سعادت را به خانهٔ خود آورید

اختلافات را حل کنید

شوهر می‌گوید:‏ «من و نیلوفر * پس از ازدواج در خانهٔ والدینم زندگی می‌کردیم.‏ روزی دوست‌دختر برادرم از من خواست که او را به خانه‌اش برسانم.‏ از آنجایی که می‌خواستم به او کمک کنم موافقت کردم و پسر کوچکم را همراه خود بردم.‏ اما وقتی به خانه برگشتم نیلوفر خیلی عصبانی بود و میانمان جرّوبحث در گرفت.‏ او پیش روی خانواده‌ام به من توهین کرد که مرد زن‌بازی هستم.‏ من هم عصبانی شدم و به او حرف‌هایی زدم که او را بیشتر عصبانی کرد.‏»‏

زن می‌گوید:‏ «پسرمان،‏ بچهٔ مریض‌احوالی است و در آن موقع مشکل مالی نیز داشتیم.‏ بنابراین وقتی فرهاد با دوست‌دختر برادرش و پسرمان رفت،‏ به این دلیل و دلایلی دیگر خیلی عصبانی شدم.‏ وقتی فرهاد به خانه برگشت حرف دلم را به او زدم.‏ خیلی با هم جرّوبحث کردیم و هر چه از دهانمان در می‌آمد به هم گفتیم.‏ ولی بعد خیلی پشیمان شدم.‏»‏

اگر زوجی با هم دعوا کنند آیا بدین مفهوم است که یکدیگر را دوست ندارند؟‏ خیر.‏ فرهاد و نیلوفر به یکدیگر عشق می‌ورزند.‏ با این حال،‏ حتی در ازدواج‌های موفق هم مشاجراتی رخ می‌دهد.‏

مشاجرات چگونه رخ می‌دهند و برای جلوگیری از تخریب زندگی زناشویی چه می‌توان کرد؟‏ از آنجایی که خدا منشأ پیوند زناشویی است عاقلانه می‌باشد که دیدگاه او را در این زمینه در کلامش یعنی کتاب مقدّس بررسی کنیم.‏ —‏ پیدایش ۲:‏۲۱،‏ ۲۲؛‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏۱۶،‏ ۱۷.‏

یافتن ریشهٔ مشکلات

اکثر زوج‌ها مایلند با عطوفت و مهربانی با یکدیگر رفتار کنند.‏ با این حال،‏ کتاب مقدّس به موضوعی واقع‌بینانه اشاره می‌کند:‏ «همه گناه کرده‌اند و از جلال خدا قاصر می‌باشند.‏» (‏رومیان ۳:‏۲۳‏)‏ وقتی اختلافی پیش می‌آید به سختی می‌توان احساسات خود را کنترل کرد.‏ و اگر جرّوبحثی به وجود آید برای برخی سخت است از عادات بدی همچون فریاد و ناسزاگویی اجتناب کنند.‏ (‏رومیان ۷:‏۲۱؛‏ اَفَسُسیان ۴:‏۳۱‏)‏ چه عوامل دیگری می‌تواند تنش به وجود آورد؟‏

اغلب طرز گفتگوی زن و شوهر با یکدیگر فرق دارد.‏ می‌شیکو می‌گوید:‏ «در آغاز ازدواجمان پی بردم که طرز گفتگوی من با طرز گفتگوی شوهرم فرق دارد.‏ وقتی در مورد موضوعی با هم صحبت می‌کنیم نه تنها دوست دارم بدانم چه اتفاقی افتاده است،‏ بلکه دوست دارم بدانم که چرا و چطوری آن اتفاق افتاده است.‏ در حالی که شوهرم فقط می‌خواهد پایان موضوع را بداند.‏»‏

