بگذارید احسان زبان شما را کنترل کند

‏«دهان خود را به حکمت می‌گشاید،‏ و تعلیم [یا سخن] محبت‌آمیز بر زبان وی است.‏» —‏ امث ۳۱:‏۲۶‏.‏

۱،‏ ۲.‏ الف)‏ پرستندگان یَهُوَه به پرورش چه صفتی ترغیب می‌شوند؟‏ ب)‏ در مقاله چه سؤالاتی بررسی می‌شود؟‏

مادر لموئیلِ پادشاه به او پیغام بسیار مهمی داد که در آن پیغام،‏ شرایط زن شایسته را نیز بیان کرده بود.‏ مادرش در مورد زن صالحه چنین گفت:‏ «دهان خود را به حکمت می‌گشاید،‏ و تعلیم [یا سخن] محبت‌آمیز بر زبان وی است.‏» (‏امث ۳۱:‏۱،‏ ۱۰،‏ ۲۶‏)‏ زن حکیم و هر کسی که در پی خوشنودی یَهُوَه خداست باید بگذارد احسان زبانش را کنترل کند.‏ (‏امثال ۱۹:‏۲۲ خوانده شود.‏‏)‏ پس سخن محبت‌آمیز می‌باید بر زبان همهٔ پرستندگان خدا باشد.‏

^۲ احسان چیست؟‏ به چه کسی باید احسان شود؟‏ چگونه می‌توان گذاشت احسان زبان را کنترل کند تا سخن محبت‌آمیز بر زبانمان جاری شود؟‏ چنین کاری چه تأثیری در نحوهٔ گفتگو با اعضای خانواده و هم‌ایمانانمان دارد؟‏

محبتِ پایدار ما را به احسان وامی‌دارد

۳،‏ ۴.‏ الف)‏ احسان چیست؟‏ ب)‏ احسان چه تفاوتی با ملاطفت یا انسان‌دوستی دارد؟‏

^۳ در معنای احسان محبت و نیکویی نهفته است.‏ لازمهٔ احسان کردن به دیگران علاقه نشان دادن به آن‌ها و انجام کارهای مفید و سخنان سنجیده است.‏ از آنجایی که محبت عاملی برای ابراز احسان است این صفت با دلبستگی و علاقهٔ قلبی به رفاه دیگران ابراز شود.‏ با این حال مفهوم اصلی واژهٔ احسان در زبان عبری فراتر از ملاطفتی است که از رفتار دوستانه سرچشمه می‌گیرد.‏ احسان از روی رغبت و دلبستگی ابراز می‌شود و شخص را وامی‌دارد تا محبت خویش را به کمال رساند.‏

^۴ احسان از جنبه‌ای دیگر نیز با ملاطفت متفاوت است.‏ ملاطفت یا انسان‌دوستی را نسبت به غریبه نیز می‌توان ابراز کرد.‏ پولُس رسول و ۲۷۵ نفر دیگر که کشتی‌شان در هم شکسته بود مورد ملاطفت اهالی جزیرهٔ مالت که آن‌ها را نمی‌شناختند قرار گرفتند.‏ (‏اعما ۲۷:‏۳۷–‏۲۸:‏۲‏)‏ برعکس،‏ احسان در بین کسانی ابراز می‌شود که رابطه‌ای صمیمی با یکدیگر ایجاد کرده‌اند و به هم وفادار و پای‌بند هستند.‏ * این صفتی بود که قینیان نسبت به «همهٔ بنی‌اسرائیل هنگامی که از مصر برآمدند» ابراز داشتند.‏ —‏ ۱سمو ۱۵:‏۶‏.‏

تعمّق و دعا ضروری است

۵.‏ چه چیزی به ما کمک می‌کند زبان را مهار سازیم؟‏

^۵ بازتاب احسان در سخن کار دشواری است.‏ یعقوب شاگرد در رابطه با زبان چنین نوشت:‏ «زبان را کسی از مردمان نمی‌تواند رام کند.‏ شرارتی سرکش و پر از زهر قاتل است!‏» (‏یعقو ۳:‏۸‏)‏ چه چیزی به ما کمک می‌کند تا این عضو بدن را که به سختی کنترل می‌شود  مهار سازیم؟‏ سخن عیسی به رهبران دینی زمان خود جواب این سؤال را می‌دهد.‏ او گفت:‏ «زبان از آنچه دل از آن لبریز است،‏ سخن می‌گوید.‏» (‏مت ۱۲:‏۳۴‏،‏ ترجمهٔ هزارهٔ نو‏)‏ برای آن که بگذاریم احسان زبان ما را کنترل کند باید این صفت را در دل یعنی عمیق‌ترین قسمت وجودمان پرورش دهیم.‏ بگذارید ببینیم که تعمّق و دعا چگونه در این کار به ما کمک می‌کند.‏

