همچون فینَحاس با مشکلات مقابله کنید

پیر جماعت بودن حقیقتاً افتخاری بزرگ است.‏ البته،‏ کلام خدا تصدیق می‌کند که خدمت پیران مسیحی همیشه آسان نیست.‏ آنان گاهی اوقات باید به امور قضایی رسیدگی و ‹برای یَهُوَه داوری کنند.‏› (‏۲توا ۱۹:‏۶‏)‏ گاهی پیر جماعت ممکن است نسبت به مسئولیت دریافت‌شده احساس بی‌صلاحیتی کند.‏ موسی نیز چنین احساس کرد و گفت:‏ «من کیستم که نزد فرعون بروم»؟‏ —‏ خرو ۳:‏۱۱‏.‏

کتاب مقدّس تحت الهام روح‌القدس نوشته شده است،‏ یعنی نیرویی که تحت آن پیران جماعت منصوب می‌شوند.‏ در این کتاب همچنین سرگذشت سرپرستان نمونه‌ای آمده است که با موفقیت بر مشکلات غلبه کردند.‏ فینَحاس یکی از این سرپرستان بود.‏ او پسر اِلعازار و نوهٔ هارون بود و بعد از پدرش کاهن اعظم می‌شد.‏ سه رویداد در زندگی فینَحاس نشان می‌دهد که پیران جماعت برای مقابله با مشکلات باید شجاعت و بصیرت داشته باشند و به یَهُوَه توکّل کنند.‏

فینَحاس برخاست

هنگامی که اسرائیلیان در دشت مُوآب چادر زده بودند،‏ فینَحاس مردی جوان بود.‏ در کتاب مقدّس آمده است:‏ «قوم با دختران مُوآب زنا کردن گرفتند .‏ .‏ .‏ قوم می‌خوردند و به خدایان ایشان سجده می‌نمودند.‏» (‏اعد ۲۵:‏۱،‏ ۲‏)‏ یَهُوَه گناهکاران را به بلایی کشنده مبتلا کرد.‏ تصوّر کنید که خبر گناه و مرگ اسرائیلیان چه تأثیری بر فینَحاس گذاشت!‏

در ادامهٔ گزارش آمده است:‏ «اینک مردی از بنی‌اسرائیل آمده،‏ زن مدیانی‌ای در نظر موسی و در نظر تمامی جماعت بنی‌اسرائیل نزد برادران خود آورد،‏ و ایشان به دروازهٔ خیمه اجتماع گریه می‌کردند.‏» (‏اعد ۲۵:‏۶‏)‏ در آن زمان،‏ فینَحاس کاهن چه کرد؟‏ آیا چون نسبتاً جوان بود و آن مجرم،‏ رئیس یکی از خاندان اسرائیل و پیشوای بخشی از قوم بود،‏ ترسید که وارد عمل شود؟‏ —‏ اعد ۲۵:‏۱۴‏.‏

خیر!‏ فینَحاس نه از انسان بلکه از یَهُوَه ترسید.‏ او وقتی آن دو نفر را دید فوراً نیزه‌ای به دست گرفت و پشت سر آن مرد به چادر رفت و نیزه را به شکم آن دو فرو برد.‏ یَهُوَه چه نظری نسبت به عمل شجاعانه و قاطعانهٔ فینَحاس داشت؟‏ او بعد از واکنش فینَحاس بلافاصله به بلا اتمام و به نسل فینَحاس پاداش کهانت «جاودانی» داد.‏ —‏ اعد ۲۵:‏۷-‏۱۳‏.‏

البته منظور این نیست که پیران مسیحی به خشونت متوسل شوند.‏ اما پیران باید همچون فینَحاس با شجاعت و قاطعیت عمل کنند.‏ برای مثال،‏ وقتی گیلِرمه فقط چند ماه پیر جماعت شده بود از او درخواست شد در کمیته‌ای قضایی شرکت کند.‏ این مورد قضایی در رابطه با پیری بود که به گیلِرمه در نوجوانی کمک کرده بود.‏ او می‌گوید:‏ «در موقعیت دشواری بودم و شب‌ها نمی‌توانستم بخوابم.‏ مرتب در فکر این بودم که نگذارم احساساتم دید روحانی‌ام را تار سازد و بر  قضاوتم اثر بگذارد.‏ چندین روز دعا کردم و در نشریات کتاب مقدّس تحقیق نمودم.‏» این کار به او کمک کرد تا بتواند به این وضعیت دشوار رسیدگی و به برادر خطاکار از لحاظ روحانی کمک کند.‏ —‏ ۱تیمو ۴:‏۱۱،‏ ۱۲‏.‏

