با تمام دل به یَهُوَه وفادار بمانیم

‏‹ای یَهُوَه طریق خود را به من بیاموز تا در راستی تو سالک شوم.‏ دل مرا واحد ساز تا از نام تو ترسان باشم.‏› —‏ مز ۸۶:‏۱۱‏.‏

۱،‏ ۲.‏ الف)‏ بر طبق مزمور ۸۶:‏۲،‏ ۱۱ چگونه می‌توانیم تحت آزمایش‌ها وفادار بمانیم؟‏ ب)‏ چه زمانی باید دلمان را محک بزنیم؟‏

شاید از خود سؤال کنیم،‏ چگونه کسی که سال‌ها در زندان تحت اذیت و آزار به یَهُوَه وفادار مانده،‏ بعدها به سبب تمایل به مادیات از یَهُوَه دور شده است؟‏ جواب این سؤال را باید در دل شخص،‏ یعنی باطن او جستجو کرد.‏ مزمور ۸۶ وفاداری را با «دل واحد» مربوط می‌داند؛‏ یعنی دلی کامل که به دو چیز دلبستگی ندارد.‏ داود مزمورنویس در دعا به یَهُوَه چنین گفت:‏ ‹جان مرا نگاه دار زیرا من متقی هستم.‏ ای خدای من،‏ بندهٔ خود را که بر تو توکّل دارد،‏ نجات بده.‏ ای یَهُوَه طریق خود را به من بیاموز تا در راستی تو سالک شوم.‏ دل مرا واحد ساز تا از نام تو ترسان باشم.‏› —‏ مز ۸۶:‏۲،‏ ۱۱‏.‏

^۲ اگر به یَهُوَه کاملاً اعتماد نکنیم ممکن است دلبستگی‌ها و نگرانی‌ها پایه‌های وفاداری ما را سست کند.‏ در واقع تمایلات خودخواهانهٔ ما مانند مین‌هایی هستند که در مسیر راه‌مان مخفی شده‌اند.‏ از این رو،‏ حتی اگر در شرایط شاق به یَهُوَه وفادار بوده باشیم باز هم ممکن است در دام‌های شیطان گرفتار شویم.‏ پس چقدر مهم است هم‌اکنون،‏ یعنی قبل از آن که با وسوسه‌ها و آزمایش‌ها روبرو شویم دل خود را محک بزنیم.‏ به همین دلیل کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «دل خود را به حفظ تمام نگاه دار،‏ زیرا  که مخرج‌های حیات از آن است.‏» (‏امث ۴:‏۲۳‏)‏ در این رابطه می‌خواهیم ببینیم از شرح حال نبی خدا که پیش یَرُبْعام فرستاده شد چه درس‌هایی می‌گیریم.‏

پاداشی وسوسه‌انگیز

۳.‏ وقتی نبی خدا حکم یَهُوَه را اعلام کرد عکس‌العمل یَرُبْعام چه بود؟‏

^۳ همان طور که می‌دانیم یَرُبْعامِ پادشاه پرستش گوساله را در پادشاهی شمالی برقرار می‌کند و یَهُوَه خدا نبی خود را از یهودا برای رساندن حکمی کوبنده نزد او می‌فرستد.‏ پادشاه با شنیدن آن پیام به شدّت عصبانی می‌شود و با دست به سوی نبی اشاره می‌کند و دستور می‌دهد او را دستگیر کنند.‏ اما یَهُوَه با نبی خود است.‏ دست پادشاه که به سوی نبی خدا دراز بود خشک می‌شود به طوری که قادر نیست آن را حرکت دهد.‏ در این میان مذبح دو تکه می‌شود.‏ ناگهان رفتار یَرُبْعام تغییر می‌کند و از نبی خدا التماس می‌نماید که در دعا از یَهُوَه بخواهد تا دستش را شفا دهد.‏ نبی برای پادشاه دعا می‌کند و دست او به حالت اوّل باز می‌گردد.‏ —‏ ۱پاد ۱۳:‏۱-‏۶‏.‏

