‏‹از خمیرمایهٔ فَریسیان دوری کنید›‏

عیسی به شاگردانش چنین هشدار داد:‏ «از خمیرمایهٔ فَریسیان که همانا ریاکاری است،‏ دوری کنید.‏» (‏لو ۱۲:‏۱‏)‏ در گزارش انجیل مَتّی به روشنی آمده است که عیسی «تعلیم» فَریسیان را محکوم کرد.‏—‏مت ۱۶:‏۱۲‏.‏

واژهٔ ‹خمیرمایه› در کتاب مقدّس برخی اوقات سمبل فساد است.‏ بدون شک تعالیم و طرز فکر فَریسیان تأثیری بد در فکر و عمل مردم می‌گذاشت.‏ چرا تعالیم فَریسیان خطرناک بود؟‏

۱ فَریسیان مغرورانه خود را درستکار می‌پنداشتند و مردم عامی را به چشم حقارت می‌نگریستند.‏

عیسی در یکی از مَثَل‌هایش خودستایی این اشخاص را نمایان ساخت.‏ او گفت:‏ فَریسی‌ای «ایستاد و با خود چنین دعا کرد:‏ ‹خدایا،‏ تو را شکر می‌گویم که همچون دیگر مردمان دزد و بدکاره و زناکار نیستم،‏ و نه مانند این خراجگیرم.‏ دو بار در هفته روزه می‌گیرم و از هر چه به دست می‌آورم،‏ ده‌یک می‌دهم.‏› امّا آن خراجگیر دور ایستاد و نخواست حتی چشمان خود را به سوی آسمان بلند کند،‏ بلکه بر سینهٔ خود می‌کوفت و می‌گفت:‏ ‹خدایا،‏ بر منِ گناهکار رحم کن.‏›».‏—‏لو ۱۸:‏۱۱-‏۱۳‏.‏

عیسی خراج‌گیر را به دلیل فروتنی تمجید کرده،‏ چنین گفت:‏ «به شما می‌گویم که این مرد،‏ و نه آن [فَریسی]،‏ پارسا شمرده شده به خانه رفت.‏ زیرا هر که خود را برافرازد،‏ خوار خواهد شد،‏ و هر که خود را خوار سازد،‏ سرافراز خواهد گردید.‏» (‏لو ۱۸:‏۱۴‏)‏ مردم از خراج‌گیران به دلیل کلاه‌برداری متنفر بودند،‏ ولی عیسی تلاش می‌کرد به خراج‌گیرانی که در میان حضار بودند کمک کند.‏ دست کم دو خراج‌گیر یعنی مَتّی و زَکّا پیرو او شدند.‏

حال اگر خود را به دلیل استعدادهای خداداد،‏ مسئولیت‌هایمان در سازمان یَهُوَه یا قصور و ضعف دیگران برتر بدانیم چه باید بکنیم؟‏ باید بلافاصله از چنین افکاری دوری جوییم،‏ چرا که در کلام خدا آمده است:‏ «محبت بردبار و مهربان است؛‏ محبت حسد نمی‌برد؛‏ محبت فخر نمی‌فروشد و کبر و غرور ندارد.‏ رفتار ناشایسته ندارد و نفع خود را نمی‌جوید؛‏ به آسانی خشمگین نمی‌شود و کینه به دل نمی‌گیرد؛‏ محبت از بدی مسرور نمی‌شود،‏ امّا با حقیقت شادی می‌کند.‏»—‏۱قر ۱۳:‏۴-‏۶‏.‏

در واقع باید طرز فکری مانند پولُس رسول داشته باشیم.‏ او بعد از بیان این که «مسیحْ عیسی به جهان آمد تا گناهکاران را نجات بخشد،‏» چنین ادامه داد:‏ «من بزرگ‌ترین آنهایم.‏»—‏۱تیمو ۱:‏۱۵‏.‏

سؤالاتی برای تعمّق:‏

آیا تشخیص می‌دهم که انسانی گناهکار هستم و بدون لطف یَهُوَه نجات نخواهم یافت؟‏ یا آن که داشتن مسئولیتی در سازمان خدا،‏ سالیان سال خدمت وفادارانه یا استعدادهای طبیعی به من احساس برتری می‌دهد؟‏

 ۲ فَریسیان با تظاهر به درستکاری می‌خواستند دیگران را تحت تأثیر قرار دهند.‏ آنان در پی جاه و مقام بودند.‏

