۱.‏ انسان‌ها چه نیازی دارند و چه کسانی می‌توانند این نیاز را برآورده سازند؟‏

نیاز فطری انسان‌هاست که با یکدیگر نزدیک و صمیمی باشند.‏ گفته شده است که «زمانی دو نفر به هم نزدیک و صمیمی می‌شوند که یکدیگر را دوست بدارند و همدیگر را خوب بشناسند.‏» طبیعتاً ما از داشتن رابطهٔ صمیمی با خانواده و دوستانمان شاد می‌شویم؛‏ کسانی که ما را دوست دارند،‏ درک می‌کنند و برایمان ارزش قائلند.‏ با این حال،‏ نزدیک‌ترین و صمیمی‌ترین دوست ما باید خالق اعظم باشد.‏—‏جا ۱۲:‏۱‏.‏

۲.‏ یَهُوَه چه وعده‌ای به ما داده است اما چرا بسیاری از مردم به آن اعتقاد ندارند؟‏

^۲ یَهُوَه ما را در کلامش ترغیب می‌کند به او «نزدیک» شویم و وعده می‌دهد که اگر چنین کنیم،‏ به ما «نزدیک خواهد شد.‏» (‏یعقو ۴:‏۸‏)‏ این وعده حقیقتاً دلگرم‌کننده است!‏ با این حال،‏ برای بسیاری از مردم این فکر که خدا می‌خواهد به انسان‌ها نزدیک شود،‏ واقع‌بینانه نیست؛‏ ایشان احساس می‌کنند که لیاقت نزدیک شدن به خدا را ندارند یا خدا از انسان‌ها آنقدر دور است که نمی‌توان به او نزدیک شد.‏ پس آیا برای انسان‌ها میسر است که به یَهُوَه نزدیک شوند؟‏

۳.‏ چه واقعیتی را باید دربارهٔ یَهُوَه بدانیم؟‏

^۳ در واقع یَهُوَه از هیچ کس «دور نیست.‏» از این رو،‏ هر که او را بجوید،‏ می‌تواند او را بیابد و بشناسد.‏ ‏(‏اعمال ۱۷:‏۲۶،‏ ۲۷؛‏ مزمور ۱۴۵:‏۱۸ خوانده شود.‏)‏  خدا قصد کرد که حتی انسان‌های ناکامل به او نزدیک شوند و او آماده و راغب است که آنان را دوستان نزدیک خود بداند و به آنان لطف و محبت کند.‏ (‏اشع ۴۱:‏۸؛‏ ۵۵:‏۶‏)‏ مزمورنویس از تجربهٔ خود دربارهٔ یَهُوَه چنین نوشت:‏ «ای که دعا می‌شنوی!‏ نزد تو تمامیِ بشر خواهند آمد.‏ خوشا به حال کسی که او را برگزیده،‏ و مقرّب [یا نزدیک] خود ساخته‌ای.‏» ‏(‏مز ۶۵:‏۲،‏ ۴‏)‏ گزارش کتاب مقدّس دربارهٔ آسا،‏ پادشاه یهودا نشان می‌دهد که او چگونه به یَهُوَه خدا نزدیک شد و یَهُوَه چه کرد.‏ *

۴.‏ آسای پادشاه برای مردم یهودا چه نمونه‌ای به جا گذاشت؟‏

^۴ آسای پادشاه برای پرستش پاک غیرتی حیرت‌انگیز نشان داد.‏ او معبد همجنس‌بازان و بت‌پرستی را که در آن سرزمین شدیداً گسترش یافته بود،‏ از میان برداشت.‏ (‏۱پاد ۱۵:‏۹-‏۱۳‏)‏ از این رو،‏ آسا مردم را با وجدانی آسوده ترغیب کرد تا «یَهُوَه خدای پدران خود را بطلبند و شریعت و اوامر او را نگاه دارند.‏» به برکت یَهُوَه،‏ ده سال اول حکومت آسا کاملاً صلح بود.‏ آسا صلح و آرامش را مدیون چه کسی دانست؟‏ او به مردم گفت:‏ «چونکه یَهُوَه خدای خود را طلبیده‌ایم زمین پیش روی ما است.‏ او را طلب نمودیم و او ما را از هر طرف راحت بخشیده است.‏» (‏۲توا ۱۴:‏۱-‏۸‏)‏ حال ببینیم که پس از آن چه اتفاقی افتاد.‏

