‏‹یَهُوَه خدای واحد› خانواده‌اش را جمع‌آوری می‌کند

‏‹از شما تمنا دارم یگانگی روح را حفظ کنید.‏›—‏افس ۴:‏۱،‏ ۳‏.‏

سؤالات زیر را پاسخ دهید:‏

مقصود از ادارهٔ امور خدا چیست؟‏

چگونه می‌توانیم ‹یگانگی روح را حفظ کنیم›؟‏

چه چیزی به ما کمک می‌کند ‹با یکدیگر مهربان باشیم›؟‏

۱،‏ ۲.‏ یَهُوَه برای زمین و بشر چه مقصودی داشته است؟‏

واژهٔ خانواده چه چیزی را به ذهن شما می‌آورد؟‏ محیطی گرم و شاد؟‏ همکاری برای رسیدن به یک هدف؟‏ محیطی امن برای رشد،‏ آموزش و ابراز افکار؟‏ بلی به شرطی که اعضای خانواده به هم عشق و علاقه داشته باشند.‏ یَهُوَه بنیان‌گذار خانواده است.‏ (‏افس ۳:‏۱۴،‏ ۱۵‏)‏ او قصد داشت که مخلوقاتش در آسمان و زمین از امنیت،‏ اعتماد متقابل و وحدت حقیقی برخوردار باشند.‏

^۲ انسان‌ها بعد از ارتکاب گناه،‏ دیگر به خانوادهٔ عالمگیر یَهُوَه تعلّق نداشتند.‏ اما این موضوع مانعی در راه مقصود خدا نبود.‏ او کاری خواهد کرد تا زمین به فردوس تبدیل،‏ از نسل آدم و حوّا پر و محل سکونت آنان شود.‏ (‏پیدا ۱:‏۲۸؛‏ اشع ۴۵:‏۱۸‏)‏ از این رو خدا تدارکات لازم را دیده است تا مقصودش به تحقق رسد.‏ برخی از این ترتیبات در کتاب اِفِسُسیان اشاره شده است.‏ البته موضوع اصلی این کتاب وحدت است.‏ بگذارید برخی از آیات این کتاب را بررسی کنیم و ببینیم چگونه می‌توانیم خود را با مقصود یَهُوَه در رابطه با وحدتِ خلقت هماهنگ سازیم.‏

ادارهٔ امور و عملکرد آن

۳.‏ ‏«ادارهٔ امور» که در اِفِسُسیان ۱:‏۱۰ ذکر شده است چیست و اولین مرحلهٔ آن چه زمانی شروع شد؟‏

^۳ موسی به اسرائیلیان گفت:‏ «یَهُوَه،‏ خدای ما،‏ یَهُوَه واحد است.‏» (‏تث ۶:‏۴‏)‏ عملکرد یَهُوَه هماهنگ با مقصودش است.‏ پس خدا شروع به فراهم دیدن ترتیباتی کرد تا هر آنچه در آسمان و زمین است خانواده‌ای متحد سازد.‏ این ترتیبات در کتاب مقدّس «ادارهٔ امور» نامیده شده است.‏ ‏(‏اِفِسُسیان ۱:‏۸-‏۱۰ خوانده شود.‏‏)‏ این «ادارهٔ امور» در دو مرحله صورت می‌گیرد.‏ در مرحلهٔ اول،‏ جماعت  مسح‌شدگان را برای زندگی در آسمان آماده می‌سازد تا تحت قدرت عیسی مسیح خدمت کنند.‏ این مرحله از پِنتیکاست ۳۳ میلادی آغاز شد یعنی زمانی که یَهُوَه شروع به جمع‌آوری مسح‌شدگان کرد تا با مسیح در آسمان حکومت کنند.‏ (‏اعما ۲:‏۱-‏۴‏)‏ از آنجایی که مسح‌شدگان بر اساس فدیهٔ مسیح درستکار شمرده شده‌اند،‏ آنان بلافاصله پذیرفته می‌شوند که ‹پسران خدا› باشند.‏—‏روم ۳:‏۲۳،‏ ۲۴؛‏ ۵:‏۱؛‏ ۸:‏۱۵-‏۱۷‏.‏

