از دام‌های ابلیس برحذر باشید!‏

‏‹از دام ابلیس برهید.‏›—‏۲تیمو ۲:‏۲۶‏.‏

پاسخ به سؤالات زیر:‏

در صورت تمایل به عیبجویی چه سؤالاتی باید از خود بپرسیم؟‏

از واکنش پیلاتُس و پِطرُس در برابر ترس از انسان و فشار اطرافیان چه می‌آموزیم؟‏

چگونه می‌توانیم با احساس شدید گناه مقابله کنیم؟‏

۱،‏ ۲.‏ در این مقاله کدام دام‌های ابلیس مورد بررسی قرار می‌گیرد؟‏

ابلیس می‌کوشد خادمان یَهُوَه را به دام اندازد.‏ هدف او برخلاف اغلب شکارچیان کشتن طعمه نیست بلکه می‌خواهد شخصِ به دام‌افتاده را مطیع خود سازد.‏—‏ ۲تیموتائوس ۲:‏۲۴-‏۲۶ خوانده شود.‏

^۲ شکارچی برای زنده به‌دام‌انداختن طعمه از دام‌های گوناگون استفاده می‌کند.‏ شاید سعی کند حیوان را به محیطی باز کشیده،‏ طعمه را با حلقهٔ طناب به دام اندازد.‏ یا شاید دامی مخفی بگذارد و وقتی حیوان داخل آن شد ناگهان ضامن تله رها و تله بسته شود.‏ ابلیس نیز از دام‌هایی مشابه برای زنده به‌دام‌انداختن خادمان خدا استفاده می‌کند.‏ برای اجتناب از به‌دام‌افتادن باید همواره به علائمی توجه کنیم که دام‌ها یا تله‌های شیطان را به ما هشدار می‌دهد.‏ در این مقاله سه دامی بررسی می‌شود که شیطان با موفقیت از آن‌ها استفاده کرده است.‏ ۱)‏ زبان مهارنشده،‏ ۲)‏ ترس از انسان و فشار اطرافیان و ۳)‏ احساس بیش از حد گناه.‏ در مقالهٔ بعد دو دام دیگر را بررسی می‌کنیم.‏

آتش زبان را سریع خاموش سازید

۳،‏ ۴.‏ مهار نکردن زبان احتمالاً چه نتیجه‌ای به بار می‌آورد؟‏ مثالی آورید.‏

^۳ شکارچی برای بیرون کشیدن حیوان از مخفیگاهش،‏ آتشی در دهانهٔ مخفیگاه می‌افروزد و حیوان را هنگام فرار به چنگ می‌آورد.‏ ابلیس نیز می‌کوشد آتشی مجازی در جماعت شعله‌ور سازد تا اعضای آن را از جای امن بیرون کشیده،‏ به چنگ آورد.‏ چگونه ممکن است غافلانه با شیطان همکاری کرده،‏ در دامش بیفتیم؟‏

^۴ یعقوب شاگرد زبان را به آتش تشبیه کرد.‏ ‏(‏یعقوب ۳:‏۶-‏۸ خوانده شود.‏‏)‏ اگر زبان خود را مهار نکنیم ممکن است آتشی  مجازی را در جماعت شعله‌ور سازیم.‏ چگونه؟‏ این صحنه را تجسّم کنید:‏ در یکی از جلسات اعلام می‌شود خواهری به خدمت پیشگامی منصوب شده است.‏ بعد از جلسه دو مبشّر در مورد این اعلانیه گفتگو می‌کنند.‏ یکی از آن دو مبشّر بسیار خوشحال است و برای او آرزوی موفقیت می‌کند.‏ مبشّر دیگر انگیزهٔ آن خواهر پیشگام را زیر سؤال می‌برد و تلویحاً بیان می‌کند که او خواهان شهرت در جماعت است.‏ به راحتی می‌توان دید که کدام یک ممکن است آتشی را با سخنانش در جماعت بیفروزد.‏ چنین سخنانی به حتم دیگران را از این شخص دور می‌سازد.‏

