وظیفه‌ای را که پذیرفته‌ایم جدّی گیریم

‏«باخبر باش تا آن خدمتی را که در خداوند یافته‌ای [«پذیرفته‌ای،‏» د ج] به کمال رسانی.‏» —‏ کُولُسیان ۴:‏۱۷‏.‏

۱،‏ ۲.‏ مسیحیان چه وظیفهٔ مهمی را در قبال مردم بر دوش دارند؟‏

خادمان خدا در قبال دیگران مسئولیتی مهم بر دوش دارند.‏ تصمیم حیاتی‌ای که مردم هم‌اکنون برای آینده‌شان اتخاذ می‌کنند مرگ یا ادامهٔ زندگی‌شان را در مصیبت عظیم در پی دارد.‏ (‏مکاشفه ۷:‏۱۴‏)‏ نویسندهٔ کتاب امثال در بارهٔ این امر مهم چنین می‌گوید:‏ «آنانی را که برای موت برده شوند خلاص کن،‏ و از رهانیدن آنانی که برای قتل مهیااند کوتاهی منما.‏» چه سخنان تکان‌دهنده‌ای!‏ اگر به مردم هشدار ندهیم که این تصمیم حیاتی را اتخاذ کنند در حقیقت مسئولیت خود را به جا نیاورده‌ایم و خون بر گردن خواهیم داشت.‏ کتاب امثال در ادامه می‌گوید:‏ «اگر گویی که این را ندانستیم،‏ آیا آزمایندهٔ دل‌ها نمی‌فهمد؟‏ و حافظ جان تو نمی‌داند؟‏ و به هر کس برحسب اَعمالش مکافات نخواهد داد؟‏» واضح است که هیچ‌کدام از خادمین یَهُوَه نمی‌توانند از خطری که مردم را تهدید می‌کند ادعای بی‌خبری کنند.‏ —‏ امثال ۲۴:‏۱۱،‏ ۱۲‏.‏

^۲ زندگی انسان‌ها در نظر یَهُوَه ارزشمند است.‏ او خادمینش را ترغیب می‌کند که تمام نیرو و توانایی خود را صرف اعلام پیام نجات‌بخش کلام خدا کنند تا بسیاری نجات یابند.‏ ما باید کلام خدا را موعظه کنیم.‏ این وظیفه مانند مسئولیت دیده‌بانی است که با دیدن خطری قریب‌الوقوع شیپور خطر را به صدا در می‌آورد.‏ ما نمی‌خواهیم که خون کسی بر گردنمان باشد.‏ (‏حِزْقِیال ۳۳:‏۱-‏۷‏)‏ پس چقدر حیاتی است که به ‹موعظهٔ› کلام خدا ادامه دهیم.‏ —‏ ۲تیموتاؤس ۴:‏۱،‏ ۲،‏ ۵ خوانده شود.‏

۳.‏ چه موضوعاتی را در این مقاله و مقاله‌های بعدی بررسی خواهیم کرد؟‏

^۳ در این مقاله خواهیم دید که چگونه می‌توانیم موانعی را که در راه خدمت نجات‌بخش ما وجود دارد بر طرف کنیم و به افراد بیشتری یاری رسانیم.‏ در مقالهٔ دوّم نکاتی را بررسی می‌کنیم که به ما کمک می‌کند هنر تعلیم را در خود تقویت کنیم و معلّمینی کارآزموده گردیم.‏ و در سوّمین مقاله نتایجی را که از فعالیت مبشّران در سراسر دنیا حاصل شده است مورد مطالعه قرار می‌دهیم.‏ قبل از بررسی مطالب فوق به دلایلی می‌پردازیم که نشان می‌دهند اکنون در زمان‌های آخر به سر می‌بریم.‏

چرا بسیاری ناامیدند؟‏

۴،‏ ۵.‏ بشر با چه سختی‌ها و مصیبت‌هایی مواجه است و این مصایب چه تأثیری بر اغلبِ مردم دارد؟‏

