‏«محبت نخستین خود را» حفظ کنید

‏«آنچه داری حفظ کن.‏» —‏ مکاشفه ۳:‏۱۱‏.‏

۱،‏ ۲.‏ وقتی متقاعد شدید آنچه در بارهٔ یَهُوَه آموخته‌اید حقیقت است چه احساسی داشتید؟‏

آیا اوّلین باری که حقیقت را آموختید به یاد دارید؟‏ شاید سابقاً معتقد به دین دیگری بودید.‏ در این صورت،‏ چه احساسی داشتید وقتی از روی کتاب مقدّس مقاصد خدا برایتان تشریح یا تعالیم مشکل قابل فهم شد؟‏ به احتمال زیاد متوجه شدید که در گذشته با تعالیم دروغ گمراه شده بودید.‏ اما با پی بردن به حقایق کتاب مقدّس و این که یَهُوَه چه آیندهٔ زیبایی را برای انسان‌های مطیع در نظر دارد بسیار خوشحال شدید!‏ شاید هم در خانواده‌ای بزرگ شدید که والدینتان شاهد یَهُوَه هستند!‏ اگر چنین است آیا زمانی را که شخصاً به یَهُوَه معتقد گشتید یا تصمیم گرفتید بر طبق آموخته‌های خود زندگی کنید به یاد می‌آورید؟‏ —‏ رومیان ۱۲:‏۲‏.‏

^۲ بسیاری از برادران و خواهران روحانی می‌توانند شادی عظیم خود را از نزدیک بودن به یَهُوَه و این که ایشان را به سوی خود کشانده است برایمان بازگو کنند.‏ (‏یوحنّا ۶:‏۴۴‏)‏ در نتیجهٔ آن شادی و هیجان برانگیخته شدند که در  فعالیت موعظه سهیم گشته،‏ حقیقت را به همه اعلام کنند.‏ آیا چنین تجربه‌ای داشته‌اید؟‏

۳.‏ وقتی عیسی پیام خود را به جماعت اَفَسُسیان فرستاد وضعیتشان چگونه بود؟‏

^۳ وقتی عیسی جماعت اَفَسُسیان را مخاطب قرار داد به آن‌ها در مورد ‹محبت نخستین‌شان› گوشزد کرد.‏ مسیحیان شهر اَفَسُس صفات بسیار خوبی داشتند اما محبتشان به یَهُوَه سرد شده بود.‏ از این رو،‏ به ایشان گفت:‏ «می‌دانم اَعمال تو را و مشقّت و صبر تو را و اینکه متحمّل اشرار نمی‌توانی شد و آنانی را که خود را رسولان می‌خوانند و نیستند آزمودی و ایشان را دروغگو یافتی؛‏ و صبر داری و به خاطر اسم من تحمّل کردی و خسته نگشتی.‏ لٰکن بحثی بر تو دارم که محبت نخستین خود را ترک کرده‌ای.‏» —‏ مکاشفه ۲:‏۲-‏۴‏.‏

۴.‏ چرا پیام عیسی به مسیحیان اَفَسُس امروزه نیز حائز اهمیت است؟‏

^۴ نصیحت عیسی به اَفَسُسیان و دیگر جماعات در کتاب مکاشفه،‏ همچنین درخور مسیحیان مسح‌شده‌ای است که وضعیتشان پس از سال ۱۹۱۴ برای مدتی با وضعیت آن جماعات یکی بود.‏ (‏مکاشفه ۱:‏۱۰‏)‏ امروزه نیز ممکن است برخی از مسیحیان ‹عشق و محبت نخستین خود را› به یَهُوَه و حقیقت از دست داده باشند.‏ با توجه به این موضوع،‏ می‌خواهیم با به یاد آوردن تجربیات شخصی و تعمّق در آن‌ها عشق و محبت و غیرت نخستین خود را به خدا و حقیقت حفظ،‏ اِحیا و بنا کنیم.‏

