ساکنانی موقت در این دنیای شریر

‏«اینان همه در ایمان .‏ .‏ .‏ تصدیق کردند که بر زمین،‏ بیگانه و غریبند.‏» —‏ عبر ۱۱:‏۱۳‏.‏

۱.‏ عیسی در مورد موضع پیروانش نسبت به دنیا چه گفت؟‏

عیسی در مورد شاگردانش گفت:‏ «آنها .‏ .‏ .‏ در جهانند.‏» ولی سپس چنین توضیح داد:‏ ایشان «به دنیا تعلّق ندارند،‏ چنان که من تعلّق ندارم.‏» (‏یو ۱۷:‏۱۱،‏ ۱۴‏)‏ پس عیسی به روشنی موضع پیروان حقیقی خود را نسبت به «این عصر» یا دنیا که شیطان خدای آن است نشان داد.‏ (‏۲قر ۴:‏۴‏)‏ ایشان با آن که در این دنیا زندگی می‌کنند،‏ به آن تعلّق ندارند.‏ آنان ساکنانی موقت می‌باشند که در این دنیای شیطان «بیگانه و غریبند.‏» —‏ ۱پطر ۲:‏۱۱‏.‏

همچون ساکنان موقت زندگی کردند

۲،‏ ۳.‏ چرا می‌توان گفت که خنوخ،‏ نوح،‏ ابراهیم و سارا در دنیا همچون ساکنان موقت و غریبان زندگی کردند؟‏

^۲ زندگی خادمان وفادار یَهُوَه از همان اوان تاریخ بشر تا کنون با زندگی مردم خدانشناس فرق داشته است.‏ برای مثال در روزگار قبل از توفان،‏ هم خنوخ «با خدا راه می‌رفت» و هم نوح.‏ (‏پیدا ۵:‏۲۲-‏۲۴؛‏ ۶:‏۹‏)‏ هر دوی آنان واعظان شجاعی بودند که داوری یَهُوَه را بر دنیای شیطان اعلام می‌کردند.‏ ‏(‏۲پِطرُس ۲:‏۵؛‏ یهودا ۱۴،‏  ۱۵ خوانده شود.‏‏)‏ آن‌ها در میان انسان‌های خدانشناس همواره درستکار بودند.‏ از این رو،‏ در کتاب مقدّس آمده است که خنوخ «خدا را خوشنود» ساخت و نوح «در عصر خود کامل» بود.‏ —‏ عبر ۱۱:‏۵؛‏ پیدا ۶:‏۹‏.‏

^۳ ابراهیم و سارا به فرمان خدا از زندگی راحت در شهر اور کلدانیان دست کشیدند و زندگی سخت چادرنشینی را در سرزمین غریب پذیرفتند.‏ (‏پیدا ۱۱:‏۲۷،‏ ۲۸؛‏ ۱۲:‏۱‏)‏ پولُس رسول نوشت:‏ «با ایمان بود که ابراهیم هنگامی که فراخوانده شد،‏ اطاعت کرد و حاضر شد به جایی رود که بعدها به میراث می‌یافت؛‏ و هر چند نمی‌دانست کجا می‌رود،‏ روانه شد.‏ با ایمان بود که در سرزمین موعود،‏ همچون [ساکن موقت و] بیگانه‌ای در دیار غریب خانه به دوش گردید و همانند اسحاق و یعقوب که با او وارث همان وعده بودند،‏ در خیمه‌ها ساکن شد.‏» (‏عبر ۱۱:‏۸،‏ ۹‏)‏ پولُس رسول در رابطه با این خادمان وفادار گفت:‏ «اینان همه در ایمان درگذشتند،‏ در حالی که وعده‌ها را هنوز نیافته بودند،‏ بلکه فقط آنها را از دور دیده و خوشامد گفته بودند.‏ ایشان تصدیق کردند که بر زمین،‏ بیگانه و غریبند.‏» —‏ عبر ۱۱:‏۱۳‏.‏

