بشارت را به همگان موعظه کنیم

‏«خدا ما را فرستاد تا این خبر خوش را به همه بدهیم.‏» —‏ اعما ۱۰:‏۴۲‏،‏ ترجمهٔ تفسیری.‏

۱.‏ پِطْرُس با کُرنیلیوس در مورد کدام مأموریت رسولان صحبت کرد؟‏

کُرنیلیوس مردی خداترس و از درجه‌داران ارتش ایتالیا بود.‏ یک روز که او خویشان و دوستان خود را گرد هم آورده بود،‏ پِطْرُس رسول نزد ایشان رفت و به آنان توضیح داد که رسولان مأموریت یافته‌اند به همهٔ امّت‌ها در مورد عیسی موعظه کنند.‏ این موعظهٔ پِطْرُس تأثیری چشم‌گیر داشت.‏ آن روز نقطهٔ عطفی در تاریخ فعالیت موعظه بود.‏ زیرا گروهی غیریهودی تعمید گرفتند و به کسانی پیوستند که با عیسی در آسمان پادشاهی خواهند کرد.‏ براستی که موعظهٔ پِطْرُس به همگان چه برکتی به بار آورد!‏ —‏ اعما ۱۰:‏۲۲،‏ ۳۴-‏۴۸‏.‏

۲.‏ چرا می‌توان گفت که وظیفهٔ شهادت دادن به دوازده رسول محدود نمی‌شد؟‏

^۲ این رویداد در سال ۳۶ م.‏ رخ داد.‏ حدود دو سال پیش از آن،‏ واقعه‌ای برای سَولُس طرسوسی،‏ یکی از مخالفان سرسخت مسیحیان روی داده بود که زندگی او را دگرگون ساخت.‏ سَولُس به سوی دمشق می‌رفت که در راه عیسی به او ظاهر شد و گفت:‏ «برخاسته،‏ به شهر برو که آنجا به تو گفته می‌شود چه باید کرد.‏» عیسی به شاگرد خود،‏ حنانیا اطمینان داد که از این پس سَولُس ‹نام او را پیش امّت‌ها و سلاطین و بنی‌اسرائیل› موعظه خواهد کرد.‏ (‏اَعمال ۹:‏۳-‏۶،‏ ۱۳-‏۲۰ خوانده شود.‏‏)‏ حنانیا وقتی نزد سَولُس رفت به او گفت:‏ «خدای پدران ما تو را برگزید .‏ .‏ .‏ نزد جمیع مردم شاهد بر او خواهی شد.‏» ‏(‏اعما ۲۲:‏۱۲-‏۱۶‏)‏ آیا سَولُس (‏پولُس رسول)‏ این وظیفه را با جدّیت به انجام رساند؟‏

پولُس براستی به همگان بشارت داد

۳.‏ الف)‏ در اینجا می‌خواهیم به بررسی چه مطلبی بپردازیم؟‏ ب)‏ پیران جماعت اَفَسُس نسبت به پیام پولُس چه واکنشی نشان دادند،‏ و ما چه درسی از ایشان می‌آموزیم؟‏

^۳ مطالعه و بررسی فعالیت‌های پولُس بسیار درخور توجه است.‏ اما نخست می‌خواهیم به بررسی سخنرانی‌ای که پولُس حدود سال ۵۶ م.‏ ایراد کرد بپردازیم که در اَعمال باب ۲۰ به تحریر در آمده است.‏ پولُس این سخنرانی را اواخر سومین سفر میسیونری خود ایراد کرد.‏ او در ساحل دریای اژه در بندر میلیتُس از کشتی پیاده شد و در خواست کرد که پیران جماعت اَفَسُس پیش او بیایند.‏ واضح است که پیران جماعت اَفَسُس بسیار از پیام پولُس به وجد آمدند.‏ (‏با امثال ۱۰:‏۲۸ مقایسه شود.‏)‏ فاصلهٔ مستقیم اَفَسُس تا بندر میلیتُس ۵۰ کیلومتر است،‏ اما آن برادران باید جاده‌ای طولانی‌تر و پرپیچ و خم را می‌پیمودند.‏ حال می‌بایست برای سفر به میلیتُس ترتیبات لازم را می‌دادند.‏ شکی نیست که برخی از ایشان شاغل بودند و باید از پیشکاران خود  مرخصی می‌گرفتند یا مغازهٔ خود را تعطیل می‌کردند.‏ امروزه نیز بسیاری از مسیحیان مانند این برادران تمام تلاش خود را می‌کنند تا در تمام روزهای کنگرهٔ سالیانه شرکت کنند.‏

