حضور مسیح برای شما به چه معنی است؟‏

‏‹نشان حضور تو و انقضای عالَم چیست؟‏› —‏ متّیٰ ۲۴:‏۳‏.‏ ترجمهٔ دنیای جدید

۱.‏ رسولان عیسی چه سؤال درخور توجهی از عیسی پرسیدند؟‏

نزدیک به دو هزار سال پیش،‏ چهار نفر از شاگردان عیسی روی کوه زیتون سؤالی مهم مطرح کردند.‏ آن شاگردان در پی سخنان استادشان عیسی در خلوت از او پرسیدند:‏ «به ما بگو که این امور کی واقع می‌شود و نشان آمدن (‏«حضور،‏» د ج‏)‏ تو و انقضای عالَم چیست؟‏» (‏متّیٰ ۲۴:‏۳‏)‏ رسولان عیسی در سؤالشان از عباراتی درخور توجه استفاده کردند؛‏ یکی «حضور تو» و دیگری «انقضای عالَم.‏» این دو عبارت به چه چیزهایی اشاره می‌کنند؟‏

۲.‏ مفهوم کلمهٔ «انقضا» چیست؟‏

^۲ ابتدا به تعریف عبارت دوّم بپردازیم یعنی «انقضای عالَم» که ترجمهٔ کلمهٔ یونانی سین‌تِلیا می‌باشد.‏ این کلمه در ترجمهٔ دنیای جدید همه جا «انتها» یا «آخر» که به مفهوم به اوج رسیدن،‏ آخرین مرحله را گذراندن یا قسمت نهایی می‌باشد ترجمه شده است.‏ این کلمه از کلمهٔ یونانی تِل‌اوس ریشه گرفته است و به معنی «ختم» یا «پایان» یعنی به مفهوم قطع و تمام شدن می‌باشد.‏ برای توضیح تفاوت این دو کلمه می‌توانیم روند سخنرانی‌های سالن ملکوت را مثال بزنیم.‏ انتها یا آخر هر سخنرانی مرحله‌ای است که سخنران چند دقیقه را صرف خلاصهٔ مطالبی که طی سخنرانی‌اش بیان کرده است می‌کند و مختصراً توضیح می‌دهد که اطلاعات مذکور چه کاربردی در زندگی دارد.‏ اما سخنرانی او زمانی پایان می‌یابد که تریبون را ترک کرده،‏ از سکوی سخنرانی پایین می‌آید.‏ به  همین شکل کتاب مقدّس،‏ «انقضای عالَم» (‏«سپری شدن،‏ به سر آمدن»-‏ فرهنگ عمید‏)‏ را مرحلهٔ نهایی که به پایان و نابودی این دنیا منجر می‌شود تعریف می‌کند.‏

۳.‏ بعضی از رویدادهای دورهٔ حضور عیسی را نام ببرید.‏

^۳ حال به تعریف عبارت اوّل بپردازیم.‏ کلمهٔ مورد نظر در این عبارت کلمهٔ یونانی پاروسیا است که «حضور» ترجمه شده است.‏ * پاروسیای مسیح یا حضورش،‏ در سال ۱۹۱۴ با نشستن او بر تخت پادشاهی در آسمان آغاز شد و شامل ‹مصیبت عظیم› می‌شود که طی آن عیسی برای نابود کردن این دنیای شریر می‌آید.‏ (‏متّیٰ ۲۴:‏۲۱‏)‏ طی حضور عیسی رویدادهای دیگری نیز رخ می‌دهد از جمله «ایّام آخر» نظام شریر دنیا،‏ گردآوری برگزیدگان و رستاخیز یافتن آن‌ها در آسمان.‏ (‏۲تیموتاؤس ۳:‏۱؛‏ ۱قُرِنتیان ۱۵:‏۲۳؛‏ ۱تَسّالونیکیان ۴:‏۱۵-‏۱۷؛‏ ۲تَسّالونیکیان ۲:‏۱‏)‏ با نظر به این توضیح می‌توان گفت دوره‌ای که «انقضای عالَم» (‏سین‌تِلیا‏)‏ خوانده می‌شود همزمان و به موازات دورهٔ حضور (‏پاروسیای‏)‏ عیسی رخ می‌دهد.‏

