معقول و مطیع باشید

‏‹به یاد ایشان آور .‏ .‏ .‏ ملایم [«معقول،‏» د ج] باشند.‏› —‏ تیطُس ۳:‏۱،‏ ۲‏.‏

۱،‏ ۲.‏ در کتاب مقدّس ‹معقول بودن› به چه مفهوم است و چرا هر مسیحی باید این خصوصیت را از خود نشان دهند؟‏

یَهُوَه پدر آسمانی و مهربان ما سرچشمه و دریای حکمت است و ما مخلوقات او محتاج این حکمتیم.‏ (‏مزمور ۴۸:‏۱۴‏)‏ یعقوبِ شاگرد می‌گوید:‏ «آن حکمت که از بالا است،‏ اوّل طاهر است و بعد صلح‌آمیز و ملایم [«معقول،‏» د ج‏] و نصیحت‌پذیر و پر از رحمت و میوه‌های نیکو و بی‌تردّد و بی‌ریا.‏» —‏ یعقوب ۳:‏۱۷‏.‏

^۲ پولُس رسول نیز مسیحیان را چنین ترغیب می‌کند:‏ «اعتدال [«معقولیت،‏» د ج‏] شما بر جمیع مردم معروف بشود.‏»‏ * (‏فیلِپّیان ۴:‏۵‏)‏ با نظر به این که عیسی سرپرست جماعت مسیحی است هر مسیحی باید معقولانه عمل کند و پیرو راهنمایی‌های سَرورمان گردد و مطیع او باشد.‏ (‏اَفَسُسیان ۵:‏۲۳‏)‏ همچنین باید در رفتارمان با مردم معقول و انعطاف‌پذیر باشیم.‏

۳،‏ ۴.‏ الف)‏ با مثال‌هایی نشان دهید معقولانه و مطیعانه رفتار کردن چه نتایجی دارد.‏ ب)‏ در این مقاله چه نکاتی را بررسی می‌کنیم؟‏

^۳ اگر معقول و مطیع باشیم حتماً از نتایج مفید آن نیز بهره‌مند می‌گردیم.‏ برای نمونه،‏ زمانی که در بریتانیا احتمال عملیات تروریستی می‌رفت،‏ دستورات و قوانین جدیدی وضع شد و بردن برخی چیزها به داخل هواپیما که تا قبل از آن مجاز بود ممنوع گردید.‏ با این حال در مجموع مسافران حاضر بودند که خود را با قوانین جدید وفق دهند و از آن پیروی کنند.‏ نمونه‌ای دیگر،‏ هر راننده هنگام رانندگی معقولانه عمل می‌کند.‏ برای مثال،‏ هنگام عبور از تقاطع‌ها ملاحظهٔ رانندگان دیگر را می‌نماید تا خطری برای کسی ایجاد نکند و یا رفت و آمد را مختل نسازد.‏

^۴ برای بسیاری از ما معقول،‏ انعطاف‌پذیر و مطیع بودن چندان ساده نیست.‏ بررسی سه نکته ما را در این راه یاری می‌کند.‏ اوّل،‏ انگیزه و نیّت ما از نشان دادن این خصوصیات چیست؟‏ دوّم،‏ باید نسبت به سرپرستان و مسئولین که به آنان اختیاراتی داده شده است چه رفتاری داشته باشیم؟‏ سوّم،‏ تا چه حد باید انعطاف‌پذیر باشیم؟‏

چرا باید معقول،‏ انعطاف‌پذیر و مطیع بود؟‏

۵.‏ در چه صورت غلام عبرانی برای همیشه در خدمت اربابش باقی می‌مانْد؟‏

^۵ یکی از قوانین شریعت در دوران باستان نشان می‌دهد که اغلب چه انگیزه‌ای است که فرد را بر آن می‌دارد مطیع و انعطاف‌پذیر باشد.‏ مطابق این قانون،‏ غلام عبرانی می‌توانست با میل خود در سال یوبیل یا در سال هفتم خدمتش آزاد گردد و یا در خدمت ارباب خود بماند.‏ (‏خروج ۲۱:‏۵،‏ ۶ خوانده شود.‏‏)‏ در چه صورت غلام تصمیم به خدمت همیشگی به اربابش را می‌گرفت؟‏ محبت و علاقه به اربابش او را برمی‌انگیخت تا برای همیشه خادم و مطیع او باقی ماند.‏

