۱،‏ ۲.‏ سرپرستان حوزه در بسیاری از جماعات به چه امری پی برده‌اند؟‏

جلسهٔ سرپرست حوزه با هیئت پیران رو به اتمام بود.‏ او به چهرهٔ آن شبانان سختکوش نگاه کرد و در دلش محبتی عمیق به آنان حس کرد.‏ برخی از آنان بسیار مسن‌تر از او،‏ همچون پدر او بودند.‏ اما باید موضوعی را با آنان مطرح می‌کرد،‏ پس گفت:‏ «برادران،‏ برای آموزش آنانی که بتوانند مسئولیت بیشتری در جماعت بپذیرند،‏ چه کرده‌اید؟‏» آنان به‌خوبی به یاد داشتند که سرپرست حوزه در ملاقات پیشینش از جماعت،‏ از آنان خواسته بود که برادرانی را برای این منظور آموزش دهند.‏ یکی از پیران سرانجام گفت:‏ «واقعیت این است که در این خصوص کار زیادی نکرده‌ایم.‏» بقیهٔ پیران جماعت نیز به نشان تأیید،‏ سرشان را تکان می‌دهند.‏

^۲ احتمالاً شما پیران مسیحی نیز پاسخی مشابه به این پرسش می‌دادید.‏ سرپرستان حوزه در سراسر دنیا متوجه شده‌اند که در بسیاری از جماعات برای آموزش برادران باید تلاش بیشتری شود.‏ برادران چه پیر و چه جوان،‏ باید آموزش ببینند تا بتوانند از گلهٔ خدا حفاظت کنند.‏ اما چرا این کار آسان نیست؟‏

۳.‏ الف)‏ کتاب مقدّس چگونه ضرورت آموزش به دیگران را برجسته ساخته است و چرا این امر برای همهٔ ما اهمیت دارد؟‏ (‏پاورقی ملاحظه شود.‏)‏ ب)‏ چرا برای برخی پیران جماعت،‏ آموزش به دیگران دشوار است؟‏

 ^۳ شما پیران به‌خوبی آگاهید که آموزش یک برادر برای قبول مسئولیت بسیار اهمیت دارد.‏ * می‌دانید که برای استوار ساختن جماعت‌ها و پایه‌گذاری جماعت‌های جدید به برادران تعلیم‌دیدهٔ بیشتری نیاز است.‏ ‏(‏اِشَعْیا ۶۰:‏۲۲ خوانده شود.‏)‏ شما به‌خوبی از وظیفهٔ «تعلیم دادن به دیگران» که کلام خدا بر عهده‌تان گذاشته است،‏ آگاهید.‏ ‏(‏۲تیموتائوس ۲:‏۲ خوانده شود.‏)‏ با این حال شاید همچون پیران جماعتی که در مقدّمه به آنان اشاره شد،‏ این کار برایتان دشوار باشد.‏ با توجه به وظایفی که بر عهده دارید،‏ رسیدگی به نیازهای خانواده،‏ امرار معاش،‏ مسئولیت‌های جماعت و دیگر امور مهم زندگی،‏ به نظر می‌رسد که دیگر زمانی برای آموزش دادن به دیگران باقی نمی‌ماند.‏ اگر چنین است،‏ تأمّل بر ضرورت آموزش برادران بسیار اهمیت دارد.‏ در ادامه به بررسی این موضوع می‌پردازیم.‏

۴.‏ یک دلیلِ به تعویق افتادن آموزش برادران چیست؟‏

^۴ برای برخی پیران اختصاص دادن زمانی برای آموزش برادران مشکل است.‏ یکی از دلایل آن می‌تواند این باشد که آنان با خود چنین استدلال می‌کنند:‏ ‹هر چند که آموزش دیگران اهمیت دارد،‏ امور دیگری در جماعت است که بسیار ضروری‌ترند و نمی‌توان آن‌ها را به تعویق انداخت،‏ اما اگر آموزش دیگران را به فرصتی دیگر موکول کنیم،‏ فعالیت جماعت مختل نمی‌شود.‏› بی‌گمان به برخی امور در جماعت باید سریعاً رسیدگی شود،‏ با این همه به تأخیر انداختن آموزش برادران نیز به سلامت روحانی جماعت آسیب می‌رساند.‏

