‏ شخص ممکن است به دلایلی همچون مشکلات مالی،‏ بیماری یا ناکامی افسرده شود.‏ فیلِپّیان چگونه می‌توانستند به اَپَفْرُدِتُس کمک کنند؟‏ پولُس نوشت:‏ او را «به گرمی بپذیرید و از زحمات او قدردانی نمایید،‏ زیرا جانش را در راه خدمت به مسیح،‏ به خطر انداخت تا به جای شما که از من دور هستید،‏ به من خدمت کند.‏» —‏ فیل ۲:‏۲۹،‏ ۳۰‏،‏ ترجمهٔ تفسیری.‏

۱۲.‏ چگونه می‌توان افسردگان را دلداری داد؟‏

^۱۲ ما نیز باید برادران و خواهرانی را که افسرده یا مأیوس شده‌اند دلداری دهیم.‏ مطمئناً با یادآوری آنچه که در خدمت به یَهُوَه کرده‌اند می‌توانیم آن‌ها را تسلّی دهیم.‏ شاید برای آن که مسیحی یا خادم تمام‌وقت شوند تغییرات بزرگی در زندگی خود ایجاد کرده‌اند.‏ ما می‌توانیم از زحماتشان قدردانی کنیم و به آن‌ها اطمینان دهیم که یَهُوَه زحمات آن‌ها را فراموش نمی‌کند.‏ اگر سالمندی یا بیماری باعث شده است که برخی از خادمان وفادار نتوانند مثل سابق به خدمت خود بپردازند باید برای کاری که انجام داده‌اند به آن‌ها احترام بگذاریم.‏ به همه توصیه می‌شود تا همهٔ «کوتاه‌دلان [«افسردگان» دج‏] را دلداری دهید و ضعفا را حمایت کنید و با جمیع مردم تحمّل کنید.‏» —‏ ۱تسا ۵:‏۱۴‏.‏

‏«او را ببخشید و دلداری دهید»‏

۱۳،‏ ۱۴.‏ الف)‏ جماعت قُرِنتیان چه واکنشی نسبت به مردی خطاکار نشان دادند و چرا؟‏ ب)‏ اخراج آن مرد چه اثری داشت؟‏

^۱۳ در جماعت قُرِنتُسِ قرن اوّل مردی بود که مرتب زنا می‌کرد و از عمل خود توبه نمی‌نمود.‏ عمل او که حتی مورد قبول مردم بت‌پرست هم نبود،‏ پاکی جماعت را به خطر انداخته بود.‏ بنابراین،‏ پولُس به حق گفت که این مرد را از جماعت اخراج کنند.‏ —‏ ۱قر ۵:‏۱،‏ ۷،‏ ۱۱-‏۱۳‏.‏

^۱۴ این تنبیه تأثیر خوبی داشت.‏ جماعت در برابر نفوذ فساد محافظت شد و گناهکار به خود آمده،‏ صمیمانه توبه کرد.‏ بر اساس تغییر رویهٔ توبه‌کار،‏ پولُس در نامهٔ دوّم خود به آن جماعت گفت که باید او را مجدّداً بپذیرند.‏ به علاوه پولُس به جماعت گفت که «او را ببخشید و دلداری دهید،‏ مبادا اندوه بیش از حد،‏ وی را از پا درآورد.‏» —‏ ۲قُرِنتیان ۲:‏۵-‏۸ از ترجمهٔ هزارهٔ نو خوانده شود.‏ *

۱۵.‏ چه دیدی می‌باید نسبت به توبه‌کاری که در جماعت پذیرفته شده است داشته باشیم؟‏

^۱۵ از این گزارش چه می‌آموزیم؟‏ وقتی عضوی از جماعت اخراج می‌شود بسیار ناراحت می‌شویم.‏ به علاوه،‏ گناه وی ممکن است باعث بدنامی خدا و بی‌اعتباری  جماعت شده باشد.‏ گاهی حتی ممکن است خطاکار به ما گناه کرده باشد.‏ با این حال وقتی پیران هیئت قضایی،‏ وضعیت شخص را بررسی می‌کنند و بر طبق اصول الٰهی توبه‌کار را مجدّداً می‌پذیرند به این مفهوم است که یَهُوَه او را بخشیده است.‏ (‏مت ۱۸:‏۱۷-‏۲۰‏)‏ با این وضع،‏ آیا ما نیز نباید همچون یَهُوَه او را ببخشیم؟‏ بلی،‏ سختگیری و نبخشیدن شخص به این مفهوم است که با یَهُوَه مخالفت می‌کنیم.‏ برای آن که به آرامش و اتحاد جماعت بیفزاییم و مورد قبول یَهُوَه واقع شویم باید توبه‌کاری را که به جماعت پذیرفته شده است «از محبت خود مطمئن» سازیم.‏ —‏ مت ۶:‏۱۴،‏ ۱۵؛‏ لو ۱۵:‏۷‏.‏