۶.‏ چرا باید در احسان یَهُوَه تعمّق کنیم؟‏

^۶ در کتاب مقدّس آمده است که یَهُوَه خدا «کثیراحسان» است.‏ (‏خرو ۳۴:‏۶‏)‏ مزمورنویس برای یَهُوَه چنین سرایید:‏ «ای خداوند زمین از رحمت [یا احسان] تو پر است.‏» (‏مز ۱۱۹:‏۶۴‏)‏ در کتاب مقدّس گزارشات بسیاری وجود دارد که احسان یَهُوَه را نمایان می‌سازد.‏ اگر برای خواندن و تعمّق این گزارشات وقت بگذاریم از احسان خدا قدردان خواهیم بود و برانگیخته می‌شویم تا صفات خدایی را در خود پرورش دهیم و همچون او با دیگران رفتار کنیم.‏ —‏ مزمور ۷۷:‏۱۲ خوانده شود.‏

۷،‏ ۸.‏ الف)‏ یَهُوَه چه احسانی به لوط و خانواده‌اش کرد؟‏ ب)‏ داود چه احساسی نسبت به احسان خدا داشت؟‏

^۷ برای مثال به این فکر کنید که یَهُوَه چگونه لوط برادرزادهٔ ابراهیم را همراه خانواده‌اش از نابودی شهر سُدُوم که در آن ساکن بودند نجات داد.‏ وقتی که نابودی شهر نزدیک شد،‏ فرشتگانی که به نزد لوط آمده بودند او را ترغیب کردند تا با خانواده‌اش هر چه زودتر شهر را ترک کند.‏ در کتاب مقدّس آمده است:‏ «چون تأخیر می‌نمود،‏ آن [فرشتگان]،‏ دست او و دست زنش و دست هر دو دخترش را گرفتند،‏ چونکه خداوند بر وی شفقّت نمود و او را بیرون آورده،‏ در خارج شهر گذاشتند.‏» با خواندن و تعمّق در این گزارش احسان خدایی را تشخیص می‌دهیم و تحت تأثیر آن قرار می‌گیریم.‏ —‏ پیدا ۱۹:‏۱۶،‏ ۱۹‏.‏

^۸ همچنین به نمونهٔ داود،‏ پادشاه باستان اسرائیل توجه کنید که چنین سرود:‏ «[یَهُوَه] تمام گناهانت را می‌آمرزد و همهٔ مرض‌های تو را شفا می‌بخشد.‏» یَهُوَه گناهی را که داود با بَتْشَبَع مرتکب شده بود بخشید و داود از این بابت بسیار سپاسگزار بود.‏ به همین دلیل یَهُوَه را چنین تمجید کرد:‏ «آنقدر که آسمان از زمین بلندتر است،‏ به همان قدر رحمت [یا احسان] او بر ترسندگانش عظیم است.‏» (‏مز ۱۰۳:‏۳،‏ ۱۱‏)‏ تعمّق در مورد این و دیگر گزارشات ما را برمی‌انگیزاند تا از احسان یَهُوَه قدردان باشیم و او را تمجید و ستایش کنیم.‏ بدین شکل با رغبت بیشتری از یَهُوَه تقلید خواهیم کرد.‏ —‏ افس ۵:‏۱‏.‏

۹.‏ چه دلیلی برای پرستندگان یَهُوَه وجود دارد تا احسان خدایی را در هر جنبه از زندگی ابراز کنند؟‏

