۱-‏۳.‏ چگونه اعتماد پولُس به یَهُوَه افزایش یافت؟‏ (‏تصویر ابتدای مقاله ملاحظه شود.‏)‏

قرن اول برای مسیحیان در روم زمانی پرخطر بود.‏ رومیان آنان را مسئول آتش‌سوزی شهر در سال ۶۴ م.‏ می‌دانستند و آنان را متهم می‌کردند که از مردم نفرت دارند.‏ پیروان مسیح تحت فشار دشمنی و خصومت شدید بودند.‏ اگر شما در آن زمان مسیحی بودید،‏ هر روز خطر دستگیری و شکنجه‌تان وجود داشت.‏ برخی برادران و خواهرانتان زیر دندان حیوانات تکه‌تکه شده بودند یا بر تیر میخکوبشان کرده،‏ برای روشنایی در شب آنان را زنده آتش زده بودند.‏

^۲ در همین زمان پرخطر،‏ پولُس رسول برای مرتبهٔ دوم به زندان انداخته شده بود.‏ شاید او با خود می‌اندیشید که آیا برادران مسیحی‌اش او را یاری خواهند کرد،‏ چون در وضعیتی پیش از آن کمکی دریافت نکرده بود.‏ او به تیموتائوس نوشت:‏ «در نخستین دفاعیهٔ من،‏ همه مرا ترک کردند و هیچ کس در کنارم نبود؛‏ خدا این را به حسابشان نگذارد.‏» البته پولُس می‌دانست که کاملاً تنها رها نشده است.‏ خود چنین می‌گوید:‏ «اما سَرورمان در کنارم بود و به من قدرت بخشید.‏» آری،‏ یَهُوَه از طریق عیسی سَرورمان به پولُس نیرو بخشید؛‏ نیرویی که او به آن نیاز داشت.‏ این کمک تا چه حد برای پولُس نتیجه‌بخش بود؟‏ خود  می‌گوید:‏ «از دهان شیر رهایی یافتم.‏»—‏۲تیمو ۴:‏۱۶،‏ ۱۷‏.‏ *

^۳ پولُس به یاد داشت که چگونه یَهُوَه در گذشته او را یاری کرده بود.‏ از این رو مطمئن بود که برای تحمّل هر سختی‌ای چه آنچه با آن روبرو بود،‏ چه سختی‌هایی که پیش رو داشت،‏ یَهُوَه به او قدرت لازم را می‌بخشد.‏ در واقع به همین دلیل خود بی‌درنگ گفت:‏ «سَرورمان مرا از همهٔ شرارت‌ها رهایی خواهد داد.‏» (‏۲تیمو ۴:‏۱۸‏)‏ پولُس آموخت که حتی زمانی که دست انسان برای کمک کوتاه باشد،‏ می‌تواند همیشه به کمک یَهُوَه و پسرش اعتماد داشته باشد.‏

۴،‏ ۵.‏ الف)‏ چه کسی در هر شرایطی کمک لازم را به شما خواهد رساند؟‏ ب)‏ چگونه می‌توانید رابطه‌تان را با یَهُوَه قوی سازید؟‏

^۴ آیا گاه احساس کرده‌اید که باید به تنهایی با موقعیتی دشوار کنار بیایید؟‏ شاید شغلتان را از دست داده باشید،‏ در مدرسه با فشارهایی روبرو شده باشید،‏ مشکل سلامتی یا موقعیت سخت دیگری برایتان پیش آمده باشد.‏ ممکن است حتی از دیگران کمک خواسته‌اید،‏ اما چون کمکی را که به آن نیاز داشتید دریافت نکردید،‏ مأیوس شدید.‏ البته،‏ حل برخی مشکلات در توان انسان نیست.‏ به نظر شما آیا در این موارد پند کتاب مقدّس و به ‹یَهُوَه توکّل کردن› پندی عملی است؟‏ (‏امث ۳:‏۵،‏ ۶‏)‏ قطعاً چنین است!‏ گزارش‌های متعددی در کتاب مقدّس آمده است که به ما اطمینان می‌بخشد که یَهُوَه به راستی خادمانش را یاری می‌کند.‏

