پیران جماعت به کامران * گفته بودند که چه کارهایی باید انجام دهد تا برای دریافت مسئولیت‌های بیشتر در جماعت واجد شرایط شود.‏ از آن زمان،‏ مدت‌ها می‌گذرد و سرپرست حوزه چندین بار از جماعت ملاقات کرده است.‏ از این رو،‏ کامران با خود فکر می‌کند که آیا روزی پیر جماعت خواهد شد.‏ حال،‏ پس از آخرین ملاقات سرپرست حوزه،‏ کامران بسیار مضطرب است.‏ دو پیر جماعت به کامران گفته‌اند که می‌خواهند با او گفتگو کنند.‏ آنان این بار به کامران چه خواهند گفت؟‏

یکی از آن دو پیر مسیحی با کامران صحبت می‌کند و کامران نیز به او گوش می‌دهد.‏ آن پیر مسیحی به ۱تیموتائوس ۳:‏۱ اشاره می‌کند و می‌گوید که پیران جماعت،‏ نامهٔ انتصاب او را دریافت کرده‌اند.‏ کامران از جایش بلند می‌شود و می‌پرسد:‏ «متوجه نشدم،‏ چی گفتید؟‏» آن پیر مسیحی دوباره سخنش را تکرار می‌کند و بر صورت کامران لبخندی نقش می‌بندد.‏ پس از آن،‏ وقتی که در جماعت اعلام می‌شود کامران به پیر مسیحی منصوب شده است،‏ بر صورت همه لبخند نقش می‌بندد.‏

آیا اشتباه است که آرزوی رسیدن به مسئولیت‌های بیشتر را در دل بپرورانیم؟‏ به هیچ وجه.‏ مطابق با ۱تیموتائوس ۳:‏۱ «اگر کسی تلاش کند واجد شرایط سرپرستی شود،‏ خواهان کاری نیکوست.‏» (‏دج‏)‏ بسیاری از مردان مسیحی با به‌کارگیری این آیه پیشرفت می‌کنند و برای امتیازات در جماعت واجد شرایط می‌شوند.‏ در نتیجه قوم خدا با ده‌ها هزار پیران مسیحی و خادمان کمکیِ واجد شرایط برکت یافته‌اند.‏ اما به دلیل افزایش تعداد جماعات نیاز است که برادران بیشتری برای خدمت پیر مسیحی واجد شرایط شوند.‏ از این رو،‏ راه درست برای واجد شرایط شدن چیست؟‏ آیا کسانی که می‌خواهند پیر مسیحی شوند لازم است مانند کامران نگران این موضوع باشند؟‏

عبارت «تلاش کند،‏» از فعلی یونانی گرفته شده است و به این مفهوم می‌باشد که شخص دست خود را با نیّت درست برای گرفتن چیزی دراز می‌کند.‏ این توضیح تصویر کسی را در ذهن تداعی می‌کند که دستش را به سوی درختی برای چیدن میوه‌ای خوب دراز می‌کند.‏ اما تلاش برای واجد شرایط شدن بدین مفهوم نیست که حریصانه در پی منصب «سرپرستی» باشیم.‏ چرا؟‏ زیرا هدف این است که شخص در پی ‹کاری نیکو باشد،‏› نه در پی مقام.‏

در ۱تیموتائوس ۳:‏۲-‏۷ و تیتوس ۱:‏۵-‏۹ شرایط لازم برای این «کار نیکو» ذکر شده است.‏ پیر مسیحی پرتجربه‌ای به نام پرویز در رابطه با داشتن معیارهای والا چنین گفت:‏ «آنچه اهمیت دارد این است که شخصیت ما چیست.‏ صحبت کردن و تعلیم دادن مهم است؛‏ اما این توانایی‌ها خصوصیاتی مانند بری بودن از ملامت،‏ اعتدال در رفتار،‏ معقول بودن،‏ منظم بودن،‏ مهمان‌نوازی و منطقی بودن را تحت‌الشعاع قرار نمی‌دهد.‏»‏

برادری که حقیقتاً در پی این کار نیکوست،‏ با اجتناب از هر نوع فریب و ناپاکی ثابت می‌کند که بی‌ملامت است.‏ همچنین می‌کوشد تا فردی متعادل،‏ منطقی،‏ منظم و معقول باشد.‏ این موضوع باعث می‌شود که هم‌ایمانانش در به عهده داشتن سرپرستی و حل و فصل مشکلات به او اعتماد کنند.‏ همچنین با مهمان‌نوازی موجب تشویق کودکان،‏ نوجوانان،‏ جوانان و جدیدان می‌شود.‏ به علاوه،‏ چون نیکوکاری را دوست دارد،‏ بیماران و سالمندان را تسلّی می‌دهد و یاری می‌کند.‏ او با رشد این خصوصیات در خود به دیگران فایده می‌رساند.‏ *

