آنچه از هوشیاری رسولان عیسی می‌آموزیم

‏«با من بیدار باشید.‏»—‏مت ۲۶:‏⁠۳۸‏.‏

از هوشیاری رسولان چه می‌آموزیم؟‏

در مورد این که روح خدا،‏ ما را برای موعظه به کجا هدایت می‌کند.‏

در مورد دعا.‏

در مورد ادامهٔ موعظه با وجود موانع.‏

۱-‏۳.‏ رسولان در آخرین شب زندگی عیسی چه اشتباهی کردند و چه چیزی نشان می‌دهد که آنان از اشتباه خود درس گرفتند؟‏

صحنه‌ای را از آخرین شبی که عیسی بر زمین بود تجسّم کنید.‏ او به همراه رسولانش به یکی از جاهای دلخواهش رفت،‏ یعنی باغ جِتْسیمانی که خارج از اورشلیم در سمت شرق قرار داشت.‏ عیسی در آن شب نیاز داشت در خلوت دعا کند چرا که مسئولیتی بزرگ بر دل و ذهنش سنگینی می‌کرد.‏—‏مت ۲۶:‏۳۶؛‏ یو ۱۸:‏۱،‏ ۲‏.‏

^۲ سه نفر از رسولانش یعنی پِطرُس،‏ یعقوب و یوحنا او را تا نقطه‌ای دور در باغ همراهی کردند.‏ عیسی به آنان گفت:‏ «در اینجا بمانید و با من بیدار باشید،‏» سپس رفت تا دعا کند.‏ وقتی برگشت،‏ دوستانش را در خواب یافت.‏ دوباره به آنان چنین التماس کرد:‏ «بیدار باشید.‏» با این حال،‏ دو بار دیگر به خواب رفتند!‏ در آخرِ همان شب رسولان نتوانستند از لحاظ روحانی بیدار بمانند.‏ از این رو،‏ عیسی را ترک گفته،‏ فرار کردند!‏—‏مت ۲۶:‏۳۸،‏ ۴۱،‏ ۵۶‏.‏

^۳ بدون شک،‏ رسولان از این که نتوانسته بودند بیدار بمانند پشیمان شدند و از اشتباه خود درس گرفتند.‏ کتاب اعمال رسولان نشان می‌دهد که این مردان،‏ نمونهٔ چشمگیری از هوشیاری برای ما به جا گذاشتند.‏ طریق وفادارانهٔ آنان به حتم در هم‌ایمانانشان تأثیر گذاشت تا از ایشان سرمشق گیرند.‏ اکنون بیش از هر وقت لازم است که همواره هوشیار باشیم.‏ (‏مت ۲۴:‏۴۲‏)‏ بیایید برای هوشیار ماندن از کتاب اعمال رسولان سه درس بگیریم.‏

هوشیار به این که روح آنان را به کجا هدایت می‌کند

۴،‏ ۵.‏ روح‌القدس چگونه پولُس و همراهانش را هدایت کرد؟‏

^۴ اوّلاً،‏ آنان هوشیار بودند که روح ایشان را برای موعظه به کجا  هدایت می‌کند.‏ در یکی از گزارشات می‌آموزیم که عیسی پولُس رسول و همراهانش را با استفاده از روح‌القدس که یَهُوَه در اختیارش گذاشته است،‏ در سفری استثنایی هدایت کرد.‏ (‏اعما ۲:‏۳۳‏)‏ بگذارید ایشان را در سفر همراهی کنیم.‏—‏اعمال ۱۶:‏۶-‏۱۰ خوانده شود.‏

