به یَهُوَه «خدای جمیع تسلّیات» اعتماد کنید
به یَهُوَه «خدای جمیع تسلّیات» اعتماد کنید
«متبارک باد خدا و پدر خداوند ما عیسی مسیح که پدر رحمت‌ها و خدای جمیع تسلّیات است.» — ۲قر ۱:۳، ترجمهٔ قدیم.
۱. انسان‌ها در هر سنی که باشند به چه چیزی نیاز دارند؟
همهٔ ما انسان‌ها از بدو تولّد نیاز به تسلّی داریم. برای مثال، وقتی نوزاد بودیم با گریه این نیاز را نمایان می‌ساختیم؛ بدین شکل به مادر خود می‌گفتیم که مرا در آغوش بکش یا شیرم بده. بعدها نیز مخصوصاً زمانی که با موقعیت‌های دشوار زندگی روبرو می‌شویم، نیاز به تسلّی داریم.
۲. در رابطه با تسلّی، یَهُوَه خدا چه تضمینی به معتمدان خود می‌دهد؟
۲ در چنین شرایطی، اعضای خانواده و دوستان اغلب می‌توانند تا حدّی تسلّی دهند. اما گاهی چارهٔ کار خارج از دست انسان است و فقط خدا می‌تواند ما را تسلّی دهد. کلام خدا چنین تضمینی می‌دهد: یَهُوَه «نزدیک است به آنانی که او را می‌خوانند، . . . و تضرّع ایشان را» می‌شنود. (مز ۱۴۵:۱۸، ۱۹) بلی، «چشمان خداوند به سوی صالحان است و گوش‌های وی به سوی فریاد ایشان.» (مز ۳۴:۱۵) ولی اگر می‌خواهیم خدا ما را تسلّی دهد و حمایت کند، لازم است که به او اعتماد کنیم. این نکته را داود مزمورنویس در سرود خود بیان کرد: یَهُوَه «قلعهٔ بلند برای کوفته‌شدگان خواهد بود، قلعهٔ بلند در زمان‌های تنگی. و آنانی که نام تو را می‌شناسند، بر تو توکّل خواهند داشت، زیرا ای خداوند تو طالبان خود را هرگز ترک نکرده‌ای.» — مز ۹:۹، ۱۰.
۳. عیسی محبت یَهُوَه را چگونه روشن ساخت؟
۳ یَهُوَه برای پرستندگانش ارزش بسیاری قائل است. عیسی این موضوع را با این مثال روشن ساخت: «آیا پنج گنجشک را به دو پول سیاه نمی‌فروشند؟ با این حال، حتی یکی از آنها نزد خدا فراموش نمی‌گردد. حتی موهای سر شما به تمامی شمرده شده است. پس مترسید، زیرا ارزش شما بیش از هزاران گنجشک است.» (لو ۱۲:۶، ۷) یَهُوَه از طریق اِرْمیای نبی به قومش در دوران باستان گفت: «با محبت ازلی تو را دوست داشتم، از این جهت تو را به رحمت جذب نمودم.» — ار ۳۱:۳.
۴. چرا می‌توان به وعده‌های خدا اطمینان کرد؟
۴ اعتماد به یَهُوَه و وعده‌هایش، تسلّی را در سختی‌ها فراهم می‌سازد. از این رو، باید همان اعتمادی را به خدا داشته باشیم که یوشَع داشت و گفت: «یک چیز از تمام چیزهای نیکو که یَهُوَه، خدای شما در بارهٔ شما گفته است به زمین نیفتاده، بلکه همه‌اش واقع شده است، و یک حرف از آن به زمین نیفتاده.» (یوش ۲۳:۱۴) به علاوه، حتی زمانی که از لحاظ روحی خُرد شده‌ایم، می‌توانیم کاملاً اطمینان داشته باشیم که «خدا امین است» و هرگز ما را رها نخواهد کرد. — ۱قُرِنتیان ۱۰:۱۳ خوانده شود.