^۵ از این رو وقتی کمکی که می‌خواهید از انسان‌ها دریافت نمی‌کنید،‏ همچون پولُس رسول،‏ به‌جای به دل گرفتن رنجش و آزردگی این وضعیت را فرصتی بدانید که کاملاً به یَهُوَه توکّل کنید و خود تجربه کنید که او چگونه از شما مراقبت می‌کند.‏ این کار اعتماد و اطمینان شما را به او افزایش می‌دهد و رابطه‌تان را با او قوی‌تر می‌سازد.‏

۶.‏ چرا گاه زمانی که تحت فشار هستیم توکّل به یَهُوَه برایمان دشوار است؟‏

^۶ ممکن است شخصی با وضعیتی دشوار روبرو شود.‏ او هر آنچه در توان دارد انجام می‌دهد و به یَهُوَه نیز برای کمک دعا می‌کند.‏ آیا حال می‌تواند دیگر نگران آن وضعیت نباشد و اعتماد داشته باشد که یَهُوَه خدا به او کمک خواهد کرد؟‏ البته که می‌تواند.‏ ‏(‏مزمور ۶۲:‏۸؛‏ ۱پِطرُس ۵:‏۷ خوانده شود.‏)‏ در واقع داشتن چنین اعتمادی در ایجاد رابطه‌ای نزدیک با یَهُوَه بسیار اهمیت دارد.‏ شاید گاه توکّل و اعتماد به یَهُوَه در این که او نیاز ما را فراهم می‌کند،‏ برایمان آسان نباشد.‏ چرا؟‏ یک دلیل می‌تواند این باشد که یَهُوَه همیشه بلافاصله پاسخ نمی‌دهد.‏—‏مز ۱۳:‏۱،‏ ۲؛‏ ۷۴:‏۱۰؛‏ ۸۹:‏۴۶؛‏ ۹۰:‏۱۳؛‏ حب ۱:‏۲‏.‏

۷.‏ چرا یَهُوَه همیشه بلافاصله پاسخ دعاهایمان را نمی‌دهد؟‏

^۷ چرا یَهُوَه هر درخواست ما را فوراً پاسخ نمی‌دهد؟‏ به یاد آورید که او رابطهٔ خودش را با ما به رابطهٔ پدر و فرزند تشبیه می‌کند.‏ (‏مز ۱۰۳:‏۱۳‏)‏ فرزند نمی‌تواند انتظار داشته باشد که پدرش به هر درخواست او فوراً ترتیب اثر دهد.‏ برخی درخواست‌های فرزند ممکن است تنها هوسی زودگذر باشد.‏ شاید گاه او باید منتظر زمان مناسب بماند،‏ یا ممکن است انجام خواسته‌اش به نفع او یا دیگران نباشد.‏ افزون بر این،‏ اگر پدر هر آنچه که فرزندش می‌خواهد در اختیارش بگذارد،‏ در واقع پدر خدمتگزار فرزندش است.‏ مشابهاً،‏ یَهُوَه نفع ما را در نظر دارد و گاه پس از گذشت زمان،‏ پاسخ دعایمان بر ما آشکار می‌شود.‏ او حق دارد در زمانی که خود مناسب می‌داند،‏ دعایمان  را پاسخ دهد؛‏ چرا که او هستی‌بخش پرحکمت ما و پدر آسمانی مهربان ماست و ما خدمتگزاران او هستیم.‏ برای ما مفید است که برای پاسخ دعاهایمان منتظر یَهُوَه بمانیم.‏—‏با اِشَعْیا ۲۹:‏۱۶؛‏ ۴۵:‏۹ مقایسه شود.‏

