برای پیشرفت در راه بلوغ مسیحی پولُس را سرمشق قرار دهیم

‏«به جنگِ نیکو جنگ کرده‌ام و دورهٔ خود را به کمال رسانیده،‏ ایمان را محفوظ داشته‌ام.‏» —‏ ۲تیموتاؤس ۴:‏۷‏.‏

۱،‏ ۲.‏ چه تغییری در زندگی سَولُس به وجود آمد،‏ و او چه کار مهمی را در پیش گرفت؟‏

سَولُس مردی بود از اهالی طَرسُوس.‏ انسانی هوشمند،‏ مصمم،‏ لیکن پیرو هوای نَفْس خویش.‏ (‏اَفَسُسیان ۲:‏۳‏)‏ او حتی بعدها خود را «کفرگو و ستمگر و زورگو» خطاب کرد.‏ —‏ ۱تیموتاؤس ۱:‏۱۳‏،‏ ترجمهٔ هزارهٔ نو.‏

^۲ در مقطعی از زندگی سَولُس،‏ دگرگونی‌ای بزرگ رخ داد که سبب شد راه و روش خویش را به کلّی تغییر دهد و ‹ دیگر نفع خود› را طالب نباشد.‏ (‏۱قُرِنتیان ۱۰:‏۳۳‏)‏ سَولُس به انسانی رئوف و مهربان مبدّل شد و حال به کسانی مهر می‌ورزید که زمانی تشنهٔ خونشان بود.‏ (‏۱تَسّالونیکیان ۲:‏۷،‏ ۸ خوانده شود.‏‏)‏ او بعدها در این مورد نوشت:‏ ‹خادم شدم .‏ .‏ .‏ به من که کمتر از کمترین همهٔ مقدّسینم،‏ این فیض [لطف] عطا شد که در میان امّت‌ها به دولت بی‌قیاس مسیح بشارت دهم.‏› —‏ اَفَسُسیان ۳:‏۷،‏ ۸‏.‏

۳.‏ مطالعهٔ نامه‌های پولُس و گزارش موعظه‌های وی چه کمکی به ما می‌کند؟‏

^۳ سَولُس،‏ که بعدها پولُس خوانده شد در راه بلوغ مسیحی پیشرفتی چشمگیر کرد.‏ (‏اَعمال ۱۳:‏۹‏)‏ با مطالعهٔ نامه‌های پولُس،‏ بررسی گزارشاتی که از موعظه‌های او در دست است و الگو قرار دادن ایمان وی می‌توانیم به پیشرفت خود در راه بلوغ مسیحی سرعت ببخشیم.‏ (‏۱قُرِنتیان ۱۱:‏۱؛‏ عبرانیان ۱۳:‏۷ خوانده شود.‏‏)‏ در ادامهٔ این مقاله خواهیم دید که چنین بررسی‌ای چگونه انگیزهٔ مطالعهٔ مرتب را در ما ایجاد،‏ محبت به مردم را در ما عمیق‌تر و به ما کمک می‌کند تا نگرشی صحیح نسبت به خود داشته باشیم.‏

پولُس چه برنامه‌ای برای مطالعهٔ فردی داشت؟‏

۴،‏ ۵.‏ مطالعهٔ فردی چه فایده‌ای برای پولُس داشت؟‏

^۴ پولُس پیش از آن که مسیحی شود فریسی بود و از غمالائیل تمام جزئیات شریعت را تعلیم گرفته و با متون مقدّس به خوبی آشنا بود.‏ (‏اَعمال ۲۲:‏۱-‏۳؛‏ فیلِپّیان ۳:‏۴-‏۶‏)‏ وی اندکی پس از تعمیدش برای تفکّر و تعمّق در آنچه آموخته بود راهی سرزمین‌های ‹عربی› شد.‏ مکانی که او انتخاب کرد احتمالاً در صحرای سوریه یا در منطقه‌ای آرام در شبه‌جزیرهٔ عربستان بود.‏ (‏غَلاطیان ۱:‏۱۷‏)‏ بی‌شک پولُس می‌خواست در آیاتی تعمّق کند که نشان می‌داد عیسی همان مسیح موعود است.‏ همچنین در نظر داشت خود را برای وظیفه‌ای که در پیش داشت آماده کند.‏ (‏اَعمال ۹:‏۱۵،‏ ۱۶،‏ ۲۰،‏ ۲۲ خوانده شود.‏‏)‏ این مطلب نشان می‌دهد که پولُس زمانی را به تعمّق در موضوعات معنوی اختصاص می‌داد.‏