۵.‏ در چه وضعیتی آسا ثابت کرد به خدا اعتماد دارد و نتیجه چه بود؟‏

^۵ خود را جای آسا بگذارید.‏ زارَح حبشی با ۱٬۰۰۰٬۰۰۰ سرباز و ۳۰۰ ارابهٔ جنگی به یهودا حمله کرد.‏ (‏۲توا ۱۴:‏۹-‏۱۱‏)‏ با دیدن چنین لشکر عظیمی چه واکنشی نشان می‌دادید؟‏ شما در لشکر خود فقط ۵۸۰٬۰۰۰ سرباز دارید!‏ آیا تعجب می‌کردید که چرا خدا به دشمن اجازه داده است که به شما یورش کند؟‏ دشمنی که لشکرش دو برابر بیشتر از لشکر شماست!‏ آیا سعی می‌کردید بر طبق حکمت خودتان با آن وضعیت اضطراری مقابله کنید؟‏ واکنش آسا نشان می‌دهد که با یَهُوَه رابطه‌ای صمیمی و به او اعتمادی کامل داشت.‏ او ملتمسانه چنین دعا کرد:‏ «ای یَهُوَه خدای ما،‏ ما را اعانت فرما زیرا که بر تو توکّل می‌داریم و به اسم تو به مقابله این گروه عظیم آمده‌ایم،‏ ای یَهُوَه تو خدای ما هستی پس مگذار که انسان بر تو غالب آید.‏» خدا چه واکنشی نسبت به دعای ملتمسانهٔ آسا داشت؟‏ در گزارش آمده است که ‏«خداوند حبشیان را .‏ .‏ .‏ شکست داد.‏» هیچ یک از سربازان دشمن جان سالم به در نبرد.‏—‏۲توا ۱۴:‏۱۲-‏۱۴‏.‏

۶.‏ از آسا چه سرمشقی می‌گیریم؟‏

^۶ چرا آسا کاملاً اطمینان داشت که از هدایت و حفاظت یَهُوَه برخوردار است؟‏ زیرا آسا «آنچه در نظر خداوند راست بود .‏ .‏ .‏ عمل نمود» و «دل آسا در تمام ایّامش با خداوند کامل می‌بود.‏» (‏۱پاد ۱۵:‏۱۱،‏ ۱۴‏)‏ ما نیز لازم است با دلی کامل به خدا خدمت کنیم.‏ اگر می‌خواهیم اکنون و در آینده رابطه‌ای صمیمی با خدا داشته باشیم،‏ حیاتی است که چنین کنیم.‏ بسیار سپاسگزاریم که یَهُوَه پیشقدم شده است و ما را به خود نزدیک و به ما در حفظ رابطهٔ صمیمی با او کمک کرده است!‏ حال به دو طریقی توجه کنید که خدا چنین کرده است.‏

۷.‏ الف)‏ یَهُوَه برای نزدیک ساختن ما به خودش چه کاری انجام داده است؟‏ ب)‏ مهم‌ترین طریقی که خدا ما را به خود نزدیک ساخته کدام است؟‏

^۷ یَهُوَه محبتش را با آفریدن زمین زیبا برای سکونت ما انسان‌ها ثابت کرده است.‏ او با فراهم کردن آنچه برای بقای حیات نیاز است،‏ همواره به  ما محبت می‌کند.‏ (‏اعما ۱۷:‏۲۸؛‏ مکا ۴:‏۱۱‏)‏ مهم‌تر از آن،‏ یَهُوَه نیاز روحانی‌مان را فراهم می‌سازد.‏ (‏لو ۱۲:‏۴۲‏)‏ او همچنین اطمینان می‌دهد که شخصاً به دعاهای ما گوش می‌دهد.‏ (‏۱یو ۵:‏۱۴‏)‏ با این حال،‏ مهم‌ترین طریقی که خدا ما را به خود نزدیک و به ما محبت کرده،‏ فدیه است.‏ ‏(‏۱یوحنا ۴:‏۹،‏ ۱۰،‏ ۱۹ خوانده شود.‏)‏ یَهُوَه ‹پسر یگانه‌اش› را به زمین فرستاد تا ما را از اسارت گناه و مرگ رها سازد.‏—‏یو ۳:‏۱۶‏.‏