هشداری به اسرائیلیان

۴.‏ به اسرائیلیان قبل از آن که در سرزمین موعود ساکن شوند چه هشداری داده شد؟‏

^۴ نسل ابراهیم یعنی اسرائیلیان بسیار زیاد شدند و خدا آن قوم را سازماندهی کرد و به آنان قوانین و سرزمینی داد.‏ (‏پیدا ۴۸:‏۴؛‏ تث ۶:‏۱‏)‏ قوم اسرائیل لازم بود فراموش نکنند که صاحب اصلی آن سرزمین یَهُوَه خداست.‏ (‏لاو ۲۵:‏۲۳‏)‏ آنان مانند مستأجرانی بودند که لازم بود به خواستهٔ صاحبخانه احترام بگذارند.‏ علاوه بر این،‏ ضروری بود به خاطر بسپارند که انسان «به نان تنها زیست» نمی‌کند؛‏ همچنین حیاتی بود که اجازه ندهند ثروت مادی باعث شود یَهُوَه را فراموش کنند.‏ (‏تث ۸:‏۱-‏۳‏)‏ به اسرائیلیان قبل از ساکن شدن در سرزمین چنین هشداری داده شد:‏ «چون یَهُوَه،‏ خدایت،‏ تو را به زمینی که برای پدرانت ابراهیم و اسحاق و یعقوب قَسَم خورد که به تو بدهد،‏ در آوَرَد،‏ به شهرهای بزرگ و خوشنمایی که تو بنا نکرده‌ای،‏ و به خانه‌های پر از هر چیز نیکو که پر نکرده‌ای،‏ و حوض‌های کنده شده‌ای که نکنده‌ای،‏ و تاکستان‌ها و باغ‌های زیتونی که غَرْس ننموده‌ای،‏ و از آن‌ها خورده،‏ سیر شدی،‏ آنگاه باحذر باش مبادا خداوند را .‏ .‏ .‏ فراموش کنی.‏» —‏ تث ۶:‏۱۰-‏۱۲‏.‏

۵.‏ چرا یَهُوَه اسرائیلیان را رد کرد و لطف خود را به چه قوم جدیدی معطوف ساخت؟‏

^۵ هشدار یَهُوَه بی‌دلیل نبود.‏ در روزگار نَحَمِیا گروهی از لاویان با شرمساری به اعمالی اشاره کردند که اسرائیلیان بعد از تسلّط بر سرزمین موعود مرتکب شده بودند.‏ قوم اسرائیل بعد از آن که در خانه‌های راحت خود ساکن شدند و غذا و شراب فراوانی یافتند،‏ «خورده و سیر شده و فربه» گشتند.‏ آنان عصیان ورزیدند و حتی انبیای خدا را کشتند.‏ از این رو،‏ یَهُوَه آنان را به دست دشمنانشان سپرد.‏ ‏(‏نَحَمِیا ۹:‏۲۵-‏۲۷ خوانده شود؛‏ هو ۱۳:‏۶-‏۹‏)‏ بعدها عصیان یهودیان بی‌ایمانی که تحت تسلّط رومیان بودند،‏ به جایی کشید که مسیح موعود را کشتند!‏ یَهُوَه نیز آنان را رد کرد و لطف خود را به قومی جدید،‏ اسرائیل روحانی معطوف ساخت.‏ —‏ مت ۲۱:‏۴۳؛‏ اعما ۷:‏۵۱،‏ ۵۲؛‏ غلا ۶:‏۱۶‏.‏

‏«به دنیا تعلّق ندارند»‏

۶،‏ ۷.‏ الف)‏ توضیح دهید عیسی در مورد موضع مسیحیان نسبت به دنیا چه گفت.‏ ب)‏ چرا لازم بود که مسیحیان حقیقی به دنیای شیطان تعلّق نداشته باشند؟‏

