مشخصهٔ پرستش حقیقی اتحاد است

‏‹ایشان را [در اتحاد،‏ دج] مثل گوسفندان در یک جا خواهم گذاشت.‏› —‏ میکا ۲:‏۱۲‏.‏

۱.‏ خلقت چگونه حکمت خدا را نمایان می‌سازد؟‏

مزمورنویس با شگفتی اظهار کرد:‏ «ای خداوند اَعمال تو چه بسیار است.‏ جمیع آن‌ها را به حکمت کرده‌ای.‏ زمین از دولت تو پر است.‏» (‏مز ۱۰۴:‏۲۴‏)‏ حکمت خدا را می‌توان در زنجیرهٔ حیات یعنی وابستگی میلیون‌ها گیاه،‏ حشره،‏ حیوان و باکتری به یکدیگر دید.‏ همچنین هزاران مکانیسم در بدن با همکاری اعضای مختلف از بزرگ تا کوچک صورت می‌گیرد و حیات را امکان‌پذیر می‌سازد.‏

۲.‏ مطابق تصویر صفحهٔ ۱۳ چرا اتحاد مسیحیان در دید دیگران مثل معجزه بود؟‏

^۲ یَهُوَه انسان‌ها را طوری خلق کرده است که به هم وابسته باشند.‏ شخصیت‌ها،‏ توانایی‌ها و چهره‌های متفاوت در خانوادهٔ بشری دیده می‌شود.‏ به علاوه خدا به اوّلین زوج بشر صفات الٰهی را عطا کرد تا بتوانند با یکدیگر همکاری کنند و به یکدیگر وابسته باشند.‏ (‏پیدا ۱:‏۲۷؛‏ ۲:‏۱۸‏)‏ با این حال اکثر انسان‌ها اکنون با خدا بیگانه هستند و هرگز قادر نبوده‌اند در کل،‏ وحدت داشته باشند.‏ (‏۱یو ۵:‏۱۹‏)‏ از آنجایی که جماعت مسیحی قرن اوّل را انسان‌های گوناگون همچون بردگان اِفِسُسی،‏ زنان یونانی سرشناس،‏ مردان یهودی تحصیل‌کرده و کسانی که سابقاً بت‌پرست بودند تشکیل داده بود،‏ اتحاد آن‌ها در دید مردم به حتم مثل معجزه بود.‏ —‏ اعما ۱۳:‏۱؛‏ ۱۷:‏۴؛‏ ۱تسا ۱:‏۹؛‏ ۱تیمو ۶:‏۱‏.‏

۳.‏ کتاب مقدّس وحدت مسیحیان را چگونه توصیف می‌کند؟‏ در این مقاله چه نکاتی بررسی خواهد شد؟‏

^۳ پرستش حقیقی انسان‌ها را قادر می‌سازد همچون اعضای بدن هماهنگ با هم همکاری کنند.‏ (‏۱قُرِنتیان ۱۲:‏۱۲،‏ ۱۳ خوانده شود.‏‏)‏ برخی از نکاتی که در این مقاله بررسی می‌کنیم عبارتند از:‏ پرستش حقیقی چگونه انسان‌ها را متحد می‌سازد؟‏ چرا یَهُوَه تنها کسی است که می‌تواند میلیون‌ها انسان را از قوم‌های مختلف متحد سازد؟‏ یَهُوَه به ما کمک می‌کند تا بر چه موانعی در راه اتحاد فائق آییم؟‏ و در رابطه با اتحاد چه تفاوتی مابین مسیحیان حقیقی و جهان مسیحیت وجود دارد؟‏

پرستش حقیقی چگونه انسان‌ها را متحد می‌سازد؟‏

۴.‏ پرستش حقیقی چگونه انسان‌ها را متحد می‌سازد؟‏

^۴ پرستندگان دین حقیقی تشخیص داده‌اند که چون یَهُوَه خدا همه چیز را آفریده است،‏ حاکمِ برحقِ عالَم است.‏ (‏مکا ۴:‏۱۱‏)‏ با آن که مسیحیان حقیقی در جوامع و شرایط مختلف به سر می‌برند،‏ همهٔ آن‌ها مطیع قوانین خدا هستند و طبق اصول کتاب مقدّس زندگی می‌کنند.‏ همهٔ پرستندگان حقیقی یَهُوَه را «پدر» می‌نامند.‏ (‏اشع ۶۴:‏۸؛‏ مت ۶:‏۹‏)‏ پس آن‌ها همگی خواهران و برادران روحانی یکدیگر هستند و از اتحاد زیبایی برخوردارند که مزمورنویس چنین توصیف کرده است:‏ «اینک چه خوش و چه دلپسند است که برادران به یکدلی با هم ساکن شوند.‏» —‏ مز ۱۳۳:‏۱‏.‏

