ابراهیم​—‏مردی متواضع

ابراهیم در چادرش نشسته است و از سایهٔ خنک آن که دور از گرمای داغ و سوزان روز است،‏ لذّت می‌برد.‏ در حالی که به افق می‌نگرد،‏ سه مرد غریبه را از فاصلهٔ دور می‌بیند.‏ * بدون لحظه‌ای تأخیر به استقبال آنان می‌شتابد؛‏ از آنان می‌خواهد که کمی استراحت کنند و برای خوردن «لقمهٔ نانی» مهمان او باشند.‏ ولی سپس سفرهٔ رنگینی ترتیب می‌دهد؛‏ سفره‌ای از نان تازه،‏ شیر،‏ کره و انواع غذاهای گوشتی تُرد و لذیذ.‏ ابراهیم با پذیرایی از مهمانانش نه تنها مهمان‌نوازی خود را نشان می‌دهد بلکه همچنین تواضع و فروتنی‌اش را.‏ در ادامه،‏ این خصوصیت او را بررسی خواهیم کرد.‏—‏پیدایش ۱۸:‏۱-‏۸‏.‏

تواضع چیست؟‏ تواضع در تضاد با غرور یا خودپسندی است.‏ شخص متواضع واقف است که هر کس در مواردی از او بهتر است.‏ (‏فیلیپیان ۲:‏۳‏)‏ او به نظرات و پیشنهادات دیگران احترام می‌گذارد و با میل و رغبت،‏ در راه آنان دست به کارهای پیش‌وپاافتاده می‌زند.‏

ابراهیم چگونه تواضع نشان داد؟‏ ابراهیم با دل و جان به دیگران خدمت کرد.‏ همان طور که در ابتدای این مقاله به آن اشاره شد،‏ هنگامی که ابراهیم سه مرد غریبه را دید،‏ سریعاً دست به کار شد تا به نیازهای آنان رسیدگی کند.‏ سارا،‏ همسر ابراهیم فوراً به آماده کردن غذا مشغول شد.‏ توجه کنید که ابراهیم نیز زحمت فراوانی کشید؛‏ او به سوی آن مردان شتافت،‏ آنان را برای صرف غذا دعوت کرد،‏ دوان‌دوان به سوی گله رفت و حیوانی را انتخاب و ذبح کرد.‏ او تمام تدارکات را برای مهمانانش دید.‏ این مرد متواضع،‏ به جای سپردن همهٔ این کارها به خدمتکارانش،‏ خود به آن پرداخت.‏ او خدمت به دیگران را کسر شأن نمی‌دانست.‏

ابراهیم به نظرات و پیشنهادات آنانی که تحت اختیارش بودند،‏ توجه می‌کرد.‏ در کتاب مقدّس تنها به چند گفتگوی  ابراهیم و سارا اشاره می‌شود.‏ ولی در آنجا می‌خوانیم که ابراهیم دو بار نظرات سارا را شنید و طبق آن عمل کرد.‏ (‏پیدایش ۱۶:‏۲؛‏ ۲۱:‏۸-‏۱۴‏،‏ مژده برای عصر جدید‏)‏ در یکی از این دو مورد،‏ پیشنهاد سارا در ابتدا «ابراهیم را بسیار ناراحت کرد.‏» اما هنگامی که یَهُوَه به ابراهیم گفت که پیشنهاد سارا را قبول کند،‏ او با تواضع آن را پذیرفت و بر طبق آن عمل کرد.‏

از تواضع ابراهیم چه می‌آموزیم؟‏ اگر واقعاً فروتن باشیم،‏ از صمیم دل می‌خواهیم به دیگران خدمت کنیم و از اینکه می‌توانیم در راه آسایش و آرامش آنان کاری انجام دهیم،‏ شاد می‌شویم.‏

راه دیگر نشان دادن تواضع،‏ واکنش ما در مقابل نظرات و پیشنهادات مردم است.‏ بجای رد کردن نظراتی که به فکر ما نرسیده است،‏ می‌توانیم باتدبیر پذیرای هر گونه نظری باشیم.‏ (‏امثال ۱۵:‏۲۲‏)‏ داشتن روحیه‌ای عاری از تعصب،‏ خصوصاً به نفع آنانی است که از اختیاراتی برخوردارند.‏ مدیری باتجربه،‏ به نام جان در این مورد می‌گوید:‏ «پی بردم که یک سرپرست خوب،‏ فضایی به وجود می‌آورد تا دیگران بتوانند به راحتی نظرات خود را بگویند.‏ تنها با داشتن تواضع،‏ می‌توان پذیرفت که شاید زیردستانمان کاری را بهتر از ما انجام دهند.‏ نظرات خوب نمی‌تواند تنها منحصر به یک فرد باشد،‏ حتی اگر این فرد یک سرپرست باشد.‏»‏

با سرمشق قرار دادن ابراهیم در توجه به نظرات دیگران و انجام دادن کارهای پیش‌وپاافتاده به نفع آنان،‏ مورد رضایت یَهُوَه واقع می‌شویم.‏ همان طور که در کتاب مقدّس آمده است:‏ «خدا در برابر متکبران می‌ایستد،‏ امّا فروتنان را فیض می‌بخشد.‏»—‏۱پِطرُس ۵:‏۵‏.‏

‏[پاورقی]‏