آیا خدا ماهیتی دارد؟‏

برخی معتقدند:‏

▪ ‏«او در همه جا و در همه چیز است.‏ او مانند باد می‌ماند.‏»‏

▪ «او هوش و قدرتی است بدون هویت و ماهیت.‏»‏

عیسی چه گفت؟‏

▪ عیسی به شاگردانش گفت:‏ «در خانهٔ پدر من منزل بسیار است.‏» (‏یوحنّا ۱۴:‏۲‏)‏ عیسی به طور مجازی نشان داد که خدا خانه یا مکانی دارد.‏

▪ در جایی دیگر عیسی گفت:‏ «از نزد پدر بیرون آمدم و در جهان وارد شدم،‏ و باز جهان را گذارده،‏ نزد پدر می‌روم.‏» (‏یوحنّا ۱۶:‏۲۸‏)‏ عیسی معتقد بود که خدا دارای ماهیت است و در مکانی مشخص سکونت می‌کند.‏

عیسی هرگز خدا را قدرتی بی‌ماهیت توصیف نکرد.‏ بلکه با صحبت کردن با خدا و دعا کردن به او ماهیت خدا را نشان داد.‏ او اغلب خدا را «پدر» خواند،‏ عبارتی که رابطهٔ نزدیکش را با خدا روشن می‌سازد.‏ —‏ یوحنّا ۸:‏۱۹،‏ ۳۸،‏ ۵۴‏.‏

درست است که «خدا را هرگز کسی ندیده است» و «خدا روح است.‏» (‏یوحنّا ۱:‏۱۸؛‏ ۴:‏۲۴‏)‏ اما این موضوع بدین مفهوم نیست که خدا بدنی ندارد.‏ کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «همچنان که بدن جسمانی هست،‏ بدن روحانی نیز وجود دارد.‏» (‏۱قُرِنتیان ۱۵:‏۴۴،‏ مژ‏)‏ آیا خدا بدن روحانی دارد؟‏

بلی.‏ وقتی عیسی رستاخیز یافت «به خود آسمان وارد گردید تا در حال حاضر از جانب ما در پیشگاه خدا حضور داشته باشد.‏» (‏عبرانیان ۹:‏۲۴‏،‏ مژ‏)‏ این نکته دو موضوع را در مورد خدا به ما نشان می‌دهد.‏ اوّلاً،‏ خدا جایی برای سکونت دارد.‏ ثانیاً،‏ دارای ماهیت است؛‏ نه قدرتی بی‌ماهیت در هر جا.‏

پس،‏ چگونه تأثیر خدا همه جا وجود دارد؟‏ خدا می‌تواند روح‌القدس یا نیروی فعال خود را به هر نقطه از عالَم هستی بفرستد.‏ او همچون پدری که دست خود را برای دلداری و حمایت فرزندش به سوی او دراز می‌کند روح‌القدس خود را برای انجام مقصودش می‌فرستد.‏ —‏ مزمور ۱۰۴:‏۳۰؛‏ ۱۳۹:‏۷‏.‏

از آنجایی که خدا ماهیت دارد همچون شخص دارای هویت و شخصیت است و می‌تواند از کسی یا چیزی خوشش بیاید یا نیایید،‏ و همچنین دارای احساسات است.‏ کتاب مقدّس می‌گوید که خدا قومش را دوست دارد،‏ از اَعمال خود راضی است،‏ از بت‌پرستی نفرت دارد و نسبت به شرارت محزون یا غمگین می‌شود.‏ (‏پیدایش ۶:‏۶؛‏ تثنیه ۱۶:‏۲۲؛‏ ۱پادشاهان ۱۰:‏۹‏؛‏ مزمور ۱۰۴:‏۳۱‏)‏ او در اوّل تیموتاؤس ۱:‏۱۱ «خدای متبارک» یا شاد خوانده شده است.‏ به همین دلیل،‏ عیسی گفت که ما قادریم بیاموزیم که چنین خدای شادی را با تمام دل دوست داشته باشیم!‏ —‏ مَرقُس ۱۲:‏۳۰‏.‏ *

‏[پاورقی]‏

‏[نکتهٔ برجسته‌شده در صفحهٔ ۵]‏

خدا همچون پدری که دست خود را به سوی فرزندش دراز می‌کند روح‌القدس خود را برای انجام مقصودش می‌فرستد