۵.‏ چه صفتی اتحاد را در بین پرستندگان حقیقی ترویج می‌دهد؟‏

^۵ مسیحیان حقیقی با وجود ناکاملی،‏ خدا را در اتحاد پرستش می‌کنند چون یاد گرفته‌اند که به یکدیگر محبت نمایند.‏ یَهُوَه خدا به نحوی بی‌نظیر به آن‌ها تعلیم می‌دهد که یکدیگر را محبت کنند.‏ (‏۱یوحنا ۴:‏۷،‏ ۸ خوانده شود.‏‏)‏ او در کلامش چنین می‌گوید:‏ «خویشتن را به شفقّت،‏ مهربانی،‏ فروتنی،‏ ملایمت و صبر ملبّس  سازید.‏ نسبت به یکدیگر بردبار باشید و چنانچه کسی نسبت به دیگری کدورتی دارد،‏ او را ببخشاید.‏ چنانکه خداوند شما را بخشود.‏ شما نیز یکدیگر را ببخشایید.‏ و بر روی همهٔ این‌ها محبت را در بر کنید که همه چیز را به هم می‌پیوندد و شما را کامل می‌گرداند.‏» (‏کول ۳:‏۱۲-‏۱۴‏)‏ محبت صفت برجستهٔ مسیحیان حقیقی است که آن‌ها را به هم می‌پیوندد.‏ مطمئناً اتحادی که مشخصهٔ مسیحیان حقیقی است شخصاً تجربه کرده‌اید!‏ —‏ یو ۱۳:‏۳۵‏.‏

۶.‏ امید به ملکوت چگونه به ما کمک می‌کند تا در اتحاد باشیم؟‏

^۶ دلیل دیگر اتحاد پرستندگان حقیقی این است که پادشاهی خدا را تنها امید بشر می‌دانند.‏ آن‌ها واقفند که ملکوت خدا به زودی حکومت‌های بشر را برمی‌چیند و انسان‌های مطیع را با صلح ابدی برکت می‌دهد.‏ (‏اشع ۱۱:‏۴-‏۹؛‏ دان ۲:‏۴۴‏)‏ به همین جهت مسیحیان به آنچه عیسی به پیروانش گفت همیشه توجه می‌کنند:‏ «آن‌ها به این دنیا تعلّق ندارند،‏ چنانکه من نیز تعلّق ندارم.‏» (‏یو ۱۷:‏۱۶‏)‏ مسیحیان حقیقی خود را درگیر نزاع‌ها و کشمکش‌های دنیا نمی‌کنند؛‏ از این رو حتی اگر اطرافیانشان در تفرقه و جنگ باشند آن‌ها در اتحاد هستند.‏

تنها منشأ تعلیم روحانی

۷،‏ ۸.‏ تعالیم کتاب مقدّس چه تأثیری در اتحاد ما می‌گذارد؟‏

^۷ مسیحیان قرن اوّل چون از یک منشأ تعالیم را دریافت می‌کردند در اتحاد به سر می‌بردند.‏ آن‌ها تشخیص داده بودند که عیسی جماعت را از طریق هیئت اداره‌کننده که متشکل از رسولان و پیران در اورشلیم بود تعلیم می‌داد و هدایت می‌کرد.‏ این مردان تصمیماتشان را بر اساس کلام خدا می‌گرفتند و از طریق سرپرستان سیّار آن‌ها را به تمام جماعت‌ها در سرزمین‌های مختلف می‌رساندند.‏ در کتاب مقدّس در رابطه با آن سرپرستان چنین آمده است:‏ «آن‌ها چون از شهری به شهر دیگر می‌رفتند،‏ اصولی را که رسولان و مشایخ در اورشلیم وضع کرده بودند،‏ به مردم می‌سپردند تا آن‌ها را رعایت کنند.‏» —‏ اعما ۱۵:‏۶،‏ ۱۹-‏۲۲؛‏ ۱۶:‏۴‏.‏