^۵ پولُس،‏ سیلاس و تیموتائوس روزها بعد از ترک شهر لِستْره که در جنوب غَلاطیه است به یکی از جاده‌های روم رسیدند.‏ این جاده ایشان را به سمت پرجمعیت‌ترین منطقهٔ ایالت آسیا در غرب می‌رسانْد.‏ آنان می‌خواستند که از طریق این جاده به شهرهایی برسند که اهالی آن نیاز به تعلیم در مورد عیسی داشتند.‏ اما چیزی مانع راه آنان شد.‏ در آیهٔ ۶ آمده است:‏ «سرتاسر دیار فْریجیه و غَلاطیه را درنَوَردیدند،‏ زیرا روح‌القدس ایشان را از رسانیدن کلام به ایالت آسیا منع کرده بود.‏» روح‌القدس به طریقی نامعلوم مانع این مسافران شد تا در ایالت آسیا موعظه نشود.‏ از قرار معلوم،‏ عیسی می‌خواست پولُس و همراهانش را با روح‌القدس به سمتی دیگر هدایت کند.‏

۶،‏ ۷.‏ الف)‏ برای پولُس و همراهانش نزدیک بیطینیه چه اتفاقی افتاد؟‏ ب)‏ آنان چه تصمیمی گرفتند و نتیجه چه شد؟‏

^۶ آن مسافران به کجا رفتند؟‏ در آیهٔ ۷ آمده است:‏ «چون به سرحد میسیه رسیدند،‏ سعی کردند به بیطینیه بروند،‏ امّا روحِ عیسی به ایشان اجازه نداد.‏» پولُس و همراهانش که از موعظه در آسیا منع شده بودند،‏ به قصد موعظه در شهرهای بیطینیه به سمت شمال رفتند.‏ با این حال،‏ وقتی به بیطینیه نزدیک شدند عیسی باری دیگر با روح‌القدس مانع آنان شد.‏ آن مردان احتمالاً متعجب شده بودند چرا که می‌دانستند چه موضوعی را موعظه کنند و چگونه،‏ اما نمی‌دانستند کجا موعظه کنند.‏ مانند این است که درب ورود به آسیا را زدند اما کسی در را باز نکرد.‏ بعد درب ورود به بیطینیه را زدند باز کسی در را باز نکرد.‏ آیا از در زدن خسته شدند؟‏ خیر این مبشّران غیور به خدمت خود ادامه دادند!‏

^۷ سپس آن مردان تصمیمی گرفتند که شاید کمی عجیب به نظر آید.‏ در آیهٔ ۸ آمده است:‏ «از میسیه گذشتند و به تْروآس رفتند.‏» آنان در واقع به سوی غرب حرکت کرده،‏ شهرها را یکی پس از دیگری پیموده و بعد از مسافت ۵۶۳ کیلومتر به بندر تْروآس رسیده بودند؛‏ بندری که از آنجا می‌توانستند به مقدونیه بروند.‏ بلی،‏ بعد از کوبیدنِ درِ سوّم بود که در به روی پولُس و همراهانش باز شد!‏ رویداد بعدی در آیهٔ ۹ ذکر شده است:‏ «شب هنگام،‏ پولُس در رؤیا دید که مردی مقدونی در برابرش ایستاده،‏ به او التماس می‌کند که ‹به مقدونیه بیا و ما را مدد کن.‏›» پولُس سرانجام متوجه شد که در کجا موعظه کند.‏ آن مردان بدون تأخیر با کشتی عازم مقدونیه شدند.‏

۸،‏ ۹.‏ از گزارش سفر پولُس چه می‌آموزیم؟‏

^۸ از این گزارش چه می‌آموزیم؟‏ توجه کنید که پس از آن که پولُس راهیِ آسیا گشت روح خدا مانع او شد.‏ سپس،‏ پس از آن که پولُس نزدیک بیطینیه گشت عیسی وارد عمل شد.‏ در آخر هم،‏ پولُس پس از آن که به تْروآس رسید،‏ عیسی او را به سوی مقدونیه هدایت کرد.‏ عیسی سر جماعت ممکن است ما را نیز به همین گونه هدایت کند.‏ (‏کول ۱:‏۱۸‏)‏ برای مثال،‏ شاید در نظر داشته باشید پیشگام شوید یا به محدوده‌ای نقل مکان کنید که نیاز مبرمی به مبشّر است.‏ اما پس از آن که در این راه قدم برداشتید،‏ عیسی شما را از طریق روح خدا هدایت می‌کند.‏ مثالی بیاوریم:‏ راننده زمانی می‌تواند فرمان  را به راست یا چپ بچرخاند که اتومبیل در حرکت باشد.‏ عیسی نیز زمانی ما را در افزایش خدمت موعظه هدایت می‌کند که فعال باشیم،‏ یعنی تلاش خود را در راه رسیدن به هدفمان انجام دهیم.‏