چه چیزی شما را متقاعد ساخت؟‏

۵،‏ ۶.‏ الف)‏ چه موضوعی می‌باید برای هر مسیحی ثابت شده باشد؟‏ ب)‏ چه چیزی شما را متقاعد ساخت که شاهدان یَهُوَه حقایق کتاب مقدّس را تعلیم می‌دهند؟‏ پ)‏ چگونه شخص می‌تواند محبت نخست خود را اِحیا سازد؟‏

^۵ هر کسی که خود را وقف یَهُوَه می‌کند اوّل می‌باید به خویش ثابت کند که «ارادهٔ نیکوی پسندیدهٔ کامل خدا چیست.‏» (‏رومیان ۱۲:‏۱،‏ ۲‏)‏ این کار شامل آموختن حقایق کتاب مقدّس می‌شود.‏ دلیل متقاعد شدن هر کس به صحت تعالیم شاهدان یَهُوَه با دیگری متفاوت است.‏ برخی با خواندن نام خدا در کتاب مقدّس یا درک وضعیت مردگان به سوی حقیقت کشیده شده‌اند.‏ (‏مزمور ۸۳:‏۱۸؛‏ جامعه ۹:‏۵،‏ ۱۰‏)‏ بعضی نیز جذب محبتی شدند که مابین قوم یَهُوَه وجود دارد.‏ (‏یوحنّا ۱۳:‏۳۴،‏ ۳۵‏)‏ عده‌ای هم با درک مفهوم جدایی از دنیا به حقیقت پیوسته‌اند.‏ یعنی متوجه شدند مسیحیان حقیقی نمی‌توانند در امور سیاسی یا جنگ مابین ملت‌ها مداخله کنند.‏ —‏ اِشَعْیا ۲:‏۴؛‏ یوحنّا ۶:‏۱۵؛‏ ۱۷:‏۱۴-‏۱۶‏.‏

^۶ بسیاری با دلایلی مشابه محبت نخستشان به خدا شعله‌ور شده است.‏ پس برای فکر کردن به این که چه  موضوعی شما را به حقایق کتاب مقدّس متقاعد ساخت وقت کنار بگذارید.‏ از آنجایی که وضعیت دو شخص با هم یکی نیست اساس محبتتان به یَهُوَه و ایمان شما به وعده‌های او نیز با دیگران متفاوت است.‏ با این حال،‏ آنچه نخستین بار آموختید امروز نیز برایتان پرارزش است.‏ حقایق کتاب مقدّس تغییر نکرده است.‏ از این رو،‏ مرور افکار و احساسات گذشته می‌تواند عشق و علاقهٔ نخست را در شما اِحیا کند.‏ —‏ مزمور ۱۱۹:‏۱۵۱،‏ ۱۵۲؛‏ ۱۴۳:‏۵ خوانده شود.‏

بر ‹محبت نخست› خود بیفزایید

۷.‏ چرا لازم است که بر عشق و علاقهٔ نخست خود بیفزاییم و چگونه؟‏

^۷ مطمئناً وضعیت زندگی شما از زمانی که خود را به یَهُوَه وقف کردید تغییر کرده است.‏ با وجود اهمیت عشق و علاقهٔ نخستتان به حقیقت،‏ برای روبرو شدن با آزمایش‌های جدیدِ ایمان لازم می‌بود که بر محبت خود بیفزایید.‏ بدین شکل قادر بودید آزمایش‌های جدید ایمان را تحمّل کنید.‏ در چنین مواقعی یَهُوَه نیز از شما حمایت می‌کرد.‏ (‏۱قُرِنتیان ۱۰:‏۱۳‏)‏ بدین ترتیب،‏ طی سال‌ها تجربیاتی پرارزش به دست آوردید که بر محبتتان به خدا افزود.‏ آن تجربیات همچنین روش دیگری بود که ارادهٔ پسندیدهٔ خدا را به خود ثابت کنید.‏ —‏ یوشَع ۲۳:‏۱۴؛‏ مزمور ۳۴:‏۸‏.‏