۶.‏ محبت چگونه ما را یاری می‌کند که مطیع یَهُوَه و نسبت به همنوعانمان انعطاف‌پذیر باشیم؟‏

^۶ ما نیز به دلیل عشق و محبت به یَهُوَه زندگی خود را به او وقف می‌کنیم و مطیع معیارهای والای او می‌گردیم.‏ (‏رومیان ۱۴:‏۷،‏ ۸‏)‏ یوحنّای رسول در این باره می‌نویسد:‏ «همین است محبت خدا که احکام او را نگاه داریم و احکام او گران نیست.‏» (‏۱یوحنّا ۵:‏۳‏)‏ چنین محبتی نفع خود را طالب نیست.‏ (‏۱قُرِنتیان ۱۳:‏۴،‏ ۵‏)‏ به علاوه،‏ محبت به همنوع ما را بر آن می‌دارد که معقول باشیم و ملاحظهٔ آنان را بنماییم و بدون هیچ غرور و خودخواهی از خود انعطاف نشان دهیم و آنان را بر خود مقدّم شماریم.‏ —‏ فیلِپّیان ۲:‏۲،‏ ۳‏.‏

۷.‏ چرا باید در خدمت موعظه معقول و انعطاف‌پذیر باشیم؟‏

 ^۷ رفتار و گفتار ما نباید عامل لغزش دیگران شود.‏ (‏اَفَسُسیان ۴:‏۲۹‏)‏ محبت ما را بر آن می‌دارد که با کسانی که فرهنگ و پیشینهٔ متفاوتی دارند باملاحظه رفتار نماییم.‏ باید در رفتار و برخوردمان با آنان معقول و انعطاف‌پذیر باشیم تا رفتار ما مانع پیشرفت آنان در شناخت یَهُوَه نشود.‏ برای مثال،‏ بسیاری از خواهران میسیونر از آرایش کردن و پوشیدن جوراب نازک صرف‌نظر می‌کنند چون در منطقهٔ خدمتی‌شان ممکن است چنین اَعمالی آنان را از نظر اخلاقی زیر سؤال برد یا باعث لغزش دیگران شود.‏ —‏ ۱قُرِنتیان ۱۰:‏۳۱-‏۳۳‏.‏

۸.‏ محبت به خدا چگونه به ما کمک می‌کند تا خود را از دیگران ‹کوچک‌تر› پنداریم؟‏

^۸ محبت و علاقهٔ ما به خدا ما را بر آن می‌دارد که از هر گونه غرور و مباهات دوری کنیم.‏ بعد از این که بین شاگردان عیسی بر سر این که کدام یک از دیگری برتر است بحث و مشاجره صورت گرفت،‏ عیسی کودکی را در میان آنان بلند کرد و به آنان چنین توضیح داد:‏ «هر که این طفل را به نام من قبول کند،‏ مرا قبول کرده باشد و هر که مرا پذیرد،‏ فرستندهٔ مرا پذیرفته باشد.‏ زیرا هر که از جمیع شما کوچک‌تر باشد،‏ همان بزرگ خواهد بود.‏» (‏لوقا ۹:‏۴۸؛‏ مَرقُس ۹:‏۳۶‏)‏ شاید برای ما مشکل باشد که با رفتارمان نشان دهیم که از دیگران ‹کوچک‌تریم.‏› ناکاملی و غرور می‌تواند ما را برانگیزد تا به دنبال شهرت و محبوبیت باشیم.‏ در مقابل،‏ فروتنی و تواضع به ما کمک می‌کند که معقولانه عمل کنیم و انعطاف‌پذیر باشیم.‏ —‏ رومیان ۱۲:‏۱۰‏.‏

۹.‏ معقولانه عمل کردن چه جنبهٔ دیگری را در بر دارد؟‏

^۹ معقولانه عمل کردن جنبهٔ دیگری را نیز در بر دارد و آن گردن نهادن به اختیارات سرپرستانی است که خدا منصوب نموده است.‏ تمامی مسیحیان حقیقی اصل سَروری را محترم می‌شمارند.‏ پولُس رسول این اصل را به روشنی برای مسیحیان قُرِنتُس بیان نمود:‏ «می‌خواهم شما بدانید که سر هر مرد،‏ مسیح است و سر زن،‏ مرد و سر مسیح،‏ خدا.‏» —‏ ۱قُرِنتیان ۱۱:‏۳‏.‏

