تمام کوشش خود را برای به دست آوردن جایزه بکنید
تمام کوشش خود را برای به دست آوردن جایزه بکنید
«شما چنان بدوید که ببرید.» — ۱قر ۹:۲۴.
۱، ۲. الف) پولُس برای تشویق مسیحیان عبرانی از چه تشبیهی استفاده کرد؟ ب) خادمان خدا به چه کاری ترغیب شدهاند؟
پولُس رسول در نامهٔ خود به عبرانیان از تشبیه بسیار مؤثری برای تشویق همایمانانش استفاده نمود. او آنان را خاطرنشان کرد که در مسابقهٔ دوی زندگی تنها نیستند. در واقع، گرداگرد آنان «ابری عظیم از شاهدان» بودند که مسابقهٔ خود را با موفقیت به اتمام رسانده بودند. آن مسیحیان عبرانی با مدّ نظر داشتن ایمان قوی و کوشش آن خادمان وفادار مصمم میشدند، مسابقهٔ خود را به اتمام برسانند.
۲ در مقالهٔ قبل شیوهٔ زندگی برخی از آنانی را بررسی کردیم که در میان ابر شاهدان میباشند. ایمان تزلزلناپذیر، آنان را قادر ساخت تا پایان مسابقه به خدا وفادار بمانند. ما هم از ایشان میتوانیم درس بگیریم. همان طور که در مقالهٔ قبل متوجه شدیم، پولُس همایمانان خود، منجمله ما را چنین ترغیب کرد: «بیایید هر بارِ اضافی و هر گناه را که آسان به دست و پای ما میپیچد، از خود دور کنیم و با استقامت در مسابقهای که برای ما مقرر شده است، بدویم.» — عبر ۱۲:۱.
۳. منظور پولُس چه بود وقتی گفت هر بار را از خود دور کنید؟
* در مورد شیوهٔ دوی دوندگان روزگار پولُس چنین توضیح میدهد: «مردم یونان هنگام تمرین و مسابقه کاملاً برهنه بودند.» * هدف آن دوندگان این بود که از حمل هر بار خودداری کنند تا مسابقه را ببرند. پس منظور پولُس این بود که مسیحیان باید هر مانع را در راه رسیدن به حیات ابدی از سر راه خود بردارند. این توصیه همان طور که برای مسیحیان عبرانی مفید بود، برای ما نیز مفید است. حال، در راه رسیدن به حیات ابدی چه چیزی ممکن است بار باشد؟
۳ چرا پولُس به عبرانیان گفت که هر بار را از خود دور کنند؟ کتابی به نام «تاریخ مسیحیان قرن اوّل»هر بارِ اضافی را از خود دور سازیم
۴. مردم روزگار نوح به چه کارهایی مشغول بودند؟
۴ پولُس گفت که «هر بارِ اضافی» را از خود دور سازیم. این کار شامل دور ساختن هر چیزی میشود که حواس ما را از مسابقهٔ دوی زندگی پرت سازد و انرژیمان را بگیرد. حال، چه چیزهایی در زندگی ممکن است بار باشد؟ عیسی این موضوع را برایمان روشن ساخت. او با اشاره به نوح که پولُس هم در نامهٔ خود ذکر کرده بود، گفت: «روزهای پسر انسان همچون روزهای نوح خواهد بود.» (لو ۱۷:۲۶) عیسی نه فقط نابودی دنیای ما را با دنیای نوح بلکه شیوهٔ زندگی مردم روزگار ما را نیز با مردم آن زمان تشبیه کرد. (مَتّی ۲۴:۳۷-۳۹ از ترجمهٔ قدیم خوانده شود.) اکثر مردم روزگار نوح علاقهای به خدا نداشتند و نمیخواستند شیوهٔ زندگی خود را برای خوشنودی خدا تغییر دهند. چه چیزی حواس آنان را به خود جلب کرده بود؟ اموری معمول همچون خوردن، نوشیدن و ازدواج کردن. در نتیجه، «نفهمیدند» یا توجه نکردند که توفان میآید.
۵. چگونه میتوانیم در مسابقهٔ مسیحی موفق شویم؟
۵ ما نیز مانند نوح و خانوادهاش هر روز باید کارهای بسیاری انجام دهیم. برای مثال لازم است کار کنیم و به امور روزمرهٔ خود و خانوادهمان برسیم. همهٔ این امور وقت و انرژی زیادی به خود میگیرد. به ویژه هنگام بحرانی بودن وضعیت اقتصادی، نگرانی ما نسبت به برآورده ساختن مایحتاج خانواده افزایش مییابد. به علاوه، چون خود را به یَهُوَه وقف کردهایم، مسئولیتهایی مهم در امور تئوکراتیک به عهده داریم. برای مثال، به خدمت موعظه میرویم، خود را برای جلسات آماده میکنیم و برای تقویت روحانی به مطالعهٔ خانوادگی یا فردی میپردازیم. خدا به نوح هم کارهای بسیاری محوّل کرده بود و نوح دقیقاً به فرمان خدا «عمل نمود.» (پیدا ۶:۲۲) پس برای اتمام مسابقهٔ مسیحی ضروری است هر بارِ اضافی را که مانع دویدن میشود، از خود دور سازیم.