۸.‏ یَهُوَه خود را چگونه به موسی معرفی کرد و اسرائیلیان چگونه بیشتر با او آشنا شدند؟‏

^۸ برای مثال،‏ به وضعیت اسرائیلیان هنگامی که یَهُوَه اعلام کرد که قصد دارد آن‌ها را از بردگی مصریان نجات دهد توجه کنید.‏ خدا خود را به موسی چنین معرفی کرد:‏ «خواهم شد آنچه خواهم شد.‏» (‏خروج ۳:‏۷،‏ ۸،‏ ۱۳،‏ ۱۴‏،‏ ترجمهٔ دنیای جدید‏)‏ در واقع،‏ یَهُوَه گفت که برای آزاد ساختن قومش هر نقشی را ایفا خواهد کرد.‏ اسرائیلیان در وقایعی که رخ داد جنبه‌های مختلف شخصیت یَهُوَه را مشاهده کردند،‏ یعنی او را بر حسب موقعیت همچون قادر مطلق،‏ داور،‏ رهبر،‏ نجات‌دهنده،‏ جنگجو و روزی‌رسان دیدند.‏ —‏ خروج ۱۲:‏۱۲؛‏ ۱۳:‏۲۱؛‏ ۱۴:‏۲۴-‏۳۱؛‏ ۱۶:‏۴؛‏ نَحَمِیا ۹:‏۹-‏۱۵‏.‏

۹،‏ ۱۰.‏ چه موقعیتی می‌تواند به شما کمک کند تا خدا را بهتر بشناسید و چرا خوب است که چنین تجربیاتی را به خاطر آوریم؟‏

^۹ البته،‏ موقعیت شما با موقعیت اسرائیلیان باستان تفاوت دارد.‏ ولی مطمئناً توجه و علاقهٔ خدا را شخصاً تجربه کرده‌اید و در نتیجه باعث تقویت ایمانتان شده است.‏ شاید یَهُوَه برایتان همچون روزی‌رسان،‏ تسلّی‌دهنده یا معلّم ظاهر شده است.‏ در کتاب اِشَعْیا چنین می‌خوانیم:‏ یَهُوَه معلّم اعظم «شما را تعلیم خواهد داد و خود را از شما پنهان نخواهد کرد.‏ هر گاه به طرف راست یا چپ بروید،‏ از پشت سر خود صدای او را خواهید شنید که می‌گوید:‏ ‹راه این است،‏ از این راه بروید.‏›» (‏اِشَعْیا ۳۰:‏۲۰،‏ ۲۱‏،‏ ترجمهٔ تفسیری‏)‏ شاید احساس کنید به دعایتان جوابی روشن داده شده است.‏ یا با مشکلی روبرو بودید و در حل آن مشکل برادر یا خواهری مسیحی به کمکتان شتافته است.‏ یا طی مطالعهٔ فردی با آیاتی مناسب در رابطه با وضعیت خود روبرو شدید.‏

^۱۰ اگر این تجربیات را برای کس دیگری بازگو کنید شاید آنچنان تحت تأثیر قرار نگیرند.‏ به هر حال،‏ آن وقایع معجزه نبودند.‏ ولی برای شما پر مفهوم می‌باشند.‏ بلی،‏ یَهُوَه به آنچه نیاز داشتید مبدّل شد.‏ به سال‌هایی که در حقیقت بودید فکر کنید.‏ آیا بیش از یک بار توجه و مهر یَهُوَه را احساس کردید؟‏ در این صورت به یاد آوردن آن وقایع و احساسات می‌تواند همان محبت به یَهُوَه را دوباره در وجودتان اِحیا نمایید.‏ پس برای این تجربیاتْ ارزش فراوانی قائل باشید.‏ در مورد آن‌ها فکر کنید.‏ تک‌تک آن‌ها اثباتی است بر علاقه و توجه یَهُوَه به شما و کسی نمی‌تواند چنین اطمینانی را از شما سلب کند.‏