^۸ امروزه نیز به طور مشابه هیئت اداره‌کننده  که متشکل از مسیحیان مسح‌شده است نقشی در اتحاد جهانی جماعات دارد.‏ هیئت اداره‌کننده نشریات روحانی را به زبان‌های بسیاری چاپ و توزیع می‌کند.‏ این غذای روحانی بر اساس کلام خداست.‏ پس آنچه تعلیم می‌دهند از انسان نیست بلکه از یَهُوَه خداست.‏ —‏ اشع ۵۴:‏۱۳‏.‏

۹.‏ کاری که خدا به ما محوّل کرده است چگونه باعث اتحاد می‌شود؟‏

^۹ سرپرستان مسیحی همچنین با سازماندهیِ خدمت موعظه اتحاد را ترویج می‌دهند.‏ اتحاد شاهدان یَهُوَه در خدمت به خدا بسیار قوی‌تر از اتحادی است که مردم دنیا برای سرگرمی به دور هم جمع می‌شوند.‏ جماعت مسیحی تشکیل نشده است که اعضا برای  وقت‌گذرانی به گرد هم آیند بلکه برای پرستش یَهُوَه،‏ پخش موعظه،‏ شاگردسازی و بنای جماعت.‏  (‏روم ۱:‏۱۱،‏ ۱۲؛‏ ۱تسا ۵:‏۱۱؛‏ عبر ۱۰:‏۲۴،‏ ۲۵‏)‏ از این رو پولُس رسول به مسیحیان گفت:‏ «در یک روح استوارید و چون یک تن،‏ دوش‌به‌دوش برای ایمان انجیل مجاهده می‌کنید.‏» —‏ فیلیپ ۱:‏۲۷‏.‏

۱۰.‏ به چه دلایلی قوم خدا در اتحاد هستند؟‏

^۱۰ چون حاکمیت یَهُوَه را پذیرفته‌ایم،‏ برادرانمان را محبت می‌کنیم،‏ امیدمان پادشاهی خداست و کسانی را که یَهُوَه مسئول کرده است احترام می‌گذاریم،‏ در نتیجه در اتحاد هستیم.‏ حال یَهُوَه چگونه به ما کمک می‌کند بر طرز فکرهایی غلبه کنیم که تهدیدی برای اتحاد ماست؟‏ —‏ روم ۱۲:‏۲‏.‏

غلبه بر غرور و حسادت

۱۱.‏ چرا غرور باعث جدایی می‌شود؟‏ یَهُوَه چگونه به ما کمک می‌کند تا بر غرور غلبه کنیم؟‏

^۱۱ غرور،‏ مردم را از هم جدا می‌سازد.‏ شخص مغرور خود را از دیگران برتر می‌داند و از خودستایی در جلوی دیگران لذّت می‌برد.‏ اما چنین طرز فکری مانعی در راه اتحاد است؛‏ چنین خودستایی باعث حسادت می‌شود.‏ یعقوب شاگرد صریحاً چنین گفت:‏ «هر فخری از این گونه،‏ بد است!‏» (‏یعقو ۴:‏۱۶‏)‏ حقیر ساختن دیگران عملی مهربانانه نیست.‏ در مقابل،‏ یَهُوَه به نحوی بارز الگوی خوبی از تواضع در رفتارش با انسان‌های ناکامل از خود به جا گذاشته است.‏ مزمورنویس در این باره نوشت:‏ «[خدا] متواضع می‌شود تا نظر نماید،‏ بر آسمان‌ها و بر زمین.‏» (‏مز ۱۱۳:‏۶‏)‏ کلام خدا با استدلالی صحیح به ما کمک می‌کند تا بر غرور و تکبّر غلبه کنیم.‏ پولُس رسول تحت الهام چنین گفت:‏ «چه کسی تو را متفاوت انگاشته است؟‏ چه داری که به تو بخشیده نشده باشد؟‏ و اگر به تو بخشیده شده است،‏ پس چرا چنان فخر می‌کنی که گویی چنین نیست؟‏» —‏ ۱قر ۴:‏۷‏.‏

۱۲،‏ ۱۳.‏ الف)‏ چرا ممکن است به آسانی حسادت کنیم؟‏ ب)‏ دیگران را از دید یَهُوَه نگریستن چه نتیجه‌ای دارد؟‏