^۶ همان طور که در اوّل این مقاله گفته شد،‏ عیسی مسیح،‏ سر جماعت مسیحی به روشنی به پیروانش گفت که خود را از دنیای شریر شیطان جدا سازند.‏ او مدتی کوتاه قبل از مرگش به پیروانش گفت:‏ «اگر به دنیا تعلّق داشتید،‏ دنیا شما را چون کسان خود دوست می‌داشت.‏  امّا چون به دنیا تعلّق ندارید،‏ بلکه من شما را از دنیا برگزیده‌ام،‏ دنیا از شما نفرت دارد.‏» —‏ یو ۱۵:‏۱۹‏.‏

^۷ مدتی بعد از گسترش مسیحیت،‏ مسیحیان در بسیاری از نقاط امپراتوری روم پخش شدند.‏ ضروری بود که آن‌ها خود را همواره از دنیای شیطان جدا نگه دارند و از شیوهٔ زندگی مردم اطرافشان اجتناب نمایند.‏ آنان در هر جا که بودند لازم بود با دیگران فرق داشته باشند.‏ حدود ۳۰ سال بعد از مرگ مسیح،‏ پِطرُس رسول نیز به مسیحیانی که در قسمت‌های مختلف امپراتوری روم زندگی می‌کردند،‏ گفت که در دنیای شیطان ساکنان موقت و غریبی بیش نیستند.‏ او نوشت:‏ «ای عزیزان،‏ از شما تمنا دارم چون کسانی که در این جهان بیگانه و غریبند،‏ از امیال نفسانی که با روح شما در ستیزند،‏ بپرهیزید.‏ کردارتان در میان بی‌ایمانان» نیکو باشد.‏ —‏ ۱پطر ۱:‏۱؛‏ ۲:‏۱۱،‏ ۱۲‏.‏

۸.‏ تاریخدانی موضع مسیحیان را در دنیا چگونه توصیف کرد؟‏

^۸ تاریخدانی به نام کِنِت اسکات لاتورت تأیید کرد که رفتار مسیحیان در امپراتوری روم همچون غریبان و ساکنانی موقت بود.‏ او نوشت:‏ «در تاریخ شناخته شده است که مسیحیان در سه قرن اوّل مسیحیت به شدّت و همواره مورد اذیت و آزار قرار می‌گرفتند .‏ .‏ .‏ اتهاماتی که به آنان نسبت داده می‌شد اغلب گوناگون بود.‏ از آنجایی که مسیحیان در مراسم بت‌پرستی شرکت نمی‌کردند،‏ لقب کافر گرفته بودند.‏ مردم مسیحیان را با تمسخر متنفر از بشر می‌نامیدند چرا که آنان در فعالیت‌های اجتماعی مانند جشن‌های بت‌پرستی و سرگرمی‌های عمومی که پر از عقاید و اعمال بت‌پرستانه و امور جنسی نامشروع بود،‏ شرکت نمی‌کردند.‏»‏

از دنیا کاملاً بهره نگیرید

۹.‏ ما مسیحیان حقیقی چگونه ثابت می‌کنیم که «متنفر از بشر» نیستیم؟‏

^۹ وضعیت مسیحیان امروز چگونه است؟‏ با توجه به «عصرِ شریرِ حاضر،‏» ما همان موضعی را می‌گیریم که مسیحیان قرن اوّل گرفتند.‏ (‏غلا ۱:‏۴‏)‏ از این رو،‏ بسیاری شیوهٔ زندگی ما را به غلط تعبیر می‌کنند.‏ در نتیجه حتی مورد نفرت برخی قرار گرفته‌ایم.‏ یقیناً ما «متنفر از بشر» نیستیم چرا که محبت به همنوع،‏ ما را برانگیخته است خانه‌به‌خانه رفته،‏ بکوشیم مردم را بیابیم و «بشارت پادشاهی» خدا را به گوش آنان برسانیم.‏ (‏مت ۲۲:‏۳۹؛‏ ۲۴:‏۱۴‏)‏ دلیل موعظهٔ ما این است که اطمینان  داریم پادشاهی یَهُوَه تحت حکومت مسیح به زودی به حکومت‌های بشر اتمام می‌دهد و دنیای عادل را جایگزین آن می‌سازد.‏ —‏ دان ۲:‏۴۴؛‏ ۲پطر ۳:‏۱۳‏.‏

