‏‹هیچ چیز باعث لغزش دوستداران یَهُوَه نخواهد شد›‏

‏«آنانی را که شریعت تو را دوست می‌دارند،‏ سلامتیِ عظیم است و هیچ چیز باعث لغزش ایشان نخواهد شد.‏»—‏مز ۱۱۹:‏۱۶۵‏.‏

آیا به خاطر می‌آورید؟‏

مسیحیان در چه مسابقه‌ای شرکت می‌کنند و جایزه چیست؟‏

چه سنگ‌های لغزشی ممکن است بر سر راه مسیحیان قرار گیرد؟‏

به چه مفهوم برای دوستداران شریعت یَهُوَه هیچ سنگ لغزشی وجود ندارد؟‏

۱.‏ مثال دونده‌ای چگونه نشان می‌دهد که نباید از هدفمان دست بکشیم؟‏

ماری دِکِر از همان اوان نوجوانی دونده‌ای مشهور در سطح جهان بود.‏ انتظار می‌رفت که او مدال طلا را در دوی نهایی ۳۰۰۰ متر المپیک تابستان ۱۹۸۴ برنده شود.‏ ولی او به خط پایان نرسید چرا که پایش به پای دونده‌ای دیگر اصابت کرد و با سر از خط مسابقه خارج شد.‏ سپس او را از آنجا بردند چون به شدّت صدمه دیده بود.‏ ماری آنجا را با اشک ترک کرد ولی آدمی نبود که سریع از هدفش دست بکشد.‏ او تقریباً یک سال بعد به مسابقات برگشت و رکورد جهانی را در دوی یک میل زنان سال ۱۹۸۵ شکست.‏

۲.‏ مسیحیان حقیقی در چه مسابقه‌ای شرکت می‌کنند و هدفمان باید چه باشد؟‏

^۲ ما مسیحیان در مسابقهٔ دوی مجازی شرکت می‌کنیم.‏ هدفمان باید این باشد که در این مسابقه برنده شویم.‏ البته در دوی مسیحی سرعت کلید پیروزی نیست.‏ همچنین به مفهوم دوی آهسته نیست که شخص مرتباً از حرکت باز می‌ایستد.‏ دوی مسیحی مانند دوی ماراتون است که برای پیروزی به استقامت نیاز است.‏ پولُس رسول در نامه‌اش به مسیحیان شهر قُرِنتُس،‏ جایی که به برگزاری مسابقات ورزشی مشهور بود،‏ مسیحیان را به دونده و زندگی مسیحی را به مسابقهٔ دو تشبیه کرد.‏ او نوشت:‏ «آیا نمی‌دانید که در میدان مسابقه،‏ همه می‌دوند،‏ امّا تنها یکی جایزه را می‌برد؟‏ پس شما چنان بدوید که ببرید.‏»—‏۱قر ۹:‏۲۴‏.‏

۳.‏ مسیحیان چگونه می‌توانند در مسابقهٔ دوی زندگی برنده شوند؟‏

^۳ کتاب مقدّس ما را ترغیب می‌کند تا در این مسابقهٔ مجازی بدویم.‏ ‏(‏۱قُرِنتیان ۹:‏۲۵-‏۲۷ خوانده شود.‏‏)‏ جایزهٔ این مسابقه،‏ حیات جاودان برای مسح‌شدگان در آسمان و زندگی ابدی برای دیگر مسیحیان بر زمین است.‏ برخلاف اغلب مسابقات ورزشی،‏ هر کس که در این مسابقه شرکت کند  و با استقامت به خط پایان رسد،‏ جایزه را دریافت خواهد کرد.‏ (‏مت ۲۴:‏۱۳‏)‏ شرکت‌کنندگان فقط زمانی می‌بازند که مطابق با مقرّرات مسابقه عمل نکنند یا به خط پایان نرسند.‏ به علاوه،‏ این تنها مسابقه‌ای است که جایزهٔ آن زندگی ابدی است.‏