۸،‏ ۹.‏ عیسی در مقصود یَهُوَه چه نقشی دارد؟‏

^۸ یَهُوَه حتی برای انسان‌هایی که قبل از مسیح زندگی می‌کردند،‏ میسر ساخت تا از فدیه بهره برند.‏ چگونه؟‏ از لحظه‌ای که یَهُوَه دربارهٔ ناجی بشر پیشگویی کرد،‏ فدیه از دید او پرداخته شد؛‏ زیرا هر چه قصد کند،‏ انجام خواهد شد.‏ (‏پیدا ۳:‏۱۵‏)‏ قرن‌ها بعد،‏ پولُس رسول از بابت «بهای رهایی [یا فدیه] که در مسیحْ عیسی» پرداخته شد،‏ از خدا قدردانی کرد.‏ پولُس در ادامه گفت:‏ «خدا .‏ .‏ .‏ در تحمل الهی خویش،‏ از گناهانی که پیشتر صورت گرفته بود،‏ چشم پوشیده بود.‏» (‏روم ۳:‏۲۱-‏۲۶‏)‏ حقیقتاً که عیسی نقشی مهم در نزدیک شدن ما به خدا دارد!‏

^۹ انسان‌های فروتن فقط از طریق عیسی می‌توانند با یَهُوَه آشنا شوند و از رابطهٔ نزدیک و صمیمی با او برخوردار گردند.‏ کتاب مقدّس این حقیقت را چگونه آشکار می‌سازد؟‏ پولُس نوشت:‏ «خدا محبت خود را به ما این‌گونه ثابت کرد که وقتی ما هنوز گناهکار بودیم،‏ مسیح در راه ما مرد.‏» (‏روم ۵:‏۶-‏۸‏)‏ فدیهٔ عیسی نه به دلیل شایستگی ما بلکه به دلیل محبت خدا پرداخت شد.‏ عیسی گفت:‏ «هیچ‌کس نمی‌تواند نزد من آید مگر آنکه پدری که مرا فرستاد او را جذب کند.‏» او در جایی دیگر گفت:‏ «هیچ‌کس جز به‌واسطهٔ من،‏ نزد پدر نمی‌آید.‏» (‏یو ۶:‏۴۴؛‏ ۱۴:‏۶‏)‏ یَهُوَه از طریق روح‌القدس افراد را به واسطهٔ عیسی به خود جذب می‌کند و یاری می‌دهد که همواره با او رابطه‌ای صمیمی داشته باشند تا به زندگی ابدی دست یابند.‏ ‏(‏یهودا ۲۰،‏ ۲۱ خوانده شود.‏)‏ اکنون طریقی دیگر را که یَهُوَه ما را به خود نزدیک ساخته است،‏ در نظر گیرید.‏

۱۰.‏ کتاب مقدّس چگونه ما را به خدا نزدیک‌تر می‌سازد؟‏

^۱۰ تا این جای مقاله،‏ از ۱۴ کتاب مختلف کتاب مقدّس نقل‌قول شده است.‏ بدون کتاب مقدّس از کجا می‌دانستیم که می‌توانیم به آفریدگارمان نزدیک شویم؟‏ بدون آن،‏ چگونه دربارهٔ فدیه و نزدیک شدن به یَهُوَه از طریق عیسی می‌آموختیم؟‏ به علاوه،‏ یَهُوَه خصوصیات زیبا و مقاصد باشکوه خود را در کتاب مقدّس بر ما آشکار ساخته است.‏ برای مثال،‏ یَهُوَه خود را در خروج ۳۴:‏۶،‏ ۷ به موسی چنین توصیف کرد:‏ «خدای رحیم و رئوف و دیرخشم و کثیراحسان و وفا؛‏ نگاه‌دارندهٔ رحمت برای هزاران،‏ و آمرزندهٔ خطا و عصیان و گناه.‏» چه کسی دوست ندارد به چنین خدایی نزدیک شود؟‏ یَهُوَه می‌داند که هر چه بیشتر دربارهٔ او در کتاب مقدّس بخوانیم،‏ ایمانمان به وجود او بیشتر خواهد شد و خود را به او نزدیک‌تر حس خواهیم کرد.‏

۱۱.‏ چرا اهمیت دارد که برای آموختن خصوصیات و راه‌های خدا همّت کنیم؟‏ (‏تصویر اول مقاله ملاحظه شود.‏)‏

^۱۱ در پیشگفتار کتاب به یَهُوَه نزدیک شویم توضیح داده شده است که چگونه می‌توانیم به خدا نزدیک شویم.‏ در آنجا چنین آمده است:‏ «پیوند دوستی هنگامی برقرار می‌شود که دو طرف یگدیگر را بشناسند و برای خصوصیات یگدیگر ارزش و احترام قائل شوند.‏ پس برای دوستی با خدا مطالعهٔ خصوصیات و شیوهٔ عمل او که در کتاب مقدّس آمده است،‏ از اهمیتی حیاتی برخوردار است.‏» بسیار سپاسگزاریم که یَهُوَه کلامش را به نحوی برای ما نگاشته است که ما انسان‌ها قادر به درک آن باشیم!‏