۱۰.‏ مطیع یَهُوَه خدا بودن چه چیز را نشان می‌دهد؟‏

^۱۰ مطیع یَهُوَه خدا بودن نشانگر اعتماد و اطمینان ما به اوست.‏ باید در نظر داشته باشیم که او از همه چیز آگاه است و هماهنگ با رفتارمان به ما پاداش خواهد داد.‏ در نظر داشتن این امر به خصوص هنگامی که مورد تندی یا بدرفتاری قرار می‌گیریم بسیار اهمیت دارد.‏ پولُس در این رابطه می‌گوید:‏ «اگر ممکن است به قدر قوّهٔ خود با جمیع خلق به صلح بکوشید.‏» و در ادامه چنین تأکید نمود:‏ «ای محبوبان انتقام خود را مکشید بلکه خشم را مهلت دهید،‏ زیرا مکتوب است ‹خداوند می‌گوید که انتقام از آن من است من جزا خواهم داد.‏› » —‏ رومیان ۱۲:‏۱۸،‏ ۱۹‏.‏

۱۱.‏ چگونه می‌توانیم نشان دهیم که مطیع سرپرستی عیسی هستیم؟‏

^۱۱ باید برای اختیارات کسانی که خدا در جماعت مسیحی منصوب کرده است نیز احترام قائل بود.‏ مکاشفه باب اوّل عیسی مسیح را با هفت ستاره در دست راستش به تصویر می‌کشد.‏ (‏مکاشفه ۱:‏۱۶،‏ ۲۰‏)‏ این ستارگان مظهر هیئت سرپرستان مسح‌شده‌اند که مطیع راهنمایی‌های عیسی می‌باشند.‏ همچنین می‌توان گفت هیئت پیران نیز که از گوسفندان دیگرند و سرپرستی جماعات را به عهده دارند  مطیع او هستند.‏ اینان از سرپرستی عیسی پیروی نموده و رفتار محبت‌آمیز او با دیگران را سرمشق خود قرار می‌دهند.‏ عیسی «غلام امین و دانا» را موظف ساخت که خوراک روحانی را در وقت معین تهیه کند.‏ تمامی مسیحیان باید مطیع این تدارک عیسی باشند.‏ (‏متّیٰ ۲۴:‏۴۵-‏۴۷‏)‏ امروزه مطالعه و به‌کارگیری این خوراک روحانی نشانهٔ گردن نهادن به سرپرستی عیسی است و این خود صلح،‏ آرامش و اتحاد را به همراه می‌آورد.‏ —‏ رومیان ۱۴:‏۱۳،‏ ۱۹‏.‏

تا چه حد باید انعطاف‌پذیر بود؟‏

۱۲.‏ چرا انعطاف‌پذیری حد و مرز دارد؟‏

^۱۲ معقول و انعطاف‌پذیر بودن به معنای زیر پا گذاشتن معیارهای خدا نیست.‏ هنگامی که رهبران مذهبی،‏ رساندن تعالیم عیسی به مردم را برای مسیحیان قرن اوّل ممنوع نمودند آنان چه کردند؟‏ پِطْرُس و سایر رسولان شجاعانه چنین گفتند:‏ «خدا را می‌باید بیشتر از انسان اطاعت نمود.‏» (‏اَعمال ۴:‏۱۸-‏۲۰؛‏ ۵:‏۲۸،‏ ۲۹‏)‏ امروزه نیز علی‌رغم موانعی که حکومت‌ها بر سر راه فعالیت موعظه می‌گذارند ما به این فعالیت ادامه می‌دهیم و با تدبیر و درایت روش‌های موعظهٔ خود را تغییر می‌دهیم.‏ برای مثال،‏ اگر فعالیت موعظهٔ خانه‌به‌خانه ممنوع شود ما به دنبال راه‌های دیگری هستیم تا با مردم ارتباط برقرار کنیم و از فرمان خدا پیروی نماییم.‏ همچنین اگر دولت‌ها و «قدرت‌های برتر» جلساتمان را ممنوع اعلام کنند این جلسات را غیر علنی و در ابعاد کوچک‌تری برگزار خواهیم نمود.‏ —‏ رومیان ۱۳:‏۱؛‏ عبرانیان ۱۰:‏۲۴،‏ ۲۵‏.‏

