۱،‏ ۲.‏ الف)‏ چرا به محبت خدا به قومش اطمینان دارید؟‏ ب)‏ انسان با چه نیازی آفریده شده است؟‏

چرا اطمینان داریم که یَهُوَه قوم خود را دوست دارد؟‏ پیش از پاسخ به این پرسش،‏ به این نمونه‌ها توجه کنید:‏ هم‌ایمانانِ خواهری به نام تِیلِن برای چندین سال با مهربانی به او می‌گفتند که بیش از حد از خود انتظار نداشته باشد و تعادل را حفظ کند.‏ او می‌گوید:‏ «اگر یَهُوَه مرا دوست نمی‌داشت چنین مصرّانه به من تذکر نمی‌داد.‏» بِریجیت که پس از درگذشت همسرش دو فرزندش را به تنهایی بزرگ کرد،‏ می‌گوید:‏ «بزرگ کردن بچه در این دنیای شیطان یکی از دشوارترین کارهاست،‏ به خصوص اگر تنها باشید.‏ اما من به محبت یَهُوَه اطمینان دارم چون در سختی‌ها،‏ اشک‌ها و دلشکستگی‌های من،‏ مرا راهنمایی کرده و هیچ گاه اجازه نداده است که بیش از توانم،‏ آزموده شوم.‏» (‏۱قر ۱۰:‏۱۳‏)‏ ساندرا از بیماری‌ای ناعلاج رنج می‌بَرد.‏ خواهری در کنگره به او توجه و علاقه نشان داد.‏ شوهر ساندرا می‌گوید:‏ «با این که آن خواهر را شخصاً نمی‌شناختیم،‏ علاقهٔ عمیق او دل ما را بسیار شاد کرد.‏ حتی توجه و محبتی کوچک از برادران و خواهرانمان،‏ عمق محبت یَهُوَه خدا را به ما نشان می‌دهد.‏»‏

^۲ انسان با نیاز به محبت دیدن و محبت کردن آفریده شده است.‏ رویدادهای  غیرمنتظره،‏ سرخوردگی‌ها،‏ بیماری و مشکلات اقتصادی یا عدم موفقیت در موعظه به راحتی می‌تواند ما انسان‌ها را دلسرد و ناامید کند.‏ اگر این احساس در ما به وجود آمد که یَهُوَه دیگر توجهی به ما ندارد،‏ باید به یاد آوریم که ما برای او باارزشیم و او آماده است که ‹دست راست ما را بگیرد› و ما را یاری کند.‏ اگر به او وفادار بمانیم،‏ او هرگز ما را فراموش نخواهد کرد.‏—‏اشع ۴۱:‏۱۳؛‏ ۴۹:‏۱۵‏.‏

۳.‏ چگونه می‌توانیم اطمینانمان را از این که محبت یَهُوَه به ما محبتی پایدار است قوّت بخشیم؟‏

^۳ گفته‌های خادمان خدا که پیش‌تر ذکر شد،‏ نشانهٔ اطمینان آنان از حمایت یَهُوَه در سختی‌هایشان بوده است.‏ ما نیز می‌توانیم یقین داشته باشیم که او با ما و یاور ماست.‏ (‏مز ۱۱۸:‏۶،‏ ۷‏)‏ در این مقاله چهار موضوع بررسی می‌شود که نشان‌دهندهٔ محبت یَهُوَه به ماست.‏ این چهار موضوع عبارتند از:‏ ۱)‏ آفرینش او ۲)‏ کلام الهامی او ۳)‏ دعا ۴)‏ فدیه.‏ تأمّل بر اعمال یَهُوَه بر قدردانی ما از محبت او که محبتی عمیق و پایدار است،‏ می‌افزاید.‏—‏مزمور ۷۷:‏۱۱،‏ ۱۲ خوانده شود.‏