۴.‏ چه چیزی مسابقهٔ دوی مسیحی را در رسیدن به زندگی ابدی دشوار می‌سازد؟‏

^۴ گذشتن از خط پایان آسان نیست.‏ لازمهٔ آن انضباط و عزم راسخ است.‏ فقط یک نفر یعنی عیسی مسیح توانسته است بدون هیچ لغزشی به خط پایان برسد.‏ ولی یعقوب،‏ شاگرد او گفت که پیروان مسیح ‹همه بسیار می‌لغزند.‏› (‏یعقو ۳:‏۲‏)‏ به درستی که چنین است!‏ همهٔ ما با ناکاملی خود و دیگران روبرو هستیم.‏ از این رو،‏ گهگاه لغزش می‌خوریم،‏ تعادل خود را از دست می‌دهیم و در دوی مسیحی آهسته می‌شویم.‏ حتی ممکن است بیفتیم؛‏ اما باید بلند شویم و به دوی خود ادامه دهیم.‏ برخی چون به شدّت زمین می‌خورند برای بهبودی نیاز به کمک دارند تا بتوانند برخیزند و دوباره به سمت خط پایان بدوند.‏ پس امکان دارد که یک بار یا حتی چندین بار لغزش بخوریم یا بیفتیم.‏—‏۱پاد ۸:‏۴۶‏.‏

در صورت لغزش به مسابقه ادامه دهید

۵،‏ ۶.‏ الف)‏ به چه مفهوم بر سر راه مسیحیان ‹سنگ لغزش› وجود ندارد و چه چیزی به ایشان کمک می‌کند که ‹برخیزند›؟‏ ب)‏ چرا بعضی پس از لغزش بهبود نمی‌یابند؟‏

^۵ واژه‌های «لغزش» و «افتادن» را شاید در توصیف وضعیتی روحانی به یک معنا به کار برده باشید.‏ این واژه‌های کتاب مقدّس با آن که از لحاظ مفهومی به هم شباهت دارند،‏ برخی اوقات متفاوتند.‏ برای مثال،‏ به این واژه‌ها در امثال ۲۴:‏۱۶ توجه کنید.‏ در آنجا آمده است:‏ «مرد عادل اگرچه هفت مرتبه بیفتد خواهد برخاست،‏ اما شریران در بلا خواهند [«لغزید،‏» دج *‏].‏»‏

^۶ یَهُوَه اجازه نخواهد داد که توکّل‌کنندگانش به دلیل مصیبت یا مانعی در پرستش،‏ طوری لغزش خورند یا بیفتند که نتوانند دوباره بر پای خود بایستند.‏ کتاب مقدّس به ما اطمینان می‌دهد که یَهُوَه ما را ‹برمی‌خیزاند›  تا دوباره او را خدمت کنیم.‏ این موضوع برای آنانی که یَهُوَه را از ته دل دوست دارند،‏ حقیقتاً تسلّی‌بخش است!‏ اما شریران تمایلی ندارند که برخیزند.‏ اینان در پی دریافت کمک از روح‌القدس خدا و قومش نیستند و حتی دستِ رد بر سینهٔ کسانی می‌زنند که می‌خواهند کمکشان کنند.‏ ولی،‏ بر سر راه آنانی که ‹شریعت یَهُوَه را دوست می‌دارند› سنگ لغزشی که آنان را برای همیشه از دوی مسیحی خارج سازد وجود ندارد.‏—‏مزمور ۱۱۹:‏۱۶۵ خوانده شود.‏