۵.‏ اگر می‌خواهیم زبانمان را مهار سازیم چه باید کنیم؟‏

^۵ چگونه می‌توانیم آتش زبان را خاموش سازیم؟‏ عیسی گفت:‏ «زبان از آنچه دل از آن لبریز است،‏ سخن می‌گوید.‏» (‏مت ۱۲:‏۳۴‏)‏ پس اولین قدم،‏ محک زدن دلمان است.‏ آیا از بیان احساسات بد که مانند بنزین بر آتش عمل می‌کند اجتناب می‌کنیم؟‏ برای مثال،‏ وقتی می‌شنویم برادری سخت می‌کوشد تا مسئولیتی بیشتر در جماعت دریافت کند،‏ آیا نیّت او را عشق به یَهُوَه می‌دانیم یا خودخواهی؟‏ اگر تمایل به بدبینی داریم،‏ باید به خاطر آوریم که ابلیس نیز نیّت خدمت ایّوب را زیر سؤال برد.‏ (‏ایو ۱:‏۹-‏۱۱‏)‏ به جای ظنین بودن به برادرمان باید فکر کنیم به چه دلیل از او انتقاد می‌کنیم.‏ آیا حقیقتاً دلیلی موجه برای چنین طرز فکری داریم؟‏ یا آن که روحیهٔ مردم دنیا در دلمان تأثیر گذاشته است؟‏—‏۲تیمو ۳:‏۱-‏۴‏.‏

۶،‏ ۷.‏ الف)‏ برخی از دلایلی که ممکن است از دیگران عیبجویی کنیم چیست؟‏ ب)‏ واکنش ما به دشنام چه باید باشد؟‏

^۶ حال بیایید دلایل دیگر عیبجویی را بررسی کنیم.‏ یک دلیل شاید این باشد که بخواهیم دست‌آوردهای خود را از دست‌آوردهای دیگران بیشتر جلوه دهیم؛‏ در واقع بگوییم ما از دیگران بهتر هستیم.‏ یا شاید بخواهیم بدین شکل قصور خود را بپوشانیم.‏ حال دلیل عیبجویی چه غرور باشد چه حسادت یا کمبود اعتمادبه‌نَفْس،‏ عواقب آن وخیم است.‏

^۷ ممکن است فکر کنیم دلیلی موجه برای عیبجویی داریم.‏ شاید کسی با سخنانش ما را رنجانده باشد.‏ در این صورت نباید در پی تلافی باشیم.‏ با چنین کاری،‏ برخلاف ارادهٔ خدا و مطابق با خواست ابلیس،‏ بنزین بر آتش ریخته‌ایم.‏ (‏۲تیمو ۲:‏۲۶‏)‏ به جای آن باید عیسی را سرمشق قرار دهیم.‏ وقتی او را دشنام دادند «دشنام پس نداد،‏» بلکه «خود را به دست داور عادل سپرد.‏» (‏۱پطر ۲:‏۲۱-‏۲۳‏)‏ عیسی مطمئن بود که یَهُوَه به شیوه و در زمان خود به موضوع رسیدگی خواهد کرد.‏ ما نیز باید چنین توکّلی به خدا داشته باشیم.‏ اگر از زبان خود برای التیام و تشویق دیگران  استفاده کنیم «رشتهٔ صلح» را در جماعت حفظ خواهیم کرد.‏—‏ اِفِسُسیان ۴:‏۱-‏۳ خوانده شود.‏

از حلقهٔ طناب ترس بگریزید

۸،‏ ۹.‏ چرا پیلاتُس عیسی را محکوم به مرگ کرد؟‏

^۸ حیوانی که حلقهٔ طنابی به گردنش می‌افتد دیگر نمی‌تواند هر جا که می‌خواهد برود.‏ به همین شکل،‏ کسی که ترس بر او غلبه می‌کند تا حدّی کنترل زندگی‌اش را از دست می‌دهد.‏ ‏(‏امثال ۲۹:‏۲۵ خوانده شود.‏‏)‏ بیایید نمونهٔ دو مرد متفاوت را بررسی کنیم که تحت ترس و فشار اطرافیان تسلیم شدند و ببینیم که ما از این گزارشات چه می‌آموزیم.‏

^۹ پنتیوس پیلاتُس حاکم رومی می‌دانست که عیسی مردی بی‌گناه است و ظاهراً نمی‌خواست صدمه‌ای به او زند.‏ پیلاتُس حتی گفت که عیسی «کاری نکرده که مستحق مرگ باشد.‏» با این حال،‏ حکم مرگ عیسی را صادر کرد.‏ چرا؟‏ زیرا تسلیم فشار جمعیت شد.‏ (‏لو ۲۳:‏۱۵،‏ ۲۱-‏۲۵‏)‏ آن جمعیت برای مجبور ساختن پیلاتُس فریاد زد:‏ «اگر این مرد را آزاد کنی،‏ دوست قیصر نیستی.‏» (‏یو ۱۹:‏۱۲‏)‏ پیلاتُس از عیسی طرفداری نکرد چون احتمالاً ترسید مقام یا حتی جان خود را از دست دهد.‏ پس به خواست ابلیس تن داد.‏