۱۰،‏ ۱۱.‏ الف)‏ ما چگونه از دنیا بهره می‌گیریم؟‏ ب)‏ مسیحیان هوشیار به چه طرقی از استفادهٔ کامل دنیا امتناع می‌ورزند؟‏

^۱۰ ما خادمان یَهُوَه با توجه به پایان قریب‌الوقوع دنیای شیطان تشخیص داده‌ایم که اکنون وقت دنبال کردن زندگی راحت نیست.‏ ما به سخنان پولُس توجه می‌کنیم که گفت:‏ «برادران،‏ مقصودْ اینکه زمان کوتاه شده است.‏ از این پس،‏ .‏ .‏ .‏ آنان که متاعی [یا کالایی] می‌خرند،‏ چنان که گویی مالک آن نیستند؛‏ و آنان که از این دنیا بهره برمی‌گیرند،‏ چنان که در آن غرقه نباشند.‏ زیرا صورت کنونی این دنیا در حال سپری شدن است.‏» (‏۱قر ۷:‏۲۹-‏۳۱‏)‏ حال ما مسیحیان چگونه از دنیا بهره می‌گیریم؟‏ ما از تکنولوژی و وسایل ارتباطی مدرن استفاده می‌کنیم تا معرفت کتاب مقدّس را به صدها زبان در اختیار مردم قرار دهیم.‏ به علاوه،‏ از دنیا تا حدّی استفاده می‌کنیم که مایحتاج زندگی‌مان برآورده شود.‏ همچنین کالاها و خدماتی را خریداری می‌نماییم که به آن نیازمندیم.‏ ولی از بهره‌گیری کامل این دنیا امتناع می‌ورزیم و به دارایی و شغل خود بیش از حد اهمیت نمی‌دهیم.‏ —‏ ۱تیموتائوس ۶:‏۹،‏ ۱۰ خوانده شود.‏

^۱۱ مسیحیان هوشیار سعی نمی‌کنند با دنبال کردن تحصیلات عالی از دنیا کاملاً بهره گیرند.‏ بسیاری از مردم تحصیلات عالی را سکوی پرتابی به سوی اعتبار اجتماعی و زندگی مرفه می‌دانند.‏ اما ما مسیحیان که در این دنیا ساکنانی موقت بیش نیستیم،‏ اهدافی دیگر دنبال می‌کنیم و از فکر کردن «در چیزهای بلند» اجتناب می‌نماییم.‏ (‏روم ۱۲:‏۱۶‏،‏ ترجمهٔ قدیم؛‏ ار ۴۵:‏۵‏)‏ از آنجایی که پیروان عیسی می‌باشیم،‏ ضروری است به هشدار او توجه کنیم:‏ «بهوش باشید و از هر گونه حرص و آز بپرهیزید،‏ زیرا زندگی انسان به فزونی دارایی‌اش نیست.‏» (‏لو ۱۲:‏۱۵‏)‏ بنابراین،‏ جوانان مسیحی را ترغیب می‌کنیم تا حدّی به دنبال تحصیلات روند که نیاز اساسی‌شان برآورده شود و خود را با دنبال کردن اهداف روحانی برای خدمت به یَهُوَه «با تمامی دل و با تمامی جان و با تمامی قوّت و با تمامی فکر خود» آماده سازند.‏ (‏لو ۱۰:‏۲۷‏)‏ بدین شکل می‌توانند «برای خدا ثروتمند» باشند.‏ —‏ لو ۱۲:‏۲۱؛‏ مَتّی ۶:‏۱۹-‏۲۱ خوانده شود.‏