‏«مرا به جهت خدمت مفید است»‏

۱۶.‏ چرا پولُس از دست مَرقُس دلخور شده بود؟‏

^۱۶ گزارشی دیگر نشان می‌دهد که نباید احساسات منفی نسبت به آنانی که ما را دلخور کرده‌اند در خود راه دهیم.‏ برای مثال،‏ یوحنّای معروف به مَرقُس به شدّت پولُس را دلخور کرد.‏ چگونه؟‏ وقتی پولُس و بَرنابا اوّلین سفر میسیونری خود را شروع کردند،‏ مَرقُس نیز برای یاری با آن‌ها رفت.‏ اما در راه و به دلیلی نامعلوم،‏ مَرقُس آن‌ها را ترک کرد و به خانه برگشت.‏ پولُس از تصمیم مَرقُس بسیار ناراحت بود.‏ به همین دلیل قبل از دوّمین سفر میسیونریش جرّوبحثی شدید بین او و بَرنابا در گرفت.‏ پولُس به دلیل آنچه در اوّلین سفر میسیونریش رخ داده بود حاضر نشد مَرقُس را با خود ببرد.‏ —‏ اَعمال ۱۳:‏۱-‏۵،‏ ۱۳؛‏ ۱۵:‏۳۷،‏ ۳۸ خوانده شود.‏

۱۷،‏ ۱۸.‏ چگونه می‌دانیم که اختلاف بین پولُس و مَرقُس حل شد؟‏ از این گزارش چه درسی می‌گیریم؟‏

^۱۷ از قرار معلوم،‏ مَرقُس اجازه نداد مخالفت پولُس او را دلسرد سازد،‏ چرا که در محدوده‌ای دیگر با بَرنابا به خدمت میسیونری پرداخت.‏ (‏اعما ۱۵:‏۳۹‏)‏ آنچه پولُس سال‌ها بعد در مورد مَرقُس نوشت امین بودن او را ثابت می‌کند.‏ در آن زمان پولُس در روم محبوس بود.‏ او در نامه‌ای تیموتاؤس را فرا خواند و از او چنین خواست:‏ «مَرقُس را برداشته،‏ با خود بیاور زیرا که مرا به جهت خدمت مفید است.‏» (‏۲تیمو ۴:‏۱۱‏)‏ بلی،‏ نظر پولُس نسبت به مَرقُس تغییر کرده بود.‏

^۱۸ از این گزارش می‌توان درسی گرفت.‏ مَرقُس اجازه نداد که مخالفت پولُس او را لغزش دهد و به خدمت خود ادامه داد.‏ پولُس و او هر دو مردانی روحانی بودند و نگذاشتند خصومتی مابین آن‌ها ایجاد شود.‏ پولُس حتی تشخیص داد که مَرقُس همکاری پرارزش است.‏ پس وقتی برادران بر مشکلات خود غلبه می‌کنند و اختلافات از بین می‌رود،‏ بهترین کار این است که به راه خود ادامه دهند و به دیگران در راه پیشرفت روحانی کمک کنند.‏ داشتن دیدی مثبت نسبت به برادران و خواهران به بنای جماعت کمک می‌کند.‏

جماعت و شما

۱۹.‏ اعضای جماعت چگونه می‌توانند به یکدیگر کمک کنند؟‏

^۱۹ در این «زمان‌های سخت» شما به کمک برادران و خواهران جماعت نیاز دارید و آن‌ها به کمک شما.‏ (‏۲تیمو ۳:‏۱‏)‏ برخی از مسیحیان شاید همیشه ندانند که در بعضی موارد چگونه به درستی عمل کنند،‏ اما یَهُوَه می‌داند.‏ یَهُوَه می‌تواند از اشخاص مختلف در جماعت منجمله شما برای کمک به آن‌ها استفاده کند.‏ (‏اشع ۳۰:‏۲۰،‏ ۲۱؛‏ ۳۲:‏۱،‏ ۲‏)‏ پس،‏ صمیمانه به توصیهٔ پولُس عمل کنید که می‌گوید:‏ همواره «همدیگر را تسلّی دهید و یکدیگر را بنا کنید،‏ چنانکه هم می‌کنید.‏» —‏ ۱تسا ۵:‏۱۱‏.‏

‏[پاورقی]‏

مرور مقاله

‏• چرا لازم است دیگران را در جماعت بنا کنیم؟‏

‏• در چه نوع مشکلاتی می‌توانیم به دیگران کمک کنیم؟‏

‏• چرا ما به کمک دیگران در جماعت نیاز داریم؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۱]‏

وقتی هم‌ایمانی در موقعیتی دشوار قرار می‌گیرد موظفیم به او کمک کنیم

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۲]‏

بسیاری از کودکان و نوجوانان در جماعت نیرویی محرک هستند