۴.‏ تأمّل بر کار دست یَهُوَه چه چیز را آشکار می‌کند؟‏

^۴ با نگاه به آفرینش به محبت عمیق یَهُوَه پی می‌بریم.‏ (‏روم ۱:‏۲۰‏)‏ برای مثال،‏ یَهُوَه زمین را طوری طراحی نکرده است که ما فقط به بقا ادامه دهیم.‏ او هر آنچه برای حیات و لذّت بردن از آن نیاز داریم نیز به ما داده است.‏ ما برای زندگی و بقا نیاز به خوراک داریم،‏ اما یَهُوَه با بخشیدن خوراک متنوع،‏ خوردن را برای ما لذّت‌بخش ساخته است.‏ (‏جا ۹:‏۷‏)‏ برای خواهری در کانادا به نام کاترین نگاه کردن به آفرینش به خصوص در فصل بهار،‏ زمانی که طبیعت جانی تازه می‌گیرد،‏ بسیار رضایت‌بخش است.‏ او می‌گوید:‏ «شگفت‌آور است که چگونه همه چیز جان می‌گیرد،‏ گل‌ها طبق برنامه از زمین بیرون می‌آیند و پرندگان از مهاجرتشان بازمی‌گردند؛‏ از جمله مرغ‌مگس‌خوارِ کوچک که برای خوردن غذا در پشت پنجرهٔ آشپزخانهٔ من راهش را پیدا می‌کند.‏» پدر آسمانی مهربان ما از کار دست خود خشنود است و می‌خواهد که ما نیز از آن لذّت ببریم.‏—‏اعما ۱۴:‏۱۶،‏ ۱۷‏.‏

۵.‏ از چه جهت محبت خدا در آفرینش انسان نمایان است؟‏

^۵ یَهُوَه ما را چنان آفریده است که قادر به انجام کارهای ثمربخش باشیم و از آن لذّت ببریم.‏ (‏جا ۲:‏۲۴‏)‏ او قصد دارد که زمین از انسان‌ها پر شود و آنان آن را بسازند و بر ماهیان،‏ پرندگان و دیگر موجودات زنده تسلّط داشته باشند.‏ (‏پیدا ۱:‏۲۶-‏۲۸‏)‏ یَهُوَه خدا خصوصیاتی به ما عطا کرده است که ما را قادر می‌سازد او را سرمشق خود قرار دهیم و این گویای محبت او به ماست.‏—‏افس ۵:‏۱‏.‏

۶.‏ چرا باید بابت کلام خدا عمیقاً قدردان باشیم؟‏

^۶ یَهُوَه با دادن کلام الهامی‌اش محبتش را به ما نشان داده است.‏ در این کتاب آنچه باید در مورد شخصیت او و رفتارش با انسان‌ها بدانیم،‏ نوشته شده است.‏ برای نمونه،‏ کتاب مقدّس از رفتار یَهُوَه با قوم سرکش اسرائیل سخن گفته است.‏ در مزمور ۷۸:‏۳۸ آمده است:‏ «اما او که رحیم است تقصیر ایشان را کفاره کرد و هلاکشان نساخت.‏ بارها خشم خود را مهار کرد و تمام غضب خویش را برنیانگیخت.‏» تأمّل بر این آیه می‌تواند به شما کمک کند که درک کنید تا چه حد یَهُوَه به شما توجه و محبت دارد.‏ آری،‏ می‌توانید اطمینان داشته باشید که یَهُوَه عمیقاً به فکر شماست.‏—‏۱پِطرُس ۵:‏۶،‏ ۷ خوانده شود.‏

۷.‏ چرا باید برای کتاب مقدّس ارزش فراوانی قائل باشیم؟‏

^۷ ما باید برای کتاب مقدّس ارزش فراوان قائل  باشیم،‏ چون در اصل خدا از طریق آن با ما سخن می‌گوید.‏ والدین مهربان برای کسب اعتماد فرزندانشان و ایجاد محبت در آن‌ها با آنان گفتگو می‌کنند.‏ آیا یَهُوَه پدر مهربانمان چنین نکرده است؟‏ با این که ما هیچ گاه او را ندیده‌ایم و صدای او را نشنیده‌ایم،‏ او از طریق کلامش با ما سخن می‌گوید و ما باید سخنان او را به گوش گیریم.‏ (‏اشع ۳۰:‏۲۰،‏ ۲۱‏)‏ یَهُوَه مایل است که ما،‏ یعنی قوم وقف‌شده‌اش را راهنمایی کند و از آسیب محفوظ دارد.‏ همچنین از ما می‌خواهد که او را بشناسیم و به او اعتماد کنیم.‏—‏مزمور ۱۹:‏۷-‏۱۱؛‏ امثال ۱:‏۳۳ خوانده شود.‏