مگذارید نگرانی‌های زندگی دلتان را سنگین سازد

۱۲،‏ ۱۳.‏ توجه به هشدار عیسی در مَتّی ۶:‏۳۱-‏۳۳ چگونه ما را از مردم دنیا متمایز می‌سازد؟‏

^۱۲ طرز فکر خادمان یَهُوَه نسبت به مادیات با طرز فکر مردم دنیا متفاوت است.‏ در این رابطه عیسی به پیروانش گفت:‏ «نگران نباشید و نگویید چه بخوریم یا چه بنوشیم و یا چه بپوشیم.‏ زیرا اقوام دور از خدا در پی همهٔ این گونه چیزهایند،‏ امّا پدر آسمانی شما می‌داند که بدین همه نیاز دارید.‏ بلکه نخست در پی پادشاهی خدا و انجام ارادهٔ او باشید،‏ آنگاه همهٔ اینها نیز به شما عطا خواهد شد.‏» (‏مت ۶:‏۳۱-‏۳۳‏)‏ بسیاری از هم‌ایمانانمان،‏ شخصاً دست روزی‌رسان پدر آسمانی‌مان را در زندگی تجربه کرده‌اند.‏

^۱۳ در کتاب مقدّس آمده است:‏ «دینداری با قناعت،‏ سودی عظیم است.‏» (‏۱تیمو ۶:‏۶‏)‏ این سخن با دیدگاه مردم دنیا کاملاً متفاوت است.‏ برای مثال،‏ بسیاری از جوانان هنگام ازدواج انتظار دارند تمام آنچه که می‌خواهند فراهم باشد؛‏ یک خانه یا آپارتمان با تمام اسباب و اثاثیه و کاملاً مجهز،‏ یک اتومبیل زیبا و جدیدترین لوازم الکترونیکی.‏ ولی مسیحیانی که همچون ساکنانی موقت و غریب زندگی می‌کنند،‏ اجازه نمی‌دهند که آرزوهای دلشان فراتر از چیزی باشد که معقول و امکان‌پذیر است.‏ جای بسی تحسین است که بسیاری از داشتن زندگی‌ای مرفه صرف‌نظر کرده‌اند تا وقت و انرژی خود را به عنوان مبشّران غیور ملکوت  صرف خدمت به یَهُوَه کنند.‏ برخی دیگر وقت و انرژی خود را صرف پیشگامی،‏ خدمت در بیت‌ئیل،‏ خدمت سیّاری یا میسیونری می‌کنند.‏ حقیقتاً از زحمات این هم‌ایمانان قدردانیم!‏

۱۴.‏ از مَثَل برزگر عیسی چه درسی می‌گیریم؟‏

^۱۴ عیسی در مَثَل برزگر گفت که «نگرانیهای این دنیا و فریبندگی ثروت» کلام خدا را که در دلمان قرار دارد خفه می‌کند و نمی‌گذارد ثمر دهد.‏ (‏مت ۱۳:‏۲۲‏)‏ زندگی با قناعت در این دنیای موقت به ما کمک می‌کند که از چنین دامی اجتناب کنیم.‏ بلی،‏ قناعت باعث می‌شود چشممان «بسیط» یا متمرکز باشد و فقط به یک جهت یعنی به سوی ملکوت خدا دوخته شود.‏ بدین شکل در زندگی به ملکوت خدا اولویت می‌دهیم.‏ —‏ مت ۶:‏۲۲‏،‏ ترجمهٔ قدیم.‏

‏«دنیا .‏ .‏ .‏ گذراست»‏

۱۵.‏ چه گفته‌ای از یوحنای رسول تعیین‌کنندهٔ دیدگاه و رفتار مسیحیان کنونی است؟‏

^۱۵ دلیلی اساسی که ما مسیحیان حقیقی در دنیا مانند ساکنان موقت و غریبان زندگی می‌کنیم این است که دنیای شیطان به زودی نابود می‌شود.‏ (‏۱پطر ۲:‏۱۱؛‏ ۲پطر ۳:‏۷‏)‏ چنین دیدگاهی تعیین‌کنندهٔ نحوهٔ زندگی،‏ آرزوها و امیدهای ماست.‏ یوحنای رسول به هم‌ایمانان خود توصیه کرد که دنیا را و آنچه در دنیاست دوست نداشته باشند چرا که «دنیا و هوسهای آن گذراست،‏ امّا آن که خواست خدا را به جا می‌آورد،‏ تا ابد باقی می‌ماند.‏» —‏ ۱یو ۲:‏۱۵-‏۱۷‏.‏