^۹ کتاب مقدّس نشان می‌دهد که احسان یا محبت پایدارِ یَهُوَه نصیب کسانی می‌شود که با او رابطه‌ای صمیمی ایجاد کرده‌اند.‏ حال در رابطه با کسانی که با خدا رابطه‌ای نزدیک ندارند چه می‌توان گفت؟‏ آیا یَهُوَه به آن‌ها نیکویی می‌کند؟‏ بلی.‏ لوقا ۶:‏۳۵ نشان می‌دهد که یَهُوَه «با ناسپاسان و بدکاران مهربان است.‏» او «آفتاب خود را بر بدان و نیکان طالع می‌سازد و باران بر عادلان و ظالمان می‌باراند.‏» (‏مت ۵:‏۴۵‏)‏ قبل از آن که با حقایق کتاب مقدّس آشنا شویم و خادم او گردیم،‏ مورد لطف خدا قرار داشتیم.‏ ولی اکنون به عنوان پرستندگانش،‏ یَهُوَه به ما محبتی پایدار دارد و احسان می‌کند.‏ (‏اِشَعْیا ۵۴:‏۱۰ خوانده شود.‏‏)‏ حقیقتاً از این بابت باید سپاسگزار باشیم!‏ به همین دلیل می‌خواهیم احسان خدایی را در زبان و هر جنبه از زندگی‌مان ابراز کنیم!‏

۱۰.‏ چرا دعا راه مناسبی برای پرورش احسان است؟‏

^۱۰ دعا نیز کمک بسزا و پرارزشی در نموّ احسان خدایی دارد،‏ چرا که محبت و نیکویی که در معنای احسان وجود دارد بخشی از ثمرهٔ روح‌القدس یَهُوَه نیز است.‏ (‏غلا ۵:‏۲۲‏)‏ در واقع تأثیر روح‌القدس به ما کمک می‌کند احسان در دلمان ریشه دواند.‏ برای دریافت روح یَهُوَه بهترین راه دعاست.‏ (‏لو ۱۱:‏۱۳‏)‏ پس بسیار شایسته است که مرتباً روح خدا را در دعا بطلبیم و هدایت آن  را بپذیریم.‏ بلی تعمّق و دعا در پرورش احسان برای کنترل زبان بسیار ضروری است.‏

تأثیر احسان خدایی بر زبانِ زن و شوهر

۱۱.‏ الف)‏ از کجا می‌دانیم که یَهُوَه از شوهر انتظار دارد به همسرش احسان کند؟‏ ب)‏ احسانِ خدایی چگونه به شوهر کمک می‌کند تا زبان خود را مهار سازد؟‏

^۱۱ پولُس رسول شوهران را چنین ترغیب می‌کند:‏ «زنان خود را محبت نمایید،‏ چنانکه مسیح هم کلیسا را محبت نمود و خویشتن را برای آن داد.‏» (‏افس ۵:‏۲۵‏)‏ او حتی آنچه را که یَهُوَه به آدم و حوّا گفت به یاد شوهران می‌آورد:‏ «مرد پدر و مادر را رها کرده،‏ با زوجهٔ خویش خواهد پیوست و آن دو یکتن خواهند بود.‏» (‏افس ۵:‏۳۱‏)‏ به روشنی می‌توان دید که یَهُوَه از شوهر می‌خواهد تا وفادارانه به زن خود بچسبد و همیشه به او احسان کند.‏ شوهری که افسار زبان خود را در دست دارد و آن را با محبتِ پایدار به کار می‌گیرد خطای زنش را در ملأ عام عنوان نمی‌کند یا از او به تحقیر سخن نمی‌گوید،‏ بلکه با خوشحالی او را می‌ستاید.‏ (‏امث ۳۱:‏۲۸‏)‏ اگر به دلیلی اختلافی در روابطشان به وجود آید،‏ احسانِ خدایی شوهر را برمی‌انگیزد تا زبان خود را از تحقیر کردن همسرش باز دارد.‏