۷،‏ ۸.‏ چگونه ممکن است کسی «بیفتد» و باز مورد لطف یَهُوَه قرار گیرد؟‏

^۷ برخی به دلیل ضعف مرتکب گناهی کوچک می‌شوند و حتی چندین بار آن را تکرار می‌کنند.‏ اما اگر این اشخاص ‹برخیزند،‏› یعنی صادقانه توبه کنند و با تلاش در راه درست گام بردارند،‏ یَهُوَه آنان را درستکار محسوب می‌کند.‏ این موضوع در برخورد یَهُوَه با اسرائیلیان باستان نمایان است.‏ (‏اشع ۴۱:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ امثال ۲۴:‏۱۶ بر نکتهٔ مثبت یعنی ‹برخاستن› به کمک یَهُوَه تمرکز دارد نه بر نکتهٔ منفی ‹افتادن.‏› ‏(‏اِشَعْیا ۵۵:‏۷ خوانده شود.‏‏)‏ بلی یَهُوَه خدا و عیسی مسیح به ما اعتماد دارند و ما را به ‹برخاستن› ترغیب می‌کنند.‏—‏مز ۸۶:‏۵؛‏ یو ۵:‏۱۹‏.‏

^۸ وقتی دونده‌ای در دوی استقامت لغزش خورد یا بیفتد،‏ اگر سریع بلند شود می‌تواند به مسابقه ادامه دهد و به خط پایان رسد.‏ در مسابقهٔ دوی مسیحی،‏ ما نمی‌دانیم چه زمان به خط پایان می‌رسیم.‏ (‏مت ۲۴:‏۳۶‏)‏ اما اگر کمتر لغزش خوریم،‏ به احتمال زیاد بی‌وقفه به پیش خواهیم رفت،‏ در مسابقه خواهیم ماند و با موفقیت به خط پایان خواهیم رسید.‏ حال چگونه می‌توانیم از لغزیدن اجتناب کنیم؟‏

لغزش‌هایی که مانع پیشرفت روحانی است

۹.‏ کدام سنگ‌های لغزش در ادامهٔ مقاله بررسی می‌شود؟‏

^۹ بیایید پنج سنگ لغزش را بررسی کنیم؛‏ ضعف شخصی،‏ خواهش جسم،‏ برخورد ناعادلانه در جماعت،‏ سختی یا آزار و ناکاملی هم‌ایمانان.‏ اگر به سبب یکی از این موضوعات لغزش خورده‌اید،‏ به یاد داشته باشید که یَهُوَه بسیار صبور است و سریع از ما مأیوس نمی‌شود.‏

۱۰،‏ ۱۱.‏ داود با چه ضعفی در جدال بود؟‏

^۱۰ ضعف شخصی را می‌توان به قلوه‌سنگ‌هایی تشبیه کرد که در مسیر مسابقه قرار دارد.‏ دو نوع ضعف را با بررسی وقایعی از زندگی داود پادشاه و پِطرُس رسول می‌توانیم مشاهده کنیم؛‏ کمبود خویشتنداری و ترس از انسان.‏

^۱۱ کمبود خویشتنداری داود پادشاه در رابطه با بَتْشَبَع نمایان گشت.‏ همچنین وقتی نابال او را توهین کرد داود عجولانه دست به عمل شد.‏ با آن که داود در خویشتنداری ضعف داشت،‏ هیچ گاه از خشنود ساختن یَهُوَه دست نکشید.‏ داود چون کمک دیگران را پذیرفت،‏ اعتدال روحانی خود را بازیافت.‏—‏۱سمو ۲۵:‏۵-‏۱۳،‏ ۳۲،‏ ۳۳؛‏ ۲سمو ۱۲:‏۱-‏۱۳‏.‏