وقتی پیران با شجاعت و قاطعیت عمل می‌کنند نمونهٔ خوبی از ایمان و وفاداری برای جماعت به جا می‌گذارند.‏ البته بقیهٔ مسیحیان نیز باید با شجاعت عمل کنند و گناه جدّی دیگران را گزارش دهند.‏ همچنین،‏ برای حفظ وفاداری به خدا باید از معاشرت با دوست یا فامیل اخراج‌شده اجتناب نمایند.‏ —‏ ۱قر ۵:‏۱۱-‏۱۳‏.‏

بینش،‏ مانع بحران می‌شود

فینَحاس مانند جوانی عجول عمل نکرد.‏ توجه کنید وقتی خبری دیگر به او رسید،‏ چه بصیرتی نشان داد.‏ طایفهٔ رَؤبین،‏ جاد و نصف طایفهٔ مَنَسَّی در کنار رود اردن مذبحی بنا کرده بودند.‏ بقیهٔ قوم اسرائیل فکر کردند که آن مذبح برای پرستش کاذب ساخته شده است و برای حمله به برادرانشان آماده شدند.‏ —‏ یوش ۲۲:‏۱۱،‏ ۱۲‏.‏

واکنش فینَحاس چه بود؟‏ او و رؤسای اسرائیل این موضوع را سنجیده با آن سه خاندان در میان گذاشتند.‏ آن‌ها نیز موضوع را روشن ساختند و توضیح دادند که آن مذبح در واقع برای «عبادت خداوند» است.‏ بدین شکل جلوی بحران گرفته شد.‏ —‏ یوش ۲۲:‏۱۳-‏۳۴‏.‏

اگر در بارهٔ هم‌ایمانی اتهام یا خبری منفی شنیدیم بسیار عاقلانه است الگوی فینَحاس را دنبال کنیم.‏ بینش به ما کمک می‌کند که سریع از برادران و خواهرانمان دلخور نشویم یا در موردشان منفی صحبت نکنیم.‏ —‏ امث ۱۹:‏۱۱‏.‏

بصیرت چگونه به پیران مسیحی کمک می‌کند همچون فینَحاس عمل نمایند؟‏ جِیمی که بیش از ده سال پیر مسیحی است،‏ می‌گوید:‏ «وقتی مبشّری از دست کسی نزد من شکایت می‌کند،‏ فوراً از یَهُوَه طلب کمک می‌کنم تا به جای طرفداری،‏ او را با کتاب مقدّس راهنمایی نمایم.‏ یک بار خواهری در بارهٔ رفتار پیر جماعتی دیگر که او را ناراحت کرده بود با من صحبت کرد.‏ برایم آسان بود که در مورد آن مشکل مستقیماً با آن پیر صحبت کنم چرا که دوستم بود.‏ ولی در عوض،‏ چندین اصول کتاب مقدّس را با آن خواهر استدلال کردم.‏ او موافقت کرد در مورد مشکلش با آن پیر صحبت کند.‏ (‏مت ۵:‏۲۳،‏ ۲۴‏)‏ در اوّل مشکل حل نشد.‏ بنابراین آن خواهر را ترغیب کردم به اصول دیگر کتاب مقدّس توجه کند.‏ پس آن خواهر تصمیم گرفت در بارهٔ آن موضوع دوباره دعا کند و برای بخشیدن آن برادر بکوشد.‏»‏

نتیجه چه شد؟‏ جِیمی می‌گوید:‏ «چند ماه بعد،‏ آن خواهر پیش من آمد و گفت که آن پیر با او به خدمت موعظه رفت و طی خدمت ابراز پشیمانی،‏ عذرخواهی  و قدردانی کرد.‏ بدین شکل مشکل حل شد.‏ ولی اگر طرف یکی از آنان را گرفته بودم،‏ آیا نتیجهٔ بهتری عایدم می‌شد؟‏» کتاب مقدّس توصیه می‌کند:‏ «با شتاب به دادگاه نرو.‏» (‏امث ۲۵:‏۸‏،‏ مژده برای عصر جدید‏)‏ پیران بصیر،‏ هم‌ایمانان را تشویق می‌کنند که با به‌کارگیری اصول کتاب مقدّس صلح را بجویند و به آن برسند.‏

او با یَهُوَه مشورت کرد

فینَحاس افتخار داشت که کاهن قومِ منتخب خدا باشد.‏ همان طور که گفته شد،‏ او حتی وقتی که نسبتاً جوان بود،‏ بصیرت و شجاعت فوق‌العاده‌ای داشت.‏ با این حال،‏ موفقیت او در حل مشکلات به دلیل اعتماد و توکّلش به یَهُوَه بود.‏