۶، ۷. کدام توصیهٔ عیسی را باید مد نظر داشته باشیم؟
۶ پس منظور پولُس چه بود وقتی که گفت: «هر بارِ اضافی را» از خود دور سازید؟ البته منظور او این نبود که از مسئولیتهای زندگی شانه خالی کنیم. برای درک سخن پولُس به سخن عیسی توجه کنید: «نگران نباشید مت ۶:۳۱، ۳۲) بلی، منظور عیسی این بود که اگر چیزهایی مانند خوراک و پوشاک مهمترین موضوع زندگی ما باشد، همچون باری ما را از ادامهٔ مسابقه باز خواهد داشت.
و نگویید چه بخوریم یا چه بنوشیم و یا چه بپوشیم. زیرا اقوام دور از خدا در پی همهٔ این گونه چیزهایند، امّا پدر آسمانی شما میداند که بدین همه نیاز دارید.» (۷ عیسی در پایان سخن خود گفت: «پدر آسمانی شما میداند که بدین همه نیاز دارید.» سخن او نشان میدهد که یَهُوَه، پدر آسمانی، نیازهای ما را برآورده میسازد. البته، واژهٔ «همه» به این مفهوم نیست که هر چه آرزو کنیم به دست میآوریم. در واقع، منظور عیسی این بود که نگران نیازهایمان نباشیم. در غیر این صورت مانند «اقوام دور از خدا» خواهیم بود. چرا خطرناک است که نگران نیازهایمان باشیم؟ عیسی به مخاطبانش هشدار داد: «بهوش باشید، مبادا عیش و نوش و مستی و نگرانیهای زندگی دلتان را سنگین سازد و آن روز چون دامی به ناگاه غافلگیرتان کند.» — لو ۲۱:۳۴، ۳۵.
۸. چرا ضروری است که «هر بارِ اضافی را» اکنون از خود دور سازیم؟
۸ بزودی از خط پایان میگذریم. چقدر تأسفانگیز خواهد بود که مسابقهٔ زندگی را در نزدیکی خط پایان به دلیل حمل بارهای اضافی به اتمام نرسانیم! از این رو، پولُس رسول توصیهٔ عاقلانهای میدهد: «دینداری با قناعت، سودی عظیم است.» (۱تیمو ۶:۶) با عمل کردن به توصیهٔ پولُس میتوانیم به راحتی بدویم و جایزه را به دست آوریم.
گناهی «که آسان به دست و پای ما میپیچد»
۹، ۱۰. الف) منظور از عبارت گناهی «که آسان به دست و پای ما میپیچد،» چیست؟ ب) چگونه ممکن است ایمان خود را تضعیف سازیم یا از ایمان باز ایستیم؟
۹ پولُس همچنین ذکر کرد که «هر گناه را که آسان به دست و پای ما میپیچد، از خود دور کنیم.» منظور او چه بود؟ واژهٔ یونانی «به دست و پای ما میپیچد،» فقط یک بار در کتاب مقدّس آمده است. محققی به نام آلبرت بارنز در این مورد گفت: «دوندگان آن دوران ردایی که به پا بپیچد یا مانع دویدنشان شود نمیپوشیدند. مسیحیان نیز به همین شکل نباید خود را با چیزی درگیر سازند که مانع دویدنشان شود.» چگونه ممکن است مسیحیای دست و پای خود را بپیچد و ایمان خود را تضعیف سازد؟
۱۰ شخص ایمان خود را یک شبه از دست نمیدهد. از دست دادن ایمان به تدریج یا حتی اندکاندک صورت میگیرد. پولُس در آغاز نامهاش در مورد «منحرف» شدن از راه و به وجود آوردن «دل شَرور» هشدار داد. (عبر ۲:۱؛ ۳:۱۲) وقتی ردای دونده به پای او بپیچد، افتادن وی اجتنابناپذیر است. زمانی خطر افزایش مییابد که دونده به هشدار برحذر بودن از برخی لباسها توجه نکند. چه چیزی ممکن است باعث شود که به این هشدار توجه نکند؟ شاید بیاحتیاطی، اعتمادبهنَفْس بیش از حد یا حواسپرتی. حال ما از توصیهٔ پولُس چه درسی میگیریم؟
۱۱. چگونه ممکن است ایمان خود را از دست دهیم؟
۱۱ باید به خاطر داشته باشیم که از دست دادن ایمان نتیجهٔ اعمالی است که در طی مدتی طولانی انجام دادهایم. در رابطه با گناهی «که آسان به دست و پای ما میپیچد» محققی دیگر بیان کرد: «گناهی که به ضدّ ما عمل میکند، وضعیت، سرشت و معاشران ماست.» منظور او این بود که محیط، ضعفهای شخصی و معاشران تأثیر فراوانی در ما میگذارند. چنین تأثیراتی میتواند ایمان شخص را تضعیف سازد یا حتی او را از ایمان باز دارد. — مت ۱۳:۳-۹.