۱۰.‏ چه چیزی پِطرُس را واداشت تا مسیح را انکار کند؟‏

^۱۰ پِطرُس رسول یکی از معاشران نزدیک عیسی بود.‏ او علناً بیان کرد که عیسی،‏ مسیح موعود است.‏ (‏مت ۱۶:‏۱۶‏)‏ برخی از شاگردان عیسی به دلیل درک نکردن سخنانش او را ترک کردند.‏ ولی پِطرُس وفادارانه در کنار عیسی ماند.‏ (‏یو ۶:‏۶۶-‏۶۹‏)‏ حتی زمانی که دشمنان آمدند عیسی را اسیر سازند،‏ پِطرُس شمشیر کشید تا از سَرور خود دفاع کند.‏ (‏یو ۱۸:‏۱۰،‏ ۱۱‏)‏ اما ترس در همان شب بر پِطرُس غلبه کرد و عیسی مسیح را سه بار انکار نمود.‏ ترس از انسان برای مدتی کوتاه دامی برای این رسول شد و شجاعتش را در انجام دادن کار درست از دست داد.‏—‏مت ۲۶:‏۷۴،‏ ۷۵‏.‏

۱۱.‏ با چه فشارهایی باید مبارزه کنیم؟‏

^۱۱ ما شاهدان یَهُوَه نیز باید با فشاری مقابله کنیم که ما را از انجام دادن کار درست باز می‌دارد.‏ شاید صاحبکار یا کسی دیگر ما را به کاری نادرست یا رابطهٔ جنسی نامشروع وادارد.‏ ممکن است همکلاسی‌ها ما را به تقلّب در امتحان،‏ تماشای پورنوگرافی،‏ کشیدن سیگار،‏ استفاده از مواد مخدّر،‏ سوءاستفاده از الکل یا ایجاد رابطهٔ جنسی نامشروع مجبور سازند.‏ چه چیزی به ما کمک می‌کند تا از دام ترس از انسان و فشار اطرافیان بگریزیم و همواره یَهُوَه را خوشنود سازیم؟‏

۱۲.‏ از پیلاتُس و پِطرُس چه درسی می‌گیریم؟‏

^۱۲ حال ببینیم از واکنش پیلاتُس و پِطرُس در این رابطه چه درسی می‌گیریم.‏ پیلاتُس در مورد مسیح اطلاعاتی کم داشت.‏ با این حال می‌دانست که عیسی بی‌گناه است و با انسان‌های عادی فرق دارد.‏ پیلاتُس مردی متواضع نبود و به خدای حقیقی علاقه‌ای نداشت.‏ پس ابلیس او را به راحتی،‏ زنده به دام انداخت.‏ ولی پِطرُس،‏ هم شناختی دقیق از خدا داشت و هم خدا را دوست داشت.‏ با این حال،‏ برخی اوقات چون بیش از حد به خود متکی بود،‏ ترس بر او غلبه می‌کرد و تسلیم فشار اطرافیان می‌گشت.‏ پِطرُس قبل از دستگیری عیسی با غرور گفت:‏ «حتی اگر همه بلغزند،‏ من هرگز نخواهم لغزید.‏» (‏مرق ۱۴:‏۲۹‏)‏ پِطرُس برای مقابله با آزمایش لازم بود همچون مزمورنویس به خدا توکّل کند.‏ مزمورنویس سرود:‏ ‏«خداوند با من است،‏ پس نخواهم ترسید.‏ انسان به من چه تواند کرد؟‏» (‏مز ۱۱۸:‏۶‏)‏ عیسی در آخرین شب زندگی زمینی‌اش پِطرُس و دو رسول دیگر را با خود به باغ جِتْسیمانی برد.‏ اما پِطرُس و دیگر  همراهانش به جای هوشیاری به خواب رفتند.‏ عیسی آنان را بیدار کرد و گفت:‏ «بیدار باشید و دعا کنید تا در آزمایش نیفتید.‏» (‏مرق ۱۴:‏۳۸‏)‏ اما پِطرُس بار دیگر نیز به خواب رفت و در پایان آن شب تسلیم ترس و فشار اطرافیان شد.‏