۴،‏ ۵.‏ ‏«ادارهٔ امور» در مرحلهٔ دوم چه می‌کند؟‏

^۴ ‏«ادارهٔ امورِ» خدا در مرحلهٔ دوم کسانی را آماده می‌سازد تا در زمین بهشت‌شده تحت حکمرانی مسیح زندگی کنند.‏ گروه عظیم نخستین اشخاصی می‌باشند که در فردوس زندگی خواهند کرد.‏ (‏مکا ۷:‏۹،‏ ۱۳-‏۱۷؛‏ ۲۱:‏۱-‏۵‏)‏ سپس میلیاردها نفر نیز طی حکومت هزارسالهٔ مسیح رستاخیز می‌یابند و به گروه عظیم می‌پیوندند.‏ (‏مکا ۲۰:‏۱۲،‏ ۱۳‏)‏ زمانی را تجسّم کنید که رستاخیزیافتگان با ما در وحدت خواهند بود!‏ «آنچه بر زمین است» شامل گروه عظیم و رستاخیزیافتگان خواهد بود.‏ در پایان هزار سال آنان تحت آزمایش نهایی قرار خواهند گرفت.‏ کسانی که وفاداری خود را ثابت کنند «فرزندان خدا» بر زمین خواهند شد.‏—‏روم ۸:‏۲۱؛‏ مکا ۲۰:‏۷،‏ ۸‏.‏

^۵ هر دو مرحلهٔ «ادارهٔ امورِ» خدا امروزه در حال توسعه است.‏ اما هر یک از ما چگونه می‌تواند هماهنگ با آن عمل کند؟‏

‏‹یگانگی روح را حفظ کنید›‏

۶.‏ آیات کتاب مقدّس چه چیزی را در مورد گردهمایی مسیحیان مشخص می‌سازد؟‏

^۶ آیات کتاب مقدّس نشان می‌دهد که مسیحیان باید به گرد هم آیند.‏ (‏۱قر ۱۴:‏۲۳؛‏ عبر ۱۰:‏۲۴،‏ ۲۵‏)‏ البته رفتن به جلسات با رفتن به یک مکان برای گذراندن وقت فرق دارد؛‏ کاری که اغلب مردم با رفتن به بازار یا استادیوم ورزشی انجام می‌دهند.‏ وحدت حقیقی فراتر از این است.‏ ما وقتی به دستورالعمل‌های یَهُوَه عمل می‌کنیم و اجازه می‌دهیم روح‌القدس خدا ما را شکل دهد وحدت را در میان خود برقرار می‌سازیم.‏

۷.‏ ‏‹یگانگی روح را حفظ کنید› به چه مفهوم است؟‏

^۷ بر اساس قربانی مسیح،‏ یَهُوَه خدا مسح‌شدگان را پسران درستکار و گوسفندان دیگر را دوستان خود محسوب می‌کند.‏ با این حال تا زمانی که این دنیا باقی است گاهی در روابطمان با دیگران مشکلاتی رخ خواهد داد.‏ (‏روم ۵:‏۹؛‏ یعقو ۲:‏۲۳‏)‏ در غیر این صورت توصیهٔ کتاب مقدّس به این که «یکدیگر را تحمل» کنیم،‏ بی‌مفهوم بود.‏ پس چگونه می‌توانیم با هم‌ایمانانمان در وحدت باشیم؟‏ لازم است که «کمال فروتنی و ملایمت» را در خود رشد دهیم.‏ به علاوه پولُس ما را ترغیب کرد «آن یگانگی را که از روح است،‏ به مدد رشتهٔ صلح حفظ» کنیم.‏ ‏(‏اِفِسُسیان ۴:‏۱-‏۳ خوانده شود.‏‏)‏ به‌کارگیری این توصیه به مفهوم این است که اجازه دهیم روح‌القدس در ما ثمره آورد.‏ برخلاف اعمال جسم که همیشه موجب جدایی است،‏ ثمرهٔ روح به ما کمک می‌کند اختلافات شخصی را حل کنیم.‏

۸.‏ اعمال جسم چه عواقبی دارد؟‏

^۸ دقت کنید که «اعمال نفس» چگونه باعث جدایی می‌شود.‏ ‏(‏غَلاطیان ۵:‏۱۹-‏۲۱ خوانده شود.‏‏)‏ بی‌عفتی یا زنا شخص را از یَهُوَه و جماعت جدا می‌سازد.‏ زنای مُحصِن یا مُحصِنه ‏(‏زنای مرد یا زن متأهل)‏ شخص را از همسرش جدا ساخته،‏ باعث جدایی فرزندان از والدین می‌شود.‏ ناپاکی در وحدت شخص با خدا و آنانی که خدا را دوست دارند تأثیر می‌گذارد.‏ کسی که دو شیء را به هم  می‌چسباند می‌داند که برای پیوند محکم باید سطح آن دو را پاک کند.‏ انجام دادن هر نوع هرزگی نشان‌دهندهٔ بی‌اعتنایی به معیارهای خداست.‏ دیگر اعمالِ جسم نیز شخص را از خدا و دیگران جدا می‌سازد.‏ چنین اعمالی کاملاً با شخصیت یَهُوَه مغایرت دارد.‏