۵. چگونه می‌توانیم دیگران را تسلّی دهیم؟
۵ پولُس رسول یَهُوَه را «خدای جمیع تسلّیات» نامید. واژهٔ تسلّی به مفهوم آرام کردن کسی است که در ناراحتی یا رنج می‌باشد. برای آرام کردن چنین شخصی باید درد و غم وی را تسکین داد. بدون تردید، یَهُوَه بدین شکل تسلّی می‌دهد. (۲قُرِنتیان ۱:۳، ۴ از ترجمهٔ قدیم خوانده شود.) هیچ کس و هیچ چیز نمی‌تواند پدر آسمانی ما را محدود سازد. از این رو، هر کاری که لازم باشد، در راه تسلّی ما انجام می‌دهد. ما نیز در عوض می‌توانیم «به آن تسلّی که خود از خدا یافته‌ایم،» هم‌ایمانان را «در هر مصیبتی» که باشند تسلّی دهیم. بلی، هیچ کس نمی‌تواند مانند یَهُوَه اشخاص ناامید را تسلّی دهد!
فائق آمدن بر درد و رنج
۶. موقعیت‌هایی را بیان کنید که موجب درد و رنج می‌شود.
۶ در خیلی از موقعیت‌های زندگی به تسلّی نیاز داریم. یکی از بزرگ‌ترین دردها از دست دادن عزیزی در مرگ است، مخصوصاً اگر همسر یا فرزندمان باشد. همچنین وقتی مورد تبعیض و پیش‌داوری قرار می‌گیریم به حتم به تسلّی نیاز داریم. ضعف جسمی، سالخوردگی، فقر، مشکلات زناشویی یا وضعیت ناگوار دنیا نیز ما را محتاج تسلّی می‌سازد.
۷. الف) در موقعیت‌های ناگوار، به چه نیازمندیم و چرا؟ ب) یَهُوَه برای شفای دل «شکسته و کوبیده» چه کاری می‌تواند انجام دهد؟
۷ در موقعیت‌های ناگوار به طرق مختلفی رنج می‌کشیم و این رنج بر دل، ذهن، احساسات، سلامت و ایمان ما تأثیر می‌گذارد. از این رو، به تسلّی‌ای نیاز داریم که باعث تسکین ما شود. برای مثال، دل را بررسی کنیم. کلام خدا اذعان می‌کند که دل ما می‌تواند «شکسته و کوبیده» شود. (مز ۵۱:۱۷) یَهُوَه به حتم می‌تواند چنین مشکلی را حل کند چرا که «شکسته‌دلان را شفا می‌دهد و جراحت‌های ایشان را می‌بندد.» (مز ۱۴۷:۳) خدا حتی می‌تواند در موقعیت‌های بسیار دشوار دل ما را آرامش دهد، به شرطی که با ایمان کامل دعا کنیم و احکامش را نگهداریم. — ۱یوحنا ۳:۱۹-۲۲؛ ۵:۱۴، ۱۵ خوانده شود.
۸. وقتی که ذهنمان در اضطراب و نگرانی است، یَهُوَه چگونه به ما کمک می‌کند؟
۸ ذهن ما به دلیل وضعیت‌های ناگوار تحت اضطراب و نگرانی قرار می‌گیرد. برای آرام ساختن آن به تسلّی نیازمندیم. در چنین وضعیتی هرگز نمی‌توانیم به قوّت خود آزمایش ایمان را تحمّل کنیم. از این رو، مزمورنویس سرود: «در کثرت اندیشه‌های دل من، تسلّی‌های تو جانم را آسایش بخشید.» (مز ۹۴:۱۹) در این رابطه پولُس نوشت: «برای هیچ چیز نگران نباشید، بلکه در هر چیز با دعا و استغاثه، همراه با شکرگزاری، درخواستهای خود را به خدا ابراز کنید. بدین‌گونه، آرامش خدا که فراتر از تمامی عقل است، دلها و ذهنهایتان را در مسیحْ عیسی محفوظ نگاه خواهد داشت.» (فیلیپ ۴:۶، ۷) خواندن کتاب مقدّس و تعمّق در آن نیز به ما کمک می‌کند اضطراب و نگرانی را از خود دور سازیم. — ۲تیمو ۳:۱۵-۱۷.