۵،‏ ۶.‏ از مثال راننده و رسیدگی به موتور ماشین چه می‌آموزیم؟‏ این مثال را از چه جهت می‌توان با آموزش برادران مقایسه کرد؟‏

^۵ مثالی می‌زنیم.‏ یک راننده می‌داند که باید روغن ماشین را مرتباً تعویض کند.‏ با این حال،‏ شاید بر این عقیده باشد که اهمیت تعویض روغن به اندازهٔ زدن بنزین نیست.‏ چون اگر بنزین نزند ماشین از حرکت می‌ایستد.‏ شاید با خود فکر کند:‏ ‹اگر وقت ندارم روغن ماشین را عوض کنم،‏ هنوز ماشین برای مدتی حرکت می‌کند.‏› اما چه خطری وجود دارد؟‏ اگر راننده مرتباً تعویض روغن را به زمانی دیگر موکول کند،‏ در نهایت ماشین کاملاً از کار می‌افتد.‏ در این صورت باید وقت و هزینهٔ کلانی صرف تعمیر ماشین کند.‏ چه درسی از این مثال می‌گیریم؟‏

^۶ کارهای ضروری بسیاری است که پیران جماعت باید در اسرع وقت به آن رسیدگی کنند،‏ در غیر این صورت جماعت می‌تواند صدمه ببیند.‏ همان طور که در مثال بالا راننده باید اطمینان حاصل کند که به ماشین بنزین زده است،‏ پیران جماعت نیز باید ‹تشخیص دهند چه چیزهایی پراهمیت‌تر است.‏› (‏فیلیپ ۱:‏۱۰‏)‏ با این همه،‏ برخی پیران چنان خود را درگیر این امور پراهمیت می‌کنند که دیگر زمانی برای آموزش به برادران نمی‌ماند یا به اصطلاح فرصتی برای رسیدگی به موتور ماشین نمی‌ماند.‏ اگر پیران این آموزش ضروری را مرتباً به تعویق بیندازند،‏ دیر یا زود جماعت صدمه خواهد دید،‏ چون در جماعت برای رسیدگی به تمامی امور به تعداد کافی برادر واجد شرایط نیست.‏

۷.‏ نسبت به پیرانی که برای آموزش برادران وقت می‌گذارند،‏ چه دیدی باید داشته باشیم؟‏

 ^۷ پس نباید تصوّر کرد که آموزش برادران برای قبول مسئولیت از اهمیت کمی برخوردار است.‏ پیرانی که به آیندهٔ جماعت فکر می‌کنند و برای آموزش برادرانی که تجربهٔ کمتری دارند وقت می‌گذارند،‏ حکیمانه عمل می‌کنند.‏ این پیران کارگزاران یا خدمتگزارانی نیکو و برکتی برای کل جماعت هستند.‏ ‏(‏۱پِطرُس ۴:‏۱۰ خوانده شود.‏)‏ جماعت از این زحمات آنان چه بهره‌ای می‌برد؟‏

۸.‏ الف)‏ چه خصوصیات و نگرشی پیران را بر آن می‌دارد که برادران را آموزش دهند؟‏ ب)‏ پیرانی که در مناطقی که نیاز بیشتر به مبشّر است خدمت می‌کنند،‏ چه وظیفه‌ای دارند؟‏ (‏کادر «‏ مأموریتی ضروری‏» ملاحظه شود.‏)‏

^۸ باتجربه‌ترین پیران جماعت نیز باید فروتن باشند و بپذیرند که روزی پا به سن خواهند گذاشت و قادر نخواهند بود مثل گذشته فعالیت کنند.‏ (‏میکا ۶:‏۸‏)‏ همچنین باید واقع‌بین بوده در نظر داشته باشند که هیچ کس از فردای خود باخبر نیست.‏ اتفاق و حادثه می‌تواند تغییراتی ناگهانی در زندگی آنان به وجود آورد و ممکن است آنان نتوانند به مسئولیت‌هایشان در جماعت رسیدگی کنند.‏ (‏جا ۹:‏۱۱،‏ ۱۲؛‏ یعقو ۴:‏۱۳،‏ ۱۴‏)‏ از این رو پیران دلسوز و دوراندیش به فکر جماعت خدا هستند و تجربیاتی را که طی سال‌ها خدمت وفادارانه کسب کرده‌اند،‏ در اختیار برادران جوان می‌گذارند.‏—‏ مزمور ۷۱:‏۱۷،‏ ۱۸ خوانده شود.‏

