آیا برای برکات‌تان ارزش قائلید؟‏

وقتی قوم اسرائیل به طور معجزه‌آسا از اسارت مصریان رها شدند می‌توانستند بدون هیچ مانعی یَهُوَه را بپرستند؛‏ از این رو،‏ بسیار شاد گشتند.‏ (‏خرو ۱۴:‏۲۹–‏۱۵:‏۱،‏ ۲۰،‏ ۲۱‏)‏ اما مدتی نگذشت که طرز فکرشان عوض شد.‏ آن‌ها به دلیل وضعیت زندگی‌شان شروع به شکایت کردند.‏ چرا؟‏ زیرا به جای آن که حواسشان را در آنچه یَهُوَه برایشان انجام داده بود متمرکز سازند بر سختی‌های زندگی در بیابان متمرکز ساخته بودند.‏ آن‌ها می‌گفتند:‏ «ما را از مصر چرا برآوردید تا در بیابان بمیریم؟‏ زیرا که نان نیست و آب هم نیست!‏ و دل ما از این خوراک [مَنّ] سخیف [یعنی نفرت‌انگیز] کراهت دارد!‏» —‏ اعد ۲۱:‏۵‏.‏

قرن‌ها بعد داود،‏ پادشاه اسرائیل چنین سرود:‏ «اما من به رحمت تو توکّل می‌دارم؛‏ دل من در نجات تو شادی خواهد کرد.‏ برای خداوند سرود خواهم خواند زیرا که به من احسان نموده است.‏» (‏مز ۱۳:‏۵،‏ ۶‏)‏ بلی،‏ داود احسانی را که یَهُوَه به او کرده بود فراموش نکرد.‏ او همواره در مورد آن‌ها فکر و تعمّق می‌کرد.‏ (‏مز ۱۰۳:‏۲‏)‏ یَهُوَه به تک‌تک ما نیز احسان کرده است و عاقلانه است آن‌ها را نادیده نگیریم.‏ پس بیایید برخی از برکاتی را که خدا به ما عطا کرده است بررسی کنیم.‏

رابطهٔ صمیمی با یَهُوَه

مزمورنویس چنین سرود:‏ ‹یَهُوَه نزدیک است به آنانی که او را می‌خوانند.‏› (‏مز ۱۴۵:‏۱۸‏)‏ افتخار و برکت بزرگی است که ما انسان‌های ناکامل رابطه‌ای صمیمی با یَهُوَه داشته باشیم!‏ حال اگر دعاهایمان به دلیل مشغلهٔ زندگیِ روزمره به تدریج کمتر شود آیا نشان می‌دهیم که قدر این موهبت را می‌دانیم؟‏ اگر دعاهایتان کمتر شده است  به این فکر کنید که چه تأثیری در رابطه‌تان با یَهُوَه می‌گذارد.‏ یَهُوَه دوست ماست و از ما انتظار دارد سفرهٔ دلمان را پیش او باز کرده،‏ ترس‌ها،‏ آرزوها و نگرانی‌هایمان را برایش بیان کنیم.‏ (‏امث ۳:‏۵،‏ ۶؛‏ فیلیپ ۴:‏۶،‏ ۷‏)‏ پس آیا نباید به کیفیت دعاهایمان اهمیت دهیم؟‏

شاهدی جوان به نام پُل به کیفیت دعاهایش فکر کرد و متوجه شد که باید تغییراتی در آن بدهد.‏ * او می‌گوید:‏ «من عادت کرده بودم که در دعاهایم یک سری موضوعات را بدون فکر تکرار کنم.‏» وقتی او در «فهرست الفبایی نشریات برج دیده‌بانی» (‏انگل‍.‏)‏ تحقیق کرد پی برد که ۱۸۰ دعا در کتاب مقدّس نگاشته شده است.‏ خادمین خدا در آن دعاها احساسات عمیق خود را ابراز کرده بودند.‏ پُل بیان می‌کند:‏ «با تعمّق در آن‌ها آموختم که افکارم را در دعا به روشنی بیان کنم.‏ این به من کمک کرد که سفرهٔ دلم را پیش یَهُوَه باز کنم.‏ الآن هر بار که به یَهُوَه دعا می‌کنم لذّت می‌برم.‏»‏