۹. چگونه می‌توانیم با احساسات منفی مقابله کنیم؟
۹ گهگاه به دلیل تضعیف شدن روحیه احساسات منفی در ما بروز می‌نماید. شاید برخی اوقات احساس کنیم که قادر به انجام دادن وظایف یا مسئولیت‌های مسیحی‌مان نیستیم. در چنین موقعیتی نیز یَهُوَه ما را تسلّی می‌دهد. برای مثال، وقتی مأموریت هدایت قوم اسرائیل در جنگ با امّت‌های پرقدرت به یوشَع داده شد، موسی به او گفت: «قوی و دلیر باش . . . و خداوند خود پیش روی تو می‌رود. او با تو خواهد بود و تو را وانخواهد گذاشت و ترک نخواهد نمود. پس ترسان و هراسان مباش.» (تث ۳۱:۷، ۸) یوشَع با حمایت یَهُوَه توانست قوم خدا را به سرزمین موعود هدایت کند و بر همهٔ دشمنانشان غالب آید. موسی نیز در کنار دریای سرخ از چنین حمایت الٰهی‌ای برخوردار شده بود. — خرو ۱۴:۱۳، ۱۴، ۲۹-۳۱.
۱۰. وقتی وقایع ناگوار بر سلامت ما تأثیر بگذارد چه چیزی به ما کمک می‌کند؟
۱۰ گاهی وقایع ناگوار بر سلامت ما تأثیر می‌گذارد. البته تغذیهٔ خوب و مرتب، استراحت، ورزشِ کافی، رعایت بهداشت و پاکیزگی تأثیر بسزایی در تندرستی ما دارد. همچنین فکر کردن به امیدی که کتاب مقدّس در مورد آینده می‌دهد بر سلامت ما تأثیر می‌گذارد. پس وقتی از مشکلات رنج می‌برید، به سخن پولُس فکر کنید که برای تشویق ما نگاشت. در آنجا آمده است: «ما از هر سو در فشاریم، امّا خُرد نشده‌ایم؛ متحیّریم، امّا نومید نیستیم؛ آزار می‌بینیم، امّا وانهاده نشده‌ایم؛ بر زمین افکنده شده‌ایم، امّا از پا درنیامده‌ایم.» — ۲قر ۴:۸، ۹.
۱۱. وقتی ایمانمان تضعیف می‌شود چه باید کنیم؟
۱۱ برخی از آزمایش‌ها بر ایمانمان اثر می‌گذارد. یَهُوَه در چنین موقعیتی نیز به کمک ما می‌شتابد. کلام او چنین تضمینی می‌دهد: یَهُوَه «جمیع افتادگان را تأیید می‌کند و خم‌شدگان را برمی‌خیزاند.» (مز ۱۴۵:۱۴) وقتی ایمانمان تضعیف می‌شود، برای مقابله با آن باید به پیران مسیحی روی آوریم. (یعقو ۵:۱۴، ۱۵) همچنین مد نظر داشتن امید زندگی ابدی ما را در برابر آزمایش‌های ایمان تقویت می‌کند. — یو ۱۷:۳.
کسانی که تسلّی الٰهی را یافتند
۱۲. توضیح دهید که یَهُوَه چگونه ابراهیم را تسلّی داد.
۱۲ مزمورنویسی به الهام چنین سرود: ای یَهُوَه، «کلام خود را با بندهٔ خویش به یاد آور که مرا بر آن امیدوار گردانیدی. این در مصیبتم تسلّی من است زیرا قول تو مرا زنده ساخت.» (مز ۱۱۹:۴۹، ۵۰) امروزه کلام یَهُوَه در اختیار ماست و در آن می‌توانیم شرح‌حال کسانی را بخوانیم که تسلّی الٰهی را یافتند. برای مثال، وقتی ابراهیم متوجه شد یَهُوَه قصد نابودی سُدُوم و غَمورَه را دارد، احتمالاً مضطرب گشت. او از خدا پرسید: «آیا عادل را با شریر هلاک خواهی کرد؟» یَهُوَه ابراهیم را با این سخن تسلّی داد که اگر ۵۰ انسان درستکار بیابد سُدُوم را نابود نکند. اما ابراهیم پنج بار دیگر از یَهُوَه سؤال کرد: اگر ۴۵ انسان درستکار در آنجا باشد، چطور؟ ۴۰ نفر چطور؟ ۳۰ نفر چطور؟ ۲۰ نفر چطور؟ ۱۰ نفر چطور؟ یَهُوَه صبورانه و با مهربانی به سؤالات ابراهیم پاسخ داد و به او اطمینان داد که اگر حتی ۱۰ انسان درستکار بیابد سُدُوم را نابود نکند. در آن منطقه حتی ۱۰ انسان درستکار یافت نشد، ولی یَهُوَه لوط و دخترانش را نجات داد. — پیدا ۱۸:۲۲-۳۲؛ ۱۹:۱۵، ۱۶، ۲۶.