مشکل می‌شیکو امری غیرطبیعی نیست.‏ اکثر زن و شوهرها با چنین مشکلی روبرو می‌باشند.‏ معمولاً یکی از آن‌ها مایل است در مورد جزئیات اختلافی که رخ داده مفصلاً صحبت کند در حالی که دیگری از جرّوبحث دوری می‌کند و می‌خواهد به موضوع خاتمه دهد.‏ برخی اوقات وقتی یکی در مورد موضوع بیشتر صحبت می‌کند دیگری بیشتر از آن دوری می‌کند.‏ آیا شما نیز در  زندگی زناشویی‌تان با این مشکل مواجه هستید؟‏ آیا یکی از شما همیشه صحبت را طولانی می‌کند و دیگری از آن اجتناب؟‏

عامل دیگری که باید در نظر گرفت محیط خانواده‌ای است که شخص در آن تربیت و پرورش یافته است.‏ این محیط دیدگاه شخص را نسبت به طرز گفتگوی زن و شوهر شکل می‌دهد و بر نحوهٔ گفتگوی وی با همسرش اثر می‌گذارد.‏ جاستین که پنج سال ازدواج کرده است می‌گوید:‏ «من در خانوادهٔ کم‌حرفی بزرگ شده‌ام و برایم خیلی سخت است که در مورد افکار و احساساتم صحبت کنم.‏ این موضوع زنم را آزار می‌دهد.‏ او در محیطی بزرگ شده است که اعضای آن به راحتی با یکدیگر گفتگو می‌کنند.‏ همسرم هیچ مشکلی در ابراز افکار و احساساتش ندارد.‏»‏

چرا برای حل اختلافات نیاز به تلاش است؟‏

محققان به این نتیجه رسیده‌اند که سعادت و موفقیت در زندگی زناشویی به ابراز عشق و علاقهٔ زن و شوهر بستگی ندارد.‏ همچنین برخورداری از رابطهٔ جنسی خوب یا رفاه مالی نیز مهم‌ترین عامل سعادت در زندگی زناشویی نیست.‏ بلکه مهم‌ترین عامل سعادت در زندگی این است که زن و شوهر اختلافات خود را به خوبی حل کنند.‏

به علاوه،‏ عیسی گفت وقتی زن و مردی با هم ازدواج می‌کنند خدا آن‌ها را به هم می‌پیونداند،‏ نه انسان.‏ (‏متّیٰ ۱۹:‏۴-‏۶‏)‏ بنابراین ازدواجی را موفق می‌گویند که زن و شوهر حرمت خدا را نگهدارند.‏ اگر شوهر در ابراز عشق و محبت و توجه به همسر خود کوتاهی ورزد یَهُوَه خدا به دعاهایش گوش نخواهد داد.‏ (‏۱پِطْرُس ۳:‏۷‏)‏ اگر زنی به شوهر خود احترام نگذارد در واقع به یَهُوَه یعنی کسی که مرد را سرپرست خانواده قرار داده احترام نگذاشته است.‏ —‏ ۱قُرِنتیان ۱۱:‏۳.‏

توصیه‌هایی برای موفقیت از ناسزاگویی دوری کنید

حال،‏ طرز گفتگو یا تربیت شما هر طور که باشد به زبان آوردن فحش و ناسزا به زندگی‌تان صدمه می‌زند.‏ اگر مایلید از چنین سخنانی دوری کنید اصول کتاب مقدّس را در زندگی زناشویی‌تان به کار گیرید.‏ شما می‌توانید سؤالات زیر را از خود بپرسید:‏

