پِطرُس پس از انکار عیسی به تلخی گریست.‏ با آن که پِطرُس لغزش خورده بود،‏ باز عیسی قصد داشت از او برای کمک به دیگران استفاده کند.‏ از این رو،‏ به او گفت:‏ «چون بازگشتی،‏ برادرانت را استوار بدار.‏» (‏لو ۲۲:‏۳۲،‏ ۵۴-‏۶۲‏)‏ پِطرُس آنقدر پیشرفت کرد که یکی از ستون‌های جماعت مسیحی قرن اول شد.‏ (‏غلا ۲:‏۹‏)‏ به طور مشابه،‏ کسی که از سرپرستی جماعت برکنار شده است،‏ قادر است باری دیگر برای این مسئولیت واجد شرایط شود و در تقویت روحانی هم‌ایمانانش شادی یابد.‏

برخی که از سرپرستی جماعت برکنار شده‌اند،‏ احساس شکست می‌کنند.‏ حولیو * که در آمریکای جنوبی بیش از ۲۰ سال پیر مسیحی بود،‏ چنین گفت:‏ «آماده کردن سخنرانی‌ها،‏ دیدار از برادران و خواهران و شبانی از اعضای جماعت بخشی بزرگ از زندگی‌ام را پر ساخته بود!‏ ناگهان همهٔ این وظایف را از دست دادم و جای خالی آن برایم باقی ماند.‏ روی هم رفته دوران بسیار سختی بود.‏» اکنون،‏ حولیو دوباره پیر مسیحی است و به هم‌ایمانانش خدمت می‌کند.‏

یعقوب شاگرد چنین نوشت:‏ «ای برادرانِ من،‏ هر گاه با آزمایشهای گوناگون روبه‌رو می‌شوید،‏ آن را کمال شادی بینگارید!‏» (‏یعقو ۱:‏۲‏)‏ منظور یعقوب آزمایش‌هایی بود که به دلیل زجر و آزار و ناکاملی با آن روبرو می‌شویم.‏ برای مثال،‏ او به آرزوهای خودخواهانه،‏ تبعیض و غیره اشاره کرد.‏ (‏یعقو ۱:‏۱۴؛‏ ۲:‏۱؛‏ ۴:‏۱،‏ ۲،‏ ۱۱‏)‏ تأدیب یَهُوَه نیز گاهی اوقات برایمان آزمایشی سخت است.‏ (‏عبر ۱۲:‏۱۱‏)‏ اما نباید بگذاریم که چنین آزمایش‌هایی شادی را از ما برباید.‏

حتی اگر از سرپرستی جماعت برکنار شده باشیم،‏ باز هم فرصت داریم که کیفیت ایمانمان را بیازماییم و به یَهُوَه محبت  کنیم.‏ همچنین می‌توانیم نیّتمان را در رابطه با زمانی که سرپرست جماعت بودیم،‏ محک بزنیم.‏ می‌توانیم از خود چنین سؤالاتی بپرسیم:‏ ‹آیا برای نفع شخصی خدمت می‌کردم؟‏ یا نیّتم،‏ محبت به خدا و مراقبت پرمهر از جماعتش بود؟‏› (‏اعما ۲۰:‏۲۸-‏۳۰‏)‏ کسانی که از خدمت پیر مسیحی برکنار شده‌اند اما با خوشحالی به فعالیت‌های روحانی خود ادامه می‌دهند،‏ به همه،‏ از جمله شیطان ثابت می‌کنند که محبتشان به یَهُوَه صادقانه است.‏

وقتی داود پادشاه به دلیل ارتکاب به گناهان بزرگ توبیخ شد،‏ تأدیب را پذیرفت و گناهش بخشیده شد.‏ از این رو،‏ داود چنین سرود:‏ «خوشا به حال کسی که عصیان او آمرزیده شد و گناه وی مَستور گردید.‏ خوشا به حال کسی که خداوند به وی جرمی در حساب نیاورد.‏ و در روح او حیله‌ای نمی‌باشد.‏» (‏مز ۳۲:‏۱،‏ ۲‏)‏ تأدیب و تنبیه باعث شد که داود اصلاح شود و او را برای قوم خدا شبانی بهتر سازد.‏

اغلب،‏ برادرانی که باری دیگر به خدمت سرپرستی جماعت گماشته می‌شوند،‏ بهتر از گذشته شبانی می‌کنند.‏ پیری مسیحی که چنین تجربه‌ای داشت،‏ گفت:‏ «اکنون بهتر می‌توانم به کسانی که خطا می‌کنند،‏ کمک کنم.‏» پیری دیگر گفت:‏ «اکنون برای افتخار خدمت به هم‌ایمانانم در جماعت ارزشی بیشتر قائلم.‏»‏