۱۲.‏ پِطرُس با وجود لغزش چگونه به مسابقهٔ مسیحی ادامه داد؟‏

^۱۲ با آن که ترس از انسان گاهی بر پِطرُس غلبه می‌کرد و او را به شدّت لغزش می‌داد،‏ همواره به عیسی و یَهُوَه وفادار ماند.‏ برای مثال،‏ او سَرورش را در عموم نه فقط یک بار بلکه سه بار انکار کرد.‏ (‏لو ۲۲:‏۵۴-‏۶۲‏)‏ بعدها،‏ پِطرُس در رفتار مسیحی نیز لغزش خورد.‏ او با هم‌ایمانان غیریهودی طوری رفتار کرد که انگار از هم‌ایمانان یهودی کم‌ارزش‌ترند.‏ پولُس رسول متوجه شد که پِطرُس بین برادران تبعیض قائل شده است؛‏ امری که در جماعت مسیحی جایز نیست.‏ طرز فکر پِطرُس اشتباه بود و قبل از آن که رفتارش بر برادران تأثیر منفی بگذارد،‏ پولُس او را رودررو تأدیب کرد.‏ (‏غلا ۲:‏۱۱-‏۱۴‏)‏ آیا پِطرُس اجازه داد که تأدیب،‏ احساساتش را جریحه‌دار سازد و از ادامهٔ مسابقهٔ مسیحی دست کشد؟‏ خیر.‏ او پند پولُس را پذیرفت،‏ به کار برد و به مسابقهٔ مسیحی ادامه داد.‏

۱۳.‏ چگونه ممکن است بیماری سبب لغزش ما شود؟‏

^۱۳ گاهی اوقات ضعف شخص این است که بیش از  حد بر بیماری‌اش تمرکز می‌کند.‏ این موضوع نیز ممکن است سنگ لغزش شود یعنی در پیشرفت روحانی وقفه ایجاد کند،‏ باعث از دست دادن تعادل روحانی شود و شخص را بر آن دارد که از مسابقهٔ مسیحی دست کشد.‏ برای مثال،‏ خواهری از ژاپن ۱۷ سال پس از تعمیدش به بیماری‌ای سخت مبتلا شد.‏ او به تدریج بر بیماری خود متمرکز،‏ از لحاظ روحانی ضعیف و مدتی پس از آن،‏ غیرفعال شد.‏ دو پیر مسیحی به دیدار او رفتند.‏ آن خواهر که با سخنان مهربانانهٔ آنان تشویق شده بود،‏ دوباره در جلسات حضور یافت.‏ او می‌گوید:‏ «وقتی برادران و خواهران به گرمی از من استقبال کردند اشک در چشمانم حلقه زد.‏» اکنون خواهرمان دوباره در مسابقهٔ مسیحی می‌دود.‏

۱۴،‏ ۱۵.‏ در قبال تمایلات غلط چه اقدام قطعی‌ای باید کرد؟‏ توضیح دهید.‏

^۱۴ خواهش جسم سبب لغزش بسیاری شده است.‏ وقتی خواهش جسم،‏ ما را وسوسه می‌کند باید قاطعانه عمل کنیم تا از لحاظ فکری،‏ اخلاقی و روحانی پاک بمانیم.‏ پند عیسی را به یاد آورید که گفت هر چیزی را که موجب لغزش است حتی چشم و دستمان را مجازاً ‹دور افکنیم.‏› این موضوع شامل افکار ناپاک و اعمالی است که برخی را از ادامهٔ مسابقهٔ مسیحی باز داشته است.‏—‏متّی ۵:‏۲۹،‏ ۳۰ خوانده شود.‏