پیران جماعت با خوشحالی به کسی که می‌خواهد برای مسئولیت‌های جماعت واجد شرایط شود،‏ پند می‌دهند و او را تشویق می‌کنند؛‏ با این حال،‏ این خودِ شخص است که برای واجد شرایط شدن مطابق با آیات کتاب مقدّس باید تلاش کند.‏ پیر مسیحی‌ای پرتجربه می‌گوید:‏ «اگر می‌خواهی پیر مسیحی شوی سخت بکوش تا ثابت شود که واجد شرایط هستی.‏» او در اشاره به جامعه ۹:‏۱۰ می‌گوید:‏ «‹هر چه دستت به جهت عمل نمودن بیابد،‏ همان را با توانایی خود به عمل آور.‏› هر مسئولیتی  که پیران مسیحی به تو محوّل می‌کنند،‏ آن را به خوبی انجام بده.‏ هر کاری را که در جماعت دریافت می‌کنی،‏ با دل و جان انجام بده،‏ حتی اگر تمیز کردن زمین باشد.‏ زحمات تو از چشمان دیگران پنهان نخواهد ماند.‏» اگر مشتاقید که روزی پیر مسیحی شوید و به جماعت خدمت کنید،‏ در هر خدمت مقدّس سخت‌کوش و قابل اعتماد باشید.‏ زندگی‌تان باید نشان دهد که شخصی فروتن می‌باشید،‏ نه مغرور و جاه‌طلب.‏—‏مت ۲۳:‏۸-‏۱۲‏.‏

برخی که خواهان رسیدن به افتخاراتی در جماعت می‌باشند،‏ ممکن است وسوسه شوند،‏ آن را غیرمستقیم ابراز کنند یا بکوشند در دیدگاه پیران مسیحی اثر بگذارند.‏ برخی دیگر نیز وقتی پیران مسیحی به ایشان پند می‌دهند،‏ ناراحت می‌شوند.‏ این اشخاص باید از خود چنین سؤال کنند.‏ ‹آیا به فکر منافع خودم هستم یا این که با فروتنی می‌خواهم از گوسفندان یَهُوَه مراقبت کنم؟‏›‏

این اشخاص برای پیر مسیحی شدن همچنین باید شرایط دیگری را دارا باشند،‏ یعنی ‹برای گله نمونه باشند.‏› (‏۱پطر ۵:‏۱-‏۳‏)‏ کسی که برای جماعت نمونه است،‏ از افکار و اعمال نادرست اجتناب می‌کند.‏ او صبر و شکیبایی را در خود پرورش می‌دهد،‏ حال چه پیر جماعت شود،‏ چه نشود.‏ پیر مسیحی شدن،‏ شخص را از اثرات ناکاملی رها نمی‌سازد.‏ (‏اعد ۱۲:‏۳؛‏ مز ۱۰۶:‏۳۲،‏ ۳۳‏)‏ همچنین برادری ممکن است ‹در خود عیبی نبیند،‏› اما دیگران ممکن است نسبت به او دیدی متفاوت داشته باشند.‏ (‏۱قر ۴:‏۴‏)‏ از این رو،‏ اگر پیران جماعت صادقانه بر اساس کتاب مقدّس پندی دهند،‏ بدون ناراحتی به سخنانشان گوش دهید.‏ سپس در عمل کردن به پندشان سخت تلاش کنید.‏

برخی از برادرانمان شاید مدتی طولانی صبر کرده‌اند تا پیر جماعت شوند.‏ آیا گاهی اوقات نگرانید که با وجود تلاش بسیار چرا هنوز پیر مسیحی نشده‌اید؟‏ اگر چنین است به این آیه توجه کنید:‏ «امیدِ به تعویق افتاده،‏ دل را بیمار می‌سازد،‏ اما آرزوی برآورده،‏ درخت حیات است.‏»—‏امث ۱۳:‏۱۲‏،‏ ترجمهٔ هزارهٔ نو.‏

وقتی هدف مورد علاقه دست‌نیافتنی به نظر آید،‏ شخص ممکن است افسرده شود.‏ چنین احساسی در ابراهیم به وجود آمد.‏ یَهُوَه به او وعده داده بود که صاحب پسری خواهد شد.‏ اما سال‌ها گذشته بود و او و سارا هنوز صاحب فرزندی نشده بودند.‏ (‏پیدا ۱۲:‏۱-‏۳،‏ ۷‏)‏ ابراهیم در سالمندی چنین ناله کرد:‏ «ای خداوند یَهُوَه،‏ مرا چه خواهی داد،‏ و من بی‌اولاد می‌روم .‏ .‏ .‏ ‹اینک مرا نسلی ندادی.‏›» یَهُوَه به او اطمینان داد که به قولش وفا می‌کند و به او پسری خواهد داد.‏ اما تقریباً ۱۴ سال بعد خدا به قولش وفا کرد.‏—‏پیدا ۱۵:‏۲-‏۴؛‏ ۱۶:‏۱۶؛‏ ۲۱:‏۵‏.‏