۴.‏ پولُس چه روش موعظه‌ای را در طی سال‌های اقامتش در اَفَسُس در پیش گرفت؟‏

^۴ پولس در مدت سه یا چهار روزی که در میلیتُس منتظر پیران جماعت اَفَسُس بود چه کرد؟‏ اگر شما جای او بودید چه می‌کردید؟‏ (‏با اَعمال ۱۷:‏۱۶،‏ ۱۷ مقایسه شود.‏)‏ گفته‌های پولُس به این پیران پاسخ سؤال فوق را مشخص می‌سازد.‏ او در مورد عادات خود در خدمت موعظه طی سالیان متمادی و همینطور خدمت موعظه‌اش در اَفَسُس نکاتی را برای آنان توضیح داد.‏ (‏اَعمال ۲۰:‏۱۸-‏۲۱ خوانده شود.‏‏)‏ پولُس با اعتماد به خود چنین گفت:‏ «بر شما معلوم است که از روز اوّل که وارد آسیا شدم،‏ چطور .‏ .‏ .‏ به یهودیان و یونانیان .‏ .‏ .‏ شهادت می‌دادم.‏» او مصمم بود وظیفه‌ای را که عیسی بر عهده‌اش گذاشته بود،‏ یعنی موعظه به همگان را به انجام رساند.‏ پولُس چگونه به انجام این کار در اَفَسُس نایل گردید؟‏ یکی از روش‌های موعظهٔ او رفتن به مناطقی بود که یهودیان بی‌شماری در آنجا زندگی می‌کردند.‏ لوقا در گزارش خود می‌گوید پولُس بین سال‌های ۵۲-‏۵۵ م.‏ زمانی که در اَفَسُس بود در کنایس سخنرانی می‌کرد و با دلیل و «برهان» یهودیان را متقاعد می‌ساخت.‏ وقتی آنان «سخت‌دل گشته،‏ ایمان نیاوردند» پولُس توجه خود را به دیگران معطوف کرد و در مناطق دیگر شهر موعظه نمود.‏ او به یهودیان و یونانیان این شهر بزرگ بشارت داد.‏ —‏ اعما ۱۹:‏۱،‏ ۸،‏ ۹‏.‏

۵،‏ ۶.‏ چرا می‌توانیم اطمینان داشته باشیم که موعظهٔ خانه‌به‌خانهٔ پولُس به بی‌ایمانان بوده است؟‏

^۵ برخی از کسانی که پولُس بدیشان موعظه کرده بود تعمید گرفتند و بعدها پیر مسیحی شدند؛‏ منجمله کسانی که در میلیتُس سخنان پولُس را شنیدند.‏ پولُس به پیران جماعت اَفَسُس چنین یادآور شد:‏ «چیزی را از آنچه برای شما مفید باشد،‏ دریغ نداشتم بلکه آشکارا و خانه به خانه شما را اخبار و تعلیم می‌نمودم.‏» امروزه برخی ادعا می‌کنند که منظور پولُس در اینجا شبانی اعضای جماعت است.‏ اما منظور پولُس از تعلیم «آشکارا و خانه‌به‌خانه،‏» فعالیت موعظه در میان بی‌ایمانان است.‏ این نکته همچنین از سخنان بعدی او آشکار می‌شود که می‌گوید:‏ «به یهودیان و یونانیان نیز از توبه به سوی خدا و ایمانِ به خداوند ما عیسی مسیح شهادت می‌دادم.‏» پولُس به کسانی موعظه می‌کرد که نیاز به توبه داشتند و می‌بایست به عیسی ایمان می‌آوردند؛‏ یعنی غیرمسیحیان.‏ —‏ اعما ۲۰:‏۲۰،‏ ۲۱‏.‏

