‹طومارهایم و به خصوص نوشته‌های پوستین را با خود بیاور›
‹طومارهایم و به خصوص نوشته‌های پوستین را با خود بیاور›
پولُس رسول از تیموتائوس، همکار میسیونرش، تقاضا کرد که طومارها و نوشته‌های پوستین را با خود بیاورد. منظور پولُس از طومارها و نوشته‌ها چه بود؟ به چه دلیل خواست که تیموتائوس آن‌ها را با خود بیاورد؟ ما چه درسی از آن می‌گیریم؟
تقسیم‌بندی نوشته‌های مقدّس عبرانی در گذشته با امروزه متفاوت بود. در اواسط قرن اوّل میلادی، هنگامی که پولُس نامه‌اش را به تیموتائوس نوشت متون مقدّس عبرانی به جای ۳۹ کتاب به ۲۲ یا ۲۴ بخش تقسیم و احتمالاً هر یک از آن‌ها در طوماری جداگانه نوشته شده بود. پرفسور آلن میلارد نوشته است که با وجود گران بودن این طومارها «اشخاصِ نسبتاً مرفه قادر به خرید آن بودند.» برخی از اشخاص حداقل یک طومار در اختیار داشتند. برای مثال خواجه‌سرای حبشی در ارابه‌اش طومار «کتاب اِشَعْیای نبی را می‌خوانْد.» او مقام مهمی ‹در دربار ملکهٔ حبشه به نام کَنداکِه داشت و خزانه‌دار او بود.› آن خواجه‌سرا چون از وضع مالیِ خوبی برخوردار بود احتمالاً طومارهایی از کتاب مقدّس را در اختیار داشت. — اعما ۸:۲۷، ۲۸.
پولُس از تیموتائوس چنین درخواست کرد: «هنگام آمدنت، قبایی را که در تْروآس نزد کارپوس بر جا گذاشتم با خود بیاور، و نیز طومارهایم را و بخصوص نوشته‌های پوستین را.» (۲تیمو ۴:۱۳) این آیه نشان می‌دهد که پولُس صاحب چندین کتاب بود. مطمئناً کلام خدا مهم‌ترین کتاب در کتابخانه‌اش بود. آرچیبالد رابرتسون محقق کتاب مقدّس در مورد این «نوشته‌های پوستین» چنین اظهار کرد: «آن‌ها احتمالاً رونوشت‌های عهد عتیق بودند زیرا پوست از پاپیروس گران‌تر و بادوام‌تر بود.» پولُس از جوانی «در محضر گامالائیل،» معلّم شریعت تعلیم یافته بود. پس منطقی است که پولُس طومارهایی از کتاب مقدّس را برای مطالعه خریده باشد. — اعما ۵:۳۴؛ ۲۲:۳.
استفادهٔ مسیحیان از طومارها
مسیحیان چگونه می‌توانستند از کلام خدا استفاده کنند در حالی که اکثر مردم قادر نبودند طومارهای کتاب مقدّس را بخرند؟ نامهٔ اوّل پولُس به تیموتائوس سرنخی به ما می‌دهد. پولُس نوشت: «تا آمدنم، به قرائت کلام خدا . . . مشغول باش.» (۱تیمو ۴:۱۳) قرائت کتاب مقدّس بخشی از برنامهٔ جلسات جماعت مسیحی و از زمان موسی در میان قوم خدا مرسوم بود. — اعما ۱۳:۱۵؛ ۱۵:۲۱؛ ۲قر ۳:۱۵.
تیموتائوس که پیر مسیحی بود، وظیفه داشت تا در جلسات ‹به قرائت کلام خدا مشغول باشد› تا اشخاصی که طومارهای کتاب مقدّس را نداشتند از شنیدن آن فایده ببرند. مطمئناً همه در جلسات به هر کلمه‌ای که قرائت می‌شد به دقت گوش می‌دادند و در خانه نیز والدین و فرزندان در مورد آن با یکدیگر صحبت می‌کردند.