پس از آن که مردان جِبْعَه،‏ از طایفهٔ بنیامین،‏ به همسر صیغه‌ای مردی لاوی تجاوز کردند و به قتل رساندند،‏ طوایف دیگر اسرائیل به بجنگ آنان رفتند.‏ (‏داو ۲۰:‏۱-‏۱۱‏)‏ آنان قبل از آن که به جنگ روند برای درخواست کمک به یَهُوَه دعا کردند،‏ اما دو بار شکست خوردند و هر بار تلفاتی عظیم به ایشان وارد آمد.‏ (‏داو ۲۰:‏۱۴-‏۲۵‏)‏ آیا آنان فکر کردند که دعاهایشان بی‌ثمر است؟‏ آیا خواست یَهُوَه این بود که آنان بجنگند و بدی را از میان خود دور سازند؟‏

فینَحاس که در آن دوران کاهن اعظم بود با اطمینان کامل برای حل این مشکل قدم به پیش گذاشت.‏ او چنین دعا کرد:‏ «آیا بار دیگر بیرون روم و با برادران خود بنی‌بنیامین جنگ کنم یا دست بردارم؟‏» یَهُوَه در پاسخ دعای وی بنیامینیان را به دست آنان داد و آنان شهر جِبْعَه را به آتش کشیده،‏ کاملاً نابود ساختند.‏ —‏ داو ۲۰:‏۲۷-‏۴۸‏.‏

از این واقعه چه درسی می‌گیریم؟‏ برخی اوقات با وجود کوشش و دعای فراوان پیران،‏ مشکلات در جماعت حل نمی‌شود.‏ در این صورت پیران جماعت باید سخنان عیسی را به خاطر آورند که گفت:‏ «آنقدر دعا کنید تا جواب دعایتان داده شود.‏ آنقدر جستو کنید تا بیابید.‏ آنقدر در بزنید تا باز شود.‏» (‏لو ۱۱:‏۹‏،‏ ترجمهٔ تفسیری‏)‏ حتی اگر دعایی به نظر مستجاب نمی‌شود،‏ سرپرستان باید مطمئن باشند که یَهُوَه پاسخ دعای آنان را در زمان مناسب خواهد داد.‏

برای مثال،‏ جماعتی در ایرلند که شدیداً به سالن ملکوت نیاز داشت،‏ تصمیم به ساختن سالنی گرفت.‏ اما اجازهٔ ساخت سالن مورد تأیید رئیس ادارهٔ ساختمان‌سازی محل قرار نگرفت.‏ او بارها طرح و نقشه‌هایی را که برادران برای بنای سالن تهیه دیده بودند،‏ رد کرد.‏ تنها راه چاره به نظر این بود که به رئیس ساختمان‌سازی مرکزی مراجعه کنند.‏ آیا دعا همان طور که به فینَحاس کمک کرد،‏ به آنان نیز کمک کرد؟‏

یکی از پیران جماعت می‌گوید:‏ «پس از دعا و تضرّع فراوان به دفتر ساختمان‌سازی مرکزی مراجعه کردیم.‏ به من گفته شد چندین هفته طول می‌کشد تا رئیس اداره ما را بپذیرد.‏ با این حال،‏ به ما اجازه داده شد پنج دقیقه با او صحبت کنیم.‏ او پس از دیدن نقشه‌های اصلاح‌شده،‏ فوراً به ما اجازهٔ ساخت داد و از آن پس رئیس ادارهٔ ساختمان‌سازی محل نیز شروع به کمک کرد.‏ این تجربه،‏ قدرت دعا را به ما نشان داد.‏» بلی،‏ یَهُوَه به دعاهای صادقانه پیران مسیحی که به او توکّل دارند،‏ پاسخ می‌دهد.‏

فینَحاس در اسرائیل باستان مسئولیت‌های سنگین به عهده داشت.‏ با این حال،‏ با شهامت،‏ بصیرت،‏ اعتماد و توکّل به خدا توانست مسئولیت‌هایش را با موفقیت انجام دهد.‏ به علاوه،‏ کوشش‌های فینَحاس در راه قوم اسرائیل،‏ مورد قبول خدا واقع شد.‏ تقریباً هزار سال بعد،‏ به عَزْرا الهام شد که چنین بنویسد:‏ «فینَحاس بن اِلعازار،‏ رئیس ایشان بود.‏ و خداوند با وی می‌بود.‏» (‏۱توا ۹:‏۲۰‏)‏ امیدواریم یَهُوَه نه فقط با آنانی که هدایت قوم خدا را به عهده دارند،‏ بلکه با همهٔ آنانی که او را وفادارانه خدمت می‌کنند نیز باشد.‏