^۵ دانش و بینش عمیقی که پولُس از طریق مطالعهٔ کلام خدا کسب نمود به او کمک کرد تا حقیقت را به نحوی مؤثر آموزش دهد.‏ نمونهٔ آن موعظهٔ وی در کنیسهٔ شهر اَنطاکیه واقع در استان  پیسیدیّه است.‏ پولُس لااقل پنج بار مستقیماً از متون مقدّس عبرانی برای اثبات این که عیسی همان مسیح موعود است نقل‌قول کرد.‏ او همچنین بارها به طور غیرمستقیم از این متون در موعظه‌اش استفاده نمود.‏ استدلال‌های او چنان قانع‌کننده بود که «بسیاری از یهودیان و جدیدانِ خداپرست از عقب پولُس و بَرنابا افتادند» تا تعالیم بیشتری از آن‌ها بگیرند.‏ (‏اَعمال ۱۳:‏۱۴-‏۴۴‏)‏ سال‌ها بعد،‏ وقتی گروهی از یهودیان روم به خانهٔ پولُس آمدند،‏ «برای ایشان به ملکوت خدا شهادت داده،‏ شرح می‌نمود و از تورات موسی و انبیا از صبح تا شام در بارهٔ عیسی» دلیل و برهان می‌آورد.‏ —‏ اَعمال ۲۸:‏۱۷،‏ ۲۲،‏ ۲۳‏.‏

۶.‏ چه امری به پولُس کمک کرد تا ایمان خود را در شرایط دشوار استوار نگه دارد؟‏

^۶ پولُس هنگام مواجهه با سختی‌ها و آزمایش‌ها نیز دست از مطالعهٔ کلام خدا نمی‌کشید و به این طریق نیروی لازم را از این متون الهامی کسب می‌کرد.‏ (‏عبرانیان ۴:‏۱۲‏)‏ او در زندان روم،‏ کمی پیش از آن که اعدام شود از تیموتاؤس خواست تا «کتب» یعنی طومارها و «رقوق» یعنی نسخه‌های پوستی را برای او بیاورد.‏ (‏۲تیموتاؤس ۴:‏۱۳‏)‏ آن طومارها و نسخه‌ها به احتمال قوی بخش‌هایی از متون مقدّس عبرانی بودند که پولُس برای مطالعات عمیقش از آن‌ها استفاده می‌کرد.‏ پولُس برای پایداری و تقویت ایمانش در آن شرایط سخت به مطالعه‌ای مرتب نیاز داشت.‏

۷.‏ به شماری از فواید مطالعهٔ فردی کتاب مقدّس اشاره کنید.‏

^۷ ما نیز می‌توانیم با مطالعهٔ مرتب کتاب مقدّس و تعمّق در آنچه می‌خوانیم شناخت خود را از کلام خدا عمیق‌تر کنیم.‏ (‏عبرانیان ۵:‏۱۲-‏۱۴‏)‏ مزمورنویس در مورد ارزش کلام خدا چنین می‌سراید:‏ «شریعت دهان تو برای من بهتر است از هزاران طلا و نقره.‏ اوامر تو مرا از دشمنانم حکیم‌تر ساخته است زیرا که همیشه نزد من می‌باشد.‏ پای‌های خود را از هر راه بد نگاه داشتم تا آن که کلام تو را حفظ کنم.‏» (‏مزمور ۱۱۹:‏۷۲،‏ ۹۸،‏ ۱۰۱‏)‏ آیا شما برنامه‌ای برای مطالعهٔ فردی کتاب مقدّس ترتیب داده‌اید؟‏ آیا با خواندن روزانهٔ کتاب مقدّس و تعمّق در آن خود را برای موهبت‌های آتی خدمت به خدا آماده می‌کنید؟‏