یک دورهٔ زمانی

۴.‏ چه شباهتی بین حضور مسیح و روزگار نوح وجود دارد؟‏

^۴ واضح است که کلمهٔ پاروسیا در واقع یک دورهٔ زمانی را در بر می‌گیرد که با آنچه خود عیسی در مورد حضورش نبوّت کرد مطابقت دارد.‏ (‏متّیٰ ۲۴:‏۳۷-‏۳۹ خوانده شود‏)‏ توجه کنید که عیسی مدت زمان حضور خود را به طوفان روزگار نوح که در مدت زمان نسبتاً کوتاهی سیل همه جا را فرا گرفت تشبیه نکرد.‏ بلکه حضور خود را با مدت زمان نسبتاً طولانی‌ای که سرانجام به طوفان انجامید مقایسه کرد.‏ نوح طی این مدت و تا آمدن طوفان هم کشتی را ساخت هم موعظه کرد.‏ این فعالیت‌ها دهه‌ها به طول انجامید.‏ مشابهاً،‏ امروزه مدت زمان حضور مسیح تا آمدن مصیبت عظیم وقایع گوناگونی را شامل می‌شود.‏ —‏ ۲تَسّالونیکیان ۱:‏۶-‏۹‏.‏

۵.‏ نبوّت مکاشفه باب ۶ چگونه تأیید می‌کند که حضور مسیح یک دورهٔ زمانی است؟‏

^۵ بررسی این نکته در پرتو نبوّت‌های دیگر کتاب مقدّس تأیید می‌کند که حضور مسیح یک دورهٔ زمانی است،‏ نه فقط آمدن او برای نابودی شریران.‏ کتاب مکاشفه عیسی را تاج به سر و سوار بر اسبی سفید توصیف می‌کند.‏ (‏مکاشفه ۶:‏۱-‏۸ خوانده شود‏)‏ بدین ترتیب عیسی پس از به دست آوردن تاج و تخت پادشاهی در سال ۱۹۱۴ «بیرون آمد،‏ غلبه‌کننده و تا غلبه نماید.‏» در همان متن می‌خوانیم که چند نفر سوار بر اسبانی که رنگ هر یک با دیگری تفاوت دارد در عقب او می‌تازند.‏ این اسب‌سواران مظهر جنگ،‏ قحطی و امراض می‌باشند که همهٔ آن‌ها طی مدتی نسبتاً طویل و طی یک دورهٔ زمانی به نام «ایّام آخر» به وقوع پیوسته‌اند.‏ جای هیچ شکی نیست که امروزه همهٔ ما شاهد به تحقق رسیدن این نبوّت هستیم.‏

۶.‏ باب ۱۲ کتاب مکاشفه چه جزئیاتی را در مورد حضور مسیح برای ما آشکار می‌سازد؟‏

^۶ باب ۱۲ کتاب مکاشفه جزئیات بیشتری در مورد برقراری ملکوت خدا در آسمان ارائه می‌دهد.‏ در آن باب در  مورد نبردی آسمانی می‌خوانیم که دور از چشمان انسان‌ها رخ می‌دهد.‏ میکائیل،‏ همان عیسی مسیح که در مقام آسمانی می‌باشد به همراه فرشتگان تحت فرمان خود با ابلیس و دیوهای تحت سلطهٔ او می‌جنگد.‏ در نتیجهٔ آن جنگ شیطان ابلیس و دیوهایش از آسمان به زمین رانده می‌شوند.‏ بنا بر گزارش مکاشفه،‏ خشمی عظیم ابلیس را در خود فرو می‌برد «چون می‌داند که زمانی قلیل دارد.‏» (‏مکاشفه ۱۲:‏۷-‏۱۲ خوانده شود‏)‏ واضح است که پس از برقراری پادشاهی مسیح در آسمان دوره‌ای سخت و پر از «وای» یعنی مصیبت و وقایعی ناگوار برای اهالی کرهٔ زمین آغاز می‌شود.‏