طول طومار اِشَعْیا که در دریای مرده یافت شده است هفت متر و سی سانتی‌متر می‌باشد. می‌توان تصوّر کرد که وزن طومار با پوشش روی آن و دو دستهٔ چوبی دو طرف آن چقدر سنگین می‌بود. پس احتمالاً مسیحیان نمی‌توانستند طومارهای بسیاری را با خود به موعظه ببرند. حتی اگر پولُس طومارهایی از کتاب مقدّس داشت، احتمالاً نمی‌توانست همهٔ آن‌ها را در سفرهایش همراه خود ببرد. ظاهراً به این دلیل او چند طومار را پیش دوستش کارپوس در تْروآس گذاشت.
از پولُس چه درسی می‌گیریم؟
هنگام نوشتن نامه به تیموتائوس، پولُس برای دوّمین بار در روم زندانی شده بود. او قبل از درخواستش از تیموتائوس نوشت: «جنگِ نیکو را جنگیده‌ام، مسابقه را به پایان رسانده و . . . اکنون تاج پارسایی برایم آماده است.» (۲تیمو ۴:۷، ۸) احتمالاً پولُس این کلمات را هنگامی که نِرون، امپراتور روم مسیحیان را مورد آزار و اذیت قرار داد در سال ۶۵ میلادی نوشت. پولُس این بار شرایط سخت‌تری در زندان داشت. او حتی احساس می‌کرد که به زودی اعدام شود. (۲تیمو ۱:۱۶؛ ۴:۶) پس می‌توان درک کرد که چرا پولُس راغب بود طومارهایش به دستش رسد. او مطمئن بود که در راه ایمانش تا پایان مبارزه کرده است. با این حال مشتاق بود با مطالعهٔ کلام خدا بیشتر تقویت شود.
احتمالاً تیموتائوس در اَفَسُس نامهٔ پولُس را دریافت کرد. (۱تیمو ۱:۳) فاصلهٔ اَفَسُس تا روم از طریق تْروآس تقریباً ۱۶۰۰ کیلومتر است. پولُس در همان نامه تیموتائوس را چنین ترغیب کرد: «بکوش تا پیش از زمستان به اینجا برسی.» (۲تیمو ۴:۲۱) در کتاب مقدّس نیامده است که آیا تیموتائوس توانست قبل از زمستان خود را با کشتی به روم برساند یا خیر.
از درخواست پولُس برای دریافت ‹طومارها و به خصوص نوشته‌های پوستین› چه درسی می‌گیریم؟ پولُس در دشوارترین موقعیت زندگی‌اش مشتاق خواندن کلام خدا بود. به همین دلیل، توانست رابطهٔ خود را با یَهُوَه حفظ کند، در خدمت به خدا فعال بماند و بسیاری را در راه خدمت به خدا تشویق نماید.
حقیقتاً چه برکت بزرگی که امروزه کل کتاب مقدّس را در اختیار داریم! برخی ممکن است چندین کتاب مقدّس و حتی ترجمه‌های مختلفی در اختیار داشته باشند. ما نیز باید مانند پولُس رسول مشتاق به درک بیشتر کلام خدا باشیم. پولُس به الهام مجموعاً ۱۴ رساله نوشت و دوّمین رساله‌اش به تیموتائوس آخرین بود. درخواست او برای دریافت ‹طومارها و به خصوص نوشته‌های پوستین› تقریباً در انتهای نامه‌اش آمده است. در واقع، این تقاضا یکی از آخرین آرزوهای او بود.
آیا مایلید مانند پولُس در راه ایمانتان تا انتها مبارزه کنید؟ آیا راغبید در خدمت به یَهُوَه فعال بمانید و تا انتهای این دنیا همواره در خدمت موعظه شرکت کنید؟ امروزه کتاب مقدّس بیش از گذشته در دسترس مردم و بسیار راحت‌تر از طومارهاست. از این رو، بیایید با مطالعهٔ مرتب کتاب مقدّس، پند پولُس را مشتاقانه به کار گیرید که گفت: «به دقّت، مراقب شیوهٔ زندگی و تعلیم خود باش.» — ۱تیمو ۴:۱۶.
[نقشه/تصاویر در صفحهٔ ۱۸]
(برای دیدن شکل صحیح به نشریه رجوع شود)
اَفَسُس
تْروآس
روم