۱۳.‏ چگونه می‌توانیم با فشار اطرافیان مقابله کنیم؟‏

^۱۳ از نمونهٔ پیلاتُس و پِطرُس درسی دیگر نیز می‌گیریم:‏ موفق شدن در برابر فشار اطرافیان مستلزم شناخت دقیق،‏ فروتنی،‏ اتکا و عشق به یَهُوَه و ترس از اوست،‏ نه ترس از انسان.‏ اگر ایمان ما بر اساس شناخت دقیق باشد،‏ با شجاعت و اعتقاد راسخ در مورد ایمانمان سخن خواهیم گفت.‏ این کار به ما کمک می‌کند بر ترس از انسان و فشار اطرافیان غلبه کنیم.‏ البته نباید به توانایی خود متکی باشیم بلکه با فروتنی تشخیص دهیم که برای مقابله با فشارها به قدرت خدا نیازمندیم.‏ از این رو لازم است که برای دریافت روح خدا دعا کنیم.‏ همچنین عشق به خدا باید ما را برانگیزد تا معیارهایش را حفظ کنیم و نامش را جلال دهیم.‏ به علاوه قبل از روبرویی با آزمایش لازم است که خود را برای فشار اطرافیان آماده سازیم.‏ برای مثال،‏ ضروری است با فرزندانمان دعا کنیم و آنان را آماده سازیم تا تحت فشار همکلاسی‌ها به کاری نادرست دست نزنند.‏—‏۲قر ۱۳:‏۷‏.‏ *

از دام له‌کنندهٔ بار گناه دوری کنید

۱۴.‏ شیطان می‌خواهد در رابطه با گناهان سابقمان چه احساسی داشته باشیم؟‏

^۱۴ برخی اوقات تنهٔ درخت یا سنگی بزرگ را بر راهی که حیوانات مرتباً از آنجا می‌گذرند آویزان می‌کنند.‏ وقتی حیوان از آن راه می‌گذرد تنهٔ درخت یا سنگ بر شکار می‌افتد و او را له می‌کند.‏ احساس بیش از حد گناه نیز ممکن است مانند باری سنگین ما را له کند.‏ وقتی در مورد خطاهای گذشتهٔ خود فکر می‌کنیم،‏ ممکن است احساس شدید گناه ما را «بی‌نهایت کوفته» یا له کند.‏ ‏(‏مزمور ۳۸:‏۳-‏۵،‏ ۸ خوانده شود.‏‏)‏ شیطان می‌خواهد فکر کنیم لایق رحمت یَهُوَه نیستیم و پیروی از معیارهای خدا غیرممکن است.‏

۱۵،‏ ۱۶.‏ چگونه می‌توانیم از دام احساس بیش از حد گناه برحذر باشیم؟‏

^۱۵ چگونه می‌توان از این دام له‌کننده برحذر بود؟‏ اگر مرتکب گناهی بزرگ شده‌اید،‏ سریع در پی بهبود رابطه‌تان با یَهُوَه برآیید.‏ با پیران مسیحی تماس گیرید و از آنان تقاضای کمک کنید.‏ (‏یعقو ۵:‏۱۴-‏۱۶‏)‏ برای جبران گناه،‏ هر چه از دستتان برآید انجام دهید.‏ (‏۲قر ۷:‏۱۱‏)‏ اگر مورد تأدیب قرار گرفتید،‏ دلشکسته نشوید.‏ تأدیب نشانی مطمئن از محبت یَهُوَه است.‏ (‏عبر ۱۲:‏۶‏)‏ مصمم باشید گناه خود را تکرار نکنید و از هر قدمی که به آن می‌انجامد اجتناب کنید.‏ بعد از توبه و برگشت از راه خطا،‏ ایمان داشته باشید که قربانی عیسی مسیح خطایای شما را می‌پوشاند.‏—‏۱یو ۴:‏۹،‏ ۱۴‏.‏

^۱۶ برخی اشخاص پس از بخشیده شدن باز هم شدیداً احساس گناه می‌کنند.‏ اگر این موضوع در مورد شما نیز صدق می‌کند،‏ به خاطر آورید که پِطرُس و دیگر رسولان،‏ پسر خدا را در دشوارترین لحظات ترک کردند.‏ با این حال یَهُوَه آنان را بخشید.‏ یَهُوَه همچنین مردی را بخشید که از عمل قبیح خود در جماعت قُرِنتُس توبه کرده بود.‏ (‏۱قر ۵:‏۱-‏۵؛‏ ۲قر ۲:‏۶-‏۸‏)‏ کتاب مقدّس در مورد گناهکارانی بزرگ  سخن می‌گوید که توبه کردند و مورد بخشش یَهُوَه قرار گرفتند.‏—‏۲توا ۳۳:‏۲،‏ ۱۰-‏۱۳؛‏ ۱قر ۶:‏۹-‏۱۱‏.‏