۸،‏ ۹.‏ یَهُوَه می‌خواهد که ما چه چیز را بدانیم؟‏ با نمونه‌ای از کتاب مقدّس آن را نشان دهید.‏

^۸ یَهُوَه می‌خواهد که ما او را به درستی بشناسیم و دریابیم که ما را دوست دارد و فرای ناکاملی‌های ما به ما می‌نگرد.‏ در واقع یَهُوَه در پی نیکویی‌های ماست.‏ (‏۲توا ۱۶:‏۹‏)‏ برای مثال،‏ رفتار او با یَهوشافات،‏ پادشاه یهودا این امر را نشان می‌دهد.‏ * یک بار یَهوشافات نابخردانه عمل کرد و با اَخاب،‏ پادشاه اسرائیل همدست شد و بر ضدّ اَرامیان در راموت‌جِلعاد جنگ کرد.‏ با این که ۴۰۰ پیامبر کاذب،‏ اَخاب شریر را از موفقیتش مطمئن ساختند،‏ میکایا،‏ پیامبر یَهُوَه شکست قطعی او را پیشگویی کرد.‏ اَخاب در آن جنگ کشته شد و یَهوشافات جان سالم به در برد.‏ زمانی که به اورشلیم بازگشت به دلیل همدستی‌اش با اَخاب توبیخ شد.‏ با این همه،‏ یِیهوی نبی پسر حَنانی به یَهوشافات گفت:‏ «چیزهای نیکویی نیز  در تو هست.‏»—‏۲توا ۱۸:‏۴،‏ ۵،‏ ۱۸-‏۲۲،‏ ۳۳،‏ ۳۴؛‏ ۱۹:‏۱-‏۳‏.‏

^۹ یَهوشافات در ابتدای حکمرانی‌اش،‏ صاحب‌منصبان،‏ لاویان و کاهنان را بر آن داشت که در تمامی شهرهای یهودا سفر کنند و به تابعین حکومتش قوانین یَهُوَه را تعلیم دهند.‏ این کار چنان مؤثر بود که ترس خداوند در مردمِ قوم‌های اطراف نیز به وجود آمد.‏ (‏۲توا ۱۷:‏۳-‏۱۰‏)‏ درست است که یَهوشافات ناعاقلانه عمل کرد،‏ اما یَهُوَه چشمش را بر کارهای نیکی که او کرده بود،‏ نبست.‏ این گزارش کتاب مقدّس این امر را به ما یادآوری می‌کند که اگر ما با وجود ناکاملی‌هایمان با تمام دل در فکر خشنود ساختن یَهُوَه باشیم،‏ او همچنان به ما محبت دارد،‏ آری محبت او به ما پایدار است.‏

۱۰،‏ ۱۱.‏ الف)‏ چرا می‌توان دعا را تدارکی خاص از یَهُوَه دانست؟‏ ب)‏ یَهُوَه چگونه به دعاهای ما پاسخ می‌دهد؟‏ (‏تصویر ابتدای مقاله ملاحظه شود.‏)‏

^۱۰ پدری مهربان،‏ به سخنان فرزندش گوش می‌سپارد.‏ او به آنچه در دل فرزندش می‌گذرد اهمیت می‌دهد و می‌خواهد که نگرانی‌ها و دلواپسی‌های او را بداند.‏ زمانی که ما نیز به یَهُوَه خدا،‏ پدر مهربانمان دعا می‌کنیم و از این امتیاز پرارزش بهره می‌گیریم،‏ او به سخنان ما گوش می‌سپارد.‏

^۱۱ ما هر زمان که بخواهیم می‌توانیم به یَهُوَه خدا دعا کنیم،‏ او هیچ محدودیتی برای ما قرار نداده است.‏ یَهُوَه دوست ماست و همیشه آمادهٔ شنیدن حرف دل ماست.‏ تِیلِن که پیش‌تر به او اشاره شد،‏ در مورد دعا به یَهُوَه می‌گوید:‏ «می‌توانید هر چه را که می‌خواهید،‏ به او بگویید.‏» وقتی نهان‌ترین افکارمان را در دعا به او می‌گوییم،‏ ممکن است او از طریق بخشی از کتاب مقدّس،‏ مقاله‌ای در مجلّاتمان یا سخنی دلگرم‌کننده از طرف یکی از هم‌ایمانانمان به ما پاسخ دهد.‏ حتی اگر هیچ کس ما را نفهمد او درخواست‌ها و خواهش‌های ما را می‌شنود و آن را درک می‌کند.‏ در واقع یَهُوَه با پاسخ دادن به دعاهای ما،‏ به صورتی زیبا محبت پایدارش را به ما ابراز می‌دارد.‏