سَولُس محبت کردن به مردم را آموخت

۸.‏ سَولُس با افراد غیریهودی چه رفتاری داشت؟‏

^۸ سَولُس پیش از آن که به مسیحیت بگرود،‏ نسبت به دین یهود تعصبی شدید داشت و برای فردی غیریهودی هیچ ارزشی قائل نبود.‏ (‏اَعمال ۲۶:‏۴،‏ ۵‏)‏ در واقع،‏ به تأیید سَولُس بود که گروهی از یهودیان اِستیفان را به قتل رساندند.‏ سَولُس مرگ مسیحیان را حقشان می‌دانست،‏ و احتمالاً دیدن صحنهٔ قتل اِستیفان به او دل و جرأت بیشتری هم داده بود.‏ (‏اَعمال ۶:‏۸-‏۱۴؛‏ ۷:‏۵۴–‏۸:‏۱‏)‏ کتاب مقدّس می‌گوید از آن پس «سَولُس کلیسا را معذّب می‌ساخت و خانه به خانه گشته،‏ مردان و زنان را برکشیده،‏ به زندان می‌افکند.‏» (‏اَعمال ۸:‏۳‏)‏ او مسیحیان را تا شهرهای دوردست ‹تعاقب می‌کرد.‏› —‏ اَعمال ۲۶:‏۱۱‏.‏

۹.‏ چه واقعه‌ای سَولُس را بر آن داشت که نگرش خود را اصلاح کند؟‏

^۹ سَولُس برای آزار مسیحیان راهی شهر دمشق بود که عیسی در راه به او ظاهر شد.‏ نور خارق‌العاده و شدیدی که از پسر خدا ساطع شد سَولُس را کور و متکی به دیگران کرد.‏ پس از آن که یَهُوَه از حنانیا خواست که بینایی سَولُس را به او بازگرداند،‏ نگرش سَولُس نسبت به دیگران به کلّی تغییر کرد.‏ (‏اَعمال ۹:‏۱-‏۳۰‏)‏ او از زمانی که پیرو مسیح شد،‏ تمام تلاش خود را به خرج داد تا همان رفتاری را با مردم داشته باشد که عیسی داشت.‏ به این مفهوم که خشونت را کنار بگذارد و ‹با جمیع خلق به صلح بکوشد.‏› —‏ رومیان ۱۲:‏۱۷-‏۲۱ خوانده شود.‏

۱۰،‏ ۱۱.‏ پولُس محبت صمیمانهٔ خود را از چه طریق به مردم ابراز می‌کرد؟‏

^۱۰ پولُس صرفاً به داشتن رابطه‌ای صلح‌آمیز با مردم قانع نبود.‏ او صمیمانه می‌خواست به همگان محبت کند؛‏ و چه فرصتی بهتر از موعظه کردن.‏ لذا،‏ در نخستین سفر میسیونری خود بشارت را به مردم آسیای صغیر رساند.‏ پولُس و همراهانش اغلب با وجود مخالفت‌های شدید،‏ تمام تلاش خود را می‌کردند تا به افراد متواضع برای شناخت مسیحیت یاری رسانند.‏ آنان به شهرهای لِسْتَرَه و ایقونیه سفر کردند هر چند که در این شهرها مخالفان سعی کرده بودند پولُس را به قتل رسانند.‏ —‏ اَعمال ۱۳:‏۱-‏۳؛‏ ۱۴:‏۱-‏۷،‏ ۱۹-‏۲۳‏.‏

^۱۱ بعدها،‏ پولُس و همراهانش برای یافتن انسان‌های صادق‌دل به شهر فیلِپّی واقع در مَکادونیه سفر کردند.‏ در آنجا زنی به نام لیدیه که به یهودیت گرویده بود به بشارت آن برادران گوش داد و مسیحی شد.‏ مأموران دولتی پولُس و سیلاس را با چوب زدند و آنان را به زندان انداختند.‏ اما پولُس به زندانبان بشارت داد و در نتیجه آن زندانبان و خانواده‌اش نیز پرستندهٔ یَهُوَه شدند.‏ —‏ اَعمال ۱۶:‏۱۱-‏۳۴‏.‏