^۹ حال شاید تلاشمان بلافاصله ثمر نیاورد.‏ در این صورت،‏ آیا باید از کار دست بکشیم و نتیجه‌گیری کنیم که روح خدا ما را هدایت نمی‌کند؟‏ به خاطر آورید که پولُس نیز با موانعی روبرو شد.‏ با این حال،‏ پیوسته به جستجو و کوبیدن ادامه داد تا این که دری به رویش باز شد.‏ به همین شکل،‏ اگر در جستجوی «دری بزرگ برای خدمت» پشتکار داشته باشیم،‏ موفق خواهید شد.‏—‏۱قر ۱۶:‏۹‏.‏

در دعا هوشیار

۱۰.‏ چه موضوعی نشان می‌دهد که لازمهٔ هوشیاری پشتکار در دعاست؟‏

^۱۰ حال به درس دوّم در رابطه با هوشیاری توجه کنید که از مسیحیان قرن اوّل می‌آموزیم:‏ آنان در دعا هوشیار بودند.‏ (‏۱پطر ۴:‏۷‏،‏ ترجمهٔ قدیم‏)‏ لازمهٔ هوشیاری پشتکار در دعاست.‏ به خاطر آورید که عیسی قبل از آن که در باغ جِتْسیمانی دستگیر شود به سه رسولش چنین گفت:‏ «بیدار باشید و ‏[‏‏«‏پیوسته‏،‏» دج‏] دعا کنید‏.‏»‏‏—‏مت ۲۶:‏۴۱‏.‏

۱۱،‏ ۱۲.‏ چرا هیرودیس با مسیحیان منجمله پِطرُس بدرفتاری کرد و چگونه؟‏

^۱۱ پِطرُس که در آن موقع حضور داشت،‏ بعدها قدرت دعاهای صمیمانهٔ برادران را تجربه کرد.‏ ‏(‏اعمال ۱۲:‏۱-‏۶ خوانده شود.‏‏)‏ در آیات آغازین این گزارش،‏ می‌خوانیم که هیرودیس برای آن که دل یهودیان را به دست آورد با مسیحیان بدرفتاری کرد.‏ احتمالاً هیرودیس خبر داشت که یعقوب یکی از رسولان و به عیسی بسیار نزدیک است.‏ پس دستور داد تا یعقوب را «به شمشیر» بکشند.‏ (‏آیهٔ ۲‏)‏ جماعت مسیحی با آزمایشی سخت روبرو شد چرا که رسولی عزیز را از دست داده بود!‏

^۱۲ هیرودیس چه قدمی دیگر برداشت؟‏ در آیهٔ ۳ آمده است:‏ «چون دید این کار یهودیان را خشنود ساخت،‏ گامی فراتر برداشت و پِطرُس را نیز گرفتار کرد.‏» اما قبل از آن،‏ یک بار رسولان منجمله پِطرُس به طور معجزه‌آسا از زندان رها شده بودند.‏ (‏اعما ۵:‏۱۷-‏۲۰‏)‏ احتمال دارد که هیرودیس از این واقعه خبر داشت.‏ از آنجایی که آن سیاستمدار مکار نمی‌خواست پِطرُس را از دست دهد،‏ «چهار دستهٔ چهار نفری را به نگهبانی او برگماشت.‏ و بر آن بود که پس از عید پِسَخ،‏ او را در برابر همگان محاکمه کند.‏» (‏آیهٔ ۴‏)‏ تصوّر کنید!‏ هیرودیس،‏ پِطرُس را بین دو نگهبان به زنجیر کشیده است و ۱۶ نگهبان شب و روز از این رسول پاسبانی می‌کنند.‏ قصد هیرودیس این بود که پِطرُس را پس از عید فِصَح در حضور مردم محاکمه کند و بکشد.‏ تحت چنین وقایع وخیم،‏ از دست هم‌ایمانان پِطرُس چه کاری بر می‌آمد؟‏