‏‹خوراک به موقع›‏

برکت دیگری که یَهُوَه به ما ارزانی داشته است حقایق کلام اوست.‏ خوردن غذای مقوّی روحانی حقیقتاً باعث می‌شود «از خوشی دل،‏ ترنّم» نماییم.‏ (‏اشع ۶۵:‏۱۳،‏ ۱۴‏)‏ با این حال،‏ باید از تأثیرات مضری دوری کنیم که شور و شوق ما را نسبت به حقیقت سرد می‌سازد.‏ برای مثال،‏ کنجکاوی در تبلیغات مرتدانه بر طرز فکر ما اثر گذاشته،‏ باعث می‌شود ارزش «خوراک .‏ .‏ .‏ به موقع» را که یَهُوَه از طریق «غلام امین و دانا» مهیا می‌کند درک نکنیم.‏ —‏ مت ۲۴:‏۴۵-‏۴۷‏.‏

برادری به نام آندره که یَهُوَه را برای سال‌ها خدمت کرده بود در اثر عقاید مرتدانه گمراه شد.‏ او با خود فکر کرد که نگاهی سطحی به سایت مرتدان خطری ندارد.‏ او می‌گوید:‏ «در ابتدا توجه‌ام به دروغ‌هایی که مرتدان در غالب حقیقت می‌گفتند جلب شد.‏ هر چه بیشتر در مورد گفته‌های آن‌ها تحقیق می‌کردم بیشتر گمراه می‌شدم و فکر می‌کردم باید سازمان یَهُوَه را ترک کنم.‏ اما بعداً در مورد تهمت‌های مرتدان علیه شاهدان یَهُوَه تحقیق کردم و متوجه شدم که این معلّمان کاذب چقدر حیله‌گرانه عمل می‌کنند.‏ آنان سخنان شاهدان را به طور کامل ارائه نمی‌دهند بلکه قسمتی از آن را برمی‌دارند و بر ضدّ ما به عنوان ‹دلایلی محکم› استفاده می‌کنند.‏ از این رو،‏ تصمیم گرفتم دوباره نشریات شاهدان یَهُوَه را بخوانم و در جلسات حضور یابم.‏ خیلی زود متوجه شدم که چقدر غذای روحانی از دست داده بودم.‏» خوشبختانه آندره به جماعت مسیحی برگشت.‏

برادری جهانی

اتحاد جهانی ما شاهدان یَهُوَه برکتی از سوی یَهُوَه است.‏ (‏مز ۱۳۳:‏۱‏)‏ با اشاره به این مطلب پولُس رسول نوشت:‏ «برادران [تمام جهان،‏ دج‏] را محبت کنید.‏» (‏۱پطر ۲:‏۱۷‏)‏ با بودن در جمع برادری جهانی از محبت  و حمایت گرم و صمیمانهٔ پدران،‏ مادران،‏ برادران و خواهران هم‌ایمان فایده می‌بریم.‏ —‏ مرق ۱۰:‏۲۹،‏ ۳۰‏.‏

با وجود این،‏ وضعیت‌های مختلفی می‌تواند موجب تیرگی روابطمان با برادران و خواهرانمان شود.‏ برای مثال،‏ ناکاملیت آن‌ها به آسانی می‌تواند موجب رنجش و ناراحتی ما شود و طرز فکری انتقادآمیز را در ما پدید آورد.‏ اگر چنین اتفاقی برای شما رخ داد به یاد داشته باشید که یَهُوَه خادمینش را با وجود ناکاملیت‌شان دوست دارد.‏ به علاوه «اگر بگوییم بی‌گناهیم،‏ خود را فریب داده‌ایم و راستی در ما نیست.‏» (‏۱یو ۱:‏۸‏)‏ پس باید بکوشیم ‹رفتار دیگران را تحمّل کنیم و آماده باشیم تا ایشان را ببخشیم.‏› —‏ کول ۳:‏۱۳‏،‏ ترجمهٔ تفسیری.‏