^۱۵ برادری که در خانواده‌ای مسیحی بزرگ شده بود نوشت که همیشه با تمایلات همجنس‌گرایی مجادله داشته است.‏ او می‌گوید:‏ «همیشه معذّب بودم.‏ احساس می‌کردم به هیچ جا تعلّق ندارم.‏» این برادر در ۲۰سالگی،‏ هم پیشگام دائم و هم خادم کمکی بود.‏ چندی نگذشت که به شدّت لغزش خورد،‏ طبق معیار مسیحی تأدیب شد و کمک پیران مسیحی را پذیرفت.‏ او با دعا،‏ مطالعهٔ کلام خدا و خدمت موعظه قادر شد از زمین برخیزد و به مسابقهٔ مسیحی ادامه دهد.‏ این برادر سال‌ها بعد چنین اذعان کرد:‏ «گاهی اوقات همان تمایلات در من ایجاد می‌شود ولی نمی‌گذارم که بر من غلبه کند.‏ به تجربه آموخته‌ام که یَهُوَه نمی‌گذارد خارج از توانم وسوسه شوم.‏ بنابراین اگر تلاش کنم به حتم پیروز می‌شوم.‏» او در ادامه می‌گوید:‏ «تمام سختی‌هایی را که تحمّل کرده‌ام پاداش آن را در دنیای جدید خواهم یافت.‏ می‌خواهم که به پاداش برسم!‏ تا آن موقع مصمم هستم به مبارزهٔ خود ادامه دهم.‏»‏

۱۶،‏ ۱۷.‏ الف)‏ چه چیزی به برادری کمک کرد که معتقد بود با او ناعادلانه رفتار شده است؟‏ ب)‏ برای اجتناب از لغزش باید به چه چیزی توجه کنیم؟‏

^۱۶ برخورد ناعادلانه در جماعت ممکن است سنگ لغزش شود.‏ برادری در فرانسه که سابقاً پیر مسیحی بود معتقد بود که با او ناعادلانه رفتار شده است.‏ از این رو بسیار دلخور شد و از معاشرت با جماعت مسیحی دست کشید.‏ دو پیر مسیحی به ملاقاتش رفتند و بدون آن که سخنش را قطع کنند به او گوش دادند و با دلسوزی کوشیدند او را درک کنند.‏ سپس او را ترغیب کردند که تمام نگرانی‌هایش را به یَهُوَه بسپارد و تأکید کردند که مهم‌ترین موضوع خشنود ساختن یَهُوَه است.‏ آن برادر واکنش مثبت نشان داد و چندی نگذشت که به جماعت برگشت و فعال شد.‏ بلی او نیز به مسابقهٔ مسیحی ادامه می‌دهد.‏

^۱۷ ضروری است که همهٔ مسیحیان به سَرور منصوب جماعت،‏ عیسی مسیح توجه کنند نه بر انسان‌های ناکامل.‏ عیسی همه چیز را بهتر از ما می‌بیند چرا که «چشمانش چون آتشِ مشتعل» است و مسائل را از دیدگاه درست می‌بیند.‏ (‏مکا ۱:‏۱۳-‏۱۶‏)‏ برای مثال،‏ آنچه به نظر ما ناعادلانه آید از دید عیسی شاید سوءتعبیر یا سوءتفاهم باشد.‏ عیسی در وقت مناسب به نیازهای جماعت کاملاً رسیدگی می‌کند.‏ بنابراین،‏ نباید اجازه دهیم عمل یا تصمیم هم‌ایمانی سنگ لغزش ما گردد.‏

۱۸.‏ چگونه می‌توانیم در برابر مشکلات یا وضعیت‌های بحرانی استقامت کنیم؟‏

^۱۸ دو سنگ لغزش دیگر سختی یا آزار و ناکاملی  هم‌ایمانان است.‏ عیسی در مَثَل برزگر گفت که وقتی شخص به سبب کلام ‹سختی یا آزار› بیند،‏ ممکن است بلغزد.‏ سختی یا آزار گاهی از سوی خانواده،‏ همسایه یا حاکمان وقت می‌باشد.‏ کسی که کلام حقیقت در دلش «ریشه ندارد،‏» چنین سختی یا آزاری برایش سنگ لغزش می‌شود.‏ (‏مت ۱۳:‏۲۱‏)‏ ولی اگر خاک دلمان را مساعد نگه داریم بذر حقیقت در آن ریشه می‌دواند و ایمانمان قوی می‌شود.‏ وقتی با مشکلات روبرو می‌شویم باید بر هر آنچه ستودنی است تعمّق و دعا کنیم.‏ ‏(‏فیلیپیان ۴:‏۶-‏۹ خوانده شود.‏‏)‏ به قوّت یَهُوَه می‌توانیم در برابر مشکلات استقامت کنیم و اجازه ندهیم که وضعیت‌های بحرانی ما را بلغزاند.‏