اما عیسی هشدار داد:‏ «هر چه می‌کنند برای آن است که مردم آنها را ببینند:‏ آیه‌دان‌های خود را بزرگ‌تر و دامن ردای خویش را پهنتر می‌سازند.‏ دوست دارند در ضیافتها بر صدر مجلس بنشینند و در کنیسه‌ها بهترین جای را داشته باشند،‏ و مردم در کوچه و بازار آنها را سلام گویند و ”استاد“ خطاب کنند.‏» (‏مت ۲۳:‏۵-‏۷‏)‏ طرز فکر فَریسیان را با طرز فکر عیسی مقایسه کنید.‏ او با آن که هم انسانی کامل و هم پسر خدا بود،‏ بسیار فروتن بود.‏ وقتی مردی عیسی را «نیکو» نامید،‏ به او گفت:‏ «چرا مرا نیکو می‌خوانی؟‏ هیچ کس نیکو نیست جز خدا فقط.‏» (‏مرق ۱۰:‏۱۸‏)‏ در موقعیتی دیگر،‏ عیسی پاهای شاگردانش را شست و بدین شکل الگوی نیکویی از خود در فروتنی به جا گذاشت.‏—‏یو ۱۳:‏۱-‏۱۵‏.‏

مسیحیان حقیقی به هم‌ایمانانشان خدمت می‌کنند.‏ (‏غلا ۵:‏۱۳‏)‏ این موضوع به خصوص در مورد کسانی صدق می‌کند که می‌خواهند در جماعت سرپرست باشند.‏ بسیار شایسته است که برای رسیدن به «کار نظارت بر» جماعت بکوشیم،‏ ولی به شرطی که آرزویمان خدمت به دیگران باشد.‏ چنین منصبی به مفهوم رسیدن به مقام و قدرت نیست.‏ سرپرستان لازم است که مانند عیسی «افتاده‌دل» باشند.‏—‏۱تیمو ۳:‏۱،‏ ۶؛‏ مت ۱۱:‏۲۹‏.‏

سؤالاتی برای تعمّق:‏

آیا تمایل دارم به مسئولان جماعت به امید کسب مقام یا افتخاراتِ بیشتر لطف و محبت کنم؟‏ آیا در خدمت به خدا فقط کارهایی را انجام می‌دهم که مورد توجه و تمجید دیگران قرار گیرم؟‏ آیا دوست دارم در چشم دیگران بدرخشم؟‏

 ۳ قوانین و رسوم فَریسیان عمل به شریعت را برای مردم عامی مشکل ساخته بود.‏

شریعت موسوی اسرائیلیان را مجهز ساخته بود تا یَهُوَه را پرستش کنند.‏ با این حال در شریعت جزئیات کوچک ارائه نشده بود.‏ شریعت برای مثال کار را در روز سَبَّت منع کرده بود،‏ اما دقیقاً توضیح نداده بود که چه اعمالی کار محسوب می‌شدند و چه اعمالی کار محسوب نمی‌شدند.‏ (‏خرو ۲۰:‏۱۰‏)‏ فَریسیان سعی کردند این خلع ظاهری را با قوانین،‏ توصیفات و رسوم پر سازند.‏ عیسی شریعت موسوی را بدون اعتنا به قوانینِ ساختگی فَریسیان انجام داد.‏ (‏مت ۵:‏۱۷،‏ ۱۸؛‏ ۲۳:‏۲۳‏)‏ عیسی دلیل احکام الٰهی را درک می‌کرد و می‌دانست که خدا به مردم رحم و مروت دارد.‏ عیسی مهربان بود،‏ حتی زمانی که پیروانش قصور می‌کردند.‏ برای مثال،‏ عیسی قبل از دستگیر شدنش سه بار از رسولانش تقاضا کرد بیدار و هوشیار بمانند.‏ ولی رسولان هر سه بار به خواب فرو رفتند.‏ با وجود این،‏ عیسی دلسوزانه چنین گفت:‏ «روح مشتاق است امّا جسم ناتوان.‏»—‏مرق ۱۴:‏۳۴-‏۴۲‏.‏

سؤالاتی برای تعمّق:‏

آیا تمایل دارم برای دیگران قوانینی خشک و دلبخواه قرار دهم یا عقاید شخصی خود را به قانون تبدیل کنم؟‏ آیا انتظاراتم از دیگران معقولانه است؟‏

در مورد فرق نحوهٔ تعلیم عیسی با نحوهٔ تعلیم فَریسیان تعمّق کنید.‏ آیا می‌توانید نحوهٔ تعلیم خود را با الگو گرفتن از عیسی بهبود بخشید؟‏ در این صورت،‏ تمام تلاش خود را بکنید.‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۸]‏

فَریسیان آیه‌دان‌هایی را به خود می‌بستند.‏—‏مت ۲۳:‏۲،‏ ۵

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۹]‏

پیران مسیحی برخلاف فَریسیان مغرور به دیگران خدمت می‌کنند

‏[تصویر در صفحهٔ ۳۰]‏

آیا می‌کوشید مانند عیسی از دیگران انتظارات معقولانه داشته باشید؟‏