۱۲.‏ چرا یَهُوَه در نگارش کتاب مقدّس از انسان‌ها استفاده کرد؟‏

 ^۱۲ یَهُوَه برای نگارش کتاب مقدّس می‌توانست از فرشتگان استفاده کند.‏ فرشتگان به ما انسان‌ها و اعمال ما بسیار علاقه دارند.‏ (‏۱پطر ۱:‏۱۲‏)‏ بدون شک،‏ آنان می‌توانستند،‏ پیام خدا را برای ما انسان‌ها بنویسند.‏ با این حال،‏ آیا فرشتگان قادر بودند که وقایع را از دید انسانی بنویسند؟‏ آیا آنان قادر بودند،‏ نیازها،‏ ضعف‌ها و احساسات ما را درک کنند؟‏ خیر،‏ یَهُوَه از محدودیت فرشتگان در این رابطه آگاه بود.‏ از این رو،‏ یَهُوَه از انسان‌ها در نگارش کتاب مقدّس استفاده کرد،‏ تا گزارش کتاب مقدّس به دل ما بنشیند.‏ ما قادریم افکار و احساسات نگارندگان کتاب مقدّس را درک کنیم و نیز افکار و احساسات آنانی را که شرح حالشان در کتاب مقدّس آمده است.‏ وقتی در کتاب مقدّس دربارهٔ یأس،‏ تردید،‏ ترس و ناکاملی ایشان می‌خوانیم،‏ می‌توانیم آن را حس کنیم و وقتی دربارهٔ شادی و موفقیت‌هایشان می‌خوانیم،‏ می‌توانیم شادی آنان را احساس کنیم.‏ بلی،‏ همهٔ نگارندگان کتاب مقدّس درست مانند ایلیّای نبی،‏ ‹انسانی بودند همچون ما.‏›—‏یعقو ۵:‏۱۷‏.‏

۱۳.‏ دعای یُونُس چه احساسی به شما می‌دهد؟‏

^۱۳ برای مثال در نظر بگیرید که آیا فرشته می‌توانست،‏ کاملاً احساس یُونُس نبی را وقتی که از مأموریتش فرار کرد،‏ بنویسد؟‏ خیر.‏ از این رو،‏ یَهُوَه یُونُس را انتخاب کرد تا شرح حال خود را منجمله دعای صادقانه‌اش را که در اعماق دریا ذکر کرد،‏ برای ما بنویسد!‏ یُونُس گفت:‏ «وقتی در حال مرگ بودم،‏ به نزد تو،‏ ای خداوند دعا کردم.‏»—‏یون ۱:‏۳،‏ ۱۰؛‏ ۲:‏۱-‏۹‏،‏ مژده برای عصر جدید.‏

۱۴.‏ چرا می‌توانید آنچه اِشَعْیا دربارهٔ خود نوشت،‏ درک کنید؟‏

^۱۴ حال آنچه اِشَعْیا دربارهٔ خود نوشت،‏ در نظر گیرید.‏ اِشَعْیا پس از دیدن رؤیای جلال خدا دربارهٔ خود چنین گفت:‏ «وای بر من که هلاک شده‌ام زیرا  که مرد ناپاک لب هستم و در میان قوم ناپاک لب ساکنم و چشمانم یَهُوَه صبایوت پادشاه را دیده است.‏» (‏اشع ۶:‏۵‏)‏ کدام فرشته برانگیخته می‌شد،‏ چنین کلماتی را به زبان آورد؟‏ اما اِشَعْیا برانگیخته شد و به زبان آورد و ما هم چون مانند اِشَعْیا ناکاملیم،‏ می‌توانیم احساس او را درک کنیم.‏

۱۵،‏ ۱۶.‏ الف)‏ چرا می‌توانیم احساسات انسان‌ها را درک کنیم؟‏ مثال‌هایی بیاورید.‏ ب)‏ چه چیزی کمک می‌کند به یَهُوَه نزدیک شویم؟‏