۷.‏ مزمور ۲ از چه موضوع و مهلتی صحبت می‌کند؟‏

^۷ مزمور ۲ نیز انتصاب عیسی را بر تخت پادشاهی و بر صهیون آسمانی نبوّت می‌کند.‏ (‏مزمور ۲:‏۵-‏۹؛‏ ۱۱۰:‏۱،‏ ۲ خوانده شود‏)‏ این مزمور نیز به دوره‌ای اشاره می‌کند که طی آن به حاکمان کرهٔ زمین و مردم تحت سلطهٔ آن‌ها مهلتی داده می‌شود تا خود را تابع حکومت مسیح سازند.‏ به آن‌ها توصیه می‌شود که ‹تعقّل نمایند› و خردمندانه عمل کنند تا «متنبه» یعنی آگاه و بیدار شوند.‏ «خوشا به حال همهٔ آنانی که بر [خدا] توکّل دارند» و طی این مهلت خود را مطیع او و پادشاهی که منصوب کرده است می‌کنند.‏ بنابراین می‌بینیم که طی حضور و حکمرانی مسیح همهٔ انسان‌ها مهلت دارند مسیر خود را تغییر دهند.‏ —‏ مزمور ۲:‏۱۰-‏۱۲‏.‏

تشخیص علائم

۸،‏ ۹.‏ چه کسانی می‌توانند علائم حضور مسیح را تشخیص دهند و به اهمیت آن واقف باشند؟‏

^۸ فریسیان از عیسی زمان آمدن ملکوت را جویا شدند.‏ عیسی پاسخ داد:‏ «آمدن پادشاهی خدا را نمی‌توان به مشاهده دریافت.‏» (‏لوقا ۱۷:‏۲۰،‏ ۲۱ ترجمهٔ هزارهٔ نو‏)‏ کسانی که به عیسی ایمان نیاورده‌اند قادر نیستند علائم برقراری پادشاهی‌اش را تشخیص دهند.‏ چرا؟‏ زیرا این عده عیسی را ابداً به عنوان پادشاه آیندهٔ زمین و انسان‌ها نمی‌پذیرند.‏ پس از چه کسانی می‌توان انتظار داشت که هم علائم حضور مسیح را تشخیص دهند و هم به اهمیت آن واقف باشند؟‏

^۹ عیسی گفت که علائم حضورش را فقط شاگردانش می‌توانند به راحتی تشخیص دهند «زیرا چون برق که از یک جانب زیر آسمان لامع شده تا جانب دیگر زیر آسمان درخشان می‌شود» نشانه‌هایش برایشان واضح است.‏ (‏لوقا ۱۷:‏۲۴-‏۲۹ خوانده شود‏)‏ متّیٰ ۲۴:‏۲۳-‏۲۷ همین نکته را به علائم حضور مسیح مربوط می‌کند که بسیار درخور توجه است.‏

نسلی که علائم را می‌بیند

۱۰،‏ ۱۱.‏ الف)‏ سابقاً در مورد کلمهٔ «طایفه» در متّیٰ ۲۴:‏۳۴ چه توضیحاتی داده می‌شد؟‏ ب)‏ بی‌شک،‏ در نظر رسولان عیسی «طایفه» شامل چه کسانی می‌شد؟‏