۱۲.‏ چرا باید به دعاهایی که در کتاب مقدّس نوشته شده است،‏ توجه نماییم؟‏ مثالی بزنید.‏

^۱۲ ما می‌توانیم چیزهای بسیاری از دعاهایی که در کتاب مقدّس نوشته شده است،‏ بیاموزیم.‏ از این رو،‏ مطالعه و بررسی آن‌ها در پرستش خانوادگی می‌تواند بسیار مفید باشد.‏ تأمّل بر این که در گذشته خادمان یَهُوَه چگونه عمق افکارشان را به یَهُوَه می‌گفتند،‏ می‌تواند به ما کمک کند که دعاهایمان را پربارتر سازیم.‏ برای نمونه،‏ دعای یونُس در شکم ماهی.‏ (‏یون ۱:‏۱۷–‏۲:‏۱۰‏)‏ همچنین دعای از صمیم دل سلیمان به یَهُوَه در روز وقف معبد.‏ (‏۱پاد ۸:‏۲۲-‏۵۳‏)‏ یا دعای نمونه که عیسی درس‌های مفید بسیاری در آن به ما می‌آموزد.‏ (‏مت ۶:‏۹-‏۱۳‏)‏ افزون بر این،‏ باید ‹درخواست‌های خود را به پیشگاه خدا بیاوریم.‏› اگر چنین کنیم:‏ ‹آرامش خدا که فراتر از درک بشر است،‏ از طریق مسیحْ عیسی از دل و قوای ذهنی ما محافظت خواهد کرد.‏› این چنین،‏ قدردانی‌مان از محبت پایدار یَهُوَه افزایش می‌یابد.‏—‏فیلیپ ۴:‏۶،‏ ۷‏.‏

۱۳.‏ به دلیل فدیه چه امکانی برای انسان‌ها میسر شد؟‏

^۱۳ فدیهٔ عیسی لطف بی‌کرانی بود که داده شد تا ‹ما حیات یابیم.‏› (‏۱یو ۴:‏۹‏)‏ پولُس رسول با اشاره به این محبت بی‌حد یَهُوَه به ما،‏ چنین گفت:‏ مسیح «جان خود را برای گناهکاران داد.‏ به‌ندرت کسی یافت می‌شود که جان خود را برای انسانی درستکار بدهد،‏ ولی ممکن است کسی جرأت کند که برای انسانی  نیکو جان خود را بدهد.‏ اما خدا ارزش محبت خود را این گونه به ما ثابت می‌کند که وقتی هنوز گناهکار بودیم،‏ مسیح جان خود را برای ما داد.‏» (‏روم ۵:‏۶-‏۸‏)‏ یَهُوَه با ابراز چنین محبتی که والاترین شکل محبت است،‏ این امکان را برای ما انسان‌ها فراهم ساخته است تا مقبول او شویم.‏

۱۴،‏ ۱۵.‏ فدیه برای این دو گروه به چه مفهوم است؟‏ الف)‏ مسح‌شدگان.‏ ب)‏ آنان که امید دارند تا ابد بر زمین زندگی کنند.‏

^۱۴ اندک کسانی نیز هستند که از محبت پایدار یَهُوَه به طریقی بسیار خاص بهره می‌برند.‏ (‏یو ۱:‏۱۲،‏ ۱۳؛‏ ۳:‏۵-‏۷‏)‏ این افراد با مسح شدن از طریق روح خدا «فرزندان خدا» شده‌اند.‏ (‏روم ۸:‏۱۵،‏ ۱۶‏)‏ پولُس در مورد این مسیحیان مسح‌شده که خود یکی از آنان بود،‏ می‌گوید که خدا «ما را که در اتحاد با مسیحْ عیسی هستیم،‏ زنده ساخت و در جایگاه‌های آسمانی نشاند.‏» (‏افس ۲:‏۶‏)‏ دلیل برخورداری از این وضعیت روحانی مُهر شدن ‹از طریق روح‌القدس موعود› است و پولُس می‌افزاید که این امر «بیعانهٔ میراث ما است،‏» یعنی همان امیدی که ‹در آسمان‌ها برای آنان محفوظ است.‏›—‏افس ۱:‏۱۳،‏ ۱۴؛‏ کول ۱:‏۵‏.‏

