پاکدلان بشارت را می‌پذیرند

‏«خوشا به حال پاکدلان،‏ زیرا ایشان خدا را خواهند دید.‏» —‏ متّیٰ ۵:‏۸‏.‏

۱،‏ ۲.‏ مسیحیان قرن اوّل این پیشگویی عیسی را که مژدهٔ ملکوت در تمام عالَم موعظه می‌شود چگونه پاسخ گفتند؟‏

گزارش جالب فعالیت مسیحیان در قرن اوّل در کتاب اَعمال نگاشته و حفظ شده است؛‏ فعالیتی که هماهنگ و در پاسخ به پیشگویی عیسی در مورد رساندن مژدهٔ ملکوت به مردم تمام عالَم بود.‏ (‏متّیٰ ۲۴:‏۱۴‏)‏ می‌توان گفت این مبشّران،‏ پیشتاز و نمونه‌ای شدند برای تمام کسانی که راه آنان را دنبال می‌کنند.‏ در اورشلیم،‏ به دلیل جدّیت و شوق شاگردان عیسی در موعظه بود که هزاران نفر از جمله ‹گروه بزرگی از کاهنان› به جماعت مسیحیان قرن اوّل پیوستند.‏ —‏ اَعمال ۲:‏۴۱؛‏ ۴:‏۴؛‏ ۶:‏۷‏.‏

^۲ فعالیت میسیونرها نیز در قرن اوّل بسیاری را یاری کرد تا به مسیح ایمان آورند.‏ از آن جمله فیلِپُّس بود که به سامره رفت و مردم آن منطقه به سخنان او علاقه و توجه نشان دادند.‏ (‏اَعمال ۸:‏۵-‏۸‏)‏ پولُس به همراهی همسفران مختلف به مناطق بسیاری سفر کرد و پیام مسیح را به قِپْرُس،‏ قسمتی از آسیای صغیر،‏ مقدونیه،‏ یونان و ایتالیا رساند.‏ در شهرهایی که پولُس به موعظه پرداخت،‏ یهودیان و یونانیان بسیاری به عیسی ایمان آوردند.‏ (‏اَعمال ۱۴:‏۱؛‏ ۱۶:‏۵؛‏ ۱۷:‏۴‏)‏ تیطُس خدمت موعظه‌اش را در کَرِیت گذراند.‏ (‏تیطُس ۱:‏۵‏)‏ پِطْرُس در بابِل موعظه می‌کرد و حدود سال‌های ۶۲-‏۶۴ م.‏ زمانی که نامهٔ اوّلش را نگاشت مردم مناطق پُنْطُس،‏ غَلاطیه،‏ کَپَّدُکِیا،‏ آسیا و بَطِینیا با فعالیت موعظهٔ مسیحیان به خوبی آشنا بودند.‏ (‏۱پِطْرُس ۱:‏۱؛‏ ۵:‏۱۳‏)‏ به راستی که قرن اوّل دورانی پرهیجان بوده است.‏ مسیحیان در قرن اوّل چنان با جدّیت و پشتکار خدمت موعظه‌شان را به انجام رساندند که دشمنانشان چنین لب به اعتراض گشودند که آنان تمام «ربع مسکون» یا ساکنین زمین را شورانیده‌اند.‏ —‏ اَعمال ۱۷:‏۶؛‏ ۲۸:‏۲۲‏.‏

۳.‏ فعالیت موعظه چه نتایجی داشته است،‏ و این موضوع چه تأثیری بر شما دارد؟‏

^۳ امروزه نیز جماعت مسیحی برکت یافته و از رشد چشمگیری برخوردار است.‏ مطالعهٔ گزارش سالانهٔ شاهدان یَهُوَه و دیدن ثمرات فعالیت آنان در سراسر زمین بسیار دلگرم‌کننده و نشان این برکت است.‏ آیا اینکه مبشّران در سال خدمتی ۲۰۰۷ با بیش از ۶ میلیون نفر کتاب مقدّس را مطالعه کرده‌اند مایهٔ شادی نیست؟‏ به علاوه حدود ۱۰ میلیون نفر که شاهد یَهُوَه نبوده‌اند در مراسم یادبود مرگ مسیح شرکت کرده‌اند.‏ برای این عده پیام کتاب مقدّس تا آن حد جالب بوده است که در بزرگداشت این روز مهم شرکت کنند.‏ این امر گویای این حقیقت است که هنوز در فعالیت موعظه می‌توان افراد فراوانی را با کلام خدا آشنا کرد.‏