^۶ پژوهشگری در تحقیق گسترده‌ای که در نوشته‌های مقدّس یونانی داشته است در خصوص اَعمال ۲۰:‏۲۰ می‌گوید:‏ «پولُس سه سال در اَفَسُس ماند.‏ او به هر خانه‌ای در آن شهر رفت یا حداقل می‌توان گفت به همهٔ مردم آن شهر موعظه نمود (‏آیه۲۶ٔ‏)‏.‏ این آیات مبنای موعظهٔ خانه‌به‌خانه و همین طور وعظ در گردهمایی‌های عمومی است.‏» اینکه آیا پولُس همان طور که این محقق می‌گوید واقعاً به هر  خانه‌ای رفته است یا نه مشخص نیست،‏ اما مسلّم است که او می‌خواست پیران جماعت اَفَسُس چگونگی موعظه و شهادت او و همچنین نتایج آن را فراموش نکنند.‏ لوقا می‌گوید:‏ «تمامی اهل آسیا چه یهود و چه یونانی کلام خداوند عیسی را شنیدند.‏» (‏اعما ۱۹:‏۱۰‏)‏ به راستی چگونه ممکن است «تمامی اهل آسیا» پیام ملکوت را شنیده باشند و این موضوع چه نکته‌ای را در خصوص موعظه به ما یادآور می‌شود؟‏

۷.‏ موعظهٔ پولُس قاعدتاً چه تأثیر غیرمستقیمی داشته است؟‏

^۷ از آنجا که پولُس در اماکن عمومی و خانه‌به‌خانه به موعظه می‌پرداخت بسیاری پیام ملکوت را شنیدند.‏ احتمالاً از میان آنان گروهی به مناطق و شهرهای دیگر رفتند؛‏ برخی برای تجارت،‏ برخی برای ملاقات اقوامشان و گروهی نیز شاید برای گریز از همهمه و غوغای زندگی شهری.‏ امروزه نیز بسیاری به دلایل مشابه مسافرت و نقل مکان می‌کنند.‏ شاید برای شما نیز چنین باشد.‏ همچنین در آن زمان بسیاری به دلایل مختلف به اَفَسُس آمده بودند و در طول اقامتشان در آن شهر یا با پولُس شخصاً صحبت کرده بودند و یا پیام او را شنیده بودند.‏ قطعاً زمانی که به شهر خود بازگشتند آنانی که پیام را پذیرفته بودند خود شروع به موعظه کردند و آنانی که نپذیرفته بودند به احتمال قوی از آنچه که در اَفَسُس شنیده بودند با دیگران صحبت می‌کردند.‏ از این رو،‏ اقوام،‏ همسایگان و مشتریان در محیط کار حقیقت را شنیدند و احتمالاً برخی آن را پذیرفتند.‏ (‏با مَرقُس ۵:‏۱۴ مقایسه شود.‏)‏ اگر شما هم به همگان موعظه کنید فکر می‌کنید چه اثری خواهد داشت؟‏

۸.‏ چگونه مردم آسیا با مسیحیت آشنا شدند؟‏

^۸ پولُس در مورد موعظه‌اش در اَفَسُس چنین می‌نویسد:‏ «دروازهٔ بزرگ و کارساز برای من باز شد.‏» (‏۱قر ۱۶:‏۸،‏ ۹‏)‏ منظور پولُس از «دروازهٔ بزرگ» چه بود و چطور به روی او باز شد؟‏ پولُس در اَفَسُس به موعظه‌اش ادامه داد و در نتیجه بشارت در آن ناحیه پخش شد.‏ توجه کنید که شهرهای کُولُسی،‏ لائودِکیه و هیراپولِس تا حدّی از اَفَسُس فاصله داشتند و پولُس هیچ‌گاه برای موعظه به این شهرها نرفت.‏ اما بشارت به آن مناطق نیز رسید.‏ برای نمونه اِپَفْراس از اهالی آن نواحی بود.‏ (‏کول ۲:‏۱؛‏ ۴:‏۱۲،‏ ۱۳‏)‏ آیا پولُس خود شخصاً به اِپَفْراس در اَفَسُس شهادت داده و او به مسیحیت گرویده بود؟‏ کتاب مقدّس مشخصاً به این امر اشاره نکرده است.‏ اِپَفْراس به جای پولُس در آن نواحی کلام خدا را گسترش داد.‏ (‏کول ۱:‏۷‏)‏ پیام مسیحیت شاید در طی سال‌هایی که پولُس در اَفَسُس شهادت می‌داد در شهرهای دیگری مانند فیلادِلفیه،‏ ساردِس و طیاتیرا گسترش یافت.‏