۹.‏ با توجه به رویدادی که در پیش است،‏ چرا آموزش برادران اهمیت دارد؟‏

^۹ پیرانی که به آموزش برادران توجه می‌کنند از جهت دیگری نیز برکتی برای جماعت هستند.‏ این تلاش آنان به استحکام جماعت کمک می‌کند.‏ چگونه؟‏ چنین آموزش و توجهی برادران بیشتری را آماده می‌سازد که جماعت را تقویت بخشند و متحد نگاه دارند.‏ جماعت‌ها نه فقط اکنون،‏ بلکه به خصوص در زمان‌های سخت،‏ طی مصیبت عظیم نیاز به چنین برادرانی دارند.‏ (‏حز ۳۸:‏۱۰-‏۱۲؛‏ میکا ۵:‏۵،‏ ۶‏)‏ از این رو،‏ ای پیران عزیز،‏ اکنون در برنامهٔ خدمت خود زمانی را به آموزش برادران اختصاص دهید.‏

۱۰.‏ پیران جماعت چگونه می‌توانند زمانی را به آموزش برادران اختصاص دهند؟‏

^۱۰ البته ما کاملاً از این امر آگاهیم که رسیدگی به امور ضروری جماعت،‏ برای شما پیران،‏ احتمالاً اکنون نیز زمانی باقی نمی‌گذارد.‏ پس لازم است بخشی از زمانی را که صرف امور ضروری جماعت می‌کنید،‏ به آموزش برادران اختصاص دهید.‏ (‏جا ۳:‏۱‏)‏ چنین دوراندیشی و بصیرتی،‏ فواید بسیاری برای آیندهٔ جماعت به همراه خواهد داشت.‏

۱۱.‏ الف)‏ چه نکته‌ای در خصوص پیشنهادهای پیران از کشورهای مختلف،‏ در مورد آموزش برادران،‏ جالب توجه است؟‏ ب)‏ بر مبنای امثال ۱۵:‏۲۲‏،‏ چرا توجه به پیشنهادهای دیگر پیران مفید است؟‏

^۱۱ اخیراً از برخی پیران که در آموزش و کمک به برادران برای پذیرش مسئولیت در جماعت،‏ موفق بوده‌اند،‏ سؤال شد که چگونه عمل کرده‌اند.‏ * با این که شرایط این پیران با یکدیگر بسیار متفاوت است،‏ پیشنهادهایشان مشابه بود.‏ این به چه معنی است؟‏ همچون زمان پولُس رسول،‏ آموزش بر مبنای کتاب مقدّس «در همه جا و در هر جماعتی» قابل اجراست.‏ (‏۱قر ۴:‏۱۷‏)‏ از این رو،‏ در این مقاله و مقالهٔ بعد به برخی از پیشنهادهای این پیران می‌پردازیم.‏—‏ امث ۱۵:‏۲۲‏.‏

۱۲.‏ برای آموزش چه امری اهمیت دارد و چرا؟‏

 ^۱۲ برای آموزش باید شرایطی مساعد برای شخص فراهم کرد.‏ همان گونه که باغبان باید پیش از کاشت بذر،‏ زمین را شخم زده آماده سازد،‏ پیش از آموزشِ مهارتی جدید نیز باید دل شاگرد را آماده ساخت.‏ پس پیران چگونه می‌توانند شرایط و فضایی مساعد برای آموزش ایجاد کنند؟‏ آنان می‌توانند همچون یکی از پیامبران باستان عمل کنند.‏

۱۳-‏۱۵.‏ الف)‏ چه وظیفه‌ای به سموئیل محوّل شد؟‏ ب)‏ چگونه سموئیل وظیفه‌اش را به انجام رساند؟‏ (‏تصویر اول مقاله ملاحظه شود.‏)‏ پ)‏ چرا پیران جماعت باید به این گزارش کتاب مقدّس توجهی خاص نشان دهند؟‏