۹.‏ چه سؤالاتی نشان می‌دهد که برای ‹حفظ یگانگی روح› می‌کوشیم؟‏

^۹ از این رو هر یک از ما باید از خود بپرسد:‏ چقدر می‌کوشم ‹یگانگی روح را به مدد رشتهٔ صلح حفظ› کنم؟‏ وقتی مشکلی بروز می‌کند چه واکنشی نشان می‌دهم؟‏ آیا شکایتم را به همه می‌گویم تا دوستانم را با خود همفکر سازم؟‏ آیا به جای آن که برای ایجاد صلح و آرامش بکوشم،‏ انتظار دارم پیران مسیحی برایم پادرمیانی کنند؟‏ اگر کسی با من اختلافی دارد آیا از او دوری می‌کنم تا در مورد مشکل گفتگو نشود؟‏ اگر چنین رفتاری داشته باشیم هماهنگ با مقصود یَهُوَه عمل نکرده‌ایم که می‌خواهد همه چیز را در مسیح به گرد هم جمع کند.‏

۱۰،‏ ۱۱.‏ الف)‏ چقدر اهمیت دارد که با برادرانمان در صلح باشیم؟‏ ب)‏ چه اعمالی موجب صلح و برکات یَهُوَه می‌شود؟‏

^۱۰ عیسی گفت:‏ «اگر هنگام تقدیم هدیه‌ات بر مذبح،‏ به یاد آوردی که برادرت از تو چیزی به دل دارد،‏ هدیه‌ات را بر مذبح واگذار و نخست برو و با برادر خود آشتی کن و سپس بیا و هدیه‌ات را تقدیم نما.‏ با شاکیِ خود [هر چه سریع‌تر] .‏ .‏ .‏ صلح کن.‏» (‏مت ۵:‏۲۳-‏۲۵‏)‏ یعقوب نوشت:‏ «پارسایی [یا درستکاری]،‏ محصولی است که در صلح و صفا،‏ و به دست صلحجویان کاشته می‌شود.‏» (‏یعقو ۳:‏۱۷،‏ ۱۸‏)‏ پس بدون صلح نمی‌توانیم درستکار باشیم.‏

^۱۱ برای مثال در برخی از سرزمین‌های جنگ‌زده به دلیل مین‌گذاری بیش از یک سوم زمین‌های کشاورزی قابل کشت نیست.‏ وقتی مینی منفجر می‌شود کشاورزان مزارع خود را رها می‌کنند،‏ امرار معاش در روستاها از بین می‌رود و غذا برای مردم شهر مهیا نمی‌شود.‏ به طور مشابه اگر مشکل شخصیتی ما صلح با برادران را برهم زند مانع رشد روحانی ما می‌شود.‏ ولی وقتی دیگران را سریع ببخشیم و در راه بهبود روابط بکوشیم،‏ موجب صلح و برکت یَهُوَه می‌شویم.‏

۱۲.‏ پیران مسیحی چگونه در حفظ وحدت به ما کمک می‌کنند؟‏

^۱۲ ‏‹عطایای خدایی› نیز کمکی بزرگ در برقراری وحدتند.‏ آنان می‌توانند به ما کمک کنند تا «به یگانگی ایمان .‏ .‏ .‏ برسیم.‏» (‏افس ۴:‏۸،‏ ۱۳‏)‏ وقتی پیران مسیحی در خدمت مقدّس با ما همراهی  می‌کنند و با کلام خدا به ما پند می‌دهند ما را در رشد شخصیت جدید یاری می‌دهند.‏ (‏افس ۴:‏۲۲-‏۲۴‏)‏ آیا تشخیص می‌دهید که یَهُوَه خدا ما را از طریق توصیهٔ پیران برای زندگی در دنیای جدید تحت حکمرانی پسرش آماده می‌کند؟‏ ای پیران مسیحی،‏ آیا اعضای جماعت را با مدّ نظر داشتن چنین هدفی اصلاح می‌کنید؟‏—‏غلا ۶:‏۱‏.‏