۴.‏ چه کسانی به پیام کلام خدا پاسخ می‌گویند؟‏

^۴ امروزه نیز مانند قرن اوّل «پاکدلان» به پیام کلام خدا پاسخ می‌گویند.‏ (‏متّیٰ ۵:‏۸‏)‏ یَهُوَه چنین اشخاصی را به سازمانش جلب می‌کند.‏ (‏حَجِّی ۲:‏۷ خوانده شود.‏‏)‏ در اینجا این سؤال مطرح می‌شود که ما باید چه دیدی به خدمت موعظه‌مان داشته باشیم تا بتوانیم فعالیتمان را تمام و کمال در گردآوری این افراد به انجام رسانیم؟‏

بدون پیش‌داوری موعظه کنید

۵.‏ چه افرادی مورد قبول خدا هستند؟‏

^۵ مسیحیان قرن اوّل می‌دانستند که یَهُوَه  خدا تبعیض قائل نمی‌شود بلکه هر کس که «از او ترسد و عمل نیکو کند» مورد قبول اوست.‏ (‏اَعمال ۱۰:‏۳۴،‏ ۳۵‏)‏ دانستن دلیل مرگ عیسی،‏ ایمان به آن و زندگی هماهنگ با این ایمان،‏ شرط اساسی برای داشتن رابطه‌ای خوب و نزدیک با یَهُوَه خداست.‏ (‏یوحنّا ۳:‏۱۶،‏ ۳۶‏)‏ این خواست خداست که هر گونه از مردم به «معرفت راستی» یعنی شناخت حقیقت برسند و «نجات یابند.‏» —‏ ۱تیموتاؤس ۲:‏۳،‏ ۴‏.‏

۶.‏ مبشّران باید مراقب چه طرز فکری باشند،‏ و چرا؟‏

^۶ تبعیض گذاشتن بین مردم برای مبشّران که پیام نجات‌بخش خدا را به مردم می‌رسانند نادرست است.‏ مبشّران نباید مردم را به دلیل نژاد،‏ طبقهٔ اجتماعی،‏ وضع ظاهر،‏ مذهب یا هر خصوصیت دیگری پیش‌داوری کنند.‏ آیا خوشحال نیستید مبشّری که اوّلین بار به شما موعظه کرد تبعیض قائل نشد و کلام حقیقت را به شما رساند؟‏ پس چرا از رساندن پیام نجات‌بخش به گوش آنانی که ممکن است به آن توجه کنند کوتاهی کنیم؟‏ —‏ متّیٰ ۷:‏۱۲ خوانده شود.‏

۷.‏ چرا نباید در موعظه بر مردم قضاوت کنیم؟‏

^۷ ما اجازه نداریم هیچ کس را قضاوت کنیم.‏ یَهُوَه خدا عیسی را داور و قاضی قرار داده است.‏ عیسی قادر است اعماق افکار و دل شخص را ببیند.‏ اما ما تنها بر اساس آنچه به «چشم» می‌بینیم و موافق آنچه به «گوش» می‌شنویم قضاوت می‌کنیم.‏ —‏ اِشَعْیا ۱۱:‏۱-‏۵؛‏ ۲تیموتاؤس ۴:‏۱‏.‏

۸،‏ ۹.‏ الف)‏ سَوْلُس قبل از این که مسیحی شود چه می‌کرد؟‏ ب)‏ شرح حال پولُس رسول چه نکته‌ای را برای ما روشن می‌کند؟‏

^۸ در میان خادمان خدا همه گونه افراد با پیشینه‌های کاملاً متفاوت وجود دارد.‏ نمونهٔ آن سَوْلُس طَرسُوسی است.‏ او فریسی بود و یکی از مخالفان سرسخت مسیحیان.‏ سَوْلُس خالصانه معتقد بود که مسیحیان در اشتباهند و آنان را مورد اذیت و آزار قرار می‌داد.‏ (‏غَلاطیان ۱:‏۱۳‏)‏ از محالات به نظر می‌رسید که سَوْلُس پیرو مسیح شود.‏ اما عیسی در دل او چیزی خوب یافت و او را برای انجام وظیفه‌ای خاص انتخاب کرد.‏ به این ترتیب سَوْلُس یکی از فعال‌ترین و جدّی‌ترین مسیحیان قرن اوّل شد.‏