۱۲. برای حفظ ایمان به چه هشدارهایی باید توجه کنیم؟
۱۲ غلام امین و دانا بارها تذکر داده است که مواظب باشیم چه تماشا میکنیم و چه گوش میدهیم چرا ۱یو ۲:۱۵-۱۷.
که در دل و ذهن ما تأثیر بسزایی میگذارد. همچنین هشدار داده است که دست و پای خود را با اندوختن پول و اموال نپیچانیم. به علاوه، اگر حواسمان پی زرق و برق دنیای سرگرمیها و دنیای بیحد و مرز الکترونیک رود، از مسیر مسابقه منحرف میشویم. هرگز نباید فکر کنیم این هشدارها دستوپا گیرند یا در مورد ما صدق نمیکند چرا که دنیای شیطان موذیانه و فریبکارانه چیزهایی را سد راه ما قرار میدهد تا به آسانی به دست و پای ما بپیچد. بیاحتیاطی، اعتمادبهنَفْس بیش از حد و حواسپرتی، برخی را از راه ایمان دور ساخته است و بیتوجهی به این هشدارها باعث میشود که ما نیز نتوانیم حیات ابدی را به دست آوریم. —۱۳. چگونه میتوان خود را در برابر تأثیرات منفی محفوظ داشت؟
۱۳ هر روزه با مردمی سر و کار داریم که اهداف، معیارها و طرز فکر دنیا را ترویج میدهند. (اِفِسُسیان ۲:۱، ۲ خوانده شود.) با این همه، تأثیر آنان در ما تا حد زیادی به ما و واکنشمان بستگی دارد. پولُس طرز فکر مردم اطرافمان را به هوایی سمّی تشبیه کرد. پس باید پیوسته از استنشاق این هوای سمّی برحذر باشیم، مبادا مسابقهٔ خود را به اتمام نرسانیم. برای ادامهٔ مسابقه چه چیزی به ما کمک میکند؟ الگوی عیسی. او بهترین دوندهای بود که مسابقه را به اتمام رساند و ما نیز میتوانیم از او سرمشق بگیریم. (عبر ۱۲:۲) همچنین پولُس نیز الگوی خوبی است چون او نیز در مسابقهٔ مسیحی دونده بود و همایمانانش را تشویق کرد از او سرمشق بگیرند. — ۱قر ۱۱:۱؛ فیلیپ ۳:۱۴.
چگونه میتوان جایزه را برد؟
۱۴. اتمام مسابقه برای پولُس تا چه حد اهمیت داشت؟
۱۴ برای پولُس چقدر اهمیت داشت که مسابقه را به پایان برساند؟ او در انتهای سخنانش به پیران اِفِسُس گفت: «جان را برای خود بیارزش میانگارم، تنها اگر بتوانم دور خود را به پایان رسانم و خدمتی را که از خداوندْ عیسی یافتهام، به کمال انجام دهم.» (اعما ۲۰:۲۴) بلی، او حاضر بود همه چیز منجمله جانش را در راه اتمام مسابقه فدا سازد. پولُس سخت کوشید تا خبر خوش را اعلام کند. او گفت که اگر مسابقهٔ خود را به اتمام نرساند تمام کوشش او به هدر رفته است. پولُس میدانست که تا آخرِ مسابقه باید سخت بکوشد و قبل از اتمام مسابقه با خود فکر نکرد که پیروز شده است. (فیلیپیان ۳:۱۲، ۱۳ خوانده شود.) فقط در آخر عمر خود بود که گفت: «جنگِ نیکو را جنگیدهام، مسابقه را به پایان رسانده و ایمان را محفوظ داشتهام.» — ۲تیمو ۴:۷.