۱۲.‏ زن چگونه می‌تواند نشان دهد که زبانش تحت کنترل احسانِ خدایی است؟‏

^۱۲ زن نیز می‌باید به کمک احسانِ خدایی زبان خود را رام سازد.‏ سخن او نباید بازتابی از روحیهٔ دنیا باشد.‏ زنی که ‹شوهر خود را احترام می‌نماید› از او در عموم به خوبی سخن می‌گوید و به این طریق بر احترام شوهرش می‌افزاید.‏ (‏افس ۵:‏۳۳‏)‏ او حتی در جلوی فرزندانش با عقیدهٔ شوهرش مخالفت نمی‌کند یا آن را زیر سؤال نمی‌برد تا احترام شوهرش به عنوان پدر حفظ شود.‏ برعکس این موضوعات را در خلوت با شوهرش در میان می‌گذارد.‏ همان طور که در کتاب مقدّس آمده است:‏ «زن حکیم خانهٔ خود را بنا می‌کند.‏» (‏امث ۱۴:‏۱‏)‏ خانهٔ چنین زنی مکانی خوشایند و دلنشین برای کل اعضای خانواده است.‏

۱۳.‏ احسان خدایی مخصوصاً در چه زمانی می‌باید بر زبانمان بیشتر تسلّط داشته باشد و چگونه؟‏

^۱۳ زن و شوهرها حتی در خلوت نیز می‌باید افسار زبان خود را در دست بگیرند و به یکدیگر احترام بگذارند.‏ پولُس نوشت:‏ «شما همه را ترک کنید،‏ یعنی خشم و غیظ و بدخویی و بدگویی و فحش را از زبان خود.‏» سپس گفت:‏ «احشای رحمت و مهربانی و تواضع و تحمّل و حلم را بپوشید؛‏ .‏ .‏ .‏ و بر این همه محبت را که کمربند کمال است بپوشید.‏» (‏کول ۳:‏۸،‏ ۱۲-‏۱۴‏)‏ وقتی شنیدن سخنان محبت‌آمیز و مهربانانه در خانه روال داشته باشد،‏ نه تنها در رشد فرزندان تأثیر می‌گذارد بلکه آن‌ها را برمی‌انگیزاند تا شیوهٔ سخن گفتن والدینشان را سرمشق قرار دهند.‏

۱۴.‏ سر خانواده چگونه می‌تواند از زبان خود برای تسلّی اهل خانه استفاده کند؟‏

^۱۴ مزمورنویس در بارهٔ یَهُوَه چنین نوشت:‏ «بگذار محبت تو مایهٔ تسلّی من گردد.‏» (‏مز ۱۱۹:‏۷۶‏،‏ ه‍ن‏)‏ یکی  از روش‌های چشمگیری که یَهُوَه به وسیلهٔ آن قومش را تسلّی می‌دهد ترغیب و هدایت است.‏ (‏مز ۱۱۹:‏۱۰۵‏)‏ یَهُوَه خدا پدر آسمانی ما چه سرمشق والایی برای سر خانواده گذاشته است تا از زبان خود برای تسلّی اهل خانه استفاده کند!‏ بلی سر خانواده همچون یَهُوَه می‌تواند تشویق و هدایت لازم را فراهم سازد.‏ برای این کار چه فرصتی بهتر از مطالعهٔ خانوادگی است تا اعضای خانواده به گنج‌های روحانی دست یابند!‏ —‏ امث ۲۴:‏۴‏.‏

ابراز محبتِ پایدار به هم‌ایمانان

۱۵.‏ پیران مسیحی و دیگر اعضای بالغ چگونه می‌توانند مطابق با مزمور ۴۰:‏۱۱ عمل کنند؟‏

^۱۵ داود پادشاه چنین دعا کرد:‏ «محبت [پایدار] و وفاداری تو همواره مرا محافظت خواهد کرد.‏» (‏مز ۴۰:‏۱۱‏،‏ ه‍ن‏)‏ پیران مسیحی و دیگر اعضای بالغ جماعت چگونه می‌توانند در رفتارشان با دیگران یَهُوَه را سرمشق خود قرار دهند؟‏ اگر سخنان خود را بر اساس کلام خدا قرار دهیم مطمئناً به احسان یا محبتِ پایدار رفتار کرده‌ایم.‏ —‏ امث ۱۷:‏۱۷‏.‏

۱۶،‏ ۱۷.‏ به چه روش‌هایی می‌توانیم نشان دهیم که زبان ما تحت تأثیر احسان خدایی است؟‏