خود را بیازمایید

۱۱،‏ ۱۲.‏ اگر عشق و علاقهٔ ما به حقیقت تضعیف شده است دلیل آن چه می‌تواند باشد و عیسی در این مورد چه پندی داد؟‏

^۱۱ اگر احساس می‌کنید که عشق و علاقهٔ شما به خدا و حقیقت کم شده است دلیل آن نمی‌تواند از سوی یَهُوَه  باشد.‏ چرا که او هرگز تغییر نمی‌کند.‏ (‏مَلاکی ۳:‏۶؛‏ یعقوب ۱:‏۱۷‏)‏ او همان قدر که در گذشته به شما علاقه و توجه داشت به همان اندازه نیز امروزه به شما علاقه و توجه دارد.‏ حال چطور ممکن است که رابطهٔ شما با خدا تغییر کرده باشد؟‏ آیا این امکان وجود دارد که بیش از حد تحت فشار قرار دارید یا بیش از حد گرفتار نگرانی‌های خود می‌باشید؟‏ شاید در گذشته با صداقت تمام دعا،‏ عمیق‌تر مطالعه و اغلب تعمّق می‌کردید.‏ آیا غیرت شما در گذشته در خدمت موعظه بیشتر می‌بود و برخلاف امروز مرتباً در همهٔ جلسات حاضر می‌شدید؟‏ —‏ ۲قُرِنتیان ۱۳:‏۵‏.‏

^۱۲ در صورتی که چنین تمایلاتی را در خود می‌بینید فکر کنید چه چیزی شما را به آن سو کشانده است؟‏ آیا توجه به امور ضروری‌ای همچون فراهم کردن مایحتاج خانواده،‏ سلامتی یا موضوعات مشابه دیگر باعث شده است که هوشیاری خود را نسبت به نزدیکی روز یَهُوَه از دست بدهید؟‏ عیسی به رسولانش گفت:‏ «پس خود را حفظ کنید مبادا دل‌های شما از پرخوری و مستی و اندیشه‌های دنیوی [«نگرانی‌های زندگی،‏» دج‏] سنگین گردد و آن روز ناگهان بر شما آید.‏ زیرا که مثل دامی بر جمیع سکنهٔ تمام روی زمین خواهد آمد.‏ پس در هر وقت دعا کرده،‏ بیدار باشید تا شایستهٔ آن شوید که از جمیع این چیزهایی که به وقوع خواهد پیوست نجات یابید و در حضور پسر انسان بایستید.‏» —‏ لوقا ۲۱:‏۳۴-‏۳۶‏.‏

۱۳.‏ یعقوب کلام خدا را به چه تشبیه کرد؟‏

^۱۳ یعقوب به الهام خدا هم‌ایمانان خود را ترغیب کرد که با استفاده از کتاب مقدّس،‏ خود را بیازمایند.‏ او نوشت:‏ «لٰکن کنندگانِ کلام باشید نه فقط شنوندگان که خود را فریب می‌دهند.‏ زیرا اگر کسی کلام را بشنود و عمل نکند،‏ شخصی را ماند که صورت طبیعی خود را در آینه می‌نگرد.‏ زیرا خود را نگریست و رفت و فوراً فراموش کرد که چطور شخصی بود.‏ لٰکن کسی که بر شریعتِ کاملِ آزادی چشم دوخت و در آن ثابت ماند،‏ او چون شنوندهٔ فراموشکار نمی‌باشد،‏ بلکه کنندهٔ عمل پس او در عمل خود مبارک خواهد بود.‏» —‏ یعقوب ۱:‏۲۲-‏۲۵‏.‏