‏‹با یکدیگر مهربان باشید›‏

۱۳.‏ عمل نکردن به توصیهٔ اِفِسُسیان ۴:‏۲۵-‏۳۲ چه نتیجه‌ای به بار خواهد آورد؟‏

^۱۳ در اِفِسُسیان ۴:‏۲۵-‏۲۹ به اعمالی اشاره شده است که باید از آن اجتناب کرد.‏ منجمله دوری از دروغگویی،‏ خشونت و تنبلی.‏ همچنین به جای بیان سخنان زننده و زشت باید سخنانمان بناکننده باشد.‏ اگر کسی به این توصیه عمل نکند،‏ روح خدا را که منشأ وحدت است غمگین می‌سازد.‏ (‏افس ۴:‏۳۰‏)‏ عمل کردن به توصیهٔ دیگر پولُس نیز در حفظ صلح و وحدت بسیار ضروری است:‏ «هر گونه تلخی،‏ خشم،‏ عصبانیت،‏ فریاد،‏ ناسزاگویی و هر نوع بدخواهی را از خود دور کنید.‏ با یکدیگر مهربان و دلسوز باشید و همان‌گونه که خدا شما را در مسیح بخشوده است،‏ شما نیز یکدیگر را ببخشایید.‏»—‏افس ۴:‏۳۱،‏ ۳۲‏.‏

۱۴.‏ الف)‏ عبارت «مهربان باشید‏› چه مفهومی دارد؟‏ ب)‏ چه چیزی به ما کمک می‌کند مهربان باشیم؟‏

^۱۴ عبارت ‹مهربان باشید‏› این مفهوم را می‌دهد که همیشه مهربان نیستیم و شاید لازم باشد بیشتر مهربان باشیم.‏ بسیار ضروری است به احساسات دیگران بیشتر از احساسات خود اهمیت دهیم!‏ (‏فیلیپ ۲:‏۴‏)‏ گاهی می‌خواهیم سخنی بگوییم که دیگران را به خنده اندازیم یا باهوش به نظر رسیم.‏ اما اگر سخنمان مهربانانه نباشد بهتر است که نگوییم.‏ فکر کردن به این موضوع قبل از بیان سخنی به ما کمک می‌کند ‹مهربان باشیم.‏›‏

یادگیری محبت و احترام در خانواده

۱۵.‏ اِفِسُسیان ۵:‏۲۸ چگونه به شوهر در سرمشق گرفتن از مسیح کمک می‌کند؟‏

^۱۵ کتاب مقدّس رابطهٔ مسیح و جماعت را به رابطهٔ شوهر و زن تشبیه کرده است.‏ این موضوع به شوهر یادآور می‌شود که باید زنش را دوست بدارد،‏ از او نگهداری و او را راهنمایی کند.‏ همچنین زن را یادآور می‌سازد که مطیع شوهر خود باشد.‏ (‏افس ۵:‏۲۲-‏۳۳‏)‏ وقتی پولُس نوشت:‏ «به همین‌سان‏،‏ شوهران باید همسران خود را همچون بدن خویش محبت کنند» منظور کدام ‹سان› بود؟‏ (‏افس ۵:‏۲۸‏)‏ پولُس در آیات پیشین چنین گفت:‏ «آن گونه که مسیح نیز کلیسا را محبت کرد و جان خویش را فدای آن نمود،‏ تا آن را به آبِ کلام بشوید.‏» بلی هماهنگ شدن با مقصود خدا در جمع‌آوری همه چیز در مسیح برای شوهر بدین مفهوم است که غذای روحانی خانواده‌اش را فراهم سازد.‏