۱۳،‏ ۱۴.‏ الف)‏ جماعت نسبت به زندانی شدن پِطرُس چه واکنشی نشان داد؟‏ ب)‏ در مورد دعا از هم‌ایمانان پِطرُس چه می‌آموزیم؟‏

^۱۳ جماعت می‌دانست که چه کند.‏ در آیهٔ ۵ آمده است:‏ «پِطرُس را در زندان نگاه داشتند،‏ امّا کلیسا با جدیّتِ تمام نزد خدا برای او دعا می‌کرد.‏» بلی،‏ آنان برای برادر عزیزشان از ته دل دعا کردند.‏ پس مرگ یعقوب نه آنان را در یأس و ناامیدی فرو برد،‏ نه باعث شد که دعا را امری بی‌فایده بپندارند.‏ آنان می‌دانستند که دعای پرستندگان وفادار برای یَهُوَه بسیار پرارزش است و اگر هماهنگ با ارادهٔ یَهُوَه باشد،‏ آن را اجابت می‌سازد.‏—‏عبر ۱۳:‏۱۸،‏ ۱۹؛‏ یعقو ۵:‏۱۶‏.‏

^۱۴ از واکنش هم‌ایمانان پِطرُس چه درسی  می‌گیریم؟‏ هوشیاری شامل دعا کردن برای برادران و خواهرانمان نیز می‌شود.‏ (‏افس ۶:‏۱۸‏)‏ آیا هم‌ایمانی را می‌شناسید که تحت آزمایش‌ها قرار دارد؟‏ برخی ممکن است تحت زجر و آزار قرار داشته،‏ با ممنوعیت دولتی روبرو یا در فاجعه‌ای طبیعی قرار گرفته باشند.‏ به حتم می‌توانیم آنان را در دعاهای خود ذکر کنیم!‏ شاید کسانی را بشناسید که با مشکلاتی دیگر روبرو هستند.‏ آنان شاید با مشکلی در خانواده،‏ دلسردی یا بیماری دست‌وپنجه نرم می‌کنند.‏ چقدر شایسته است که نام تک‌تک این اشخاص را در دعا به یَهُوَه،‏ شنوندهٔ دعا ذکر کنیم!‏—‏مز ۶۵:‏۲‏.‏

۱۵،‏ ۱۶.‏ الف)‏ توضیح دهید که فرشتهٔ یَهُوَه چگونه پِطرُس را از زندان رها ساخت.‏ (‏به عکس زیر رجوع شود.‏)‏ ب)‏ تعمّق در طریقی که یَهُوَه پِطرُس را رها سخت چرا تقویت‌کنندهٔ ایمان ماست؟‏

^۱۵ چه اتفاقی برای پِطرُس افتاد؟‏ در آخرین شبی که پِطرُس در زندان بین دو نگهبان خوابیده بود،‏ پی‌درپی وقایعی عجیب رخ داد.‏ ‏(‏اعمال ۱۲:‏۷-‏۱۱ خوانده شود.‏‏)‏ صحنه را در ذهن خود تجسّم کنید:‏ ناگهان نوری درخشان سلول پِطرُس را پر کرد.‏ فرشته‌ای در آنجا ایستاد و به پِطرُس گفت که برخیزد.‏ از قرار معلوم نگهبانان فرشته را نمی‌دیدند.‏ سپس زنجیرها از دست پِطرُس به زمین افتاد!‏ بعد فرشته پِطرُس را از سلول بیرون آورد،‏ از جلوی نگهبانانِ بیرون سلول و دروازهٔ بزرگ آهنین که «خود به خود مقابل ایشان گشوده شد» گذشتند.‏ وقتی آنان به خارج از زندان رسیدند،‏ فرشته ناپدید شد.‏ بلی پِطرُس رهایی یافت!‏