۹.‏ الف)‏ پولُس چه تمایل قلبی‌ای داشت؟‏ ب)‏ آیهٔ سال ۲۰۰۹ چیست؟‏

 ^۹ با توجه به این مطالب پیران جماعت اَفَسُس دلایل محکمی داشتند که گفتهٔ پولُس را بپذیرند:‏ «جان خود را عزیز نمی‌دارم تا دور خود را به خوشی به انجام رسانم و آن خدمتی را که از خداوند عیسی یافته‌ام که به بشارت فیض خدا [«کاملاً،‏» د ج‏] شهادت دهم.‏» این آیه حاوی مطلب دلگرم‌کننده‌ای است که شوق به موعظه را در مسیحیان برمی‌انگیزد و به عنوان آیهٔ سال ۲۰۰۹ انتخاب شده است:‏ ‹به بشارت کاملاً شهادت دهیم.‏› —‏ اعما ۲۰:‏۲۴‏.‏

به همگان موعظه کنیم

۱۰.‏ از کجا می‌دانیم که ما نیز باید به همگان موعظه کنیم؟‏

^۱۰ این فرمان که به همگان موعظه کنیم تنها به رسولان محدود نمی‌شد،‏ بلکه سایر مسیحیان نیز باید به آن عمل می‌کردند.‏ عیسی پس از رستاخیرش به حدود ۵۰۰ نفر از شاگردانش که در جلیل گرد هم آمده بودند چنین فرمان داد:‏ «رفته،‏ همهٔ امّت‌ها را شاگرد سازید و ایشان را به اسمِ اَب و اِبن و روح‌القدس تعمید دهید.‏ و ایشان را تعلیم دهید که همهٔ اموری را که به شما حکم کرده‌ام حفظ کنند.‏» این فرمان عیسی هنوز به قوّت خود باقی است،‏ چرا که عیسی در ادامهٔ سخنانش چنین افزود:‏ «اینک من هر روزه تا انقضای عالَم همراه شما می‌باشم.‏» —‏ مت ۲۸:‏۱۹،‏ ۲۰‏.‏

۱۱.‏ شاهدان یَهُوَه به انجام چه فعالیت مهمی مشهورند؟‏

^۱۱ مسیحیان غیور همچنان از این فرمان اطاعت می‌کنند و تلاش می‌نمایند تا خبر خوش را به همگان برسانند.‏ برای رسیدن به این هدف یکی از روش‌های مهمی که پولُس به پیران جماعت اَفَسُس توصیه کرد موعظهٔ خانه‌به‌خانه است.‏ در کتابی در مورد کار مسیونرهای موفق به نوشتهٔ دیوید اِستُوارد که در سال ۲۰۰۷ به چاپ رسید،‏ چنین آمده است:‏ «روش آموزشی شاهدان یَهُوَه به مردم بسیار مؤثرتر است از آن گروهی که تنها از [بالای تریبون وعظ می‌کنند.‏] برای بسیاری از شاهدان یَهُوَه گفتگو با دیگران در مورد اعتقاداتشان شادی‌آور است.‏» سپس در مورد نتیجهٔ کار آنان چنین می‌گوید:‏ «طبق همه‌پرسی‌ای که در سال ۱۹۹۹ در دو پایتخت از کشورهای اروپای شرقی انجام شد،‏ ۲ تا ۴ درصد از مردم اظهار داشتند که میسیونرهای ‹مُرمون› با آنان گفتگو کرده‌اند.‏ در حالی که بیشتر از ۷۰ درصد اظهار نمودند که شاهدان یَهُوَه با آنان تماس و در برخی موارد حتی چندین بار با آنان گفتگو داشته‌اند.‏»‏

۱۲.‏ الف)‏ چرا بارها به درِ خانهٔ مردم می‌رویم؟‏ ب)‏ به نمونه‌ای اشاره کنید که عقیدهٔ فردی به پیام ما تغییر یافته باشد؟‏