^۹ سرگذشت پولُس رسول چه نکته‌ای را روشن می‌کند؟‏ در منطقه‌ای که ما خدمت می‌کنیم نیز ممکن است گروهی باشند که تصوّر شود با پیام حقیقت شدیداً مخالفند.‏ حتی اگر به نظر رسد که از محالات است یکی از آن‌ها هم به جمع مسیحیان حقیقی بپیوندد باز هم نباید موعظه به آنان را کنار بگذاریم.‏ بلکه باید تلاشمان بر این باشد که با تدبیر و درایت برای آنان دلیل آوریم.‏ گاه کسانی که تصوّرش را هم نمی‌کنیم علاقه‌ای به پیام کتاب مقدّس داشته باشند به آن گوش می‌دهند.‏ از موعظه به همگان نباید ‹ دست کشید.‏› موعظه وظیفهٔ ماست.‏ —‏ اَعمال ۵:‏۴۲ خوانده شود.‏

آنانی که از موعظه دست نمی‌کشند برکت می‌یابند

۱۰.‏ چرا نباید از موعظه به افرادی که به نظر خشن می‌آیند خودداری کرد؟‏ به مواردی از منطقهٔ خود اشاره کنید.‏

^۱۰ ظاهر یا سابقهٔ افراد می‌تواند ما را به اشتباه اندازد.‏ برای مثال زمانی که ایگناسیو،‏ * در یکی از کشورهای آمریکای جنوبی در زندان بود با شاهدان یَهُوَه شروع به مطالعهٔ کتاب مقدّس کرد.‏ به دلیل طبع و رفتار خشنی که داشت همه از او می‌ترسیدند.‏ از این رو اگر یک زندانی به زندانی دیگری چیزی می‌فروخت و پرداخت مبلغ آن به تعویق  می‌افتاد،‏ طلبکار ایگناسیو را اجیر می‌کرد تا پول را از بدهکار بگیرد.‏ زمانی که ایگناسیو در مطالعهٔ کتاب مقدّس پیشرفت کرد و آموخته‌های خود را به کار بست،‏ شخصیت او کاملاً تغییر کرد و از فردی زورگو به فردی مهربان مبدّل شد.‏ دیگر کسی برای طلب بدهی‌هایش به او رجوع نمی‌کرد.‏ او از این که تعالیم کتاب مقدّس و روح خدا شخصیتش را تغییر داد بسیار خوشحال و راضی است.‏ همچنین از مبشّرانی که بدون پیشداوری او را در راه آشنایی با حقیقت یاری کردند سپاسگزار و قدردان است.‏

۱۱.‏ چرا ما مرتباً به بازدید اشخاص می‌رویم؟‏

^۱۱ یکی از دلایلی که ما را بر آن می‌دارد مرتباً به بازدید اشخاص برویم این است که گاه شرایط زندگی آنان و گاه دیدشان به پیام ما تغییر می‌کند.‏ شاید بیماری‌ای جدّی،‏ مرگ عزیز یا از دست دادن شغل،‏ دید یا شرایط زندگی فرد را تغییر دهد.‏ (‏جامعه ۹:‏۱۱ خوانده شود.‏‏)‏ رویدادهای دنیا نیز گاه برخی را برمی‌انگیزد که جدّی‌تر به آینده فکر کنند.‏ چنین تغییراتی از جمله عواملی هستند که می‌تواند عکس‌العمل شخصی را که نسبت به پیام حقیقت بی‌تفاوت یا حتی با آن مخالف بود تغییر دهد.‏ پس ما باید هر موقعیتی را غنیمت شماریم و هیچ‌گاه از رساندن کلام حقیقت کوتاهی نکنیم.‏

۱۲.‏ به کسانی که به آنان موعظه می‌کنیم چه دیدی باید داشته باشیم،‏ و چرا؟‏

^۱۲ انسان تمایل دارد بر دیگران قضاوت و آنان را دسته‌بندی کند.‏ اما یَهُوَه خدا خصوصیات خوب تک‌تک افراد را می‌بیند و هر فرد را به صورت مجزا در نظر می‌گیرد.‏ (‏۱سموئیل ۱۶:‏۷ خوانده شود.‏‏)‏ ما نیز باید تلاش کنیم در موعظه چنین باشیم.‏ تجربه ثابت کرده است که چنین طرز فکر مثبتی نتایج خوبی به همراه دارد.‏

۱۳،‏ ۱۴.‏ الف)‏ چرا یکی از پیشگامان بازدید از خانمی را که در خدمت موعظه به او برخورد کرده بود قطع کرد؟‏ ب)‏ از این ماجرا چه می‌آموزیم؟‏