^۱۶ حقیقتاً تعمّق در قدرت نجات یَهُوَه تقویت‌کنندهٔ ایمان است!‏ البته،‏ انتظار نداریم که یَهُوَه ما را به طور معجزه‌آسا رها سازد.‏ ولی کاملاً ایمان داریم که امروزه قدرتش را در راه قومش استفاده می‌کند.‏ (‏۲توا ۱۶:‏۹‏)‏ یَهُوَه ما را با روح‌القدسش برای تحمّل هر آزمایشی قوّت می‌دهد.‏ (‏۲قر ۴:‏۷؛‏ ۲پطر ۲:‏۹‏)‏ و به زودی پسرش را قدرت می‌بخشد تا میلیون‌ها انسان را از زندان مرگ رها سازد.‏ (‏یو ۵:‏۲۸،‏ ۲۹‏)‏ ایمانمان به وعده‌های خدا به ما شجاعتی فوق‌العاده می‌دهد تا آزمایش‌ها را تحمّل کنیم.‏

علی‌رغم موانع پیوسته بشارت دهید

۱۷.‏ پولُس در موعظهٔ بشارت چه سرمشقی به جا گذاشت؟‏

^۱۷ سوّمین درسی که از رسولان در مورد هوشیاری می‌آموزیم،‏ چنین است:‏ آن‌ها با وجود موانع همچنان بشارت را موعظه کردند.‏ برای آن که هوشیار بمانیم حیاتی است که با غیرت و فوریت موعظه کنیم.‏ پولُس رسول در این رابطه الگویی برجسته بود.‏ او در راه پخش بشارت غیورانه تلاش،‏ به راه‌های دور سفر و جماعات بسیاری تأسیس کرد.‏ با وجود تحمّل سختی‌های بسیار،‏ هرگز از غیرتش در بشارت موعظه  کاسته نشد و اضطراری بودن زمان را فراموش نکرد.‏—‏۲قر ۱۱:‏۲۳-‏۲۹‏.‏

۱۸‏.‏ وقتی پولُس در روم محبوس بود،‏ چگونه به موعظهٔ بشارت ادامه داد؟‏

^۱۸ آخرین اشاره به پولُس در باب ۲۸ کتاب اعمال است.‏ پولُس به روم آورده شد تا در حضور نِ‍ون امپراتور محاکمه شود.‏ او در حبس و احتمالاً به نگهبانی زنجیر شده بود.‏ با این حال،‏ هیچ زنجیری نتوانست پولُس غیور را به سکوت بکشاند!‏ پولُس رسول به پخش خبر خوش ادامه داد.‏ ‏(‏اعمال ۲۸:‏۱۷،‏ ۲۳،‏ ۲۴ خوانده شود.‏‏)‏ او پس از سه روز،‏ بزرگان یهود را فراخواند تا به ایشان موعظه کند.‏ سپس در روز تعیین‌شده به تفصیل موعظه کرد.‏ در آیهٔ ۲۳ آمده است:‏ «[یهودیان] روزی را تعیین کردند و شماری بسیار به محل اقامت او آمدند تا با وی ملاقات کنند.‏ او از صبح تا شب،‏ به تفصیل دربارهٔ پادشاهی خدا با آنان سخن گفت و کوشید با استناد به تورات موسی و کتب پیامبران،‏ دربارهٔ عیسی مجابشان کند.‏»‏