۸.‏ یَهُوَه با در نظر داشتن ظرفیت تحمّل ما به ما چه اطمینانی داده است؟‏

^۸ دلیل دیگر این است که یَهُوَه از محدودیت‌های ما کاملاً آگاه است.‏ (‏مز ۱۰۳:‏۱۴‏)‏ از این رو،‏ از ما انتظار ندارد که با توان خودمان موقعیت‌های دشوار را تحمّل کنیم،‏ بلکه همچون پدر به ما کمک می‌کند.‏ البته،‏ گاه ممکن است تصوّر کنیم که دیگر تاب تحمّل مشکلات را نداریم.‏ اما یَهُوَه به ما خادمانش اطمینان داده است که هیچ گاه اجازه نخواهد داد،‏ بیش از توانمان سختی بکشیم،‏ بلکه «راه گریزی نیز مهیا خواهد ساخت.‏» ‏(‏۱قُرِنتیان ۱۰:‏۱۳ خوانده شود.‏)‏ آری،‏ ما می‌توانیم اطمینان داشته باشیم که یَهُوَه کاملاً از ظرفیت تحمّل ما آگاه است و این مایهٔ دلگرمی ماست.‏

۹.‏ زمانی که بلافاصله پاسخ دعایمان را نمی‌گیریم،‏ چه باید بکنیم؟‏

^۹ هنگامی که دست کمک به سوی یَهُوَه دراز می‌کنیم،‏ اما بلافاصله جوابی نمی‌گیریم،‏ باید صبور باشیم.‏ به یاد داشته باشید که یَهُوَه مشتاق کمک به ماست،‏ اما او نیز باید منتظر بماند تا بهترین زمان برای رفع نیاز ما برسد.‏ در کتاب مقدّس آمده است:‏ «خداوند انتظار می‌کشد تا بر شما رأفت نماید و از این سبب بر می‌خیزد تا بر شما ترحّم فرماید چونکه یَهُوَه خدای انصاف است.‏ خوشا به حال همگانی که منتظر وی باشند.‏».‏—‏اشع ۳۰:‏۱۸‏.‏

۱۰-‏۱۲.‏ الف)‏ در چه شرایطی مراقبت از فردی بیمار می‌تواند به خصوص دشوار شود؟‏ ب)‏ چگونه توکّل به یَهُوَه در سختی‌ها بر رابطه‌مان با او تأثیر می‌گذارد؟‏ مثالی بزنید.‏

^۱۰ زمانی که با مشکلی سخت روبرو می‌شوید ممکن است احساسی همچون پولُس رسول داشته باشید که گویی باید از «دهان شیر» رها شوید.‏ شاید در چنین موقعیت‌های دشواری توکّل به یَهُوَه از هر زمانی مشکل‌تر به نظر آید،‏ اما ضروری‌ترین کار است.‏ برای نمونه،‏ فرض کنید یکی از عزیزانتان در خانواده بیماری‌ای مزمن دارد و شما باید از او پرستاری کنید.‏ شاید در دعا از یَهُوَه طلب حکمت و قدرت کرده باشید.‏ * شما می‌توانید آرامش داشته باشید چون آنچه در توان دارید،‏ انجام می‌دهید و آگاهید که یَهُوَه موقعیت شما را می‌بیند و درک می‌کند.‏ او به شما یاری خواهد رساند تا آن وضعیت را متحمّل شوید و به او وفادار بمانید.‏—‏مز ۳۲:‏۸‏.‏

^۱۱ شاید کمک‌های یَهُوَه چندان برایتان آشکار نباشد.‏ شاید پزشکان نظرات مختلف بدهند یا خویشاوندانتان که انتظار دارید مایهٔ تسلّی‌تان باشند،‏ وضعیت را برایتان دشوارتر سازند.‏ برای کمک،‏ به یَهُوَه روی آورید.‏ همچنان به او نزدیک شوید.‏ ‏(‏۱سموئیل ۳۰:‏۳،‏ ۶ خوانده شود.‏)‏ بعدها تشخیص خواهید داد که یَهُوَه چگونه به شما کمک کرده است و این امر رابطه‌تان را با او قوی‌تر خواهد ساخت.‏