^۱۲ مردم منطقهٔ شما نیز ممکن است بارها با شاهدان یَهُوَه گفتگو داشته‌اند.‏ احتمالاً شما نیز در این فعالیت شرکت داشته‌اید و در موعظهٔ خانه‌به‌خانه به دیدار مردم رفته‌اید و با مردان،‏ زنان یا جوانان گفتگو کرده‌اید.‏ برخی ممکن است حتی بعد از «چندین بار» که به دیدارشان رفته‌اید باز هم علاقه‌ای نشان نداده باشند.‏ شاید برخی دیگر زمانی که آیه‌ای یا اطلاعاتی از کتاب مقدّس را با آن‌ها در میان گذاشتید کم و بیش توجه نشان داده‌اند.‏ در کنار آن توانستید به عده‌ای دیگر به خوبی موعظه کنید و آن‌ها پیام شما را پذیرفتند.‏ بدین طریق شما تمام تلاش خود را کرده‌اید تا به همگان خبر خوش را برسانید.‏ همان طور که خود تجربه داشته‌اید بسیاری که علاقهٔ کمی به پیام کتاب مقدّس داشته‌اند به دلیل تغییری که در زندگی‌شان یا زندگی عزیزانشان به وجود آمده است تصمیم گرفته‌اند در مورد کلام خدا اطلاعات بیشتری کسب کنند.‏ برخی از ایشان اکنون برادران و خواهران ما هستند.‏ بنابراین حتی اگر اخیراً بسیاری به پیامتان بی‌توجه بوده‌اند دلسرد نشوید.‏ ما نباید انتظار داشته باشیم که تمام مردم در راه حقیقت قدم بردارند.‏ اما خدا از ما انتظار دارد که این فعالیت را با غیرت،‏ اشتیاق و پشتکار ادامه دهیم و به همگان موعظه کنیم.‏

 ثمراتی که ممکن است از آن بی‌خبر باشیم

۱۳.‏ ممکن است موعظهٔ ما چه ثمراتی داشته باشد که از آن بی‌خبریم؟‏

^۱۳ پولُس بسیاری را مستقیماً یاری رساند تا مسیحی شوند اما ثمرات موعظهٔ او تنها به این افراد محدود نمی‌شد؟‏ موعظهٔ ما نیز چنین است.‏ ما همواره تلاش می‌کنیم که مرتباً در خدمت موعظهٔ خانه‌به‌خانه مشغول باشیم و به افراد بیشتری موعظه کنیم.‏ همچنین به همسایگان،‏ همکاران،‏ همکلاسی‌ها و اقواممان نیز پیام بشارت را می‌رسانیم.‏ آیا کاملاً از ثمره و نتیجهٔ موعظه‌مان آگاهیم؟‏ گاه فوراً تأثیر موعظه‌مان را می‌بینیم.‏ گاه نیز بذر حقیقت در دل کسی قرار می‌گیرد و مدت‌ها بعد ریشه می‌دهد و می‌روید.‏ حتی اگر چنین هم نباشد ممکن است آنانی که پیام ما را شنیده‌اند با دیگران در مورد گفته‌ها،‏ اعتقادات و اَعمالمان صحبت کنند.‏ بله،‏ ممکن است آنان ناخواسته بذر حقیقت را در دل شخص دیگری که زمینهٔ مساعد برای رشد دارد بگذارند.‏

۱۴،‏ ۱۵.‏ نتیجهٔ موعظهٔ یک برادر چه بود؟‏

^۱۴ برای نمونه به خاطرهٔ رایان و همسرش مَندی که در آمریکا زندگی می‌کنند می‌پردازیم.‏ رایان در محل کار به یکی از همکارانش موعظه کرد.‏ ظاهر آراسته و گفته‌های رایان همکارش را که مردی هندو بود تحت تأثیر قرار داد.‏ رایان در گفتگوهایش با او به حقیقت در خصوص مردگان و امید رستاخیز اشاره کرد.‏ در یکی از شب‌های ژانویه این مرد از همسر خود جودی پرسید که او در مورد شاهدان یَهُوَه چه می‌داند.‏ جودی که کاتولیک بود تنها اطلاعی که از شاهدان داشت این بود که آنان در «خدمت موعظهٔ خانه‌به‌خانه» شرکت می‌کنند.‏ سپس برای کسب اطلاعات بیشتر به اینترنت مراجعه کرد و پس از جستجو در خصوص «شاهدان یَهُوَه» آدرس سایت ما یعنی www.watchtower.org را یافت.‏ او برای چندین ماه مطالب این سایت را مورد بررسی قرار داد و کتاب مقدّس و مقالات مورد علاقه‌اش را مطالعه کرد.‏