۴.‏ الف)‏ چرا پیشنهاد پادشاه وفاداری نبی خدا را محک زد؟‏ ب)‏ واکنش نبی چه بود؟‏

^۴ بعد از آن یَرُبْعام به مرد خدا می‌گوید:‏ «همراه من به خانه بیا و استراحت نما و تو را اُجرت خواهم داد.‏» (‏۱پاد ۱۳:‏۷‏)‏ حال نبی خدا چه تصمیمی خواهد گرفت؟‏ آیا دعوت پادشاه را بعد از اعلام حکم یَهُوَه می‌پذیرد؟‏ (‏مز ۱۱۹:‏۱۱۳‏)‏ یا با این که ظاهراً پادشاه اظهار ندامت کرده است دعوت او را رد می‌کند؟‏ مطمئناً یَرُبْعام می‌توانست هدایای نفیسی به او بدهد.‏ اگر نبی خدا در دل خود تمایل به مادیات را پرورانده بود قطعاً پیشنهاد پادشاه برایش بسیار وسوسه‌انگیز بود.‏ یَهُوَه به او دستور داده بود که در آنجا نه نان بخورد و نه آب بنوشد و از راهی دیگر به سرزمین خود بازگردد.‏ نبی هم قاطعانه به پادشاه گفت که «اگر نصف خانهٔ خود را به من بدهی،‏ همراه تو نمی‌آیم،‏ و در اینجا نه نان می‌خورم و نه آب می‌نوشم.‏» و همان طور که یَهُوَه گفته بود از راهی دیگر بیت‌ئیل را ترک کرد.‏ (‏۱پاد ۱۳:‏۸-‏۱۰‏)‏ تصمیم نبی خدا چه درسی از وفاداری به ما می‌دهد؟‏ —‏ روم ۱۵:‏۴‏.‏

‏‹قانع باشیم›‏

۵.‏ مادیات چگونه می‌تواند پایه‌های وفاداری ما را سست کند؟‏

^۵ شاید برخی تصوّر کنند مادیات نمی‌تواند پایه‌های وفاداری‌شان را سست کند.‏ اما باید از خود سؤال کنیم.‏ آیا واقعاً به وعدهٔ یَهُوَه که گفته است نیازهای ما را برآورده می‌کند اعتماد داریم؟‏ (‏مت ۶:‏۳۳؛‏ عبر ۱۳:‏۵‏)‏ آیا می‌توانیم از وسایل رفاهی‌ای که خرید آن خارج از توان مالی ماست صرف‌نظر کنیم،‏ یا این که می‌خواهیم به هر ترتیبی که شده آن را تهیه کنیم؟‏ (‏فیلِپّیان ۴:‏۱۱-‏۱۳ خوانده شود.‏‏)‏ آیا موقعیت‌هایی را که برای خدمت در جماعت و به یَهُوَه پیش می‌آید غنیمت می‌شماریم یا آنان را فدای خواسته‌های دلمان می‌کنیم؟‏ آیا خدمت به یَهُوَه در رأس امور زندگی ما قرار دارد؟‏ در واقع جواب‌های ما به این سؤالات تا حد زیادی نشان می‌دهد که آیا با تمام دل به یَهُوَه خدمت می‌کنیم یا نه؟‏ پولُس نوشت:‏ «دینداری با قناعت سود عظیمی است.‏ زیرا که در این دنیا هیچ نیاوردیم و واضح است که از آن هیچ نمی‌توانیم برد.‏ پس اگر خوراک و پوشاک داریم،‏ به آن‌ها قانع خواهیم بود.‏» —‏ ۱تیمو ۶:‏۶-‏۸‏.‏

۶.‏ چه پیشنهادهای شغلی‌ای ممکن است وفاداری ما را مورد آزمایش قرار دهد،‏ و چه چیزی به ما در تصمیم‌گیری کمک می‌کند؟‏

^۶ برای مثال،‏ ممکن است کارفرمای ما به ما پیشنهاد ترفیع در کار،‏ با درآمد و مزایای بیشتری کند.‏ یا شاید تصوّر کنیم اگر به کشور یا شهری دیگر نقل مکان کنیم شغلی با درآمد بالاتری خواهیم داشت.‏ ممکن است چنین موقعیتی را برکتی از سوی خدا بدانیم.‏ اما قبل از هر تصمیمی باید انگیزهٔ اصلی خود را بررسی کنیم.‏ باید ببینیم تصمیم ما چه تأثیری در رابطه‌مان با یَهُوَه خواهد گذاشت.‏