^۱۶ حال اگر مسیحی‌ای بر خلاف اصول کتاب مقدّس عمل کند چه باید کرد؟‏ آیا احسان خدایی نباید ما را برانگیزد تا از زبان خود برای اصلاح او استفاده کنیم؟‏ (‏مز ۱۴۱:‏۵‏)‏ چنانچه متوجه شدیم هم‌ایمانی گناهی جدّی مرتکب شده است،‏ محبتِ پایدار به ما حکم می‌کند خطاکار را ترغیب کنیم پیش پیران مسیحی برود تا پیران مسیحی «برایش دعا نمایند و او را به نام خداوند به روغن تدهین کنند.‏» (‏یعقو ۵:‏۱۴‏)‏ وقتی خطاکار به نزد سرپرستان جماعت نرود و ما نیز خطای او را گزارش ندهیم،‏ در واقع محبت و احسان خود را از او دریغ داشته‌ایم.‏ به علاوه برخی از هم‌ایمانان ممکن است دلسرد شده باشند،‏ احساس تنهایی یا احساس بی‌ارزشی کنند یا از دلسردی بیش از حد افسرده شده باشند.‏ یک راه ابراز محبتِ پایدار به این عزیزان این است که با زبان خود افسردگان را «دلداری» دهیم.‏ —‏ ۱تسا ۵:‏۱۴‏.‏

^۱۷ وقتی دشمنان خدا در بارهٔ هم‌ایمانانمان شایعاتی را پخش می‌کنند چه عکس‌العملی باید داشته باشیم؟‏ به جای آن که به وفاداری برادران شک کنیم بهتر است که بدون هیچ بحثی آنجا را ترک نماییم یا از متهم‌کننده بپرسیم:‏ آیا از آنچه می‌گوید کاملاً مطمئن است و برای آن مدرکی دارد؟‏ همچنین وقتی دشمنان خدا بخواهند برای صدمه رساندن به برادران از جای آن‌ها مطلع شوند،‏ محبتِ پایدار ما را وامی‌دارد تا هیچ اطلاعی به دشمنان ندهیم.‏ —‏ امث ۱۸:‏۲۴‏.‏

 کسی که احسان کند ‹حیات را خواهد یافت›‏

۱۸،‏ ۱۹.‏ چرا در رفتار با هم‌ایمانان احسان خدایی می‌باید افسار زبان ما را در دست داشته باشد؟‏

^۱۸ محبتِ پایدار می‌باید در همهٔ رفتار ما با هم‌ایمانانمان نمایان شود.‏ حتی تحت سخت‌ترین موقعیت‌ها احسانِ خدایی می‌باید افسار زبان ما را در دست داشته باشد.‏ احسان قوم اسرائیل «مانند شبنم» زودگذر بود،‏ به همین دلیل یَهُوَه دیگر از آن‌ها خوشنود نبود.‏ (‏هو ۶:‏۴،‏ ۶‏)‏ اما یَهُوَه از کسانی که همواره محبت پایدار دارند بسیار خوشنود است.‏ ببینیم چه برکاتی نصیب کسانی می‌شود که همواره احسان بر زبانشان جاری است.‏

^۱۹ در امثال ۲۱:‏۲۱ آمده است:‏ «هر آن که در پی پارسایی و محبت [پایدار] باشد،‏ به حیات و پارسایی و عزّت دست می‌یابد.‏» (‏ه‌ن‏)‏ حیات در میان برکاتی است که شخص به دست می‌آورد،‏ آن هم نه زندگی‌ای کوتاه مدت بلکه حیات ابدی.‏ یَهُوَه به شخص کمک می‌کند تا به «حیات واقعی» برسد.‏ (‏۱تیمو ۶:‏۱۲،‏ ۱۹‏)‏ پس بیایید همواره «با یکدیگر احسان» کنیم.‏ —‏ زکر ۷:‏۹‏.‏

‏[پاورقی]‏

توضیح دهید

‏• احسان را چگونه می‌توان تعریف کرد؟‏

‏• چه چیزی به ما کمک می‌کند تا احسان خدایی بر زبانمان تسلّط داشته باشد؟‏

‏• زن و شوهرها چگونه می‌توانند احسان خدایی را در سخنانشان نمایان سازند؟‏

‏• چگونه می‌توانیم احسان خدایی را در رفتار با هم‌ایمانان نشان دهیم؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۳]‏

داود احسان یَهُوَه را تمجید کرد

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۴]‏

آیا مطالعهٔ خانوادگی شما مرتباً برگزار می‌شود؟‏