^۴ اتفاقات و رویدادهای جهانی بیانگر آن است که ما در «انقضای عالَم» به سر می‌بریم و انتها بسیار نزدیک است.‏ بشر درگیر شرایط و وقایعی است که عیسی و شاگردانش آن را نشانه‌های «ایّام آخر» معرفی کردند.‏ جنگ،‏ قحطی و کمبود غذا،‏ زلزله و بسیاری از مصیبت‌های دیگر همچون ‹ دردی› توان‌فرسا بشر را در خود فرو گرفته است.‏ بی‌قانونی،‏ خودخواهی و نافرمانی از خدا در همه جا به چشم می‌خورد.‏ در این دوران حتی خادمان خدا نیز که از اصول کتاب مقدّس پیروی می‌کنند با ‹زمان‌های سخت› مواجه‌اند.‏ —‏ متّیٰ ۲۴:‏۳،‏ ۶-‏۸،‏ ۱۲؛‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏۱-‏۵‏.‏

^۵ بسیاری از دلیل اصلی اتفاقات و حوادث دنیا ناآگاهند،‏ از این رو نگران امنیت و سلامتی خود و خانواده‌شانند.‏ مرگ عزیز،‏ مصیبت و بلا بسیاری را در زندگی ناامید و دلسرد کرده است.‏ چرا که نه دلیل این مصیبت‌ها را می‌دانند و نه می‌دانند که کجا می‌توانند پاسخی قانع‌کننده بر سؤال‌هایشان بیابند.‏ —‏ اَفَسُسیان ۲:‏۱۲‏.‏

۶.‏ چرا «بابل عظیم» قادر نبوده است به پیروانش کمک رساند؟‏

^۶ ‏«بابل عظیم» امپراتوری جهانی دین کاذب نه تنها به  مردم تسلّی نبخشیده بلکه با «شراب زنای» خود بسیاری از مردم را در مورد خواست و ارادهٔ خدا گیج و سردرگم ساخته است.‏ به علاوه ادیان کاذب با رفتار فاحشه‌گونهٔ خود به اغوا و کنترل «پادشاهان جهان» پرداخته‌اند و با تعالیم دروغین خود و توسل به نیروهایی که منشأ الٰهی ندارند مردم را غلامان حلقه به گوش آقایان سیاسی خود کرده‌اند.‏ بدین ترتیب ادیان کاذب قدرت و نفوذ فراوانی کسب کرده‌اند و به کلّی تعالیم الٰهی را زیر پا گذاشته‌اند.‏ —‏ مکاشفه ۱۷:‏۱،‏ ۲،‏ ۵؛‏ ۱۸:‏۲۳‏.‏

۷.‏ چه آینده‌ای در انتظار بسیاری از مردم است و آنان می‌توانند از چه کمک‌هایی بهره‌مند شوند؟‏

^۷ عیسی در تعالیمش به راهی عریض اشاره کرد که بسیاری در آن قدم بر می‌دارند؛‏ راهی که به نابودی می‌انجامد.‏ (‏متّیٰ ۷:‏۱۳،‏ ۱۴‏)‏ برخی از مردم آگاهانه تعالیم کتاب مقدّس را رد کرده‌اند و در این راه عریض قدم بر می‌دارند.‏ اما بسیاری گمراه شده‌اند و ناآگاهانه در این راه قدم گذاشته‌اند چرا که از تعالیم کتاب مقدّس یعنی از خواست و ارادهٔ یَهُوَه بی‌خبرند.‏ برخی از آنان ممکن است در صورتی که از تعالیم خدا آگاهی پیدا کنند راه زندگی خود را تغییر دهند.‏ اما آنانی‌که تعالیم کتاب مقدّس را مصرّانه رد می‌نمایند و در بابل عظیم باقی می‌مانند از مصیبت عظیم رهایی نخواهند یافت.‏ —‏ مکاشفه ۷:‏۱۴‏.‏