^۱۳ بیش از ۳۰۰۰ سال پیش یَهُوَه به پیامبر سالخورده‌اش،‏ سموئیل نبی گفت:‏ «فردا مثل این وقت شخصی را از زمین بنیامین نزد تو می‌فرستم؛‏ او را مسح نما تا بر قوم من اسرائیل رئیس باشد.‏» (‏۱سمو ۹:‏۱۵،‏ ۱۶‏)‏ سموئیل متوجه شد که وظیفه‌اش به عنوان رهبر به پایان رسیده است.‏ یَهُوَه از سموئیل خواسته بود که جانشینی به جای خود مسح کند.‏ احتمالاً سموئیل با خود فکر می‌کرد:‏ ‹چگونه می‌توانم این مرد را برای وظیفه‌اش آماده کنم؟‏› سموئیل نقشه‌ای کشید و آن را پیاده کرد.‏

^۱۴ روز بعد سموئیل با شائول روبرو شد.‏ یَهُوَه به او گفت:‏ «این است شخصی که در باره‌اش به تو گفتم.‏» سموئیل دست به کار شد،‏ شائول را برای صرف غذا به مهمانخانه‌ای دعوت کرد و او و خدمتکارش را در صدر نشاند.‏ سپس با گوشتی که برایش تهیه کرده بود از او پذیرایی کرد و به او گفت آن را برای این مناسبت برایش کنار گذاشته بود.‏ پس از آن سموئیل،‏ شائول را به خانه‌اش دعوت کرد و در راه با یکدیگر گفتگو کردند.‏ وقتی به خانهٔ سموئیل رسیدند در پشت‌بام به گفتگویشان ادامه دادند تا این که به خواب رفتند.‏ روز بعد،‏ سموئیل،‏ شائول را مسح کرد،‏ او را بوسید و راهنمایی‌های بیشتری به او داد.‏ سپس شائول را که برای آنچه پیش رو داشت آماده شده بود،‏ روانه کرد.‏—‏۱سمو ۹:‏۱۷-‏۲۷؛‏ ۱۰:‏۱‏.‏

^۱۵ مسلّماً مسح کردن شخصی برای رهبری یک قوم با آموزش برادری که پیر یا خادم جماعت شود،‏ بسیار متفاوت است.‏ با این همه پیران می‌توانند از شیوهٔ عمل سموئیل درس‌های باارزش بسیاری بگیرند.‏ در اینجا دو نمونه بررسی می‌شود.‏

۱۶.‏ الف)‏ هنگامی که اسرائیلیان از سموئیل تقاضای پادشاه کردند،‏ او چه احساسی کرد؟‏ ب)‏ سموئیل با چه روحیه‌ای وظیفه‌ای را که به او محوّل شده بود،‏ انجام داد؟‏

^۱۶ آموزشی نه صرفاً از روی انجام وظیفه بلکه با رغبت.‏ هنگامی که سموئیل شنید که اسرائیلیان می‌خواهند یک انسان به عنوان پادشاه بر آنان حکومت کند،‏ غمگین شد و احساس کرد که قوم او را رد کرده است.‏ (‏۱سمو ۸:‏۴-‏۸‏)‏ در واقع سموئیل چنان از خواستهٔ قوم ناراضی بود که یَهُوَه لازم دید سه بار به او بگوید که به خواستهٔ قوم عمل کند.‏ (‏۱سمو ۸:‏۷،‏ ۹،‏ ۲۲‏)‏ با این حال سموئیل نسبت به جانشینش رنجش و ناراحتی به دل خود راه نداد.‏ هنگامی که یَهُوَه به سموئیل گفت که شائول را مسح کند،‏ او اطاعت کرد؛‏ البته نه با بی‌میلی و تنها برای انجام وظیفه،‏ بلکه با رغبت و از روی محبت.‏

۱۷.‏ امروزه از چه جهت پیران روحیه‌ای همچون سموئیل از خود نشان می‌دهند؟‏ این کار چه رضایتی برای آنان به همراه دارد؟‏