۱۵. پولُس همایمانانش را چگونه تشویق کرد؟
۱۵ به علاوه، پولُس مشتاق بود که همایمانانش نیز مسابقهٔ دوی مسیحی را به اتمام رسانند. برای مثال، مسیحیان فیلیپی را ترغیب کرد تا برای نجات خود سخت بکوشند. او ایشان را یادآوری کرد که «کلام حیات را استوار نگاه» دارند. سپس در ادامهٔ سخنش گفت: «در این صورت، میتوانم در روز مسیح مباهات کنم که بیهوده ندویده و عبث محنت نکشیدهام.» (فیلیپ ۲:۱۶) او همچنین مسیحیان قُرِنتُس را به طور مشابه ترغیب کرد: «شما چنان بدوید که [جایزه را] ببرید.» — ۱قر ۹:۲۴.
۱۶. چرا هدف یا جایزه را باید مدام مد نظر داشته باشیم؟
۱۶ در آغاز مسابقات دوی ماراتون، خط پایان را نمیتوان دید. با این حال، دونده خط پایان را طی مسابقه مدام در ذهن دارد. او وقتی میبیند که به هدف خود نزدیک شده است، با عزمی راسختر میدود. این موضوع در مورد ما نیز صدق میکند. ضروری است که هدف یا جایزه مد نظرمان باشد. بدین شکل، در به دست آوردن آن مصمم خواهیم بود.
۱۷. ایمان چگونه کمک میکند تا بر هدف یا جایزه تمرکز کنیم؟
۱۷ پولُس نوشت: «ایمان، اعتماد بر چیزهای امید داشته شده است و برهانِ چیزهای نادیده.» (عبر ۱۱:۱، ترجمهٔ قدیم) ابراهیم و سارا با میل و رغبت زندگی راحت خود را پشت سر گذاشتند و «همچون بیگانهای در دیار غریب» زندگی کردند. چه چیزی در این راه به آنان کمک کرد؟ آنان چون تحقق وعدههای خدا را «از دور دیده» بودند، توانستند این قدم را بردارند. موسی نیز «لذتِ زودگذرِ گناه» و «گنجهای مصر» را رد کرد. چگونه ایمان و قدرت انجام این کار را به دست آورد؟ او «به پاداش چشم دوخته بود.» (عبر ۱۱:۸-۱۳، ۲۴-۲۶) پولُس گفت که هر یک از آنان «با ایمان» عمل کردند. بلی، ایمان به ایشان کمک کرد تا بر سختیها تمرکز نکنند. آنها میدانستند که خدا همواره به ایشان کمک کرده است و در آینده نیز وعدههایش به تحقق خواهد پیوست.
۱۸. برای دور ساختن گناهی که «آسان به دست و پای ما میپیچد» چه قدمهای مثبتی باید برداریم؟
۱۸ با تعمّق در مورد مردان و زنان با ایمانی که در باب ۱۱ کتاب عبرانیان ذکر شده است و سرمشق گرفتن از آنان میتوانیم ایمان خود را قوی سازیم و «هر گناه را که آسان به دست و پای ما میپیچد، از خود دور کنیم.» (عبر ۱۲:۱) همچنین معاشرت با کسانی که ایمان خود را قوی میسازند، به ما کمک میکند «یکدیگر را به محبت و انجام اعمال نیکو برانگیزانیم.» — عبر ۱۰:۲۴.
۱۹. چرا بسیار اهمیت دارد به دوی مسیحی خود ادامه دهیم؟
۱۹ ما به پایان مسابقه بسیار نزدیک هستیم و خط پایان مشهود است. با ایمان و کمک یَهُوَه میتوانیم «هر گناه را که آسان به دست و پای ما میپیچد، از خود دور کنیم.» بلی، ما قادریم به نحوی بدویم که جایزه را به دست آوریم، یعنی حیات ابدی که یَهُوَه پدر آسمانی وعده داده است.
[پاورقیها]
^ بند 3 مأخذ انگلیسی.
^ بند 3 چنین کاری در نظر یهودیان آن روزگار بسیار زشت بود. در کتاب دوّم مکابیان که جزو کتابهای آپوکریف میباشد، آمده است که بسیاری از یهودیان با فهمیدن این که کاهن اعظم مرتد به نام یاسون میخواهد در اورشلیم باشگاهی ورزشی به مانند یونانیان بسازد، بسیار خشمگین شدند. — ۲ مکابیان ۴:۷-۱۷.
آنچه آموختیم
• دور کردن «هر بارِ اضافی» شامل چه میشود؟
• چه چیزی باعث میشود مسیحیای ایمان خود را از دست دهد؟
• چرا باید بر جایزه تمرکز کنیم؟
[سؤالات مقالهٔ مطالعهای]
[تصویر در صفحهٔ ۲۳]
گناهی «که آسان به دست و پای ما میپیچد،» چیست و چگونه به پای ما میپیچد؟