۱۳.‏ عیسی در خصوص مطیع و انعطاف‌پذیر بودن در برابر مجریان قانون چه گفت؟‏

^۱۳ در موعظهٔ بالای کوه،‏ عیسی توجه شنوندگانش را به مطیع و انعطاف‌پذیر بودن در برابر مجریان قانون جلب نمود و گفت:‏ «اگر کسی بخواهد تو را به دادگاه بکشد و پیراهن تو را بگیرد عبای خود را نیز به او واگذار و اگر شخصی صاحب اختیار تو را مجبور کند که با او یک مْیل بروی دو مْیل با او برو.‏» (‏متّیٰ ۵:‏۴۰،‏ ۴۱‏،‏ د ج‏)‏ * همچنین در نظر گرفتن رفاه دیگران و خواستمان برای کمک به آنان،‏ ما را بر آن می‌دارد تا قدمی بیشتر برایشان برداریم.‏ —‏ ۱قُرِنتیان ۱۳:‏۵؛‏ تیطُس ۳:‏۱،‏ ۲‏.‏

۱۴.‏ چرا هرگز نباید در مقابل ارتداد از خود انعطاف نشان دهیم؟‏

^۱۴ هرگز نباید فراموش کنیم که منظور از معقول عمل کردن و انعطاف‌پذیری،‏ مصالحه و سازش با مرتدان نیست.‏ رفتار قاطعانهٔ ما با مرتدان تعالیم کلام خدا را از هر گونه ناپاکی محفوظ می‌دارد و اتحاد جماعت مسیحی را حفظ می‌کند.‏ پولُس در ارتباط با «برادران کذبه» چنین نوشت:‏ «ایشان را یک ساعت هم به اطاعت در این امر تابع نشدیم تا راستی انجیل در شما ثابت ماند.‏» (‏غَلاطیان ۲:‏۴،‏ ۵‏)‏ در موارد نادری که ارتداد بروز می‌کند مسیحیانِ باایمان در راستی استوار باقی می‌مانند.‏

سرپرستان باید معقول و باملاحظه باشند

۱۵.‏ سرپرستان مسیحی چگونه می‌توانند در جلساتشان معقولانه رفتار کنند؟‏

^۱۵ برای این که برادران مسیحی واجد شرایط سرپرستی شوند باید معقول و انعطاف‌پذیر باشند.‏ پولُس می‌نویسد:‏ ‹اُسقف [«پیر مسیحی،‏» د ج‏] باید .‏ .‏ .‏ حلیم [«معقول،‏» د ج‏] باشد.‏› (‏۱تیموتاؤس ۳:‏۲،‏ ۳‏)‏ داشتن چنین روحیه‌ای ضروری است به خصوص هنگامی که در جلساتِ پیران موضوعی بررسی می‌شود.‏ قبل از هر گونه تصمیم‌گیری هر کدام از آن‌ها می‌تواند نظر خود را آزادانه در بارهٔ موضوع مورد بحث بیان نماید.‏ البته تک‌تک پیران حتماً نباید اظهار نظر کنند.‏ هنگام گفتگو بین آنان شاید نقطه نظر پیر مسیحی‌ای با توجه به مطالبی که بر اساس کلام خدا عنوان می‌شود تغییر کند.‏ به بیان دقیق‌تر پیر مسیحی باتجربه بجای پافشاری روی نظر خود معقولانه و باملاحظه رفتار می‌کند.‏ در ابتدای هر گفتگو ممکن است اختلاف نظراتی وجود داشته باشد اما تأمّل همراه دعا سبب اتحاد بین پیران متواضع و معقول می‌گردد.‏ —‏ ۱قُرِنتیان ۱:‏۱۰؛‏ اَفَسُسیان ۴:‏۱-‏۳ خوانده شود.‏