^۱۳ ساندرا،‏ خواهری پیشگام در یکی از جزایر کارائیب در خدمت خانه‌به‌خانه به خانمی به نام روت برخورد کرد.‏ روت با ذوق و شوق در جشن‌های کارناوال فعالیت می‌کرد.‏ حتی دو بار به عنوان ملکهٔ کارناوالِ کشور تاج افتخار را از آن خود کرده بود.‏ روت علاقهٔ زیادی به آنچه ساندرا گفت نشان داد و مطالعهٔ کتاب مقدّس آغاز شد.‏ ساندرا می‌گوید:‏ «وقتی به اتاق نشیمن او رفتم عکس بسیار بزرگی از روت در لباس پر زرق‌وبرق کارناوال و جوایزی که برنده شده بود خودنمایی می‌کردند.‏ به اشتباه تصوّر کردم کسی که چنین معروف بوده و تا این حد در چنین کارناوال‌هایی مشغول و فعال بوده است نمی‌تواند علاقهٔ واقعی به حقیقت داشته باشد.‏ برای همین دیگر پیش او نرفتم.‏»‏

^۱۴ پس از چندی روت به سالن ملکوت آمد و بعد از جلسه از ساندرا پرسید:‏ «چرا دیگر برای مطالعه پیش من نیامدی؟‏» ساندرا از او عذرخواهی کرد و قرار گذاشت تا مطالعه را ادامه دهند.‏ پیشرفت روت در درک حقیقت بسیار سریع بود.‏ او عکس‌های کارناوال را پایین آورد،‏ در تمام برنامه‌های جماعت شرکت نمود و خود را به یَهُوَه وقف کرد.‏ برای ساندرا مسلّم شد که طرز فکرش نسبت به روت اشتباه بوده است.‏

۱۵،‏ ۱۶.‏ الف)‏ موعظهٔ مبشّری به یکی از بستگانش چه نتیجه‌ای داشت؟‏ ب)‏ چرا به دلیل سابقهٔ عضوی از اعضای خانواده‌مان نباید از گفتن حقیقت به او کوتاهی کنیم؟‏

^۱۵ گاه موعظه به بستگانی که تصوّر می‌شده هیچ علاقه‌ای به حقیقت نداشته‌اند نیز نتایج خوبی داشته است.‏ نمونهٔ آن شوهرخواهرِ خواهری مسیحی به نام جویس در آمریکاست.‏ او از دوران نوجوانی‌اش بارها و بارها به زندان انداخته شده بود.‏ جویس می‌گوید:‏ «مردم می‌گفتند زندگی این مرد به هیچ جا نمی‌رسد.‏ چون او معتاد بود،‏ دزدی می‌کرد و عادات بد دیگری هم داشت.‏ با این همه من سال‌های متمادی،‏ برای ۳۷ سال از صحبت کردن در مورد کتاب مقدّس با او دست نکشیدم.‏» صبر و حوصلهٔ این خواهر برای کمک به شوهرخواهرش نتیجه بخشید و بالاخره او شروع به مطالعهٔ کتاب مقدّس با شاهدان یَهُوَه کرد و تغییراتی اساسی در زندگی‌اش داد.‏ در آخر در سن ۵۰ سالگی شوهرخواهر جویس در کنگرهٔ ناحیه‌ای در کالیفرنیا تعمید گرفت.‏ جویس می‌گوید:‏ «از شادی گریه کردم.‏ خیلی خوشحالم که او را کنار نگذاشتم و دست از صحبت با او نکشیدم.‏»‏

^۱۶ به دلیل شرایط زندگی یا سابقهٔ عضوی از خانواده‌تان ممکن است برای شما صحبت با او در مورد حقیقت مشکل باشد.‏ اما چنین افکاری سبب نشد که جویس از صحبت کردن با شوهرخواهرش امتناع کند.‏ گذشته از این چگونه می‌توان دانست در دل افراد چه می‌گذرد؟‏ ممکن است کسی  صادقانه در پی یافتن حقیقت و مذهب راستین باشد.‏ پس حقیقت را از آنان دریغ نکنید.‏ —‏ امثال ۳:‏۲۷ خوانده شود.‏

وسیله‌ای مؤثر برای مطالعهٔ کتاب مقدّس

۱۷،‏ ۱۸.‏ الف)‏ گزارشات مناطق مختلف دنیا چگونه ارزش کتاب آشنایی با تعالیم کتاب مقدّس را نشان می‌دهد؟‏ ب)‏ آیا شما در ارائه یا مطالعهٔ این کتاب با مردم تجربه یا خاطره‌ای دلگرم‌کننده داشته‌اید؟‏