۱۶.‏ چگونه نشان می‌دهیم که «قومی» مجزا شده از دنیا می‌باشیم؟‏

^۱۶ به اسرائیلیان گفته شده بود که اگر مطیع یَهُوَه بمانند،‏ «خزانهٔ خاص» او می‌شوند.‏ (‏خرو ۱۹:‏۵‏)‏ وقتی اسرائیلیان به خدا وفادار بودند،‏ پرستش و شیوهٔ زندگی‌شان با امّت‌های دیگر متفاوت بود.‏ امروزه نیز،‏ یَهُوَه قومی را برای خود جدا ساخته است تا با دنیای شیطان متفاوت باشند.‏ به آنان گفته شده است:‏ «بی‌دینی و امیال دنیوی را ترک گفته،‏ با خویشتنداری و پارسایی و دینداری در این عصر زیست کنیم،‏ در حینی که منتظر آن امید مبارک،‏ یعنی ظهور پرجلال خدای عظیم و نجات‌دهندهٔ خویش عیسی مسیح هستیم،‏ که خود را فدای ما ساخت تا از هر شرارت رهایی‌مان بخشد و قومی برای خود طاهر سازد که از آنِ خودش باشند و غیور برای کار نیکو.‏» (‏تیت ۲:‏۱۱-‏۱۴‏)‏ این ‹قوم› شامل مسیحیان مسح‌شده و میلیون‌ها حامی آنان می‌شود که از گوسفندان دیگر عیسی هستند.‏ —‏ یو ۱۰:‏۱۶‏.‏

۱۷.‏ چرا مسح‌شدگان و گوسفندان دیگر هرگز از زندگی موقت در این دنیا پشیمان نخواهند شد؟‏

^۱۷ ‏«امید مبارک» مسح‌شدگان این است که با مسیح در آسمان حکومت کنند.‏ (‏مکا ۵:‏۱۰‏)‏ وقتی زندگی ابدی بر زمین برای گوسفندان دیگر تحقق یابد،‏ ایشان دیگر ساکنان موقت این دنیای شریر نخواهند بود.‏ در آن زمان ایشان خانه‌های زیبا برای سکونت و غذا و نوشیدنی فراوان خواهند داشت.‏ (‏مز ۳۷:‏۱۰،‏ ۱۱؛‏ اشع ۲۵:‏۶؛‏ ۶۵:‏۲۱،‏ ۲۲‏)‏ برخلاف اسرائیلیان،‏ آنان هرگز فراموش نخواهند کرد که همهٔ این چیزها از سوی یَهُوَه «خدای تمام جهان» است.‏ (‏اشع ۵۴:‏۵‏)‏ مسح‌شدگان و گوسفندانِ دیگر،‏ هرگز از این که در این دنیا ساکنانی موقت بودند پشیمان نخواهند شد.‏

جواب شما چیست؟‏

‏• خادمان وفادار دوران باستان به چه طرق نشان دادند که ساکنان موقت هستند؟‏

‏• مسیحیان قرن اوّل نسبت به دنیای اطرافشان چه رفتاری داشتند؟‏

‏• امروزه مسیحیان حقیقی تا چه حد از دنیا بهره می‌گیرند؟‏

‏• چرا از زندگی همچون ساکنان موقت در این دنیای شریر هرگز پشیمان نخواهیم شد؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۸]‏

مسیحیان قرن اوّل از سرگرمی‌های خشن و غیراخلاقی امتناع ورزیدند