از موعظهٔ کلام خدا «دست نکشید»‏

۸،‏ ۹.‏ مسیحیان قرن اوّل هنگام رویارویی با مخالفت‌ها چگونه عمل کردند و چرا؟‏

^۸ عیسی گفت که پیروانش خبر خوش ملکوت را موعظه می‌کنند و در فعالیت شاگردسازی شرکت خواهند داشت.‏ (‏متّیٰ ۲۸:‏۱۹،‏ ۲۰‏)‏ از این رو،‏ مسیحیان واقعی شرکت در فعالیت موعظه را نشانی از وفاداری به خدا و یکی از پایه‌های ایمان مسیحی می‌شمارند.‏ مسیحیان قرن اوّل حتی با وجود مخالفت‌ها نیز به این فعالیت ادامه دادند.‏ آنان اطمینان داشتند که یَهُوَه با دست قدرتمندش کمکشان می‌کند و در دعاهایشان از او می‌خواستند که آنان را قادر سازد تا ‹با دلیری تمام به کلام او سخن گویند.‏› یَهُوَه خدا در جواب به دعاهایشان آنان را با روح مقدّس خود پر می‌ساخت و آنان با دلیری و شجاعت در بارهٔ کلام خدا سخن می‌گفتند.‏ —‏ اَعمال ۴:‏۱۸،‏ ۲۹،‏ ۳۱‏.‏

^۹ آیا پیروان عیسی هنگامی که با مخالفت روبرو شدند دست از موعظهٔ بشارت کشیدند؟‏ خیر.‏ رهبران مذهبی یهودی به خاطر فعالیت موعظهٔ آنان خشمگین گشتند،‏ آنان را دستگیر و تهدید نمودند و شلاق زدند.‏ اما رسولان «از تعلیم و مژده دادن که عیسی مسیح است دست نکشیدند.‏» به راستی که آنان کاملاً از این امر آگاه بودند که «خدا را می‌باید بیشتر از انسان اطاعت نمود.‏» —‏ اَعمال ۵:‏۲۸،‏ ۲۹،‏ ۴۰-‏۴۲‏.‏

۱۰.‏ مسیحیان امروزه با چه سختی‌هایی روبرویند اما رفتار و کردار خوب آنان ممکن است چه نتیجه‌ای داشته باشد؟‏

^۱۰ امروزه بسیاری از خادمان خدا همانند مسیحیان قرن اوّل متحمّل آزار و اذیت،‏ حبس و شلاق نمی‌شوند.‏ اما آزمایش و سختی به شکل‌های گوناگون جزوی از زندگی همهٔ مسیحیان حقیقی است.‏ شاید شما به این دلیل که وجدانتان  را بر اساس کتاب مقدّس تربیت و حساس ساخته‌اید رفتاری را در پیش‌گیرید که از دید مردم دنیا نامعقول و ناخوشایند باشد و یا شما را با دیگران متفاوت سازد.‏ ممکن است همکاران،‏ همکلاسی‌ها و یا همسایه‌هایتان شما را فردی غیرعادی پندارند،‏ چرا که تصمیمات زندگی‌تان بر اساس اصول کتاب مقدّس است.‏ رفتارهای نامساعد آنان نباید موجب اضطراب و نگرانی‌تان شود.‏ جهان در تاریکی روحانی است اما مسیحیان باید «چون نیّرها» بدرخشند.‏ (‏فیلیپیان ۲:‏۱۵‏)‏ شاید برخی از مردمِ خوش‌قلب رفتار و کردار شما را تحسین کنند و یَهُوَه خدا را تمجید نمایند.‏ —‏ متّیٰ ۵:‏۱۶‏.‏

۱۱.‏ الف)‏ برخی از مردم در مقابل فعالیت موعظه چه عکس‌العملی نشان می‌دهند؟‏ ب)‏ پولُس رسول چه مصایبی را متحمّل شد و چه عکس‌العملی نشان داد؟‏