۱۳. حَنّا چگونه نشان داد که به یَهُوَه اعتماد دارد؟
۱۳ حَنّا زن القانه در آرزوی داشتن فرزندی بود، ولی به دلیل نازایی بسیار مضطرب و پریشان بود. او سفرهٔ دل خود را پیش یَهُوَه باز کرد و عیلی کاهن اعظم به او گفت: «به سلامتی برو و خدای اسرائیل مسئلتی را که از او طلب نمودی، تو را عطا فرماید.» این سخن، حَنّا را تسلّی داد و «دیگر ترشرو نبود.» (۱سمو ۱:۸، ۱۷، ۱۸) حَنّا کاملاً به یَهُوَه اعتماد کرد و مشکلش را به دست او سپرد. او نمی‌دانست یَهُوَه چگونه دعایش را پاسخ خواهد داد، ولی از درون آرامش یافت. یَهُوَه در وقتش دعای حَنّا را مستجاب ساخت. حَنّا حامله گشت و پسری زایید و نامش را سموئیل گذاشت. — ۱سمو ۱:۲۰.
۱۴. چرا داود به تسلّی نیاز داشت و برای دریافت آن به چه کسی روی آورد؟
۱۴ شخص دیگری که یَهُوَه او را تسلّی داد، داود بود. وقتی یَهُوَه داود را پادشاه اسرائیل انتخاب کرد، می‌دانست که او مردی درستکار است و پرستش حقیقی را از دل دوست دارد چرا که خدا «به دل می‌نگرد.» (۱سمو ۱۶:۷؛ ۲سمو ۵:۱۰) با این حال، داود بعدها با بَتْشَبَع مرتکب زنا شد و برای پوشاندن گناه خود شوهر او را به قتل رساند. وقتی داود به قباحت گناه خود پی برد، به یَهُوَه چنین دعا کرد: «به حسب کثرت رأفت خویش گناهانم را محو ساز. مرا از عصیانم به کلّی شست‌وشو ده و از گناهم مرا طاهر کن. زیرا که من به معصیت خود اعتراف می‌کنم و گناهم همیشه در نظر من است.» (مز ۵۱:۱-۳) داود حقیقتاً توبه کرد و یَهُوَه او را بخشید. البته بخشش خدا به این مفهوم نبود که داود با عواقب گناه خود روبرو نشد. (۲سمو ۱۲:۹-۱۲) با این حال، یَهُوَه با رحمتش این خادم فروتن را تسلّی داد.
۱۵. عیسی قبل از مرگش، چگونه مورد حمایت یَهُوَه قرار گرفت؟
۱۵ عیسی زمانی که بر زمین بود با موقعیت‌هایی دشوار روبرو شد. یَهُوَه اجازه داد که عیسی با این آزمایش‌های ایمان مواجه شود و عیسی نیز همواره به او و معیارهایش پای‌بند ماند. عیسی مردی کامل بود که همیشه به یَهُوَه خدا، سلطان عالم اعتماد داشت و از او اطاعت می‌کرد. قبل از آن که به عیسی خیانت و به مرگ محکوم شود، چنین دعا کرد: «نه خواست من، بلکه ارادهٔ تو انجام شود.» در آن موقع فرشته‌ای بر او ظاهر شد و او را تقویت کرد. (لو ۲۲:۴۲، ۴۳) خدا به عیسی تسلّی، قوّت و کمک لازم را داد.
۱۶. اگر به دلیل پای‌بندی به یَهُوَه با مرگ روبرو شویم، چه چیزی به ما آرامش می‌دهد؟
۱۶ اگر به دلیل موضع مسیحی، ما نیز با مرگ مواجه شویم، یَهُوَه قادر و مشتاق است به ما در پای‌بند ماندن کمک کند. به علاوه، امید رستاخیز می‌تواند ما را در چنین شرایطی تسلّی دهد. همچنین بسیار مشتاق رسیدن روزی هستیم که «دشمن آخر» یعنی مرگ «از میان برداشته شود!» (۱قر ۱۵:۲۶) خادمان وفادار و انسان‌های دیگر که در خواب مرگند در حافظهٔ بی‌نظیر یَهُوَه ضبط شده‌اند و او آنان را رستاخیز خواهد داد. (یو ۵:۲۸، ۲۹؛ اعما ۲۴:۱۵) اطمینان به وعدهٔ رستاخیز، در طی زجر و آزار به ما تسلّی و امید می‌دهد.