^۱۲ حسادت مانع دیگری در راه اتحاد است.‏ همهٔ ما به دلیل ناکاملی تا ‹حدّی حسادت› می‌کنیم؛‏ حتی مسیحیانی که سال‌هاست یَهُوَه را پرستش می‌کنند ممکن است گهگاه به موقعیت،‏ دارایی،‏ امتیاز یا توانایی دیگران احساس حسادت نمایند.‏ (‏یعقو ۴:‏۵‏)‏ برای مثال برادری که همسر و فرزند دارد ممکن است از بابت امتیازاتی که نصیب خادمی تمام‌وقت شده است احساس حسادت کند.‏ از طرفی دیگر آن برادر پیشگام چون فرزندی ندارد به برادر خانواده‌دار احساس حسادت می‌کند.‏ چگونه می‌توانیم از حسادت اجتناب کنیم که باعث از هم پاشیده‌شدن اتحادمان نشود؟‏

^۱۳ برای اجتناب از حسادت به یاد آورید که کتاب مقدّس جماعت مسیحیان مسح‌شده را به اعضای بدن انسان تشبیه می‌کند.‏ (‏۱قُرِنتیان ۱۲:‏۱۴-‏۱۸ خوانده شود.‏‏)‏ با این که چشم نسبت به قلب بارزتر است،‏ آیا هر دوی آن‌ها پرارزش نیستند؟‏ به طور مشابه همهٔ اعضای جماعت برای یَهُوَه پرارزشند،‏ حتی اگر برخی برای مدتی نسبت به دیگران نقش مهم‌تری را ایفا کنند.‏ پس بیایید که به برادرانمان از دید یَهُوَه بنگریم.‏ به جای آن که نسبت به دیگران حسادت کنیم به آن‌ها علاقهٔ شخصی ابراز داریم.‏ بدین شکل اتحاد مسیحیان حقیقی را قوی می‌کنیم؛‏ ویژگی‌ای که مابین کلیساهای جهان مسیحیت وجود ندارد.‏

 تفرقه،‏ مشخصهٔ جهان مسیحیت

۱۴،‏ ۱۵.‏ جهان مسیحیت چگونه از هم تجزیه شد؟‏

^۱۴ برخلاف اتحاد مسیحیان حقیقی کلیساهای جهان مسیحیت با یکدیگر درگیرند.‏ در قرن  چهارم ارتداد در مسیحیت به حدّی ریشه دوانده بود که کنترل آن به دست امپراتور بت‌پرست روم افتاد و او آن را در امپراتوری خود پخش کرد.‏ سپس به دلیل دودستگی‌های پی‌درپی،‏ بسیاری از حاکمان تحت امپراتوری روم،‏ خود را از قدرت روم جدا ساختند و هر کدام کلیسای خود را برپا نمود.‏

^۱۵ آن حکومت‌ها طی قرن‌های متمادی با یکدیگر در جنگ بودند.‏ طی قرون ۱۷ و ۱۸ مردم بریتانیا،‏ فرانسه و ایالات متحده میهن‌پرستی را ترویج دادند تا حدّی که وطن‌پرستی در واقع به دین تبدیل شد.‏ سپس در قرون ۱۹ و ۲۰ میهن‌پرستی بر افکار اکثر مردم تسلّط یافت.‏ سرانجام کلیساهای جهان مسیحیت به شاخه‌های متعددی تبدیل شد که اکثراً وطن‌پرستی را روا می‌دارند.‏ اعضای کلیساها حتی با هم‌ایمانان خود از ملیتی دیگر می‌جنگند.‏ امروزه جهان مسیحیت هم از لحاظ اعتقادی و هم از لحاظ ملی از هم جدا می‌باشند.‏

۱۶.‏ چه موضوعاتی باعث تفرقهٔ جهان مسیحیت شده است؟‏

^۱۶ در قرن بیستم برخی از شاخه‌های متعدد جهان مسیحیت سعی کردند بین کلیساها وحدتی ایجاد نمایند.‏ اما بعد از ده‌ها سال تعداد کمی از کلیساها با هم ادغام شدند و اعضای جهان مسیحیت هنوز در مورد تئوری تکامل،‏ سِقط جنین،‏ همجنس‌بازی و دادن مقام کلیسایی به زنان اختلاف‌نظر دارند.‏ در برخی سرزمین‌ها،‏ رهبران کلیساها سعی دارند با کنار گذاشتن اختلافاتِ اعتقادات دینی،‏ اعضای گروه‌های مختلف را متحد سازند.‏ ولی نادیده گرفتن اعتقادات دینی باعث ضعف ایمان مردم می‌شود و به حتم باعث اتحاد جهان مسیحیت نمی‌گردد.‏