۷.‏ چرا لازم است که هر گونه دلبستگی به مادیات را از دل ریشه‌کن کنیم؟‏

^۷ دنیای شیطان مرتباً انسان‌ها را بر آن می‌دارد که در پی مادیات باشند.‏ (‏۱یوحنّا ۲:‏۱۵،‏ ۱۶ خوانده شود.‏‏)‏ شیطان  سعی دارد دلبستگی به مادیات را در دل ما به وجود آورد.‏ پس باید مرتباً دل خود را محک بزنیم تا هر گونه تمایل به مادیات را تشخیص داده،‏ از دل ریشه‌کن سازیم.‏ (‏مکا ۳:‏۱۵-‏۱۷‏)‏ وقتی شیطان تمام حکومت‌ها را به عیسی عرضه کرد او به راحتی آن‌ها را رد نمود.‏ (‏مت ۴:‏۸-‏۱۰‏)‏ عیسی هشدار داد:‏ «زنهار از طمع بپرهیزید زیرا اگرچه اموال کسی زیاد شود،‏ حیات او از اموالش نیست.‏» (‏لو ۱۲:‏۱۵‏)‏ شخص وفادار به یَهُوَه کاملاً به یَهُوَه توکّل دارد،‏ نه به خود.‏

نبی سالخورده او را فریفت

۸.‏ وفاداری نبی خدا چگونه مورد آزمایش قرار گرفت؟‏

^۸ اگر نبی خدا به راه خود ادامه می‌داد برایش اتفاقی نمی‌افتاد.‏ اما او در این میان با آزمایش دیگری روبرو شد.‏ کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «نبی سالخورده‌ای در بیت‌ئیل ساکن می‌بود و پسرانش آمده،‏ او را از هر کاری که آن مرد خدا آن روز در بیت‌ئیل کرده بود،‏ مخبر ساختند.‏» مرد سالخورده با شنیدن آن وقایع به پسرانش می‌گوید الاغی را برایش آماده کنند تا به دنبال نبی خدا برود.‏ چیزی نمی‌گذرد که او را زیر درخت بزرگی نشسته می‌یابد و به او می‌گوید:‏ «همراه من به خانه بیا و غذا بخور.‏» وقتی مرد خدا دعوت او را رد می‌کند نبی سالخورده می‌گوید:‏ ‹من نیز مثل تو نبی هستم و فرشته‌ای به فرمان یَهُوَه با من متکلّم شده،‏ گفت او را با خود به خانه‌ات برگردان تا نان بخورد و آب بنوشد.‏› در کتاب مقدّس آمده است که نبی سالخورده «دروغ گفت.‏» —‏ ۱پاد ۱۳:‏۱۱-‏۱۸‏.‏

۹.‏ کتاب مقدّس در مورد شخص فریبکار چه می‌گوید،‏ و فریبکار به چه کسانی ضرر می‌رساند؟‏

^۹ کتاب مقدّس انگیزهٔ نبی سالخورده را از دروغی که گفت روشن نکرده است.‏ به نظر می‌آید او در گذشته نبی‌ای وفادار بوده است.‏ ولی سخنش به نبی خدا فریبکارانه بود.‏ کتاب مقدّس چنین رفتاری را شدیداً محکوم می‌کند.‏ (‏امثال ۳:‏۳۲ خوانده شود.‏ *‏)‏ شخص فریبکار نه تنها به رابطهٔ خود با خدا،‏ بلکه به رابطهٔ دیگران نیز با خدا صدمه می‌زند.‏

‏‹او با نبی سالخورده برگشت›‏

۱۰.‏ نبی خدا چه واکنشی به دعوت مرد سالخورده نشان داد و نتیجهٔ آن چه بود؟‏

^۱۰ نبی خدا می‌بایست به فریب مرد سالخورده پی می‌برد.‏ می‌توانست از خود بپرسد:‏ ‹چرا یَهُوَه برای دستورات جدید فرشته‌ای را پیش شخص دیگری فرستاد؟‏› نبی می‌توانست از یَهُوَه تقاضای راهنمایی کند،‏ ولی چیزی در این مورد در کتاب مقدّس ذکر نشده است.‏ او ‹همراه نبی سالخورده برگشت و در خانهٔ او غذا خورد و  آب نوشید.‏› یَهُوَه از این عمل راضی نبود.‏ وقتی نبی فریب‌خورده به یهودا برگشت در راه شیری او را کشت.‏ چه پایان دردناکی!‏ —‏ ۱پاد ۱۳:‏۱۹-‏۲۵‏.‏ *