مزمورنویس چنین نوشت:‏ «[یَهُوَه] تا به ابد محاکمه نخواهد نمود.‏» (‏مز ۱۰۳:‏۹‏)‏ پس نباید فکر کنیم که خدا به کسی که مرتکب گناهی بزرگ شده است،‏ دیگر اعتماد نخواهد کرد.‏ ریکاردو که برای سال‌ها پیر مسیحی بود،‏ ولی از آن وظیفه برکنار شد،‏ چنین می‌گوید:‏ «به دلیل خطایی که کرده بودم،‏ شدیداً از دست خودم مأیوس شده بودم.‏ برای مدتی طولانی احساس بی‌کفایتی نمی‌گذاشت که در راه بازگشت به خدمت سرپرستی پیشقدم شوم.‏ فکر می‌کردم که دیگر نتوانم پیر مسیحی قابل اعتمادی باشم.‏ اما از آنجایی که از کمک کردن به دیگران لذّت می‌برم،‏ توانستم با علاقه‌مندان تدریس کتاب مقدّس داشته باشم،‏ برادران را در سالن ملکوت تشویق کنم و با آنان به خدمت موعظه روم.‏ این فعالیت‌ها به من کمک کرد تا اعتمادبه‌نَفْس یابم و اکنون دوباره پیر مسیحی هستم و به هم‌ایمانانم خدمت می‌کنم.‏»‏

 کینه نیز نمی‌گذارد که شخص دوباره پیر جماعت شود.‏ داود پادشاه نمونهٔ خوبی برای پیران مسیحی به جا گذاشت.‏ او بارها از دست شائول،‏ پادشاه حسود فرار کرد!‏ حتی فرصت‌هایی برای داود پیش آمد که می‌توانست از شائول انتقام گیرد،‏ اما هرگز چنین نکرد.‏ (‏۱سمو ۲۴:‏۴-‏۷؛‏ ۲۶:‏۸-‏۱۲‏)‏ وقتی شائول در جنگ کشته شد،‏ داود برای شائول و پسرش یوناتان سوگواری کرد و آنان را «محبوب نازنین» خواند.‏ (‏۲سمو ۱:‏۲۱-‏۲۳‏)‏ بلی داود هرگز کینه به دل نگرفت.‏

اگر احساس کنید که در حق شما بی‌عدالتی شده است،‏ اجازه مدهید کینه بر افکارتان تسلّط یابد.‏ برای مثال،‏ وقتی ویلیام در بریتانیا پس از ۳۰ سال خدمت سرپرستی در جماعت برکنار شد،‏ نسبت به برخی از پیران مسیحی کینه به دل گرفت.‏ چه چیزی به ویلیام کمک کرد تا تعادل روحی خود را باز یابد؟‏ او می‌گوید:‏ «خواندن کتاب ایّوب برای من خیلی تشویق‌کننده بود.‏ چون با خود فکر کردم که اگر یَهُوَه به ایّوب کمک کرد تا با سه دوستش آشتی کند،‏ چقدر بیشتر به من کمک می‌کند تا با پیران مسیحی آشتی کنم!‏»—‏ایو ۴۲:‏۷-‏۹‏.‏

اگر از خدمت شبانی گلهٔ خدا دست کشیده‌اید،‏ بهتر است دلیل آن را بررسی کنید.‏ آیا مشکلات شخصی،‏ شما را از توان انداخته بود؟‏ آیا امور دیگر زندگی برایتان مهم‌تر شده بود؟‏ آیا ناکاملیت‌های دیگران شما را دلسرد کرده بود؟‏ حال به هر دلیلی از این خدمت دست کشیده باشید،‏ به یاد داشته باشید که در آن زمان به طرق بیشتری می‌توانستید به دیگران کمک کنید.‏ سخنرانی‌هایتان آنان را تقویت می‌کرد،‏ نمونهٔ شما باعث دلگرمی آنان می‌شد و خدمت شبانی شما به آنان کمک می‌کرد تا در آزمایش‌ها استقامت کنند.‏ آن خدمت نه فقط دل شما را بلکه دل یَهُوَه را هم شاد می‌ساخت.‏—‏امث ۲۷:‏۱۱‏،‏ ترجمهٔ هزارهٔ نو.‏

یَهُوَه به بسیاری کمک کرده است که شادی خود را باز یابند و در هدایت جماعت دوباره پیشقدم شوند.‏ اگر از خدمت پیر مسیحی برکنار شده‌اید،‏ دوباره می‌توانید برای واجد شرایط شدن تلاش کنید.‏ (‏۱تیمو ۳:‏۱‏)‏ برای آن که مسیحیان کولُسی از شناخت دقیق ارادهٔ خدا پر شوند و ‹رفتار آنان شایستهٔ خداوند باشد،‏ و بتوانند او را از هر جهت خشنود سازند،‏› پولُس ‹از دعا کردن› برای آنان هیچ گاه ‹باز نایستاد.‏› (‏کول ۱:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ اگر دوباره افتخار یافته‌اید در منصب پیر مسیحی خدمت کنید،‏ شما نیز از یَهُوَه تقاضای قوّت،‏ صبر و شادی کنید.‏ در این روزهای آخر،‏ قوم خدا نیاز به حمایت مهربانانهٔ شبانان دارند.‏ آیا قادر و راغبید،‏ هم‌ایمانانتان را تقویت کنید؟‏