۱۶.‏ اگر والدین به مسئولیت خدادادی خود عمل کنند چه نتیجه‌ای خواهد داشت؟‏

^۱۶ والدین باید به یاد داشته باشند که نزد یَهُوَه مسئولند از فرزندانشان مراقبت و نگهداری کنند.‏ متأسفانه بسیاری از انسان‌ها در دنیا «بی‌عاطفه» هستند.‏ (‏۲تیمو ۳:‏۱،‏ ۳‏)‏ شمار زیادی از پدران از مسئولیت خود شانه خالی می‌کنند که موجب ناامیدی و صدمه در فرزندانشان می‌شوند.‏ پولُس رسول به پدران مسیحی چنین پند داد:‏ «ای پدران،‏ فرزندان خود را خشمگین مسازید،‏ بلکه آنها را با تعلیم و تربیت خداوند بزرگ کنید.‏» (‏افس ۶:‏۴‏)‏ محیط خانواده باید اولین جایی باشد که فرزندان محبت کردن به دیگران و احترام گذاشتن به بزرگ‌تران و مسئولان را بیاموزند.‏ والدینی  که چنین تعالیمی را به فرزندانشان می‌دهند مطابق با مقصود یَهُوَه در رابطه با ادارهٔ امور عمل می‌کنند.‏ والدین محبت کردن به دیگران و احترام گذاشتن به بزرگ‌تران و مسئولان را با فراهم ساختن خانه‌ای گرم به دور از هر تلخی،‏ خشونت و ناسزاگویی به فرزندانشان تعلیم می‌دهند.‏ بدین شکل فرزندان برای زندگی در دنیای جدید آماده خواهند شد.‏

۱۷.‏ برای مقابله با ابلیس به چه نیاز داریم؟‏

^۱۷ نباید فراموش کنیم که شیطان منشأ تفرقهٔ دنیا شدیداً با ما مخالفت می‌ورزد تا ارادهٔ خدا را انجام ندهیم.‏ بسیاری از انسان‌ها مطابق با خواست شیطان عمل می‌کنند چرا که آمار طلاق رو به افزایش است،‏ بسیاری بدون پیوند ازدواج زندگی مشترک دارند و ازدواج بین همجنس‌بازان جایز شمرده می‌شود.‏ هرگز نمی‌خواهیم رفتارهای زشت چنین انسان‌هایی را الگوی خود قرار دهیم چون عیسی الگوی ماست.‏ (‏افس ۴:‏۱۷-‏۲۱‏)‏ از این رو کتاب مقدّس چنین توصیه می‌کند:‏ «اسلحهٔ کامل خدا را بر تن کنید» تا بتوانید در برابر ابلیس و دیوهایش بایستید.‏—‏ اِفِسُسیان ۶:‏۱۰-‏۱۳ خوانده شود.‏

‏«با محبت رفتار کنید»‏

۱۸.‏ کلید اصلی وحدت مسیحی ما چیست؟‏

^۱۸ محبت کلید اصلی وحدت مسیحی است.‏ محبت به عیسای سَرور،‏ یَهُوَه خدا و یکدیگر ما را مصمم می‌سازد تا ‹یگانگی روح را به مدد رشتهٔ صلح حفظ› کنیم.‏ (‏افس ۴:‏۳-‏۶‏)‏ عیسی در مورد چنین محبتی دعا کرد:‏ «درخواست من تنها برای آنها نیست،‏ بلکه همچنین برای کسانی است که به واسطهٔ پیام آنها به من ایمان خواهند آورد،‏ تا همه یک باشند،‏ همان گونه که تو ای پدر در من هستی و من در تو.‏ چنان کن که آنها نیز در ما باشند .‏ .‏ .‏ من نام تو را به آنها شناساندم و خواهم شناساند،‏ تا محبتی که تو به من داشته‌ای،‏ در آنها نیز باشد و من نیز در آنها باشم.‏»—‏یو ۱۷:‏۲۰،‏ ۲۱،‏ ۲۶‏.‏

۱۹.‏ به چه کاری مصمم هستید؟‏

^۱۹ اگر با ضعفی در جنگیم،‏ محبت باید ما را برانگیزد که مانند مزمورنویس چنین دعا کنیم:‏ «دل مرا واحد ساز تا از نام تو ترسان باشم.‏» (‏مز ۸۶:‏۱۱‏)‏ بیایید مصممانه نگذاریم حیله‌های شیطان در راه جدا کردن ما از خدای مهربان و اشخاص مورد تأییدش به ثمر رسد.‏ با جدّیت در خانواده،‏ خدمت موعظه و جماعت «همچون فرزندانی عزیز،‏ از خدا سرمشق بگیرید.‏ و با محبت رفتار کنید.‏»—‏افس ۵:‏۱،‏ ۲‏.‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۹]‏

هدیه‌اش را نزد مذبح واگذارده،‏ می‌رود تا با برادرش صلح کند

‏[تصویر در صفحهٔ ۳۱]‏

والدین!‏ احترام گذاشتن را به فرزندانتان بیاموزید