۱۴،‏ ۱۵.‏ الف)‏ کتاب مقدّس چگونه می‌تواند به شما کمک کند تا از لحاظ روحانی پیشرفت کنید؟‏ ب)‏ در مورد چه سؤالاتی می‌توانید تعمّق و تأمّل کنید؟‏

^۱۴ معمولاً از آینه برای مرتب کردن ظاهرمان استفاده می‌شود.‏ برای مثال،‏ مردی که در آینه می‌نگرد و متوجه می‌شود کراواتش کج است آن را صاف می‌کند.‏ یا زنی که می‌ببیند موی سرش نامرتب است آن را شانه می‌کند.‏ به طور مشابه آیات نیز به ما کمک می‌کند تا خود را بیازماییم.‏ وقتی خودمان را با آنچه کتاب مقدّس می‌گوید مقایسه کنیم در واقع از آن مانند آینه استفاده کرده‌ایم.‏ اما چه فایده‌ای دارد که خود را در آینه برانداز کنیم و سر و وضعمان را اصلاح نکنیم؟‏ پس عاقلانه است که بر اساس «شریعتِ کاملِ» خدا عمل کرده،‏ کنندهٔ کلام باشیم.‏ بنابراین هر کس که تشخیص دهد عشق و علاقه‌اش به یَهُوَه و حقیقت کم شده است بهتر است در مورد این سؤالات تأمّل و تعمّق کند:‏ ‹با چه مشکلاتی در زندگی روبرو هستم و هنگام مواجه شدن با آن چه عکس‌العملی دارم؟‏ در گذشته چه عکس‌العملی داشتم؟‏ آیا برخوردم با مشکلات نسبت به سابق تغییر کرده است؟‏› اگر در چنین خودآزمایی‌ای با ضعفی روبرو شدید آن را نادیده نگیرید.‏  در صورت لزوم هر چه زودتر در پی اصلاح خود باشید.‏ —‏ عبرانیان ۱۲:‏۱۲،‏ ۱۳‏.‏

^۱۵ چنین تعمّقی می‌تواند به شما کمک کند تا اهدافی معقولانه در پیشرفت روحانی داشته باشید.‏ پولُس رسول پندی الهام‌شده به همکار خود تیموتاؤس داد تا در خدمت مسیحی پیشرفت کند.‏ پولُس مردان جوان را چنین ترغیب می‌کند:‏ «در این امور تأمّل نما و در این‌ها راسخ باش تا ترقی تو بر همه ظاهر شود.‏» ما نیز با تعمّق کردن در نور کلام خدا می‌باید ببینیم که چگونه می‌توانیم در امور روحانی پیشرفت کنیم.‏ —‏ ۱تیموتاؤس ۴:‏۱۵‏.‏

۱۶.‏ هنگام خودآزمایی می‌باید از چه خطری آگاه باشید؟‏

^۱۶ هر خودآزمایی صادقانه ضعف‌هایی را نمایان می‌سازد.‏ این موضوع می‌تواند مأیوس‌کننده باشد ولی ناامید نشوید.‏ از این گذشته،‏ هدف از خودآزمایی پیدا کردن ضعف و اصلاح آن است.‏ مطمئناً شیطان دوست دارد که مسیحیان به دلیل ناکاملی احساس بی‌ارزشی کنند.‏ برخی ادعا می‌کنند که خدا تمام تلاش خادمانش را مکروه می‌دارد.‏ (‏ایّوب ۱۵:‏۱۵،‏ ۱۶؛‏ ۲۲:‏۳‏)‏ این دروغی بیش نیست چرا که عیسی در تکذیب آن گفت هر یک از ما در نظر خدا پرارزش است.‏ (‏متّیٰ ۱۰:‏۲۹-‏۳۱ خوانده شود.‏‏)‏ آگاهی از ناکاملی می‌باید ما را فروتن سازد تا به کمک یَهُوَه خود را اصلاح نماییم.‏ (‏۲قُرِنتیان ۱۲:‏۷-‏۱۲‏)‏ اگر بیماری یا سالخوردگی خدمت شما را محدود ساخته است اهدافی معقولانه برای خود تعیین کنید،‏ اما هرگز اجازه ندهید که محبتتان تضعیف شود.‏

