آیا می‌دانستید که
آیا می‌دانستید که
به غیر از کتاب مقدّس چه شواهد دیگری در دست است که نشان می‌دهد عیسی یک شخصیت تاریخی بوده است؟
▪ نویسندگان و مورخین بی‌شماری در قرن اوّل میلادی می‌زیسته‌اند که در کتب خود از عیسی نام برده‌اند. یکی از این مورخین کُرنیلیوس تاسیتوس است که تاریخ امپراتوران روم را به نگارش در آورده است. تاسیتوس در خصوص آتش‌سوزی که در سال ۶۴ میلادی روم را ویران کرد به شایعاتی اشاره کرد. در این شایعات مردم مسبب اصلی این فاجعه را امپراتور وقت، نِرون می‌دانستند. اما به نقل از تاسیتوس، نِرون سعی داشت که این فاجعه را به گروهی که خود را مسیحی می‌خواندند، نسبت دهد. تاسیتوس در کتابش می‌نویسد: «این گروه نام خود را از عیسی مسیح گرفته بودند یعنی کسی که در زمان حکمرانی طیباریوس به دست افسر عالی‌رتبهٔ رومی به نام پنطیوس پیلاطُس کشته شد.» — سالنامه‌ها (انگلیسی)، کتاب پانزدهم، بند ۴۴
مورخی یهودی به نام فلاویوس یوسفوس در نوشته‌های خود به عیسی مسیح اشاره کرد. او در کتاب خود رویدادهایی را مورد بررسی قرار داد که مربوط به دوران مرگ فَستوس، حکمران رومی در یهودا (در حدود ۶۲ میلادی) و به قدرت رسیدن جانشینش، آلبینوس می‌شود. یوسفوس همچنین در این نوشته‌ها به کاهن اعظم حنانیا اشاره کرد و گفت: «او با داوران سَنهِدرین، دادگاه یهودی، قرار ملاقات گذاشت. یوسفوس مردی به نام یعقوب را که برادر عیسی بود و مسیح خوانده می‌شد، به حضور این دادگاه آورد. یقیناً محکومینی دیگر نیز در آنجا حضور داشتند.» — «تاریخ باستانی یهود» (انگلیسی) کتاب بیستم، بخش ۲۰۰.
چرا عیسی، «مسیح» خوانده شده است؟
▪ در گزارشات اناجیل به فرشته‌ای به نام جبرائیل اشاره می‌شود که به مریم ظاهر شد. این فرشته به مریم خبر داد که باردار می‌شود و پسری را به دنیا می‌آورد که نامش عیسی خواهد بود. (لوقا ۱:۳۱) این نام در میان یهودیان آن زمان متداول بود. یوسفوس، تاریخ‌نگار یهودی در نوشته‌های خود به ۱۲ نفر دیگر اشاره می‌کند که نام آن‌ها در کتاب مقدّس برده نشده است، اما این نام را بر خود داشته‌اند. پسر مریم به «عیسای ناصری» معروف بود چرا که این لقب نشانگر آن بود که عیسی اهل ناصره است. (مرقس۱۰:۴۷) همچنین او به «مسیح» یا عیسی مسیح معروف گشت. (متّیٰ ۱۶:۱۶) «مسیح» به چه معناست؟
در کتاب مقدّس فارسی واژهٔ «مسیح» ترجمهٔ کلمهٔ یونانی کَرِسْتُس و کلمهٔ عبری مَشی‌اَخ است. این کلمات به معنی «مسح‌شده» است؛ یعنی کسی که از طرف خدا برای منظور خاصّی انتخاب شود. واژهٔ «مسح‌شده» در مورد افرادی دیگر که پیش از عیسی می‌زیسته‌اند نیز صادق است. برای نمونه، موسی، هارون، داود که از طرف خدا به منظور خاصّی انتخاب شده بودند. خدا به آنان وظایفی را محوّل کرده و اختیاراتی را داده بود. (لاویان ۴:۳؛ ۸:۱۲؛ ۲سموئیل ۲۲:۵۱؛ عبرانیان ۱۱:۲۴-۲۶) عیسی، مسیح موعود از بسیاری جهات نمایندهٔ والایی برای یَهُوَه بود. از این رو، به او لقب «مسیح، پسر خدای زنده» داده شد. — متّیٰ ۱۶:۱۶؛ دانیال ۹:۲۵.
[تصویر در صفحهٔ ۱۵]
نقاشی‌ای از فلاویوس یوسفوس