^۱۵ برای اکثر انسان‌ها که به فدیه ایمان دارند،‏ راه دوستی با خدا باز است و چشم‌انتظار روزی هستند که به عنوان فرزندان خدا پذیرفته شده،‏ تا ابد بر بهشت روی زمین زندگی کنند.‏ بدین ترتیب از طریق فدیه،‏ یَهُوَه محبت خود را به تمامی انسان‌ها نشان داده است.‏ (‏یو ۳:‏۱۶‏)‏ اگر خواستمان این است که تا ابد بر زمین زندگی کنیم،‏ با وفادار ماندن در خدمت به یَهُوَه خدا،‏ می‌توانیم اطمینان داشته باشیم که او زندگی‌ای دلپذیر در دنیای جدید برای ما فراهم خواهد کرد.‏ پس بجاست که فدیه را والاترین و بزرگ‌ترین نشانهٔ محبت پایدار یَهُوَه،‏ بشماریم.‏

۱۶.‏ تأمّل بر شیوه‌هایی که یَهُوَه محبتش را به ما ابراز داشته است،‏ چه نتیجه‌ای برای ما دارد؟‏

^۱۶ محبت بی‌دریغ یَهُوَه نسبت به ما چنان است که ما حتی قادر به شمارش آن‌ها نیستیم.‏ داوود در مزموری چنین سرود:‏ «خدایا،‏ اندیشه‌های تو برایم چه ارجمند است!‏ جملهٔ آنها چه عظیم است!‏ اگر بخواهم آنها را برشمارم،‏ از دانه‌های شن فزونتر است.‏» (‏مز ۱۳۹:‏۱۷،‏ ۱۸‏)‏ تأمّل بر افکار و محبت یَهُوَه و توجهی که به ما دارد،‏ عشق ما را به او عمیق‌تر می‌سازد.‏ پس باشد که با دل و جان هر چه در توان داریم در خدمت به یَهُوَه انجام دهیم.‏

۱۷،‏ ۱۸.‏ از چه طرقی می‌توانیم قدردانی‌مان را از محبت پایدار یَهُوَه ابراز کنیم؟‏

^۱۷ ما به روش‌های گوناگون می‌توانیم محبتمان را به یَهُوَه ابراز داریم.‏ برای نمونه،‏ با خدمتی غیورانه در موعظهٔ پادشاهی خدا،‏ محبتمان را به او و همنوعانمان ابراز می‌کنیم.‏ (‏مت ۲۴:‏۱۴؛‏ ۲۸:‏۱۹،‏ ۲۰‏)‏ با وفادار ماندن در سختی‌ها و آزمایش‌های ایمان،‏ نشان می‌دهیم که به راستی یَهُوَه را دوست داریم.‏ ‏(‏مزمور ۸۴:‏۱۱؛‏ یعقوب ۱:‏۲-‏۵ خوانده شود.‏)‏ اگر سختی‌هایمان شدّت یابد،‏ می‌توانیم اطمینان داشته باشیم که یَهُوَه خدا از رنج ما آگاه است و به ما یاری می‌رساند،‏ چون ما در چشم او گرانقدریم.‏—‏مز ۵۶:‏۸‏.‏

^۱۸ عشق و محبت ما به خدا ما را بر آن می‌دارد که در اعمال دست او در آفرینش و دیگر اعمال فوق‌العادهٔ او تأمّل کنیم.‏ پشتکار داشتن در مطالعهٔ کلام خدا نشانهٔ این است که او را دوست می‌داریم و برای کلامش ارزش قائلیم.‏ عشق به خدا ما را بر آن می‌دارد که به او دعا کنیم.‏ همچنین تأمّل بر فدیه‌ای که برای گناهان ما مهیا ساخت محبت ما را به او عمیق‌تر می‌کند.‏ (‏۱یوحنا ۲:‏۱،‏ ۲‏)‏ این‌ها تنها چند راهی بود که از طریق آن‌ها می‌توانیم قدردانی‌مان را از محبت پایدار یَهُوَه ابراز کنیم.‏