^۱۰ در سابق مجلّهٔ برج دیده‌بانی توضیح می‌داد که منظور از ‏«این طایفه» در متّیٰ ۲۴:‏۳۴ «نسل یهودیان بی‌ایمان و همعصر» عیسی بود.‏ * این توضیح به نظر منطقی بود زیرا در همهٔ موارد دیگر که عیسی کلمهٔ «طایفه» یا نسل را در سخنانش به زبان آورده بود آن را به طرز منفی و در اکثر اوقات همراه با صفت ناخوشایند «شریر» به کار برده بود.‏ (‏متّیٰ ۱۲:‏۳۹؛‏ ۱۷:‏۱۷؛‏ مَرقُس ۸:‏۳۸‏)‏ بدین علّت به نظر می‌رسید که عیسی حین صحبت در مورد تحقق آتی نبوّتش،‏ به «طایفه،‏» فرقه یا نسل بی‌ایمانان شریر امروز اشاره می‌کرد که هم شواهد و علائم «انقضای عالَم» (‏سین‌تِلیا‏)‏ را می‌بینند و هم پایان (‏تِل‌اوس‏)‏ آن عالَم یا نظام دنیا را تجربه می‌کنند.‏

^۱۱ وقتی که عیسی کلمهٔ «طایفه،‏» فرقه یا نسل را به حالت منفی به کار می‌بُرد،‏ یا مردم شریر زمانه‌اش را مورد خطاب قرار می‌داد یا در مورد آن‌ها صحبت می‌کرد.‏ اما آیا این حالت منفی در مورد همین کلمه در متّیٰ ۲۴:‏۳۴ نیز صدق می‌کند؟‏ به یاد آورید که چهار رسول عیسی ‹ در خلوت نزد وی آمدند› و سؤال خود را برایش مطرح کردند.‏ (‏متّیٰ ۲۴:‏۳‏)‏ عیسی در پاسخ کلمهٔ «طایفه» را به حالتی منفی استفاده نکرد و صفتی ناخوشایند نیز به همراه آن نیاورد.‏ بنابراین،‏ برای رسولان جای  شکی باقی نماند که وقتی عیسی گفت «تا این همه واقع نشود،‏ این طایفه نخواهد گذشت» منظور او خود آن رسولان و باقی شاگردانش بود.‏

۱۲.‏ با توجه به مضمون متن،‏ منظور عیسی از «طایفه» چه کسانی بود؟‏

^۱۲ بنا بر چه شواهدی چنین نتیجه‌گیری می‌کنیم؟‏ بررسی مضمون متن گفتگوی عیسی با شاگردانش ما را به این نتیجه می‌رساند.‏ در متّیٰ ۲۴:‏۳۲،‏ ۳۳ عیسی گفت:‏ «پس از درخت انجیر مَثَلش را فرا گیرید که چون شاخه‌اش نازک شده،‏ برگ‌ها می‌آورد،‏ می‌فهمید که تابستان نزدیک است.‏ همچنین شما نیز چون این همه را بینید،‏ بفهمید که نزدیک بلکه بر در است.‏» (‏با مَرقُس ۱۳:‏۲۸-‏۳۰ و لوقا ۲۱:‏۳۰-‏۳۲ مقایسه شود)‏ سپس در آیهٔ بعدی یعنی در متّیٰ ۲۴:‏۳۴ می‌خوانیم:‏ «هرآینه به شما می‌گویم تا این همه واقع نشود،‏ این طایفه نخواهد گذشت.‏»‏

۱۳،‏ ۱۴.‏ چرا نتیجه می‌گیریم که منظور عیسی از «طایفه» یا نسل می‌بایست شاگردانش بوده باشد؟‏

^۱۳ در اینجا عیسی به شاگردانش یعنی کسانی که چندی بعد روح‌القدس بر آن‌ها ریخته می‌شد می‌گوید که وقتی ببینند ‹این همه واقع می‌شود› به امری مهم پی می‌برند.‏ پس وقتی عیسی گفت «هرآینه به شما می‌گویم تا این همه واقع نشود،‏ این طایفه نخواهد گذشت» حتماً منظورش شاگردانش بود.‏