^۱۷ گزارشات کشورهای مختلف نشان می‌دهد که کتاب آشنایی با تعالیم کتاب مقدّس بر بسیاری از افراد خوش‌قلب تأثیر گذاشته است.‏ پِنی خواهری پیشگام در آمریکا با این کتاب مطالعات متعددی شروع کرد.‏ دو نفر از آنان افرادی مسن از اعضای کلیسا بودند.‏ پِنی نمی‌دانست آنان در مقابل تعالیم کتاب مقدّس که در این کتاب عرضه شده است چه عکس‌العملی نشان خواهند داد؟‏ با این همه او می‌نویسد:‏ «به دلیل روشن و منطقی بودن و طریقی که اطلاعات در این کتاب عرضه شده است آنان بدون این که به بحث و مجادله تحریک شوند به راحتی حقیقت را آموختند و آن را پذیرفتند.‏»‏

^۱۸ پَت مبشّری در بریتانیا با خانمی آسیایی کتاب مقدّس را مطالعه کرد.‏ این خانم شوهر و پسرش را پس از دستگیری‌شان به دست سربازان شورشی دیگر ندیده بود.‏ او را تهدید کرده و خانه‌اش را آتش زده بودند.‏ گروهی اوباش به او تجاوز کرده بودند و او مجبور به فرار از کشورش شده بود.‏ تمام این وقایع تأسف‌بار باعث شده بود که دیگر انگیزه‌ای برای زندگی نداشته باشد و چندین بار دست به خودکشی زده بود.‏ اما مطالعهٔ کتاب مقدّس به او امید داد.‏ پَت می‌گوید:‏ «سادگی توضیحات و تشبیهات این کتاب روی او تأثیر عمیقی گذاشت.‏» این خانم در مطالعه‌اش خیلی سریع پیشرفت کرد و مبشّر شد و می‌خواهد که در کنگرهٔ آینده تعمید بگیرد.‏ به راستی که کمک به افراد پاکدل در درک و امیدی که نوشته‌های مقدّس می‌دهد شادی‌بخش است.‏

‏«از نیکوکاری خسته نشویم»‏

۱۹.‏ امروزه فعالیت موعظه به چه دلیل ضرورت دارد؟‏

^۱۹ هر روز که می‌گذرد وظیفهٔ ما در فعالیت موعظه و شاگردسازی ضرورت بیشتری به خود می‌گیرد.‏ هزاران نفر از افراد پاکدل و مستعد،‏ به موعظهٔ ما پاسخ مثبت می‌دهند.‏ ‹روز عظیم یَهُوَه نزدیک است› و این امر به این معنی است که آنانی که در ظلمت روحانی هستند «برای قتل مهیااند.‏» —‏ صَفَنْیا ۱:‏۱۴؛‏ امثال ۲۴:‏۱۱‏.‏

۲۰.‏ هر کدام از ما باید در انجام چه کاری عزم خود را جزم کند؟‏

^۲۰ هنوز فرصت است که به این افراد کمک کنیم.‏ برای این که فعالیت خود را به انجام رسانیم باید مسیحیان قرن اوّل را نمونه قرار دهیم؛‏ آنانی که «از تعلیم و مژده دادن که عیسی مسیح است دست نکشیدند.‏» ‏(‏اَعمال ۵:‏۴۲‏)‏ اگر مانند آنان عمل کنیم؛‏ در سختی‌ها راسخ باشیم،‏ در «هنر تعلیم» پیشرفت کنیم،‏ به همهٔ مردم بدون پیشداوری تعلیم دهیم و «از نیکوکاری خسته نشویم» در زمان آن برکات فراوانی که نتیجهٔ رضایت الٰهی است نصیبمان خواهد شد.‏ —‏ ۲تیموتاؤس ۴:‏۲؛‏ غَلاطیان ۶:‏۹ خوانده شود.‏

‏[پاورقی]‏

مرور مقاله

‏• چه کسانی بشارت را می‌پذیرند؟‏

‏• چرا نباید در رساندن پیام نجات‌بخش خدا به مردم آنان را پیشداوری کنیم؟‏

‏• استفاده از کتاب آشنایی با تعالیم کتاب مقدّس چه نتایجی داشته است؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۷]‏

هزاران نفر از افراد خوش‌قلب بشارت را می‌پذیرند

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۸]‏

از شرح حال پولُس رسول چه می‌آموزیم؟‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۰]‏

بشارت‌دهندگان مردم را پیشداوری نمی‌کنند