۱۲.‏ چه چیزی انسانی خشن همچون سَولُس را به رسولی رئوف و مهربان مبدّل ساخت؟‏

^۱۲ چطور سَولُس اعتقادات کسانی را پذیرفت که زمانی موجب  اذیت و آزار آنان می‌شد.‏ چه چیز،‏ انسانی خشن همچون سَولُس را به مردی رئوف و مهربان مبدّل ساخت؛‏ کسی که جان بر کف می‌نهاد تا شمار بیشتری را با خدا و مسیح آشنا کند.‏ پولُس خود در این مورد چنین می‌گوید:‏ «خدا .‏ .‏ .‏ به فیض خود مرا خواند،‏ رضا بدین داد که پسر خود را در من آشکار سازد.‏» (‏غَلاطیان ۱:‏۱۵،‏ ۱۶‏)‏ او همچنین به تیموتاؤس نوشت:‏ «از این جهت بر من رحم شد تا اوّل در من،‏ مسیح عیسی کمال حلم را ظاهر سازد تا آنانی را که به جهت حیات جاودانی به وی ایمان خواهند آورد،‏ نمونه باشم.‏» (‏۱تیموتاؤس ۱:‏۱۶‏)‏ یَهُوَه از تمام گناهان پولُس گذشت.‏ این رحمت و لطف بی‌کران یَهُوَه انگیزه‌ای قوی در او به وجود آورد تا با بشارت دادن محبت خود را به همگان ابراز کند.‏

۱۳.‏ چه عاملی ما را بر می‌انگیزد تا به دیگران محبت نشان دهیم،‏ و به چه شکل می‌توانیم این کار را بکنیم؟‏

^۱۳ یَهُوَه از گناهان و خطاهای ما نیز می‌گذرد.‏ (‏مزمور ۱۰۳:‏۸-‏۱۴‏)‏ مزمورنویس می‌نویسد:‏ ‹اگر گناهان را به نظر آوری،‏ کیست ای یاه که به حضور تو بایستد؟‏› (‏مزمور ۱۳۰:‏۳‏)‏ بدون لطف و رحمت خدا چگونه می‌توانستیم از خدمت به او لذّت ببریم؟‏ و چگونه می‌توانیم امیدی برای زندگی ابدی داشته باشیم؟‏ به راستی که لطف و فیض یَهُوَه نسبت به ما بسیار عظیم بوده است.‏ از این رو،‏ ما نیز می‌باید مانند پولُس محبت خود را به همگان با بشارت دادن و تعلیم دادن حقیقت به آنان و تقویت کردن هم‌ایمانانمان ابراز کنیم.‏ —‏ اَعمال ۱۴:‏۲۱-‏۲۳ خوانده شود.‏

۱۴.‏ چگونه می‌توانیم در موعظه بشارت پیشرفت کنیم؟‏

^۱۴ الگوی زندگی عیسی،‏ پولُس را بر انگیخت تا در موعظهٔ بشارت پیشرفتی چشمگیر داشته باشد.‏ یکی از جنبه‌های مهم محبت عیسی موعظه‌های او به مردم بود.‏ عیسی می‌گوید:‏ ‹حصاد فراوان است لیکن کارگر کم.‏ پس از صاحب حصاد استدعا نمایید تا کارگر در حصاد خود بفرستد.‏› (‏متّیٰ ۹:‏۳۵-‏۳۷‏)‏ واضح است که استدعای پولُس نیز از خدا این بود که کارگر بیشتری برای کار موعظه فرستاده شود،‏ زیرا موعظهٔ پرشور او به خوبی نشان می‌داد که در این جهت تلاش می‌کند.‏ شما چطور؟‏ آیا شما نیز می‌توانید کیفیت خدمت موعظهٔ خود را بالا برید؟‏ یا کمیت و مقدار موعظهٔ خود را افزایش دهید؛‏ مثلاً خدمت پیشگامی را آغاز کنید؟‏ برای آن که محبت صمیمانهٔ خود را به همنوعانمان نشان دهیم بیایید «کلام حیات» را بدیشان بیاموزیم.‏ —‏ فیلِپّیان ۲:‏۱۶‏.‏