^۱۷ همچون سموئیل،‏ امروزه پیران باتجربه نیز با میل و رغبت برادران را آموزش می‌دهند.‏ (‏۱پطر ۵:‏۲‏)‏ چنین پیران مهربانی خواهان تعلیم برادران هستند و از محوّل کردن برخی امتیازات یا وظایفشان به آنان واهمه ندارند.‏ آنان این برادران را که مشتاق فراگیری هستند،‏ رقیبان خود نمی‌دانند،‏ بلکه آنان را «همکاران» خود و هدایایی گرانبها برای جماعت می‌شمارند.‏ (‏۲قر  ۱:‏۲۴؛‏ عبر ۱۳:‏۱۶‏)‏ همچنین مشاهدهٔ این برادران که چگونه توانایی‌هایشان را در راه خدمت جماعت به کار می‌برند،‏ برای این پیرانِ ازخودگذشته رضایت فراوانی به همراه دارد.‏—‏اعما ۲۰:‏۳۵‏.‏

۱۸،‏ ۱۹.‏ چگونه پیر جماعت می‌تواند دل برادری را برای آموزش گرفتن آماده سازد و چرا این کار اهمیت دارد؟‏

^۱۸ نه فقط معلّم،‏ دوست برادرتان نیز باشید.‏ روزی که سموئیل با شائول روبرو شد می‌توانست همان موقع او را به عنوان پادشاه مسح کند؛‏ روغن را با عجله بر سرش بریزد و روانه‌اش کند.‏ پادشاه مسح می‌شد،‏ اما برای رهبری قوم آماده نمی‌شد.‏ سموئیل با مهربانی برای شائول وقت گذاشت و رفته‌رفته دل او را آماده ساخت.‏ تنها پس از خوراکی دلچسب،‏ مدتی قدم زدن با هم،‏ گفتگویی طولانی و استراحتی کافی سموئیل وقت را مناسب دید که شائول را مسح کند.‏

^۱۹ امروزه نیز پیران برای شروع آموزش یک برادر باید فضایی آرام ایجاد کرده،‏ رابطه‌ای صمیمی با او برقرار کنند.‏ واضح است که بسته به شرایط محلّی و فرهنگ هر ناحیه،‏ ایجاد دوستی و چنین فضایی گرم متفاوت است.‏ با این همه،‏ قطع‌نظر از کشوری که در آن زندگی می‌کنید،‏ اگر شما پیران با وجود مسئولیت‌های سنگینی که دارید،‏ برای برادری که می‌خواهید به او آموزش دهید وقت بگذارید،‏ در عمل این پیام را به او می‌رسانید که به او اهمیت می‌دهید.‏ ‏(‏رومیان ۱۲:‏۱۰ خوانده شود.‏)‏ در هر کجای دنیا این پیام برای برادری که می‌خواهد آموزش ببیند دلنشین است و او عمیقاً از این توجه و علاقه قدردان خواهد بود.‏

۲۰،‏ ۲۱.‏ الف)‏ به عقیدهٔ شما معلّمی موفق کیست؟‏ ب)‏ در مقالهٔ بعد چه موضوعی بررسی می‌شود؟‏

^۲۰ ای پیران،‏ این نکته را به یاد داشته باشید:‏ معلّم موفق کسی است که نه فقط آموزش دادن را دوست داشته باشد،‏ بلکه شخصی را که آموزش می‌دهد نیز دوست داشته باشد.‏ (‏با یوحنا ۵:‏۲۰ مقایسه شود.‏)‏ شخصی که آموزش می‌گیرد خیلی سریع به این روحیهٔ معلّمش پی می‌برد و این امر نقش مهمی در عکس‌العمل او به آموزشی که می‌گیرد دارد.‏ از این رو،‏ پیران عزیز،‏ هنگام آموزش برادرتان،‏ نه فقط معلّم بلکه دوست او باشید.‏—‏امث ۱۷:‏۱۷؛‏ یو ۱۵:‏۱۵‏.‏

^۲۱ پیر جماعت پس از آماده ساختن دل شاگرد،‏ می‌تواند آموزش را آغاز کند.‏ پیش گرفتن چه روشی برای این منظور مفید است؟‏ این موضوع در مقالهٔ بعد بررسی می‌شود.‏