۱۷. یَهُوَه چگونه کسانی را که عزیزشان فوت کرده است تسلّی می‌دهد؟
۱۷ چقدر جای تسلّی است که می‌دانیم عزیزان از دست رفتهٔ ما در قبر بشری در خوابند و در دنیای جدید به زندگی برمی‌گردند که عاری از مشکلات امروزه است! همچنین برای گروه عظیم خادمان یَهُوَه افتخار بزرگی است که از نابودی دنیای شیطان نجات یابند، به استقبال رستاخیزیافتگان روند و آنان را تعلیم دهند! — مکا ۷:۹، ۱۰.
بازوان جاودانی یَهُوَه تو را نگه می‌دارد
۱۸، ۱۹. خادمان خدا چگونه تحت زجر و آزار تسلّی یافته‌اند؟
۱۸ موسی با کلماتی پرقدرت در سرودی دلگرم‌کننده به قوم اسرائیل چنین اطمینانی داد: «خدای ازلی مسکن توست و در زیر تو بازوهای جاودانی است.» (تث ۳۳:۲۷) بعدها سموئیل نبی به اسرائیلیان گفت: «از پیروی [یَهُوَه] برنگردید، بلکه [یَهُوَه] را به تمامی دل خود عبادت نمایید. . . . [یَهُوَه] به خاطر نام عظیم خود قوم خود را ترک نخواهد نمود.» (۱سمو ۱۲:۲۰-۲۲) تا زمانی که در پرستش حقیقی به یَهُوَه چسبیده باشیم، او ما را رها نخواهد کرد. او همیشه از ما حمایت خواهد کرد.
۱۹ خدا همواره از قومش حمایت کرده و ایشان را در این ایّام آخر تسلّی داده است. بیش از یک قرن است که هزاران هم‌ایمان در سراسر دنیا به دلیل خدمت به خدا مورد اذیت و آزار قرار گرفته‌اند و به زندان افتاده‌اند. تجربهٔ این اشخاص نشان می‌دهد که یَهُوَه خادمانش را طی زجر و آزار همواره تسلّی می‌دهد. برای مثال، یکی از برادرانمان طی حکومت اتحاد جماهیر شوروی به سبب ایمانش مدت ۲۳ سال محکوم به حبس شد. او حتی در زندان نشریات مسیحی‌ای دریافت کرد و بدین شکل تقویت و تسلّی یافت. او گفت: «در تمام این سال‌ها، آموختم که به یَهُوَه اعتماد داشته باشم و قوّت لازم را از او دریافت کنم.» — ۱پِطرُس ۵:۶، ۷ خوانده شود.
۲۰. چرا اطمینان داریم که یَهُوَه ما را ترک نخواهد کرد؟
۲۰ در آینده با هر اتفاقی روبرو شویم، به جاست که کلمات تسلّی‌بخش مزمورنویس را همواره به یاد داشته باشیم: یَهُوَه «قوم خود را رد نخواهد کرد.» (مز ۹۴:۱۴) درست است که هر یک از ما به تسلّی نیاز دارد، ولی همچنین قادریم دیگران را تسلّی دهیم. در مقالهٔ بعد خواهیم دید که چگونه به کسانی که در این دنیا رنج می‌کشند تسلّی دهیم.
مرور مقاله
• چه چیزهایی ممکن است باعث اضطراب ما شود؟
• یَهُوَه چگونه خادمان خود را تسلّی می‌دهد؟
• هنگام مواجه با مرگ چه امیدی باعث تسلّی ما می‌شود؟
[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]
[کادر/تصویر در صفحهٔ ۲۵]
فائق آمدن بر آنچه که بر دل، ذهن، احساسات، سلامت و ایمان ما اثر می‌گذارد
▪ دل مز ۱۴۷:۳؛ ۱یو ۳:۱۹-۲۲؛ ۵:۱۴، ۱۵
▪ ذهن مز ۹۴:۱۹؛ فیلیپ ۴:۶، ۷
▪ احساسات خرو ۱۴:۱۳، ۱۴؛ تث ۳۱:۶
▪ سلامت ۲قر ۴:۸، ۹
▪ ایمان مز ۱۴۵:۱۴؛ یعقو ۵:۱۴، ۱۵