دختر جوانی به نام آنا پس از تجربه‌ای سخت پی برد که معاشرت با برادران و خواهران مسیحی بسیار پرارزش است.‏ او تا حدّی مانند پسر گم‌شدهٔ حکایت عیسی رفتار کرده و به تدریج از جماعت مسیحی دور شده بود.‏ بعدها به اشتباه خود پی برد و به جماعت بازگشت.‏ (‏لو ۱۵:‏۱۱-‏۲۴‏)‏ آنا از تجربهٔ خود چه آموخت؟‏ او می‌گوید:‏ «الآن که به سازمان یَهُوَه برگشته‌ام قدر همهٔ برادران و خواهرانم را با وجود ناکاملی‌شان می‌دانم.‏ در گذشته،‏ سریع از آن‌ها ایراد و خرده می‌گرفتم.‏ اما دیگر اجازه نخواهم داد که هیچ چیز مرا از جماعت مسیحی جدا سازد.‏ در دنیای شیطان چیزی باارزش وجود ندارد که بهشت روحانی را به خاطر آن ترک کنیم.‏»‏

همواره قدر و ارزش برکات‌تان را بدانید

امید به پادشاهی خدا که تنها راه حل مشکلات بشر است گنجی پربهاست.‏ وقتی در مورد پادشاهی خدا شناخت کسب کردیم به ارزش حقیقی آن پی بردیم!‏ ما همچون تاجر مَثَل عیسی ‹آنچه داشتیم فروختیم تا مرواریدی بسیار باارزش بخریم.‏› (‏مت ۱۳:‏۴۵،‏ ۴۶‏)‏ عیسی نگفت که آن مروارید به مرور زمان در نظر آن تاجر بی‌ارزش شد.‏ پس همچون آن تاجر بیایید همواره قدر و ارزش پادشاهی خدا را بدانیم که به آن امید بستیم.‏ —‏ ۱تسا ۵:‏۸؛‏ عبر ۶:‏۱۹‏.‏

جِین که بیش از ۶۰ سال است یَهُوَه را خدمت می‌کند،‏ می‌گوید:‏ «صحبت کردن در مورد پادشاهی خدا به من کمک کرده است تا این امید را همواره در دل داشته باشم.‏ وقتی شاگردانم به برکات پادشاهی خدا پی می‌برند چشمانشان از خوشحالی می‌درخشد.‏ دیدن چنین منظره‌ای ایمانم را قوی می‌سازد.‏ تأثیر کلام خدا در آن‌ها،‏ مرا برمی‌انگیزد تا در مورد ارزش حقایق کتاب مقدّس بیندیشم!‏»‏

ما نیز باید از داشتن برکات فراوان روحانی قدردان باشیم.‏ امروزه همهٔ ما با دشواری‌ها و مصیبت‌هایی از قبیل مخالفت،‏ بیماری،‏ پیری،‏ افسردگی،‏ مرگ عزیز و مشکلات اقتصادی روبرو هستیم ولی می‌دانیم که همهٔ مشکلات به زودی تمام می‌شود.‏ در پادشاهی خدا علاوه بر برکات روحانی،‏ برکات جسمانی نیز خواهیم یافت.‏ هر نوع درد و رنجی که هم‌اکنون تحمّل می‌کنیم در دنیای جدید از بین خواهد رفت.‏ —‏ مکا ۲۱:‏۴‏.‏

تا آن زمان بیایید برکات روحانی‌مان را بشماریم و همچون مزمورنویس قدر و ارزش آن را بدانیم که چنین سرود:‏ «ای یهوه خدای من،‏ تو کارهای شگفت خود را و تدبیرهای خویش را برای ما،‏ بس کثیر گردانیده‌ای؛‏ کسی را با تو قیاس نتوان کرد.‏ اگر بخواهم آنها را باز گویم و بیان کنم،‏ بیش از حدِ شمار است.‏» —‏ مز ۴۰:‏۵‏،‏ ترجمهٔ هزارهٔ نو.‏

‏[پاورقی]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۸]‏

هنگام دشواری و مصیبت از لحاظ روحانی حمایت می‌شویم