۱۶.‏ پیر مسیحی باید چگونه باشد؟‏

^۱۶ پیر مسیحی باید همواره تلاش کند در تمام فعالیت‌های خود راهنمایی‌هایی را که کلام یَهُوَه و سازمان او فراهم آورده است بکار بندد.‏ چنین نگرشی او را یاری  می‌کند که به خصوص در شبانی گلهٔ خدا با ملایمت و مهربانی رفتار نماید.‏ پِطْرُس در این باره چنین نوشت:‏ «از گله‌ای که خدا به شما سپرده است شبانی و مراقبت کنید و کاری که انجام می‌دهید از روی اجبار نباشد،‏ بلکه چنان که خدا می‌خواهد آن را از روی میل و رغبت انجام دهید،‏ نه به منظور منفعت شخصی بلکه با حسن نیّت و علاقه.‏» —‏ ۱پِطْرُس ۵:‏۲‏،‏ انجیل شریف.‏

۱۷.‏ چگونه تمامی اعضای جماعت مسیحی می‌توانند باملاحظه و معقول رفتار کنند؟‏

^۱۷ اعضای سالمند جماعت از کمک‌های برادران و خواهرانشان قدرشناسی می‌کنند و با آنان بااحترام رفتار می‌نمایند.‏ همچنین جوان‌ترها به آنانی که سالیان متمادی به یَهُوَه خدا خدمت کرده‌اند و تجربهٔ فراوانی در این راه اندوخته‌اند احترام می‌گذارند.‏ (‏۱تیموتاؤس ۵:‏۱،‏ ۲‏)‏ پیران مسیحی به برادران واجد شرایط مسئولیت‌ها و وظایف مشخصی واگذار می‌کنند تا آنان را در شبانی گلّهٔ خدا یاری رسانند.‏ (‏۲تیموتاؤس ۲:‏۱،‏ ۲‏)‏ مسیحیان باید این پند الهامی پولُس را ارج نهند که گفت:‏ «از رهبران خود اطاعت و پیروی کنید،‏ زیرا آنان پاسداران جان‌های شما هستند و در برابر خدا مسئولند.‏ طوری رفتار کنید که آن‌ها از خدمات خود راضی و خوشنود باشند و نه ناراحت،‏ چون در آن صورت نفعی عاید شما نخواهد شد.‏» —‏ عبرانیان ۱۳:‏۱۷‏،‏ ا ش.‏

انعطاف‌پذیری در محیط خانواده

۱۸.‏ چرا در خانواده انعطاف‌پذیر و مطیع بودن ضروری است؟‏

^۱۸ اعضای خانواده نیز باید در رفتارشان انعطاف‌پذیر و مطیع باشند.‏ (‏کُولُسیان ۳:‏۱۸-‏۲۱ خوانده شود.‏‏)‏ کتاب مقدّس نشان می‌دهد هر عضو خانوادهٔ مسیحی در خانواده نقشی دارد.‏ پدر خانواده سرپرست همسر و فرزندانش است،‏ همچنین راهنمایی فرزندان در درجهٔ اوّل بر عهدهٔ اوست.‏ مادر خانواده باید اختیارات شوهرش را به رسمیت بشناسد و فرزندان باید از والدین خود اطاعت نمایند؛‏ اطاعتی که مورد رضایت خداست.‏ اگر هر یک از اعضای خانواده به سهم خود مطیع و انعطاف‌پذیر باشد،‏ اتحاد و آرامش را به کانون خانواده به ارمغان می‌آورد.‏ حال این انعطاف‌پذیری باید تا چه حد باشد؟‏ در این رابطه کتاب مقدّس شامل گزارشاتی است که به ما کمک می‌کند.‏

۱۹،‏ ۲۰.‏ الف)‏ تفاوت انعطاف‌پذیری عِیلِی با پسرانش و انعطاف‌پذیری یَهُوَه با فرشتگانش را توضیح دهید.‏ ب)‏ والدین از این دو گزارش چه می‌آموزند؟‏

