با گوش دادن به اخبار دنیا،‏ احتمالاً توجه کرده‌اید که مردم گاه به نام دین چه فجایعی به بار می‌آورند.‏ واضح است که خدا بانی همهٔ ادیان جهان نیست.‏ (‏مَتّی ۷:‏۱۵‏)‏ به‌راستی که اکثریت مردم جهان به گمراهی کشیده شده‌اند.‏‏—‏۱یوحنا ۵:‏۱۹ خوانده شود.‏

اما خدا در پی کسانی است که دلی پاک دارند و آنچه را که نیکو و حقیقی است،‏ دوست می‌دارند.‏ (‏یوحنا ۴:‏۲۳‏)‏ خدا از چنین کسانی دعوت می‌کند که حقیقت را از کلامش،‏ یعنی کتاب مقدّس بیاموزند.‏‏—‏۱تیموتائوس ۲:‏۳-‏۵ خوانده شود.‏

یَهُوَه خدا حقیقت را به مردمی با پیشینه‌های مذهبی مختلف تعلیم می‌دهد و به آنان می‌آموزد که یکدیگر را دوست بدارند.‏ او در واقع بدین وسیله ایشان را متحد می‌سازد.‏ (‏میکاه ۴:‏۲،‏ ۳‏)‏ پس،‏ اعضای دین حقیقی را می‌توانید از محبتی که به یکدیگر نشان می‌دهند،‏ تشخیص دهید.‏‏—‏یوحنا ۱۳:‏۳۵ خوانده شود.‏

ایمان و شیوهٔ زندگی پرستندگان حقیقی بر اساس تعالیم کلام خداست.‏ (‏۲تیموتائوس ۳:‏۱۶‏)‏ آنان برای نام خدا ارزشی فراوان قائلند.‏ (‏مزمور ۸۳:‏۱۸‏)‏ بشارت می‌دهند که پادشاهی خدا تنها امید بشر برای حل مشکلات دنیاست.‏ (‏دانیال ۲:‏۴۴‏)‏ همچون عیسی با نیکویی کردن به همنوعان و همسایگان خود،‏ «نور» خود را بر مردم می‌تابانند.‏ (‏مَتّی ۵:‏۱۶‏)‏ پس،‏ یکی از مشخصه‌های پرستندگان حقیقی این است که به دیدار همسایگان و مردم محل خود رفته،‏ خبر خوش پادشاهی خدا را با آنان سهیم می‌شوند.‏‏—‏مَتّی ۲۴:‏۱۴ و اعمال ۵:‏۴۲؛‏ ۲۰:‏۲۰ خوانده شود.‏