برکت بسیاری که به ما عطا شده است

۱۷،‏ ۱۸.‏ از اِحیای محبت نخست چه فایده‌ای می‌توان برد؟‏

^۱۷ از اِحیا کردن محبت نخست و افزایش آن فایدهٔ بسیاری می‌توان برد.‏ شما می‌توانید در مورد خدا معرفت بیشتری کسب کنید و برای راهنمایی‌های مهربانانه‌اش سپاسگزار باشید.‏ (‏امثال ۲:‏۱-‏۹؛‏ ۳:‏۵،‏ ۶ خوانده شود.‏‏)‏ مزمورنویس گفت:‏ «در حفظ [احکام یَهُوَه] ثواب عظیمی است.‏» و ‹تذکرات یَهُوَه امین است و جاهل را حکیم می‌گرداند.‏› به علاوه،‏ ‹خوشا به حال کاملان طریق که به شریعت یَهُوَه سالکند.‏› —‏ مزمور ۱۹:‏۷،‏ ۱۱؛‏ ۱۱۹:‏۱‏.‏

^۱۸ مطمئناً موافق هستید که برکات فراوانی به ما عطا شده است که برای آن‌ها می‌توانیم شکرگزار باشیم.‏ برای مثال،‏ شما دلیل اتفاقاتی که در دنیا رخ می‌دهد می‌دانید.‏ یَهُوَه از قومش مراقبت می‌کند و شما نیز از آن بهره می‌برید.‏ بدون شک،‏ از این که یَهُوَه شما را به قوم خود ملحق کرده است و شاهد خود می‌نامد سپاسگزارید.‏ باید برای این برکات شکرگزار بود!‏ اگر تصمیم بگیرید برکات خود را بر روی کاغذی بنویسید مطمئناً از آن طوماری درست خواهد شد.‏ اگر هر چند وقت یک بار بدین شکل برکات خود را بشمارید بدون شک به شما کمک خواهد کرد تا ‹آنچه دارید حفظ کنید.‏› —‏ مکاشفه ۳:‏۱۱‏.‏

۱۹.‏ برای حفظ رابطه‌مان با خدا چه کار دیگری ضروری است؟‏

^۱۹ تعمّق و تأمّل در مورد رشد ایمانی که طی سال‌ها بنا کردید یک راه حفظ کردن آنچه دارید می‌باشد.‏ این مجلّه مرتباً به راه‌های دیگری برای حفظ رابطه‌مان با یَهُوَه اشاره کرده است.‏ در میان آن‌ها می‌توان دعا،‏ حضور در جلسات مسیحی،‏ مشارکت در آن و شرکت غیورانه در خدمت موعظه را نام برد.‏ این امور می‌تواند به شما کمک کند تا محبت نخست خود را اِحیا کرده،‏ بر آن بیفزایید.‏ —‏ اَفَسُسیان ۵:‏۱۰؛‏ ۱پِطْرُس ۳:‏۱۵؛‏ یهودا ۲۰،‏ ۲۱‏.‏

مرور مقاله

‏• استدلال در مورد محبتتان به یَهُوَه چگونه می‌تواند تشویق‌آمیز باشد؟‏

‏• بررسی تجربیاتی که طی سال‌ها به دست آورده‌اید چه چیزی را ثابت می‌کند؟‏

‏• چرا می‌باید محبتی که به خدا دارید بررسی کنید؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۹]‏

چه چیزی شما را متقاعد ساخت و به سوی حقیقت کشاند؟‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۳۱]‏

آیا در خود ضعفی می‌بینید که باید اصلاح شود؟‏