نگرشی که پولُس نسبت به خود داشت

۱۵.‏ پولُس چه نگرشی نسبت به خود و برادرانش داشت؟‏

^۱۵ پولُس که خادمی نمونه بود،‏ در امر دیگری نیز الگویی عالی برای ما به جا گذاشت.‏ او از موهبت‌های بسیاری برخوردار شده بود،‏ اما نیک می‌دانست که همهٔ آن موهبت‌ها تنها از لطف بی‌کران یَهُوَه است،‏ نه به دلیل توانایی‌ها و استعدادهایش.‏ پولُس به خوبی واقف بود که مسیحیان دیگری نیز هستند که در امر موعظه نمونه‌اند.‏ او با وجود مسئولیت‌ها و اختیاراتی که در میان قوم خدا داشت،‏ مردی بسیار متواضع بود.‏ —‏ ۱قُرِنتیان ۱۵:‏۹-‏۱۱ خوانده شود.‏

۱۶.‏ پولُس چگونه در برخورد با مسئله‌ای که در جماعت اَنطاکیه به وجود آمد از خود فروتنی و تواضع نشان داد؟‏

^۱۶ توجه کنید که پولُس با مسئله‌ای که جماعت شهر اَنطاکیه واقع در سوریه با آن روبرو شدند چگونه برخورد کرد.‏ میان اعضای این جماعت،‏ مسئلهٔ ختنه شدن یا نشدن غیریهودیان،‏ دودستگی به وجود آورده بود.‏ (‏اَعمال ۱۴:‏۲۶–‏۱۵:‏۲‏)‏ از آنجا که پولُس به عنوان سرپرست برای موعظه به غیریهودیان منصوب شده بود،‏ شاید تصوّر می‌کرد که در رسیدگی به مشکلات آن‌ها نیز صلاحیت و مهارت لازم را داراست.‏ (‏غَلاطیان ۲:‏۸،‏ ۹ خوانده شود.‏‏)‏ اما وقتی متوجه شد که تلاش‌هایش برای رسیدگی این مسئلهٔ مذکور به جایی نمی‌رسد،‏ با فروتنی ترتیبی داد تا هیئت اداره‌کننده در اورشلیم به این مسئله رسیدگی کند.‏ او با کمک برادران دیگرش مسئله را برای هیئت اداره‌کننده شرح داد.‏ وقتی اعضای آن هیئت تصمیمی اتخاذ کردند پولُس و چند تن دیگر را منصوب نمودند  تا این خبر را به جماعات ابلاغ کنند.‏ (‏اَعمال ۱۵:‏۲۲-‏۳۱‏)‏ پولُس با تواضعی که از خود نشان داد در واقع ‹ دیگران را بیشتر از خود اکرام نمود.‏› —‏ رومیان ۱۲:‏۱۰ب‏.‏

۱۷،‏ ۱۸.‏ الف)‏ پولُس چه احساسی نسبت به برادران و خواهران خود در جماعات داشت؟‏ ب)‏ عکس‌العمل پیران اَفَسُس چه نکته‌ای را در مورد پولُس نشان می‌دهد؟‏

^۱۷ پولُس در جماعت هرگز خود را تافته‌ای جدابافته نمی‌پنداشت.‏ او با برادران و خواهران خود بسیار صمیمی بود.‏ در پایان نامهٔ خود به رومیان مشخصاً به ۲۰ نفر سلام رسانده است.‏ اکثر ایشان نه نامشان در جای دیگری ثبت شده است و نه مسئولیت و اختیاراتی خاص در جماعت داشتند.‏ اما همگی با وفاداری یَهُوَه را خدمت می‌کردند و پولُس ایشان را صمیمانه دوست می‌داشت.‏ —‏ رومیان ۱۶:‏۱-‏۱۶‏.‏