^۱۱ ما در رساندن پیام ملکوت خدا به شهامت و شجاعت نیازمندیم.‏ شاید بستگانمان و یا افراد دیگر ما را تمسخر کنند یا از راه‌های دیگر ناامید و مأیوس سازند.‏ (‏متّیٰ ۱۰:‏۳۶‏)‏ مخالفان پولُس رسول او را به دفعات مضروب ساختند چرا که خدمت موعظهٔ خود را با استواری ادامه می‌داد.‏ به عکس‌العمل او در مقابل چنین مخالفت‌هایی توجه کنید.‏ او می‌گوید:‏ ‹هر چند قبل از آن زحمت کشیده و بی‌احترامی دیده بودیم.‏ لیکن در خدای خود دلیری کردیم تا انجیل خدا را با جدّ و جهد شدید به شما اعلام نماییم.‏› (‏۱تَسّالونیکیان ۲:‏۲‏)‏ مطمئناً در چنین شرایطی برای پولُس آسان نبود که به اعلام خبر خوش ملکوت ادامه دهد.‏ زیرا که او را دستگیر و برهنه کردند،‏ با چوب مورد ضرب و شتم قرار دادند و به زندان انداختند.‏ (‏اَعمال ۱۶:‏۱۹-‏۲۴‏)‏ پولُس رسول چنین شهامتی را از کجا یافته بود؟‏ عشق و علاقهٔ او به انجام مسئولیت الٰهی‌اش در او شهامت ایجاد کرده بود.‏ —‏ ۱قُرِنتیان ۹:‏۱۶‏.‏

۱۲،‏ ۱۳.‏ برخی در موعظه با چه مشکلات و سختی‌هایی روبرویند و چگونه می‌توانند بر آن‌ها فائق آیند؟‏

^۱۲ یکی دیگر از مشکلات و موانعی که در خدمت موعظه با آن روبروایم حفظ شور و اشتیاق در محدوده‌هایی است که مردم در خانه نیستند و یا در مقابل پیام ملکوت بی‌تفاوتند.‏ در چنین شرایطی چه می‌توان کرد؟‏ در چنین شرایطی می‌توانیم با جرأت و شجاعت تمام به موعظهٔ غیر رسمی بپردازیم.‏ ممکن است بتوانیم در ساعات دیگری از روز و یا هفته به خدمت موعظه رویم یا شاید بتوانیم در مناطقی موعظه کنیم که با مردم بیشتری برخورد داشته باشیم.‏ —‏ با یوحنّا ۴:‏۷-‏۱۵؛‏ اَعمال ۱۶:‏۱۳؛‏ ۱۷:‏۱۷ مقایسه شود.‏

^۱۳ مشکل دیگری که فعالیت موعظهٔ بسیاری از خادمان را محدود می‌سازد پیری یا عدم سلامتی است.‏ اگر شما نیز با چنین مشکلاتی دست به گریبانید ناراحت و مأیوس نشوید.‏ یَهُوَه خدا به محدودیت‌های شما واقف و از هر آن چه انجام می‌دهید راضی و خوشنود است.‏ (‏۲قُرِنتیان ۸:‏۱۲ خوانده شود.‏‏)‏ با هر سختی و مشکلی که مواجه‌اید،‏ چه مخالفت و بی‌علاقگی مردم و چه بیماری و عدم سلامتی،‏ کوشش کنید که تا جای ممکن در رساندن مژدهٔ ملکوت به دیگران سهیم شوید.‏ —‏ امثال ۳:‏۲۷‏؛‏ با مَرقُس ۱۲:‏۴۱-‏۴۴ مقایسه شود.‏

 به خدمت موعظه اولویت دهید

۱۴.‏ پولُس رسول چه سرمشقی برای مسیحیان هم‌ایمانش به جا گذاشت و به آنان چه توصیه‌ای کرد؟‏

^۱۴ پولُس رسول خود خدمت موعظه‌اش را فعالیتی جدّی و مهم می‌دانست و هم‌ایمانانش را نیز به این عمل تشویق می‌کرد.‏ (‏اَعمال ۲۰:‏۲۰،‏ ۲۱؛‏ ۱قُرِنتیان ۱۱:‏۱‏)‏ در قرن اوّل یکی از کسانی که پولُس به خصوص تشویق نمود مسیحی‌ای به نامِ اَرْخِپُّس بود.‏ پولُس در نامه‌اش به کُولُسیان چنین نوشت:‏ «به اَرْخِپُّس گویید:‏ ‹باخبر باش تا آن خدمتی را که در خداوند یافته‌ای [«پذیرفته‌ای،‏» د ج‏] به کمال رسانی.‏› » (‏کُولُسیان ۴:‏۱۷‏)‏ ما در مورد اَرْخِپُّس اطلاعات زیادی نداریم،‏ اما او ظاهراً وظیفهٔ خدمت موعظه را پذیرفته بوده است.‏ اگر شما هم زندگی خود را به یَهُوَه خدا وقف کرده‌اید پس شما نیز این وظیفه را پذیرفته‌اید.‏ آیا تمام تلاش و سعی خود را بکار می‌گیرد تا به نحوی شایسته خدمت خود را به انجام رسانید؟‏