۱۹،‏ ۲۰.‏ الف)‏ چرا پولُس رسول در موعظهٔ بشارت موفق بود؟‏ ب)‏ پولُس رسول چه واکنشی به عدم علاقهٔ مردم به بشارت داشت؟‏

^۱۹ چرا پولُس در موعظهٔ بشارت موفق بود؟‏ به آیهٔ ۲۳ توجه کنید که چند نکته را برجسته می‌سازد.‏ ۱)‏ او بر حکومت خدا و بر عیسی مسیح تأکید کرد.‏ ۲)‏ او کوشید تا شنوندگانش را ‹مجاب کند.‏› ۳)‏ او استدلال خود را بر اساس آیات قرار داد.‏ ۴)‏ او روحیهٔ فداکارانه داشت و «از صبح تا شب» موعظه کرد.‏ پولُس شهادتی بزرگ داد،‏ اما همهٔ مخاطبانش واکنشی مثبت نشان ندادند.‏ در آیهٔ ۲۴ آمده است:‏ «برخی سخنان او را پذیرفتند،‏ امّا دیگران از ایمان آوردن سرباز زدند.‏» سپس در میان مردم مشاجره رخ داد و آنجا را ترک کردند.‏

^۲۰ آیا پولُس از این که همه بشارت را نپذیرفتند،‏ دلسرد شد؟‏ خیر!‏ در کتاب اعمال ۲۸:‏۳۰،‏ ۳۱ می‌خوانیم:‏ «پولُس دو سال تمام در خانهٔ اجاره‌ای خود اقامت داشت و هر که را نزدش می‌آمد،‏ می‌پذیرفت.‏ او پادشاهی خدا را اعلام می‌کرد و دلیرانه و بی‌پروا دربارهٔ عیسی مسیح خداوند تعلیم می‌داد.‏» کتاب اعمال با این گزارش دلگرم‌کننده به اتمام می‌رسد.‏

۲۱.‏ وقتی پولُس در حبس خانگی بود چه الگویی از خود به جا گذاشت؟‏

^۲۱ پولُس چه الگویی از خود به جا گذاشت؟‏ او به دلیل حبس خانگی نمی‌توانست خانه‌به‌خانه موعظه کند.‏ با این حال،‏ دلسرد نشد و هر کس نزدش می‌آمد به او موعظه می‌کرد.‏ امروزه نیز برخی از خادمین خدا به سبب ایمانشان ناعادلانه به زندان افتاده‌اند.‏ با وجود این،‏ بسیاری از آنان شادی خود را حفظ می‌کنند و به موعظه ادامه می‌دهند.‏ برخی از برادران و خواهران عزیزمان خانه‌نشین هستند و شاید حتی در خانهٔ سالمندان یا معلولین زندگی می‌کنند.‏ آنان تا جایی که قادر باشند به دکتران،‏ پرسنل،‏ عیادت‌کنندگان و اشخاص دیگر موعظه می‌کنند.‏ دل ایشان راغب است که به موعظه در بارهٔ پادشاهی خدا ادامه دهند.‏ حقیقتاً از الگویی که به جا می‌گذارند سپاسگزاریم!‏

۲۲.‏ در حالی که در انتظار پایان دنیای شیطان هستید،‏ به چه کاری مصمم می‌باشید؟‏

^۲۲ به روشنی می‌توان دید که از هوشیاری رسولان و دیگر مسیحیان قرن اوّل که در کتاب اعمال ذکر شده است می‌توان درس‌های مفیدی آموخت.‏ در حالی که در انتظار پایان دنیای شیطان هستیم،‏ بیایید مصممانه همچون مسیحیان قرن اوّل با شجاعت و غیرت موعظه کنیم.‏ هیچ افتخاری بزرگ‌تر از این نیست که همواره «به تفصیل دربارهٔ پادشاهی خدا» شهادت دهیم!‏—‏اعما ۲۸:‏۲۳‏.‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۲]‏

فرشته‌ای پِطرُس را از دروازه‌ای آهنین گذراند