▪ آیا از تلافی کردن اجتناب می‌کنم؟‏ در کتاب امثال آمده است:‏ «از فشردن بینی،‏ خون بیرون می‌آید،‏ همچنان از فشردن غضب نزاع بیرون می‌آید.‏» (‏امثال ۳۰:‏۳۳‏)‏ شاید بپرسید این گفته چه مفهومی دارد؟‏ بگذارید موردی را مثال بزنیم.‏ اختلاف بر سر دخل و خرج خانه می‌تواند با گفتن‹باید دخل و خرج خانه را بهتر کنترل کنیم› خیلی سریع به گفتن ‹تو خیلی ولخرجی› یعنی عیبجویی از یکدیگر تبدیل گردد.‏ قاعدتاً اگر همسرتان از شما عیبجویی کند مثل این است که ‹بینی‌تان را بفشارد› و در نتیجه شما هم در صدد ‹فشردن بینی› او برمی‌آیید.‏ اما تلافی کردن به عصبانیت و اختلافاتتان شدّت خواهد بخشید.‏

یعقوب یکی از نویسندگان کتاب مقدّس چنین هشدار می‌دهد:‏ ‹آتشی کوچک جنگل عظیمی را می‌سوزاند و زبان آتشی است!‏› (‏یعقوب ۳:‏۵،‏ ۶‏)‏ وقتی زن و شوهر زبان خود را کنترل نمی‌کنند اختلافات کوچک و پیش‌پاافتاده به اختلافات بزرگ تبدیل می‌شوند.‏ زندگی‌ای که در آن بارها از زبان همچون آتش استفاده شود نه تنها از شکوفا شدن عشق و محبت در خانواده جلوگیری می‌کند بلکه آن را تبدیل به جهنّم می‌سازد.‏

به جای تلافی کردن،‏ از عیسی تقلید کنید.‏ وقتی به او دشنام می‌دادند «دشنام پس نمی‌داد.‏» (‏۱پِطْرُس ۲:‏۲۳‏)‏ برای این که از شدّت جرّوبحث هر چه سریع‌تر بکاهید سعی کنید نگرانی همسرتان را درک و از گفتار و رفتاری که داشتید عذرخواهی کنید.‏

آیا این کار را امتحان کرده‌اید؟‏ بار دیگر که مشاجره‌ای رخ داد از خود چنین سؤال کنید.‏ «آیا نمی‌بایست نگرانی همسرم را درک می‌کردم؟‏ چه کاری انجام داده‌ام که چنین مشکلی بروز کرده است؟‏ چه عاملی مانع از عذرخواهی من می‌شود؟‏»‏

▪ آیا احساسات همسرم برایم کم‌اهمیت است؟‏ کلام خدا فرمان می‌دهد که ‹همهٔ شما یک فکر و یکدل باشید.‏› (‏۱پِطْرُس ۳:‏۸،‏ مژ‏)‏ به دو دلیل ممکن است در به‌کارگیری این پند کوتاهی کنید.‏ یک دلیل می‌تواند این باشد که با افکار و احساسات همسرتان به خوبی آشنا نیستید.‏ برای نمونه موضوعی همسرتان را خیلی نگران کرده است و شما می‌گویید:‏ «بیش از حد نگرانی.‏» شاید با این گفته می‌خواهید  به همسرتان کمک کنید که دیدی صحیح نسبت به موضوع داشته باشد.‏ اما کمتر شخصی با این گفته تسکین می‌یابد.‏ هر زن یا شوهری مایل است که بداند همسرش او را درک و با او همدردی می‌کند.‏

دلیل دوّم می‌تواند غرور بیش از حد باشد.‏ غرور می‌تواند باعث شود که شخص احساسات همسرش را کم‌اهمیت جلوه دهد.‏ شخص مغرور مرتباً با کوچک کردن دیگران سعی دارد خود را برتر نشان دهد.‏ او این کار را با ناسزاگویی و یا مقایسه کردن همسرش با دیگران انجام می‌دهد.‏ برای مثال فریسیان و کاتبان زمان عیسی را در نظر بگیرید.‏ اگر کسی نظری مغایر با نظر ایشان ابراز می‌کرد،‏ او را تحقیر می‌کردند،‏ حتی اگر آن شخص از خودشان بود.‏ (‏یوحنّا ۷:‏۴۵-‏۵۲‏)‏ عیسی با دیگران فرق داشت.‏ او با آنانی که افکار و احساسات خود را ابراز می‌کردند همدردی می‌کرد.‏ —‏ متّیٰ ۲۰:‏۲۹-‏۳۴؛‏ مَرقُس ۵:‏۲۵-‏۳۴‏.‏