۱۵.‏ وقف مسیحی نشانگر چیست و روی چه سؤالاتی باید تعمّق کرد؟‏

^۱۵ هر یک از ما قبل از تعمید در دعایی از صمیم قلب خود را به یَهُوَه خدا وقف می‌کند.‏ این عمل نشانگر آن است که می‌خواهیم خواست و ارادهٔ او را در زندگی انجام دهیم.‏ پس باید از خود بپرسیم:‏ ‹آیا انجام خواست خدا مهم‌ترین موضوعی است که در زندگی به دنبال آن هستم؟‏› هر یک از ما شاید در خانواده مسئولیت‌های متفاوتی داشته باشد که یَهُوَه خدا از ما انتظار دارد آنان را به انجام رسانیم،‏ برای نمونه تهیه و رسیدگی به نیازهای خانواده‌مان.‏ (‏۱تیموتاؤس ۵:‏۸‏)‏ اما از نیرو و وقت باقی‌ماندهٔ خود چگونه استفاده می‌کنیم؟‏ واقعاً در زندگی به چه چیز اولویت می‌دهیم؟‏ —‏ ۲قُرِنتیان ۵:‏۱۴،‏ ۱۵ خوانده شود.‏

۱۶،‏ ۱۷.‏ برای جوانان مسیحی و آنانی که مسئولیت کمتری در زندگی دارند چه فرصت‌هایی فراهم است؟‏

^۱۶ آیا جوانی هستید که تحصیلات دبیرستانی را به اتمام رسانده یا آن را به زودی به اتمام می‌رسانید؟‏ اگر چنین است احتمالاً مسئولیت سنگینی در خانواده بر دوش ندارید.‏ پس برای آینده‌تان چه تصمیمی دارید؟‏ چه تصمیماتی به شما کمک می‌کند تا بتوانید قول خود را به یَهُوَه در ارتباط با انجام خواست او عملی سازید؟‏ بسیاری برنامهٔ زندگی و کار خود را طوری هماهنگ کرده‌اند تا بتوانند در خدمت پیشگامی فعالیت کنند.‏ این خدمت شادی و رضایت فراوانی برای آنان به همراه دارد.‏ —‏ مزامیر ۱۱۰:‏۳؛‏ جامعه ۱۲:‏۱‏.‏

^۱۷ شاید شما جوانی هستید که به کار تمام‌وقت مشغولید و تنها مسئولیت رسیدگی به امور شخصی خود را بر دوش دارید.‏ بدون شک تا آنجایی که وقتتان اجازه می‌دهد در امور مختلف جماعت همکاری می‌کنید و این کار مایهٔ شادی و رضایت شماست.‏ آیا می‌توانید تصوّر کنید که شادی‌ای بس عظیم‌تر در زندگی داشته باشید؟‏ آیا به این فکر کرده‌اید که خدمت موعظه خود را افزایش دهید؟‏ (‏مزامیر ۳۴:‏۸؛‏ امثال ۱۰:‏۲۲‏)‏ در برخی از محدوده‌های موعظه برای این که پیام نجات‌بخش حقیقت به گوش مردم برسد باید کار بیشتری صورت گیرد.‏ آیا می‌توانید در زندگی خود تغییراتی ایجاد کنید و در مناطقی مشغول به خدمت شوید که نیاز به مبشّران بیشتری است؟‏ —‏ ۱تیموتاؤس ۶:‏۶-‏۸ خوانده شود.‏

۱۸.‏ زوجی جوان چه تغییراتی در زندگی خود ایجاد کردند و این کار آنان چه نتایجی به همراه داشت؟‏