^۱۹ در دوران کودکی سموئیل،‏ عِیلِی کاهن اعظم قوم اسرائیل بود و دو پسر به نام‌های حُفْنی و فینَحاس داشت.‏ کتاب مقدّس پسران عِیلِی را «بنی‌بَلیّعال» یا بی‌عار و تن‌پرور خوانده است و می‌گوید آنان ‹یَهُوَه را نشناختند.‏› عِیلِی از رفتار پسرانش مطلع بود و از اَعمال نامشروع آنان با زنانی که کنار در ورودی خیمهٔ اجتماع خدمت می‌کردند آگاه بود.‏ او در مقابل پسرانش چه رفتاری کرد؟‏ عِیلِی به آنان گفت اگر بر ضدّ خدا گناه ورزند هیچ کس نمی‌تواند برای آنان دعای شفاعت کند.‏ در واقع او باید پسرانش را به دلیل نافرمانی از خدا توبیخ و تنبیه می‌کرد اما در انجام این کار کوتاهی نمود.‏ در نتیجه آنان به اَعمال گناه‌آلود خود ادامه دادند و در نهایت یَهُوَه عادلانه آنان را به مرگ محکوم کرد.‏ وقتی عِیلِی شنید که پسرانش کشته شده‌اند خود نیز جان سپرد.‏ چه عاقبت اسفناکی!‏ از این گزارش به روشنی مشخص است که سهل‌انگاری و انعطاف‌پذیری بیش از حد عِیلِی نسبت به اَعمال گناه‌آلود پسرانش سبب شد که آنان به خطاهای خود ادامه دهند.‏ این عمل عِیلِی نادرست بود.‏ —‏ ۱سموئیل ۲:‏۱۲-‏۱۷،‏ ۲۲-‏۲۵،‏ ۳۴،‏ ۳۵؛‏ ۴:‏۱۷،‏ ۱۸‏.‏

^۲۰ در مقابل،‏ گزارش دیگری از کتاب مقدّس انعطاف‌پذیری‌ای معقولانه را نشان می‌دهد که مربوط به رفتار یَهُوَه خدا با فرشتگانش است.‏ میکای نبی در رؤیایی شگفت‌انگیز یَهُوَه و فرشتگانش را در گردهمایی‌ای دید.‏ یَهُوَه از فرشتگانش پرسید که چه کسی می‌تواند اَخاب،‏  پادشاه اسرائیل را فریب دهد تا او به زیر افکنده شود.‏ یَهُوَه به پیشنهادات آنان گوش فرا داد.‏ یکی از فرشتگان آمادگی خود را برای انجام این کار اعلام کرد.‏ یَهُوَه از او پرسید که چگونه می‌خواهد این وظیفه را انجام دهد.‏ سپس آن فرشته را مأمور کرد تا به پیشنهاد خود عمل کند.‏ (‏۱پادشاهان ۲۲:‏۱۹-‏۲۳‏؛‏ دج‏)‏ اعضای یک خانوادهٔ مسیحی می‌توانند از گزارش فوق درس بگیرند.‏ شوهر و پدر خانواده باید معقول و انعطاف‌پذیر باشد و در تصمیم‌گیری‌هایش نظرات و پیشنهادات همسر و فرزندانش را نیز در نظر گیرد.‏ از طرف دیگر همسر و فرزندان نیز باید معقول و انعطاف‌پذیر باشند و به تصمیم نهایی او احترام گذارند.‏ چرا که در حقیقت کلام خدا اختیار تصمیم‌گیری را به او داده است.‏

۲۱.‏ در مقالهٔ بعد چه موضوعی بررسی می‌شود؟‏

^۲۱ یَهُوَه خدا به ما می‌آموزد که معقول،‏ انعطاف‌پذیر و مطیع باشیم.‏ به راستی که یادآوری‌های حکیمانه و دلسوزانهٔ او قدردانی ما را برمی‌انگیزد.‏ (‏مزمور ۱۱۹:‏۹۹‏)‏ در مقالهٔ بعدی خواهیم دید که چگونه زنان و مردان می‌توانند با نشان دادن روحیهٔ انعطاف‌پذیری و اعتدال در زندگی مشترک شادی و رضایت داشته باشند.‏

‏[پاورقی‌ها]‏

مرور بر مقاله

‏• معقول،‏ انعطاف‌پذیر و مطیع بودن چه ثمراتی به بار می‌آورد؟‏

‏• سرپرستان مسیحی چگونه می‌توانند معقول و باملاحظه عمل کنند؟‏

‏• چرا در محیط خانواده انعطاف‌پذیر و مطیع بودن بسیار اهمیت دارد؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۰]‏

پیران مسیحی در رفتار با دیگران عیسی را سرمشق قرار می‌دهند