وقتی همسرتان نگرانی خود را ابراز می‌کند چه واکنشی از خود نشان می‌دهید؟‏ آیا کلمات،‏ لحن صدا و حالت چهره‌تان حاکی از همدردی است؟‏ یا این که احساساتش را کم‌اهمیت یا حتی نادیده می‌گیرید؟‏

آیا این کار را امتحان کرده‌اید؟‏ برای چند هفته توجه کنید که با همسرتان چگونه صحبت می‌کنید.‏ اگر نسبت به او بی‌اعتنایی می‌کنید یا سخنی طعنه‌آمیز می‌گویید فوراً عذرخواهی کنید.‏

▪ آیا اغلب فکر می‌کنم که همسرم فقط به فکر خودش است؟‏ توجه کنید که شیطان چگونه نیّت ایّوب این مرد وفادار را زیر سؤال برد:‏ «اگر خداترسی برای ایّوب فایده‌ای نمی‌داشت،‏ آیا این کار را می‌کرد؟‏ تو همیشه از او و خانواده‌اش و اموالش پشتیبانی کرده‌ای.‏» —‏ ایّوب ۱:‏۹،‏ ۱۰‏،‏ مژ.‏

زن و شوهر باید مواظب باشند که الگوی شیطان را دنبال نکنند.‏ برای مثال،‏ اگر همسرتان کار خوبی برایتان انجام دهد آیا فکر می‌کنید که حتماً از شما چیزی می‌طلبد یا می‌خواهد روی موضوعی سرپوش بگذارد؟‏ اگر از همسرتان خطایی سر زند آیا عمل او را خودخواهی یا بی‌توجهی قلمداد می‌کنید؟‏ آیا فوراً خطاهای گذشته‌اش را به یاد می‌آورید و این خطا را هم به فهرست آن‌ها اضافه می‌کنید؟‏

آیا این کار را امتحان کرده‌اید؟‏ فهرستی از کارهای خوبی که همسرتان انجام داده است تهیه کنید و نیّت خوب او را از انجام آن کارها بنویسید.‏

پولُس رسول چنین نوشت:‏ «محبت .‏ .‏ .‏ سوءظن ندارد.‏» (‏۱قُرِنتیان ۱۳:‏۴،‏ ۵‏)‏ محبت حقیقی خطاها را می‌بیند،‏ اما کینه به دل نمی‌گیرد.‏ پولُس همچنین گفت که محبت «همه را باور می‌نماید.‏» (‏۱قُرِنتیان ۱۳:‏۷‏)‏ البته،‏ بدین مفهوم نیست که زودباور و ساده لوح است بلکه به دیگران اطمینان دارد نه سوءظن.‏ محبتی که کتاب مقدّس ترغیب به ابراز آن می‌کند شخص را وامی‌دارد که دیگران را ببخشد و انگیزهٔ بد به آن‌ها نسبت ندهد.‏ (‏مزمور ۸۶:‏۵؛‏ اَفَسُسیان ۴:‏۳۲‏)‏ وقتی زن و شوهر چنین محبتی را نسبت به یکدیگر ابراز کنند در زندگی زناشویی‌شان شاد خواهد بود.‏

از خود بپرسید .‏ .‏ .‏

▪ زوجی که در ابتدای این مقاله به آن‌ها اشاره شد چه اشتباهی کردند؟‏

▪ چگونه می‌توانم از به وجود آمدن چنین اشتباهی در زندگی زناشویی‌ام اجتناب کنم؟‏

▪ بر روی کدام یک از نکاتی که در این مقاله ذکر شده است لازم است بیشتر کار کنم؟‏

‏[پاورقی]‏