^۱۴ شاگردان عیسی برخلاف بی‌ایمانان،‏ نه تنها علائم را تشخیص می‌دادند بلکه به اهمیت و مفهوم آن علائم نیز پی می‌بردند.‏ آن‌ها بودند که با دیدن علائم،‏ درسی را ‹فرا می‌گرفتند› و مفهوم واقعی آن‌ها را ‹می‌فهمیدند.‏› بدین ترتیب می‌توانستند ‹بفهمند› عیسی «نزدیک بلکه بر در است.‏» در آن  زمان،‏ هم مسیحیان وفادار و مسح‌شده تحقق بعضی از نبوّت‌های عیسی را دیدند هم یهودیانی که به او ایمان نیاوردند.‏ اما فقط مسیحیان وفادار و مسح‌شده بودند که از مشاهدهٔ تحقق آن‌ها درس لازم را فرا گرفتند و مفهوم آنچه را دیدند کاملاً درک کردند.‏

۱۵.‏ الف)‏ بنا به گفتهٔ عیسی چه کسانی «طایفه» یا نسل این زمان را تشکیل می‌دهند؟‏ ب)‏ چرا نمی‌توان طول دورهٔ زمانی «این طایفه» یا نسل را تعیین کرد؟‏ (‏لطفاً به کادر صفحهٔ ۲۸ رجوع شود.‏)‏

^۱۵ امروزه علائم حضور مسیح برای افرادی که درک روحانی ندارند هیچ اهمیت ‹قابل مشاهده‌ای› در بر ندارند.‏ به نظر این عده اوضاع کنونی هیچ تفاوتی با اوضاع اعصار گذشته ندارد.‏ (‏۲پِطْرُس ۳:‏۴‏)‏ اما برای برادران وفادار و مسح‌شدهٔ مسیح،‏ این طبقهٔ یوحنّای امروزی،‏ پدیدار شدن این علائم به روشنی درخشندگی صاعقه یا برق آسمان بوده است و اهمیت و مفهوم واقعی آن‌ها را می‌فهمند.‏ این گروه طبقه‌ای است که «طایفه» یا نسل این زمان را تشکیل می‌دهد که «تا این همه واقع نشود،‏ .‏ .‏ .‏ نخواهد گذشت.‏»‏ * بنا بر این استنباط،‏ می‌توانیم انتظار داشته باشیم که بعضی از برادران مسح‌شدهٔ مسیح هنگام فرارسیدن مصیبت عظیم هنوز بر روی زمین زنده باشند.‏

‏«هوشیار و بیدار باشید»‏

۱۶.‏ شاگردان مسیح چه باید بکنند؟‏

^۱۶ تشخیص علائم حضور مسیح به تنهایی برای نجات یافتن کافی نیست.‏ عیسی گفت:‏ «آنچه به شما می‌گویم،‏ به همه می‌گویم:‏ بیدار باشید!‏» (‏مَرقُس ۱۳:‏۳۷‏)‏ این هشدار را همهٔ ما،‏ چه مسح‌شدگان چه گروه عظیم،‏ باید بسیار جدّی بگیریم.‏ از سال ۱۹۱۴ که عیسی بر تخت پادشاهی آسمانی نشسته است بیش از ۹ دهه می‌گذرد.‏ با وجود تمام دشواری‌های این دوره از زمان باید آماده باشیم و هوشیار بمانیم.‏ درک این حقیقت که مسیح هم‌اکنون در مقام پادشاهی و دور از چشمان انسان‌ها حضور دارد به ما در بیدار و هوشیار ماندن بسیار کمک می‌کند.‏ هوشیاری باعث می‌شود از یاد نبریم که مسیح به زودی ‹ در ساعتی که گمان نمی‌بریم می‌آید.‏› —‏ لوقا ۱۲:‏۴۰‏.‏

۱۷.‏ درک مفهوم حضور مسیح چه طرز فکری را باید در ذهن ما ایجاد کند و ما را برای چه کاری مصمم می‌کند؟‏