۱۷.‏ فدیه چه کمکی به ما می‌کند؟‏

^۱۷ اگر صادقانه توبه کنیم و ایمان داشته باشیم که رحمت خدا شامل حال ما می‌شود،‏ یَهُوَه هم گناهان ما را می‌بخشد و هم آن را فراموش می‌کند.‏ هیچ گاه احساس نکنید که قربانی عیسی برای پوشاندن گناهانتان کافی نیست.‏ چنین احساسی شما را در یکی از دام‌های شیطان می‌اندازد.‏ برخلاف طرز فکری که شیطان القا می‌کند فدیه،‏ گناه همهٔ انسان‌های توبه‌کار را می‌پوشاند.‏ (‏امث ۲۴:‏۱۶‏)‏ ایمان قوی به قربانی مسیح،‏ احساس شدید گناه را از دوشمان برمی‌دارد و قدرت می‌بخشد که خدا را با تمامی دل،‏ فکر و جانمان محبت کنیم.‏—‏مت ۲۲:‏۳۷‏.‏

از ترفندهای شیطان بی‌خبر نیستیم

۱۸.‏ چگونه می‌توانیم از دام‌های شیطان برحذر باشیم؟‏

^۱۸ برای شیطان اهمیت ندارد که از چه دامی استفاده کند.‏ آنچه برایش اهمیت دارد این است که در دامش بیفتیم.‏ از آنجایی که از ترفندهای شیطان بی‌خبر نیستیم قادریم طوری عمل کنیم که شیطان بر ما برتری نیابد.‏ (‏۲قر ۲:‏۱۰،‏ ۱۱‏)‏ برای مبارزه با آزمایش‌ها باید در دعا از خدا درخواست حکمت کنیم.‏ یعقوب شاگرد نوشت:‏ «اگر از شما کسی بی‌بهره از حکمت است،‏ درخواست کند از خدایی که سخاوتمندانه و بدون ملامت به همه عطا می‌کند،‏ و به وی عطا خواهد شد.‏» (‏یعقو ۱:‏۵‏)‏ برای آن که مطابق با دعاهایمان عمل کنیم باید مرتباً به مطالعهٔ فردی و به‌کارگیری کلام خدا بپردازیم.‏ نشریات غلام امین و دانا همواره دام‌های ابلیس را برملا می‌سازد و به ما کمک می‌کند تا از آن اجتناب کنیم.‏

۱۹،‏ ۲۰.‏ چرا باید از بدی نفرت کنیم؟‏

^۱۹ دعا و مطالعهٔ کتاب مقدّس باعث می‌شود که آنچه نیکوست دوست بداریم.‏ همچنین بسیار حیاتی است که از آنچه بد است نفرت کنیم.‏ (‏مز ۹۷:‏۱۰‏)‏ تعمّق در عواقب پیروی از امیال نَفْس به ما کمک می‌کند از آن اعمال دوری کنیم.‏ (‏یعقو ۱:‏۱۴،‏ ۱۵‏)‏ وقتی می‌آموزیم که از بدی نفرت کنیم و نیکویی را دوست بداریم،‏ در واقع طعمهٔ شیطان را پس می‌زنیم و اغوای آن نمی‌شویم.‏

^۲۰ بسیار سپاسگزاریم که یَهُوَه به ما کمک می‌کند تا شیطان بر ما برتری نیابد!‏ یَهُوَه خدا ما را از طریق روح‌القدس،‏ کلام و سازمانش از دست «آن شرور» رهایی می‌دهد.‏ (‏مت ۶:‏۱۳‏)‏ در مقالهٔ بعدی دو دام دیگر را بررسی خواهیم کرد که ابلیس بر سر راه خادمان خدا پهن می‌کند.‏

‏[پاورقی]‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۱]‏

زبان مهارنشده،‏ آتش را در جماعت شعله‌ور می‌سازد

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۴]‏

شما می‌توانید بار احساس شدید گناه را از دوش خود بردارید