غلبهٔ پرستش حقیقی بر میهن‌پرستی

۱۷.‏ میکاه در بارهٔ وحدت قوم‌ها در پرستش حقیقی چه پیشگویی کرد؟‏

^۱۷ در حالی که انسان‌ها به طور بی‌سابقه‌ای در تفرقه هستند،‏ مشخصهٔ مسیحیان حقیقی اتحاد است.‏ میکاه،‏ نبی خدا چنین پیشگویی کرد:‏ ‹ایشان را [در اتحاد،‏ دج‏] مثل گوسفندان در یک جا خواهم گذاشت.‏› (‏میکا ۲:‏۱۲‏)‏ میکاه همچنین نبوّت کرد که پرستش حقیقی بر تمام پرستش‌ها چه بت‌پرستی چه میهن‌پرستی برتری می‌یابد.‏ او نوشت:‏ «در ایّام آخر،‏ کوهِ خانهٔ خداوند بر قلّهٔ کوه‌ها ثابت خواهد شد و بر فوق تلّ‌ها برافراشته خواهد گردید و قوم‌ها بر آن روان خواهند شد.‏ زیرا که جمیع قوم‌ها هر کدام به اسم خدای خویش سلوک می‌نمایند اما ما به اسم یَهُوَه خدای خود تا ابدالآباد سلوک خواهیم نمود.‏» —‏ میکا ۴:‏۱،‏ ۵‏.‏

۱۸.‏ از طریق پرستش حقیقی چه تغییراتی در خود ایجاد کرده‌ایم؟‏

^۱۸ میکاه همچنین توصیف کرد که پرستش حقیقی چگونه کسانی را که سابقاً دشمن بودند متحد می‌سازد.‏ «[انسان‌ها از] امّت‌های بسیار عزیمت کرده،‏ خواهند گفت:‏ بیایید تا به کوه خداوند و به  خانهٔ خدای یعقوب برآییم تا طریق‌های خویش را به ما تعلیم دهد و به راه‌های وی سلوک نماییم .‏ .‏ .‏ و ایشان شمشیرهای خود را برای گاوآهن و نیزه‌های خویش را برای ارّه‌ها خواهند شکست و امّتی بر امّتی شمشیر نخواهد کشید و بار دیگر جنگ را نخواهند آموخت.‏» (‏میکا ۴:‏۲،‏ ۳‏)‏ کسانی که دین‌های ساخت بشر و وطن‌پرستی را ترک می‌کنند و پرستش یَهُوَه را با آغوش باز می‌پذیرند در وحدتی جهانی سهیم می‌شوند.‏ خدا راه‌های محبت را به ایشان تعلیم می‌دهد.‏

۱۹.‏ اتحاد میلیون‌ها انسان در پرستش حقیقی چه موضوعی را ثابت می‌کند؟‏

^۱۹ وحدت جهانیِ مسیحیان حقیقی بی‌نظیر است و اثباتی است بر این که یَهُوَه همواره قومش را با روح‌القدس هدایت می‌کند.‏ انسان‌ها از همهٔ ملت‌ها به طور بی‌سابقه‌ای در تاریخ با هم متحد شده‌اند.‏ این تحققِ مکاشفه ۷:‏۹،‏ ۱۴ است و نشان می‌دهد که فرشتگان خدا به زودی چهار «باد زمین» را رها خواهند کرد تا دنیای شیطان نابود شود.‏ (‏مکاشفه ۷:‏۱-‏۴،‏ ۹،‏ ۱۰،‏ ۱۴ خوانده شود.‏‏)‏ حقیقتاً چه افتخار بزرگی است که به برادری جهانی تعلّق داشته باشیم و  متحدانه یَهُوَه را پرستش کنیم!‏ هر  یک از ما چگونه می‌تواند سهمی در این وحدت داشته  باشد؟‏  این  موضوع در مقالهٔ بعد بررسی خواهد شد.‏

مرور مقاله

‏• پرستش حقیقی چگونه مردم را متحد می‌سازد؟‏

‏• برای حفظ اتحاد چگونه می‌توانیم بر حسادت غلبه کنیم؟‏

‏• چرا ملیتِ پرستندگان حقیقی آن‌ها را از هم جدا نمی‌سازد؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۳]‏

مسیحیان قرن اوّل پیشینه‌های متفاوتی داشتند

‏[تصاویر در صفحهٔ ۱۵]‏

کمک شما در پروژه‌های ساختن سالن‌های ملکوت چه تأثیری در اتحاد می‌گذارد؟‏