^۱۷ درک مفهوم حضور مسیح باعث می‌شود فوری بودن زمانه را از یاد نبریم.‏ شکی نداریم که عیسی هم‌اکنون حضور دارد و از سال ۱۹۱۴ بر تخت پادشاهی آسمانی نشسته است و حکومت می‌کند.‏ به زودی می‌آید تا شریران را نابود و دگرگونی گسترده‌ای بر این کرهٔ زمین ایجاد کند.‏ پس باید با قدرت و نیروی هر چه تمام‌تر در فعالیتی که عیسی نبوّت کرد شرکت کنیم زیرا «به این بشارتِ ملکوت در تمام عالَم موعظه خواهد شد تا بر جمیع امّت‌ها شهادتی شود؛‏ آنگاه انتها (‏تِل‌اوس‏)‏ خواهد رسید.‏» —‏ متّیٰ ۲۴:‏۱۴‏.‏

‏[پاورقی‌ها]‏

چه جواب می‌دهید؟‏

‏• چگونه می‌دانیم که حضور مسیح دوره‌ای زمانی است؟‏

‏• چه کسانی علائم حضور عیسی را می‌بینند و مفهوم آن را درک می‌کنند؟‏

‏• طایفه یا نسل مورد نظر در متّیٰ ۲۴:‏۳۴ از چه کسانی تشکیل شده است؟‏

‏• چرا نمی‌توان دورهٔ زمانی «این طایفه» یا نسل را تعیین کرد؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[کادر در صفحهٔ ۲۸]‏

آیا می‌توان طول دورهٔ زمانی «این طایفه» یا نسل را تعیین کرد؟‏

کلمهٔ «طایفه» یا «نسل» معمولاً در توصیف جمعی از انسان‌های سنین مختلف گفته می‌شود که طی وقایع یا دوره‌ای خاص می‌زیستند.‏ برای مثال در خروج ۱:‏۶ می‌خوانیم:‏ «یوسف و همهٔ برادرانش،‏ و تمامی آن طبقه مردند.‏» یوسف و برادرانش همسن‌وسال نبودند ولی همه با هم یک دورهٔ خاص از زمان و وقایع را تجربه کرده،‏ پشت سر گذراندند.‏ جزو ‏«آن طبقه» عده‌ای از برادران یوسف بودند که قبل از او به دنیا آمده بودند.‏ بعضی از آن‌ها بیش از یوسف عمر کردند.‏ (‏پیدایش ۵۰:‏۲۴‏)‏ بعضی دیگر از «آن طبقه،‏» مثل بنیامین،‏ بعد از یوسف به دنیا آمده بودند و تا مدت‌ها بعد از او عمر کردند.‏

وقتی صحبت از «طایفه» یا «طبقه» می‌شود منظور گروهی از مردم است که طی وقایع یا دوره‌ای خاص زندگی می‌کردند.‏ بنابراین،‏ طول دورهٔ زمانی آن را نمی‌توان با اطمینان تعیین کرد اما می‌توان مطمئن بود که آغازی دارد و بیش از حد طول نخواهد کشید.‏ پس وقتی عیسی در متّیٰ ۲۴:‏۱۴ به «این طایفه» اشاره نمود منظورش این نبود که اطلاعاتی برای شاگردانش فراهم کند تا بتوانند تاریخ به پایان رسیدن «ایّام آخر» را محاسبه کنند زیرا تأکید کرد که «از آن روز و ساعت هیچ کس اطلاع ندارد.‏» —‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏۱؛‏ متّیٰ ۲۴:‏۳۶‏.‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۷]‏

عیسی بعد از نشستن بر تخت پادشاهی در سال ۱۹۱۴ به صورت پادشاهی پیروزمند توصیف شده است

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۹]‏

‏«تا این همه واقع نشود،‏ این طایفه نخواهد گذشت»‏