۱۱.‏ اَخیّای نبی چه نمونه‌ای از خود به جا گذاشت؟‏

^۱۱ برخلاف نبی یهودا،‏ اَخیّای نبی که یَرُبْعام را به پادشاهی مسح کرد تا زمانی که پیر شد همواره وفادار ماند.‏ وقتی که اَخیّای نبی پیر و نابینا شده بود یَرُبْعام همسرش را نزد او فرستاد تا در بارهٔ پسر مریضش از او سؤال کند.‏ (‏۱پاد ۱۴:‏۱-‏۱۸‏)‏ اَخیّای نبی نیز با شهامت مرگ پسر یَرُبْعام را پیشگویی کرد.‏ این نبی وفادار برکات بسیاری را دریافت کرد که یکی از آن‌ها سهیم شدن در نگارش کلام خداست.‏ چطور؟‏ عَزْرای کاهن از نوشته‌های او به عنوان مرجع استفاده کرد.‏ —‏ ۲توا ۹:‏۲۹‏.‏

۱۲-‏۱۴.‏ الف)‏ از شرح حال نبی یهودا چه درسی می‌گیریم؟‏ ب)‏ با مثالی نشان دهید که هنگام تصمیم‌گیری باید همراه با دعا به پندی که پیران جماعت بر اساس کتاب مقدّس می‌دهند توجه کنیم.‏

^۱۲ کتاب مقدّس نمی‌گوید که به چه دلیل نبی یهودا قبل از همراه شدن با مرد سالخورده و خوردن و نوشیدن با او با خدا مشورت نکرد.‏ آیا این امکان وجود دارد که آن نبی آنچه را که می‌خواست بشنود از مرد سالخورده شنیده بود؟‏ از این واقعه چه درسی می‌آموزیم؟‏ ما باید در هر شرایطی کاملاً به درست بودن احکام و راهنمایی‌های یَهُوَه اعتماد کنیم و مصمم به انجام آن باشیم.‏

^۱۳ برخی زمانی که به آن‌ها پندی داده می‌شود فقط آن بخش از پند را که می‌خواهند بشنوند،‏ می‌پذیرند.‏ برای مثال،‏ فرض کنید به مبشّری شغلی پیشنهاد شده است.‏ او با قبول این شغل زمانی را که می‌بایست صرف امور روحانی و خانواده‌اش کند،‏ مجبور است صرف شغلش کند.‏ شاید حتی از پیری مسیحی مشورت بخواهد.‏ قطعاً پیر به او خاطر نشان خواهد کرد که تصمیم‌گیری در این موضوع وظیفهٔ خود اوست.‏ اما در ادامه به عواقب ناگواری اشاره می‌کند که قبول آن شغل می‌تواند برای او و خانواده‌اش به همراه داشته باشد.‏ آیا این مبشّر پند آن پیر را به گوش می‌گیرد یا فقط به این بخش که تصمیم‌گیری با خود اوست توجه می‌کند؟‏ وی باید تشخیص دهد که چه تصمیمی از لحاظ روحانی برای او و خانواده‌اش مفید است.‏

 ^۱۴ به مثالی دیگر توجه کنید.‏ خواهری با یکی از پیران جماعت در مورد جدا شدن از شوهر غیرشاهدش مشورت می‌کند.‏ به طور حتم آن پیر مسیحی توضیح می‌دهد که در این مورد باید آن خواهر شخصاً تصمیم بگیرد.‏ سپس بر اساس کتاب مقدّس او را راهنمایی می‌کند.‏ آیا آن خواهر به گفته‌های آن پیر توجه می‌کند یا این که از قبل تصمیم خود را برای جدایی از شوهرش گرفته است؟‏ (‏۱قر ۷:‏۱۰-‏۱۶‏)‏ عاقلانه‌ترین کار این است که در دعا از یَهُوَه کمک بخواهد و بر اساس پندهای کتاب مقدّس تصمیم بگیرد.‏

متواضعانه به یَهُوَه توکّل کنیم

۱۵.‏ از خطای نبی خدا چه می‌آموزیم؟‏

^۱۵ چه درس دیگری از خطای نبی خدا می‌آموزیم؟‏ در امثال ۳:‏۵ آمده است:‏ ‹به تمامی دل خود بر یَهُوَه توکّل نما و بر عقل خود تکیه مکن.‏› نبی خدا به جای آن که مانند گذشته به یَهُوَه توکّل کند به عقل خود اعتماد کرد.‏ خطای او برای او گران تمام شد چرا که هم جان خود را از دست داد و هم نام نیکش را پیش یَهُوَه.‏ حقیقتاً شرح حال وی تأکیدی است بر این که باید یَهُوَه را متواضعانه و وفادارانه خدمت کرد.‏