^۱۲ لیندا * به حقیقت این امر پی برد.‏ او از والدین بیمارش که سال‌های آخر عمرشان را می‌گذراندند،‏ مراقبت می‌کرد.‏ لیندا می‌گوید:‏ «در آن وضعیت،‏ من،‏ شوهر و برادرم اغلب نمی‌دانستیم چه بکنیم.‏ گاه حس می‌کردیم،‏ هیچ کاری از دستمان برنمی‌آید.‏ اکنون که به آن زمان فکر می‌کنیم،‏ به راستی یَهُوَه با ما بود.‏ او ما را تقویت می‌کرد و درست آنچه را که نیاز داشتیم برایمان فراهم می‌کرد،‏ حتی زمانی که راه‌حلی به نظر ما نمی‌رسید.‏»‏

۱۳.‏ چگونه توکّل به یَهُوَه به خواهری کمک کرد که مصیبت‌های بسیاری را متحمّل شود؟‏

 ^۱۳ حتی هنگامی که با وقایع جانگداز روبرو می‌شویم،‏ توکّل و اعتماد کامل به یَهُوَه به ما کمک می‌کند.‏ شوهر روندا که شاهد یَهُوَه نیست او را طلاق داد.‏ در آن زمان برادرش نیز به بیماری‌ای که می‌تواند کشنده باشد،‏ مبتلا شد.‏ چند ماه پس از آن همسر برادرش فوت کرد.‏ زمانی که روندا احساس کرد که تا حدّی بر فشارها غالب آمده است،‏ خدمت پیشگامی تمام‌وقت را آغاز کرد.‏ اندکی پس از آن مادرش نیز درگذشت.‏ چه چیز به روندا یاری رساند که این مصیبت‌ها را متحمّل شود؟‏ خود می‌گوید:‏ «من هر روز با یَهُوَه ارتباط برقرار می‌کردم،‏ حتی در مورد تصمیمات کوچک.‏ به این ترتیب یَهُوَه برای من شخصی واقعی شد.‏ این کار به من آموخت که به جای تکیه بر خود یا دیگران به او تکیه کنم.‏ کمک او کمکی واقعی بود.‏ من تجربه کردم که چگونه دست در دست یَهُوَه پیش روم.‏»‏

۱۴.‏ مسیحی وفاداری که یکی از خویشاوندانش اخراج شده است،‏ چه اعتمادی می‌تواند داشته باشد؟‏

^۱۴ وضعیتی دیگر را در نظر بگیرید.‏ فرض کنید یکی از خویشاوندان عزیزتان از جماعت اخراج شود.‏ با توجه به تعالیم کتاب مقدّس می‌دانید که چگونه باید با او رفتار کنید.‏ (‏۱قر ۵:‏۱۱؛‏ ۲یو ۱۰‏)‏ با این حال،‏ ممکن است برایتان بسیار دشوار یا حتی به نظرتان غیرممکن آید که مطابق آن تعالیم عمل کنید.‏ * آیا می‌توانید به یَهُوَه پدر آسمانی‌تان اعتماد داشته باشید که او به شما شکیبایی و قدرت لازم را خواهد بخشید تا همواره و مصمم به خواست او عمل کنید؟‏ آیا این وضعیت را فرصتی می‌شمارید که بتوانید به او نزدیک‌تر شوید؟‏

۱۵.‏ چرا آدم در باغ عدن از فرمان یَهُوَه نافرمانی کرد؟‏

 ^۱۵ در این خصوص لحظه‌ای به اولین انسان،‏ آدم فکر کنید.‏ آیا آدم تصوّر کرد که می‌تواند از خدا نافرمانی کند و زنده بماند؟‏ خیر،‏ کتاب مقدّس می‌گوید که آدم «فریب نخورد.‏» (‏۱تیمو ۲:‏۱۴‏)‏ پس به راستی چرا از خدا نافرمانی کرد؟‏ قاعدتاً آدم به دلیل دلبستگی‌اش به حوّا،‏ از میوه‌ای که حوّا به او داد خورد.‏ او به جای گوش کردن به سخن یَهُوَه خدا گفتهٔ زنش را به گوش گرفت.‏—‏پیدا ۳:‏۶،‏ ۱۷‏.‏

