آیا خدا امروزه با معجزه کسی را شفا می‌دهد؟
آیا خدا امروزه با معجزه کسی را شفا می‌دهد؟
در برخی کشورها معمول است که مردم به زیارت امام‌زاده‌ها بروند؛ جایی که بسیاری ادعا می‌کنند از بیماری‌های به اصطلاح ناعلاج خود شفا یافته‌اند. در بعضی کشورهای دیگر نیز برخی از روحانیون ادعا می‌کنند که با قدرت‌های فوق طبیعی قادرند مردم را درمان کنند. در برخی جاهای دیگر نیز گردهمایی‌های مذهبی پرشوری برگزار می‌شود. برخی از صندلی چرخدار خود برمی‌خیزند و چوبدستی‌های خود را پرت کرده، ادعا می‌کنند که شفا یافته‌اند.
آنانی که این گونه شفاها را به نمایش می‌گذارند به مذاهب مختلفی تعلّق دارند و اغلب یکدیگر را به فریبکاری متهم کرده، همدیگر را کافر می‌نامند. از آنجایی که کتاب مقدّس می‌گوید خدا «خدای هرج و مرج نیست بلکه خدای نظم و آرامش» سؤالی پیش می‌آید: آیا امروزه خدا از طریق سازمان‌های مذهبی بی‌شماری که اغلب با یکدیگر در جنگ و ستیزند دست به معجزه می‌زند؟ (۱قُرِنتیان ۱۴:۳۳، مژ) اگر چنین باشد، آیا این معجزات شفابخش واقعاً از سوی خداست؟ برخی از شفادهندگان ادعا می‌کنند که با قدرت عیسی مردم را درمان می‌کنند. بگذارید ببینیم که عیسی چگونه مردم را شفا می‌داد.
عیسی چگونه مردم را شفا می‌داد؟
عیسی برخلاف شفادهندگان امروزی، به شکل کاملاً متفاوتی مردم را شفا می‌داد. برای مثال، عیسی همهٔ آنانی را که برای درمان به نزد او می‌آمدند شفا می‌داد. او برای درمان، افراد به خصوصی را از میان جمعیت انتخاب و بقیه را بدون شفا راهی نمی‌کرد. بیماران را کاملاً شفا می‌داد و اکثراً در همان لحظه. کتاب مقدّس می‌گوید: «هر کسی در میان جمعیت سعی می‌کرد دست خود را به عیسی بزند چون قدرتی که از او صادر می‌شد، همهٔ را شفا می‌داد.» — لوقا ۶:۱۹، مژ.
شفادهندگان امروزی در صورتی که قادر به درمان نباشند اغلب بیمار را به دلیل ضعف ایمانش ملامت می‌کنند. عیسی حتی کسانی را شفا بخشید که هنوز به او ایمان نیاورده بودند. برای مثال، یک بار عیسی بدون این که کسی از او درخواستی کرده باشد به سوی مردی نابینا رفت و او را شفا داد. بعداً عیسی از او پرسید: «‹آیا به پسر انسان ایمان داری؟› آن مرد پاسخ داد: ‹ای آقا، کیست تا به او ایمان آورم؟› عیسی به او گفت: ‹او همان کسی است که اکنون با تو سخن می‌گوید.›» — یوحنّا ۹:۱-۷، ۳۵-۳۸، مژ.
شاید با خود فکر کنید که اگر برای شفا یافتن از دست عیسی نیازی به ایمان نبود چرا عیسی اغلب پس از شفا دادن می‌گفت: «ایمانت تو را شفا داده است»؟ (لوقا ۸:۴۸؛ ۱۷:۱۹؛ ۱۸:۴۲) منظور عیسی از گفتن این جمله این بود که ایمان آنان باعث شده بود برای شفا یافتن نزد عیسی بروند. اما آنانی که چنین قدمی برنداشتند فرصت شفا یافتن را از دست می‌دادند. شفایافتگان نه به قدرت ایمانشان بلکه به قدرت خدا شفا می‌یافتند. کتاب مقدّس می‌گوید: «خدا عیسای ناصری را با روح‌القدس و قدرت مسح کرد، به گونه‌ای که همه جا می‌گشت و کارهای نیکو می‌کرد و همهٔ آنان را که زیر ستم ابلیس بودند، شفا می‌داد، از آن رو که خدا با او بود.» — اَعمال ۱۰:۳۸، ه‍ن.