۱۹.‏ چه چیزی کمک می‌کند که رنجیدگی سبب لغزشمان نشود؟‏

^۱۹ متأسفانه برخی طی سال‌ها اجازه داده‌اند که ناکاملی دیگران آنان را از مسابقهٔ دوی مسیحی خارج سازد.‏ اختلاف‌نظر در مسئله‌ای وجدانی سنگ لغزش برخی شده است.‏ (‏۱قر ۸:‏۱۲،‏ ۱۳‏)‏ اگر کسی ما را برنجاند آیا آن مشکل را حادّ می‌کنیم؟‏ کتاب مقدّس به ما مسیحیان تذکر می‌دهد که یکدیگر را داوری نکنیم،‏ همدیگر را ببخشیم و بر حق خود پافشاری نکنیم.‏ (‏لو ۶:‏۳۷‏)‏ وقتی با وضعیتی روبرو شوید که احتمال دارد بلغزید،‏ از خود چنین سؤال کنید:‏ ‹آیا دیگران را بر اساس معیارهای شخصی قضاوت می‌کنم؟‏ آیا اجازه می‌دهم که ناکاملیت دیگران مرا از مسابقهٔ دوی مسیحی خارج سازد؟‏› عشق به یَهُوَه ما را برمی‌انگیزد نگذاریم هیچ انسانی مانع رسیدن ما به خط پایان شود.‏

با استقامت بدوید و از لغزش اجتناب کنید

۲۰،‏ ۲۱.‏ در مسابقهٔ دوی مسیحی مصمم به چه کاری می‌باشید؟‏

^۲۰ آیا مصممید که «مسابقه را به پایان» رسانید؟‏ (‏۲تیمو ۴:‏۷،‏ ۸‏)‏ پس ضروری است به مطالعهٔ فردی بپردازید.‏ در کتاب مقدّس و نشریات مسیحی تحقیق و تعمّق کنید تا سنگ‌های لغزشی را که ممکن است در راهتان وجود داشته باشد،‏ دریابید.‏ از یَهُوَه التماس کنید که روح‌القدسش را برای قدرت روحانی لازم به شما عطا کند.‏ به یاد داشته باشید هر دونده‌ای که بیفتند می‌تواند برخیزد و به مسابقه ادامه دهد.‏ شخص می‌تواند حتی سنگ‌های لغزش را پله‌ای به سوی پیشرفت بشمار آورد و از آن درسی پرارزش گیرد.‏

^۲۱ کتاب مقدّس توصیف می‌کند که شرکت‌کنندگان مسابقهٔ دوی مسیحی اشخاصی فعال می‌باشند نه غیرفعال.‏ شرکت در این مسابقه به این مفهوم نیست که سوار اتوبوس شویم و به خط پیروزی برسیم.‏ هر یک از ما باید در مسابقه بدود.‏ اگر چنین کنیم «سلامتیِ [یا آرامش] عظیم» یَهُوَه به ما قوّت می‌دهد.‏ (‏مز ۱۱۹:‏۱۶۵‏)‏ می‌توانیم اطمینان داشته باشیم که یَهُوَه ما را طی دوی مسیحی برکت دهد و در پایان خط مسابقه از برکات لبریز سازد.‏—‏یعقو ۱:‏۱۲‏.‏

‏[پاورقی]‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۳]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۴]‏

اگر افتادید،‏ کمک را بپذیرید و برخیزید!‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۷]‏

اجازه ندهید چیزی مانع رسیدن شما به خط پایان مسابقهٔ دوی مسیحی شود!‏