مراجعه به متن

مراجعه به فهرست مطالب

سرود ۱۰۷

به سوی کوه یَهُوَه بیایید

به سوی کوه یَهُوَه بیایید

‏(‏اِشَعْیا ۲:‏۲-‏۴‏)‏

۱.‏ ببین سر به فلک

کشیده کوهِ خدا

برخیز که مردمان

آیند به سوی خدا

گویند یکدیگر را

یَهُوَه باشد خدا

خادم بشویم او را

رَویم راهِ خدا

می‌رسد آن زمان،‏

ثمره می‌دهد بذرمان

ملتِ بزرگی می‌شود

قوم‌مان در جهان

بخشد او نعمت‌ها،‏

میلیون‌ها یابند او را

باشند وفادارانش

خوانند نامِ خدا

۲.‏ عیسی فرمانی داد،‏

هر جا موعظه کنید

حالا پادشاه است

نزدش همه بیایید

او را می‌شنوند

همهٔ فروتنان

دعوت می‌پذیرند

اندرز و پند و سخن

شادی‌ها می‌رسد

این امّت عظیم‌تر می‌شود

ما همه سرخوشیم،‏

موعظه افتخار می‌باشد

گوییم از دل و جان،‏

راهِ ما راهِ خدا

آیید ای مردمان

به سوی کوهِ خدا

‏(‏به آیه‌های مزمور ۴۳:‏۳؛‏ ۹۹:‏۹؛‏ اِشَعْیا ۶۰:‏۲۲ و اعمال ۱۶:‏۵ نیز مراجعه نمایید.‏)‏