^۱۸ به عنوان مثال می‌توان به زوج جوانی به نام‌های کِوین و اِلِنا اشاره کرد.‏ * آنان در ناحیه‌ای از ایالت متحدهٔ آمریکا زندگی می‌کردند که برای زوج‌های جوان امری بسیار عادی بود که در ابتدای زندگی مشترک خود در فکر خرید خانه باشند.‏ از این رو آن دو نیز با شروع کار تمام‌وقت توانستند این امکان را برای خود فراهم سازند و زندگی راحتی داشته  باشند.‏ با توجه به کار تمام‌وقت و سایر وظایفی که برای حفظ و نگهداری خانه بر عهده داشتند نیرو و وقت زیادی برای فعالیت موعظه برای آنان باقی نمی‌ماند.‏ بعد از چندی متوجه شدند که بیشتر نیرو و وقتشان صرف نگهداری از خانه و زندگی‌شان می‌گردد.‏ با مشاهدهٔ زندگی ساده و شادِ زوج پیشگامی،‏ آنان تصمیم گرفتند اولویت‌های زندگی‌شان را تغییر دهند.‏ بعد از این که در دعا از یَهُوَه خواستار راهنمایی شدند خانه را فروختند و به آپارتمانی نقل مکان کردند.‏ اِلِنا توانست از ساعت‌های کاری خود بکاهد و خدمت پیشگامی را شروع کند.‏ کِوین با دیدن همسرش که شاد و خوشحال بود تصمیم گرفت از شغلِ تمام‌وقت خود استعفا دهد و خدمت پیشگامی را آغاز کند.‏ پس از مدتی تصمیم گرفتند در کشوری در آمریکای جنوبی که نیاز ویژه‌ای به مبشّران بود خدمت خود را ادامه دهند.‏ کِوین می‌گوید:‏ «ما همیشه زندگی مشترک خوشی داشتیم.‏ اما وقتی که خدمت خود را به خدا افزایش دادیم رضایت و شادی عمیق‌تری را در زندگی حس کردیم.‏» —‏ متّیٰ ۶:‏۱۹-‏۲۲ خوانده شود.‏

۱۹،‏ ۲۰.‏ چرا موعظهٔ بشارت مهم‌ترین فعالیت دوران ماست؟‏

^۱۹ موعظهٔ بشارت مهم‌ترین فعالیتی است که امروزه در سراسر جهان صورت می‌گیرد.‏ (‏مکاشفه ۱۴:‏۶،‏ ۷‏)‏ از این طریق نام یَهُوَه خدا مقدّس می‌گردد.‏ (‏متّیٰ ۶:‏۹‏)‏ پیام کتاب مقدّس سالانه زندگی بسیاری از مردم را بهبود بخشیده است و نجات آنان در گرو پذیرش این پیام است.‏ پولُس رسول در خصوص مردمی که پیام را نشنیده‌اند چنین می‌پرسد:‏ «چگونه بشنوند بدون واعظ؟‏» (‏رومیان ۱۰:‏۱۴،‏ ۱۵‏)‏ به راستی چنین افرادی چگونه می‌توانند با پیام نجات‌بخش کلام خدا آشنا شوند اگر کسی این پیام را به گوش آنان نرساند؟‏ باشد که تمام تلاش خود را به کار گیریم تا خدمت موعظه‌مان را به شایستگی به انجام رسانیم.‏

^۲۰ همچنین اگر ما توانایی‌مان را در تعلیم و آگاه کردن مردم بالا ببریم بهتر می‌توانیم اهمیت دوران کنونی و اهمیت نتیجهٔ تصمیماتمان در این زمان را به آنان نشان دهیم.‏ در مقالهٔ بعد خواهیم دید که چگونه می‌توانیم هنر تعلیم را بیاموزیم و آن را در خود تقویت کنیم.‏

‏[پاورقی]‏

مرور مقاله

‏• مسیحیان در قبال مردم چه مسئولیتی دارند؟‏

‏• چگونه باید با موانع و مشکلات فعالیت موعظه روبرو شویم؟‏

‏• چگونه می‌توانیم خدمت موعظهٔ خود را به شایستگی به انجام رسانیم؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۹]‏

هنگام مواجهه با مخالفت به شجاعت و دلیری نیازمندیم

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۰]‏

برای موعظه در مناطقی که مردم کمتر در خانه هستند چه می‌توان کرد؟‏