^۱۵ بعد از مدتی جودی با مَندی دیداری داشت چرا که شغل هر دوی آن‌ها پرستاری بود.‏ مَندی بسیار خوشحال بود که می‌توانست سؤالات جودی را پاسخ دهد.‏ پس از مدتی آن‌ها گفتگویی داشتند که جودی آن گفتگو را «از آدم تا حارمَجِدّون» می‌خواند.‏ او مطالعهٔ کتاب مقدّس را شروع کرد و خیلی زود در جلسات شرکت نمود.‏ در اکتبر همان سال مبشّر تعمیدنیافته شد و در ماه فوریه تعمید گرفت.‏ جودی می‌نویسد:‏ «حالا که حقیقت را می‌دانم زندگی‌ام شاد و پرمفهوم شده است.‏»‏

۱۶.‏ تجربه‌ای که یکی از برادران در آمریکا داشت چه نکته‌ای را در خصوص تلاش ما در موعظه به همگان یادآور می‌شود؟‏

^۱۶ رایان فکرش را هم نمی‌کرد که موعظه‌اش به یک مرد باعث شده کسی دیگر به حقیقت بیاید.‏ البته باید گفت که در این موردِ به خصوص او از نتیجهٔ موعظه‌اش آگاه شد.‏ ممکن است شما در موعظهٔ خانه‌به‌خانه شرکت کنید یا در محل کار،‏ مدرسه یا در هر موقعیت دیگر موعظه کنید و بدون اینکه بدانید موعظه‌تان میدان را برای اینکه دیگران حقیقت را بشنوند باز کند.‏ همان طور که پولُس از تمامی ثمرات و نتایج موعظه‌اش در «آسیا» آگاه نبود شما نیز ممکن است از تمام ثمراتی که موعظه‌تان به بار می‌آورد آگاه نشوید.‏ (‏اَعمال ۲۳:‏۱۱؛‏ ۲۸:‏۲۳ خوانده شود.‏‏)‏ اما براستی چقدر حیاتی است که همچنان به آن ادامه دهید!‏

۱۷.‏ در سال ۲۰۰۹ مصمم به انجام چه کاری هستید؟‏

^۱۷ باشد که در سال ۲۰۰۹ وظیفه‌مان در خصوص موعظهٔ خانه‌به‌خانه و دیگر طرق موعظه را جدّی گیریم.‏ آنگاه می‌توانیم احساساتمان را مانند پولُس ابراز کنیم که «جان خود را عزیز نمی‌دارم تا دور خود را به خوشی به انجام رسانم و آن خدمتی را که از خداوند عیسی یافته‌ام که به بشارت فیض خدا [«کاملاً،‏» د ج‏] شهادت دهم.‏»‏

مرور مقاله

‏• در قرن اوّل چگونه پِطْرُس و پولُس رسول و دیگر مسیحیان موعظه به همگان را به انجام رساندند؟‏

‏• چرا ممکن است ثمرات موعظه‌مان بسیار بیش از آنچه باشد که می‌بینیم؟‏

‏• آیهٔ سال ۲۰۰۹ چیست،‏ و به عقیدهٔ شما از چه جهت مناسب است؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[نکتهٔ برجسته‌شده در سفحهٔ ۲۶]‏

آیهٔ سال ۲۰۰۹ چنین است:‏ ‹به بشارت کاملاً شهادت دهیم.‏› —‏ اعما ۲۰:‏۲۴‏.‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۴]‏

پیران جماعت اَفَسُس با موعظهٔ خانه‌به‌خانهٔ پولُس آشنا بودند

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۵]‏

اگر به همگان موعظه کنید ثمرات آن تا چه حد خواهد بود؟‏