۱۶،‏ ۱۷.‏ چگونه می‌توانیم به یَهُوَه وفادار بمانیم؟‏

^۱۶ تمایلات نَفْسانی ما می‌تواند ما را گمراه سازد.‏ «دل از همه چیز فریبنده‌تر است و بسیار مریض است.‏» (‏ار ۱۷:‏۹‏)‏ برای وفادار ماندن به یَهُوَه می‌باید به سختی بکوشیم تا شخصیت قدیم را از خود بیرون کنیم؛‏ یعنی باید از غرور و تکیه بر عقل خود دوری کنیم.‏ سپس باید شخصیت جدیدی را در خود ایجاد کنیم که «به صورت خدا در عدالت و قدّوسیت حقیقی آفریده شده است.‏» —‏ اَفَسُسیان ۴:‏۲۲-‏۲۴ خوانده شود.‏

^۱۷ در امثال ۱۱:‏۲ آمده است:‏ «حکمت با متواضعان است.‏» شخصی که متواضعانه به یَهُوَه توکّل دارد از خطاهای جدّی اجتناب می‌کند.‏ مثالی بزنیم.‏ دلسردی و ناامیدی می‌تواند قدرت تصمیم‌گیری ما را تحت تأثیر قرار دهد.‏ ممکن است دلسردی در انجام وظیفه‌ای خاص در خدمت مسیحی،‏ ما را خسته کرده باشد و فکر کنیم که بعد از سال‌ها،‏ زمان آن رسیده که دیگران بار آن وظیفه را به دوش کشند.‏ شاید تمایل داشته باشیم که زندگی‌ای در پیش گیریم که از دید مردم،‏ عادی محسوب می‌شود.‏ برای آن که دل خود را محفوظ نگاه داریم باید ‹جد و جهد کنیم› و ‹پیوسته در عمل خداوند بیفزاییم.‏› —‏ لو ۱۳:‏۲۴؛‏ ۱قر ۱۵:‏۵۸‏.‏

۱۸.‏ وقتی در تصمیمی مردّدیم چه باید بکنیم؟‏

^۱۸ گاه در زندگی با موقعیتی دشوار روبرو می‌شویم و نمی‌دانیم چه تصمیمی بگیریم.‏ آیا بر عقل خود تکیه می‌کنیم؟‏ در چنین شرایطی عاقلانه است که از یَهُوَه طلب کمک کنیم.‏ یعقوب ۱:‏۵ می‌گوید:‏ «اگر از شما کسی محتاج به حکمت باشد،‏ سؤال بکند از خدایی که هر کس را به سخاوت عطا می‌کند.‏» مطمئناً پدر آسمانی روح‌القدس‌اش را به ما عطا می‌کند که تصمیمی درست بگیریم.‏ —‏ لوقا ۱۱:‏۹،‏ ۱۳ خوانده شود.‏

با عزمی راسخ وفادار بمانیم

۱۹،‏ ۲۰.‏ باید مصمم به چه کاری باشیم؟‏

^۱۹ بعد از انحراف سلیمان از پرستش پاک وقایعی رخ داد که وفاداری خادمان خدا را به شدّت تحت آزمایش قرار داد.‏ با این که بسیاری از پرستش خدا منحرف شدند برخی کاملاً به یَهُوَه وفادار ماندند.‏

^۲۰ هر روزه ما نیز با تصمیماتی روبرو می‌شویم که وفاداری‌مان را تحت آزمایش قرار می‌دهد.‏ باشد که همواره با تمام دل به یَهُوَه وفادار بمانیم و اطمینان کامل داشته باشیم که یَهُوَه خادمان وفادارش را همواره برکت می‌دهد.‏ —‏ ۲سمو ۲۲:‏۲۶‏.‏

‏[پاورقی‌ها]‏

مرور مقاله

‏• چرا باید تمایل به مادیات را از دل ریشه کن کنیم؟‏

‏• چگونه می‌توانیم به یَهُوَه وفادار بمانیم؟‏

‏• تواضع چه رابطه‌ای با وفاداری به خدا دارد؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصاویر در صفحهٔ ۱۶]‏

آیا مقاومت در برابر وسوسه‌ها برایتان مشکل است؟‏

‏[تصاویر در صفحهٔ ۱۷]‏

آیا هنگامی که پندی بر اساس کتاب مقدّس به شما داده می‌شود همراه با دعا روی آن تأمّل می‌کنید؟‏