^۱۸ رفتار متواضعانه و دوستانهٔ پولُس باعث ترغیب و تشویق اعضای جماعت شد.‏ پیران جماعت اَفَسُس در ملاقات آخرشان با او «گریهٔ بسیار کردند و بر گردن پولُس آویخته،‏ او را می‌بوسیدند.‏ و بسیار متألم شدند خصوصاً به جهت آن سخنی که گفت:‏ ‹بعد از این روی مرا نخواهید دید.‏› » مسلّماً اگر پولُس شخصی سرد و مغرور می‌بود وداع با او چنین دشوار نمی‌بود.‏ —‏ اَعمال ۲۰:‏۳۷،‏ ۳۸‏.‏

۱۹.‏ چگونه می‌توانیم «با فروتنی» با برادران و خواهران خود برخورد کنیم؟‏

^۱۹ تمام کسانی که می‌خواهند در راه بلوغ مسیحی پیشرفت کنند می‌باید مانند پولُس متواضع باشند.‏ او هم‌ایمانان مسیحی خود را چنین ترغیب کرد:‏ «هیچ چیز را از راه تعصب و عُجب [تکبّر] مکنید،‏ بلکه با فروتنی دیگران را از خود بهتر بدانید.‏» (‏فیلِپّیان ۲:‏۳‏)‏ ما چگونه می‌توانیم این پند را به کار بگیریم؟‏ مثلاً وقتی که پیران جماعت تصمیمی قضایی و یا تصمیمی در رابطه با مدیریت جماعت اتخاذ می‌کنند با آن‌ها همکاری کنیم.‏ (‏عبرانیان ۱۳:‏۱۷ خوانده شود.‏‏)‏ یا مثلاً برای تمام برادران و خواهرانمان ارزش قائل باشیم.‏ در جماعت خود شاید افرادی از قوم‌ها،‏ فرهنگ‌ها،‏ نژادها و پیشینه‌های مختلف داشته باشیم.‏ خوب است که همچون پولُس این برادران و خواهران عزیزمان را به یک چشم بنگریم و در همه حال گرامی بداریم.‏ (‏اَعمال ۱۷:‏۲۶؛‏ رومیان ۱۲:‏۱۰الف‏)‏ ما می‌باید ‹یکدیگر را بپذیریم،‏ چنانکه مسیح نیز ما را پذیرفت برای جلال خدا.‏› —‏ رومیان ۱۵:‏۷‏.‏

با استقامت در مسابقهٔ زندگی بدوید

۲۰،‏ ۲۱.‏ چه امری به ما کمک می‌کند تا در مسابقهٔ زندگی پیروز گردیم؟‏

^۲۰ زندگی مسیحیان را می‌توان به یک مسابقهٔ ماراتون تشبیه کرد.‏ پولُس می‌گوید:‏ «مسابقه را به پایان رسانده و ایمان را محفوظ داشته‌ام.‏ اکنون تاج پارسایی برایم آماده است،‏ تاجی که خداوند،‏ آن داور عادل،‏ در آن روز به من عطا خواهد کرد -‏ نه تنها به من،‏ بلکه به همهٔ آنان که مشتاق ظهور او بوده‌اند.‏» —‏ ۲تیموتاؤس ۴:‏۷،‏ ۸‏،‏ ھ ن.‏

^۲۱ ما نیز اگر از الگوی پولُس پیروی کنیم در مسابقه برای زندگی ابدی پیروز می‌شویم.‏ (‏عبرانیان ۱۲:‏۱‏)‏ پس با مطالعه‌ای فردی و برنامه‌ریزی‌شده در کلام خدا،‏ با ابراز محبتی قلبی به مردم و با پرورش دادن روحیهٔ تواضع در راه بلوغ مسیحی پیشرفت کنیم.‏

مرور مقاله

‏• پولُس چگونه از مطالعهٔ فردی کلام خدا فایده می‌برد؟‏

‏• چرا مسیحیان باید محبتی عمیق به مردم داشته باشند؟‏

‏• چه خصوصیتی به شما کمک می‌کند تا همه را به یک چشم بنگرید؟‏

‏• همکاری با پیران جماعت را چگونه از پولُس می‌آموزیم؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۶]‏

همچون پولُس از کلام خدا قوّت بگیرید

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۸]‏

محبت خود را به مردم با بشارت دادن به ایشان ابراز کنید

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۹]‏

چرا پولُس برای برادران و خواهرانش عزیز بود؟‏