۱۶.‏ محبت ما به چه کسی باید بیشتر باشد؟‏

^۱۶ آیا این گفته به این معنی است که نباید به خویشاوندانمان عشق بورزیم و به آنان دلبستگی داشته باشیم؟‏ مسلّماً خیر!‏ اما یَهُوَه را باید بیش از هر کس دوست بداریم.‏ ‏(‏مَتّی ۲۲:‏۳۷،‏ ۳۸ خوانده شود.‏)‏ اگر چنین عشقی به یَهُوَه داشته باشیم می‌توانیم به بستگانمان چه خادم یَهُوَه باشند،‏ چه نباشند به بهترین نحو کمک کنیم.‏ پس باید محبت و اعتمادمان را به یَهُوَه همچنان قوی‌تر سازیم.‏ اگر نگران فرد اخراج‌شده هستید به یَهُوَه دعا کنید و هر آنچه در دل دارید به او بگویید.‏ * این وضعیت تأسف‌آور را فرصتی بدانید که رابطه‌تان را با یَهُوَه قوی‌تر سازید.‏ (‏روم ۱۲:‏۱۲؛‏ فیلیپ ۴:‏۶،‏ ۷‏)‏ اگر چنین کنید می‌توانید به او توکّل کنید و مطمئن باشید که با اطاعت از او بهترین نتیجه را خواهید گرفت.‏

۱۷.‏ چگونه با مشغول بودن در خدمت به یَهُوَه،‏ اعتمادمان را به او نشان می‌دهیم؟‏

^۱۷ به چه منظور پولُس ‹از دهان شیر رهایی یافت؟‏› او خود می‌گوید:‏ «تا موعظه از طریق من،‏ به طور کامل انجام شود و به گوش همهٔ قوم‌ها برسد.‏» (‏۲تیمو ۴:‏۱۷‏)‏ ما نیز همچون پولُس خود را به خدمت موعظه مشغول می‌کنیم و به یَهُوَه اعتماد داریم که او ‹همهٔ چیزهای دیگر را برای ما مهیا خواهد کرد.‏› (‏مت ۶:‏۳۳‏)‏ به عنوان مبشّران پادشاهی خدا «وظیفهٔ موعظهٔ بشارت» به ما سپرده شده است و یَهُوَه ما را «همکاران» خود می‌شمارد.‏ (‏۱تسا ۲:‏۴؛‏ ۱قر ۳:‏۹‏)‏ اگر در خدمت به یَهُوَه خدا فعال باشیم،‏ برایمان آسان‌تر خواهد بود که برای گرفتن پاسخ دعاهایمان منتظر بمانیم.‏

۱۸.‏ از چه راه‌هایی می‌توانیم اعتمادمان را به یَهُوَه استوارتر ساخته،‏ رابطه‌مان را با او قوی کنیم؟‏

^۱۸ پس باشد که از زمانی که داریم بهره جوییم و رابطه‌مان را با یَهُوَه خدا قوی سازیم.‏ هنگامی که با وضعیتی روبرو می‌شویم که ما را نگران می‌کند،‏ آن را فرصتی برای نزدیک شدن به یَهُوَه بشماریم.‏ اگر کتاب مقدّس را مرتب مطالعه و بر آن تأمّل کنیم،‏ به یَهُوَه دعا کنیم و در خدمت به او فعال باشیم،‏ می‌توانیم اطمینان داشته باشیم که یَهُوَه ما را برای تحمّل هر سختی‌ای چه اکنون و چه در آینده یاری خواهد کرد.‏