^۱۵ آیا فرشتگان می‌توانند بگویند:‏ ‹من ارزش این همه لطف را ندارم،‏› چنان که یعقوب گفت؟‏ یا بگویند:‏ «گناهکارم» چنان که پِطرُس احساسش را بیان کرد؟‏ (‏پیدا ۳۲:‏۱۰‏،‏ ترجمهٔ هزارهٔ نو؛‏ لو ۵:‏۸‏)‏ آیا فرشتگان به «هراس» می‌افتند،‏ چنان که شاگردان عیسی افتادند؛‏ یا فرشتگان در مواجهه با مخالفت اعلام خبر خوش نیاز داشتند ‹دلیری کنند،‏› چنان که پولُس و دیگران کردند؟‏ (‏یو ۶:‏۱۹؛‏ ۱تسا ۲:‏۲‏)‏ خیر،‏ فرشتگان از هر لحاظ کامل و فوق انسان‌ها می‌باشند.‏ وقتی انسانی احساساتش را بیان می‌کند،‏ ما بلافاصله آن را درک می‌کنیم،‏ چون ما نیز مانند او ناکاملیم.‏ وقتی کلام خدا را می‌خوانیم،‏ حقیقتاً می‌توانیم ‹با کسانی که شادمانند،‏ شادی کنیم،‏ و با کسانی که گریانند،‏ بگرییم.‏›—‏روم ۱۲:‏۱۵‏.‏

^۱۶ اگر در گزارشات کتاب مقدّس دربارهٔ رفتار یَهُوَه نسبت به خادمان وفادارش که در باستان زندگی می‌کردند تعمّق کنیم،‏ موضوعات چشمگیری در مورد یَهُوَه می‌آموزیم و می‌بینیم که یَهُوَه با صبر و مهربانی به آن انسان‌های ناکامل نزدیک شد.‏ بدین گونه یَهُوَه را به خوبی خواهیم شناخت و او را بسیار دوست خواهیم داشت.‏ در نتیجه قادر خواهیم بود به او نزدیک شویم.‏—‏مزمور ۲۵:‏۱۴ مژده برای عصر جدید در پاورقی خوانده شود.‏ *

۱۷.‏ الف)‏ عَزَرْیا چه پندی به آسا داد؟‏ ب)‏ واکنش آسا نسبت به پند عَزَرْیا چه بود و چه نتیجه‌ای به همراه داشت؟‏

^۱۷ پس از آن که آسای پادشاه بر لشکر حبشیان پیروز شد،‏ عَزَرْیا،‏ نبی خدا سخنان حکیمانه‌ای به آسا و قومش گفت.‏ عَزَرْیا گفت:‏ ‏«خداوند با شما خواهد بود هر گاه شما با او باشید؛‏ و اگر او را بطلبید او را خواهید یافت؛‏ اما اگر او را ترک کنید او شما را ترک خواهد نمود.‏» (‏۲توا ۱۵:‏۱،‏ ۲‏)‏ اما آسا بعدها در به‌کارگیری این پند کوتاهی کرد.‏ هنگامی که پادشاهی شمالی اسرائیل،‏ حکومت آسا را تهدید کرد،‏ او از اَرامیان تقاضای کمک نمود.‏ آسا به جای آن که از یَهُوَه طلب کمک کند،‏ با ملت‌های بت‌پرست پیمان بست.‏ از این رو،‏ یَهُوَه به او گفت:‏ «تو در این کار احمقانه رفتار نمودی،‏ لهٰذا از این به بعد در جنگ‌ها گرفتار خواهی شد.‏» پس از آن،‏ آسا تا پایان حکومتش همواره درگیر نبرد بود.‏ (‏۲توا ۱۶:‏۱-‏۹‏)‏ از این گزارش چه درسی می‌گیریم؟‏

۱۸،‏ ۱۹.‏ الف)‏ اگر اجازه داده‌ایم،‏ بین ما و یَهُوَه فاصله‌ای ایجاد شود،‏ چه باید کنیم؟‏ ب)‏ یَهُوَه چگونه به ما نزدیک‌تر می‌شود؟‏

^۱۸ ما هیچ گاه نباید از یَهُوَه دور شویم.‏ اگر اجازه داده‌ایم،‏ بین ما و یَهُوَه فاصله‌ای ایجاد شود،‏ باید مطابق با هوشَع ۱۲:‏۶ عمل کنیم که آمده است:‏ «به سوی خدای خود بازگشت نما و رحمت و راستی را نگاه داشته،‏ دائماً منتظر خدای خود باش.‏» پس بیایید با تعمّق بر فدیه و مطالعهٔ مستمر کتاب مقدّس به یَهُوَه نزدیک و نزدیک‌تر شویم.‏—‏تثنیه ۱۳:‏۴ خوانده شود.‏

^۱۹ مزمورنویس چنین نوشت:‏ «مرا نیکوست که به خدا تقرّب جویم.‏» (‏مز ۷۳:‏۲۸‏)‏ بیایید همواره دربارهٔ یَهُوَه نکاتی جدید بیاموزیم.‏ با این کار،‏ او را بیشتر و بیشتر دوست خواهیم داشت و یَهُوَه نیز از حال تا ابد هر چه بیشتر به ما نزدیک خواهد شد!‏