سرود ۱۳۱
یَهُوَه رهانندهٔ ما
(۲سموئیل ۲۲:۱-۸)
۱. یَهُوَه خدای عظیم و جاوِدان
زمین و آسِمان، تو را سازند بیان
هرگز کسی ندارد قدرتِ تو، عاقبت
نابودند دشمنان
یَهُوَه رها دهد خادمان را
صخره‌ای، بلند، سپر و حافظِ ما
پس با ایمان وَ با شجاعت، آییم سویت
ای یَهُوَه سپاس می‌گوییم، خوانیم نامت
۲. در بندِ مرگ و غصه بودم در دنیا
ای یاه تو را خواندم، دادی نجات مرا
بشنو پناهِ من باش، در غصه‌ها، ناله‌ها
یاورم باش خدا
یَهُوَه رها دهد خادمان را
صخره‌ای، بلند، سپر و حافظِ ما
پس با ایمان وَ با شجاعت، آییم سویت
ای یَهُوَه سپاس می‌گوییم، خوانیم نامت
۳. ندا می‌دهی همچون رعد از آسِمان
می‌لرزند دشمنان، سرخوشند خادمان
نشان دهی به مردم، تو قادرِ مطلقی
آزاد سازی جهان
یَهُوَه رها دهد خادمان را
صخره‌ای، بلند، سپر و حافظِ ما
پس با ایمان وَ با شجاعت، آییم سویت
ای یَهُوَه سپاس می‌گوییم، خوانیم نامت
(به آیه‌های مزمور ۱۸:۱، ۲؛ ۱۴۴:۱، ۲ نیز مراجعه نمایید.)