امروزه در بیشتر موارد پول نقش مهمی را در انجام معجزات شفابخش ایفا می‌کند. این به اصطلاح شفادهندگان به دلیل جمع‌آوری پول‌های کلان سرشناس می‌باشند. یکی از این اشخاص در عرض یک سال با فعالیتی جهانی ۸۹ میلیون دلار پول جمع‌آوری کرد. سازمان‌های مذهبی نیز از مردمی که به امید شفا یافتن به زیارت امام‌زاده‌ها می‌روند مبلغ هنگفتی پول جمع‌آوری می‌کنند. برعکس، عیسی بعد از شفا دادن پول جمع‌آوری نمی‌کرد. او حتی به مردم غذا می‌داد. (متّیٰ ۱۵:۳۰-۳۸) وقتی که عیسی شاگردانش را عازم خدمت موعظه کرد گفت: «بیماران را شفا دهید، مردگان را زنده کنید، جذامیان را پاک سازید و دیوها را بیرون کنید. مفت یافته‌اید، مفت بدهید.» (متّیٰ ۱۰:۸، مژ) پس چرا اَعمال شفادهندگان امروزی با اَعمال عیسی بسیار فرق دارد؟
شفای «آنان» از کجا منشأ می‌گیرد؟
طی سال‌ها، برخی از پزشکان به تحقیق و جستجوی آنچه که شفادهندگان مذهبی ادعا می‌کنند پرداخته‌اند؟ این محققان از تحقیق خود چه چیزی دریافته‌اند؟ مطابق با روزنامهٔ دیلی تلگراف لندن، پزشکی در انگلیس که به مدت بیست سال به تحقیق این موضوع پرداخته بود گفت: «گزارشات پرآشوب معجزات شفابخش حتی با یک برگ از مدرک پزشکی تأیید نمی‌شوند.» با این حال، بسیاری از مردم واقعاً فکر می‌کنند که به دست امام‌زاده‌ها و شفادهندگان مذهبی شفا یافته‌اند. آیا آن‌ها فریب خورده‌اند؟
عیسی در بالای کوه در موعظهٔ معروف خود پیشگویی کرد که فریبکاران مذهبی به او چنین خواهند گفت: «سَرور ما، سَرور ما، . . . آیا به نام تو معجزات بسیار انجام ندادیم؟» اما عیسی به آنان خواهد گفت: «هرگز شما را نشناخته‌ام. از من دور شوید، ای بدکاران!» (متّیٰ ۷:۲۲، ۲۳، ه‍ن) پولُس رسول در رابطه با منشأ نیرویی این اشخاص چنین هشدار داد: «ظهور آن بی‌دین به نیروی شیطان و همراه با همه گونه معجزات و آیات و عجایب گمراه‌کننده خواهد بود، و نیز همراه با همه گونه شرارت که راهیان طریق هلاکت را فریفته می‌سازد.» — ۲تَسّالونیکیان ۲:۹، ۱۰، ه‍ن.
به علاوه، شفایی که با امام‌زاده‌ها، بت‌ها و مجسمه‌ها در ارتباط باشد منشأ خدایی ندارد. به چه دلیل؟ برای اینکه کلام خدا به وضوح فرمان می‌دهد: «از بت‌پرستی بگریزید» و «از بت‌ها دوری جویید.» (۱قُرِنتیان ۱۰:۱۴؛ ۱یوحنّا ۵:۲۱، مژ) چنین معجزاتی یکی از فریب‌های شیطان است که می‌خواهد مردم را از پرستش پاک دور نگاه دارد. کتاب مقدّس می‌گوید: «شیطان هم خویشتن را به فرشتهٔ نور مشابه می‌سازد.» — ۲قُرِنتیان ۱۱:۱۴.
چرا عیسی و رسولان مردم را شفا می‌دادند؟
معجزات حقیقی‌ای که در قسمت یونانی کتاب مقدّس گزارش شده است به وضوح مشخص می‌کند که عیسی و رسولان از سوی خدا بودند. (یوحنّا ۳:۲؛ عبرانیان ۲:۳، ۴) معجزات عیسی تأییدی بود بر پیامی که وی موعظه می‌کرد: «عیسی در تمام جلیل می‌گشت، در کنیسه‌های آن‌ها تعلیم می‌داد و مژدهٔ پادشاهی خدا را اعلام می‌کرد و بیماری‌ها و ناخوشی‌های مردم را شفا می‌بخشید.» (متّیٰ ۴:۲۳) معجزات عیسی فقط شامل شفای بیماران نبود. او به طور معجزه‌آسایی هزاران نفر را خوراک داد، عوامل طبیعی مانند باد و توفان را کنترل کرد و حتی مردگان را رستاخیز داد. بدین گونه نشان داد که در حکومت خود برای انسان‌ها چه خدماتی انجام خواهد کرد. و این خبر خوشی بود که عیسی به آنان اعلام می‌کرد!
این اَعمال عظیم یا همان عطایای خدا با مرگ عیسی و رسولان اتمام یافت. پولُس رسول نوشت: «همهٔ عطایایی که خدا به ما می‌بخشد، روزی به انتها خواهد رسید. نبوّت‌ها، سخن گفتن به زبان‌ها و دانستن علم و اسرار [الٰهی]، روزی پایان خواهد پذیرفت.» (۱قُرِنتیان ۱۳:۸، تفس) چرا؟ هدف این گونه معجزات آن بود که ثابت شود عیسی همان مسیح موعود است و جماعت مسیحی مورد تأیید خداست. با رسیدن به این هدف دیگر نیازی به شفای معجزه‌آسای مردم نیست، زیرا آن عطایا همه ‹پایان پذیرفتند.›
با این حال، امروزه نیز معجزات عیسی برای ما پیامی مهم در بردارد. اگر به تعالیم عیسی در رابطه با حکومت خدا توجه کنیم و ایمان بورزیم می‌توانیم از لحاظ روحانی و فیزیکی شاهد تحقق این پیشگویی الهامی باشیم که می‌گوید ساکن بهشت زمینی «نخواهد گفت که بیمار هستم.» — اِشَعْیا ۳۳:۲۴؛ ۳۵:۵، ۶؛ مکاشفه ۲۱:۴.