سرود ۱۰۷
به سوی کوه یَهُوَه بیایید
(اِشَعْیا ۲:۲-۴)
۱. ببین سر به فلک
کشیده کوهِ خدا
برخیز که مردمان
آیند به سوی خدا
گویند یکدیگر را
یَهُوَه باشد خدا
خادم بشویم او را
رَویم راهِ خدا
میرسد آن زمان،
ثمره میدهد بذرمان
ملتِ بزرگی میشود
قوممان در جهان
بخشد او نعمتها،
میلیونها یابند او را
باشند وفادارانش
خوانند نامِ خدا
۲. عیسی فرمانی داد،
هر جا موعظه کنید
حالا پادشاه است
نزدش همه بیایید
او را میشنوند
همهٔ فروتنان
دعوت میپذیرند
اندرز و پند و سخن
شادیها میرسد
این امّت عظیمتر میشود
ما همه سرخوشیم،
موعظه افتخار میباشد
گوییم از دل و جان،
راهِ ما راهِ خدا
آیید ای مردمان
به سوی کوهِ خدا
(به آیههای مزمور ۴۳:۳؛ ۹۹:۹؛ اِشَعْیا ۶۰:۲۲ و اعمال ۱۶:۵ نیز مراجعه نمایید.)