آیا انتظار کشیدن ابراهیم طی سال‌ها باعث شد که شادی‌اش را در خدمت به یَهُوَه از دست دهد؟‏ خیر.‏ او هرگز به وعدهٔ یَهُوَه شک نکرد.‏ او همچنان چشم‌انتظار تحقق آن بود.‏ پولُس رسول نوشت:‏ «ابراهیم پس از آنکه با شکیبایی انتظار کشید،‏ وعده را یافت.‏» (‏عبر ۶:‏۱۵‏)‏ در آخر،‏ خدای متعال،‏ ابراهیم وفادار را بیش از انتظارش برکت داد.‏ از ابراهیم چه درسی می‌گیریم؟‏

اگر دوست دارید پیر جماعت شوید،‏ اما سال‌ها سپری شده است و هنوز به این خدمت دست نیافته‌اید،‏ همچنان به یَهُوَه اعتماد کنید.‏ شادی‌تان را در خدمت به او از دست ندهید.‏ برادری  به نام محسن که به بسیاری از برادران در راه پیشرفت روحانی کمک کرده است،‏ دلیل آن را چنین توضیح می‌دهد:‏ «روند واجد شرایط شدن مستلزم زمان است.‏ به مرور زمان،‏ توانایی‌های شخص و طرز فکرش در رفتار و رسیدگی به مسئولیت‌هایش نمایان می‌شود.‏ برخی فکر می‌کنند که موفقیتشان،‏ به دریافت امتیاز یا مسئولیتی بستگی دارد.‏ این طرز فکر صحیح نیست و ممکن است به مشغلهٔ ذهنی بینجامد.‏ هر جا که باشید و هر خدمتی که کنید موفقیت شما به این بستگی دارد که در خدمت به یَهُوَه وفادار باشید.‏»‏

برادری بیش از ۱۰ سال صبر کرد تا پیر مسیحی شود.‏ او با اشاره به رؤیای باب اول کتاب حِزْقِیال توضیح داد که چه درسی از آن آموخته است.‏ او گفت:‏ «یَهُوَه ارابهٔ آسمانی یعنی سازمانش را به سرعتِ دلخواه می‌راند.‏ زمانی که یَهُوَه تعیین می‌کند مهم است،‏ نه زمانی که ما در نظر داریم.‏ در رابطه با منصوب شدن به پیر مسیحی خواست من مهم نیست.‏ شاید آنچه من بخواهم با آنچه یَهُوَه برایم مناسب بداند،‏ فرق داشته باشد.‏»‏

اگر می‌خواهید روزی سرپرست مسیحی شوید،‏ در راه شادی جماعت تلاش کنید.‏ اگر به نظرتان زمان کُند می‌گذرد با نگرانی و بی‌صبری مبارزه کنید.‏ پرویز که در قبل به او اشاره شد،‏ چنین می‌گوید:‏ «جاه‌طلبی باعث می‌شود که راضی و خرسند نباشیم.‏ اگر مرتباً نگران موقعیت خود باشیم،‏ خود را از شادی عظیمی که از خدمت به یَهُوَه به دست می‌آید،‏ محروم می‌سازیم.‏» برای مبارزه با چنین تمایلی،‏ ثمرهٔ روح خدا را هر چه بیشتر در خود پرورش دهید،‏ به‌ویژه صبر را.‏ تلاش کنید که رابطه‌تان را با یَهُوَه با مطالعهٔ کتاب مقدّس محکم‌تر سازید.‏ ساعات بیشتری به خدمت موعظه و آموزش دادن کتاب مقدّس بپردازید.‏ با خانواده‌تان به فعالیت‌های روحانی بپردازید و پرستش خانوادگی را برگزار کنید.‏ از معاشرت با برادران و خواهران لذّت ببرید.‏ همچنان که به سوی هدفتان پیش می‌روید،‏ از خدمت به یَهُوَه لذّت خواهید برد.‏

کوشیدن در راه واجد شرایط شدن فرصتی پربرکت از سوی یَهُوَه است.‏ یَهُوَه و سازمانش نمی‌خواهند کسی که در این راه تلاش می‌کند،‏ سرخورده و غمگین شود.‏ خدا همهٔ کسانی را که با انگیزه‌ای پاک به او خدمت می‌کنند،‏ برکت می‌دهد و حمایت می‌کند.‏ هر برکتی که یَهُوَه بدهد،‏ «هیچ زحمت بر آن نمی‌افزاید.‏»—‏امث ۱۰:‏۲۲‏.‏

حتی اگر برای مدتی طولانی در راه واجد شرایط شدن تلاش کرده‌اید،‏ باز هم می‌توانید پیشرفت روحانی بسیار خوبی داشته باشید.‏ وقتی در راه ایجاد خصوصیات لازم و خدمت در جماعت،‏ بدون کوتاهی در فراهم دیدن نیازهای خانواده‌تان،‏ سخت تلاش کنید،‏ از خود کارنامه‌ای در خدمت به یَهُوَه به وجود می‌آورید که هرگز به فراموشی سپرده نخواهد شد.‏ حال هر مسئولیتی که دریافت کنید،‏ امید است که در خدمت به یَهُوَه همیشه شادی یابید.‏