‏«من نام تو را به ایشان شناساندم»‏

‏«من نام تو را به کسانی که از دنیا به من بخشیدی،‏ آشکار ساخته‌ام.‏ .‏.‏.‏ من نام تو را به ایشان شناساندم و خواهم شناساند.‏»—‏یوحنا ۱۷:‏۶،‏ ۲۶‏.‏

این به چه معنی است؟‏ عیسی در خدمتش،‏ نام خدا را به کار می‌برد و آن را به مردم آشکار می‌کرد.‏ او اغلب نوشته‌های مقدّس را می‌خواند و بی‌شک هنگام خواندن نام خدا را به زبان می‌آورد.‏ (‏لوقا ۴:‏۱۶-‏۲۱‏)‏ عیسی به شاگردانش نیز آموزش داد که چنین دعا کنند:‏ «ای پدر،‏ نام تو مقدّس باد.‏»—‏لوقا ۱۱:‏۲‏.‏

مسیحیان قرن اول چگونه این معیار را دنبال می‌کردند؟‏ پِطرُس رسول به پیران اورشلیم گفت که خدا از میان غیریهودیان،‏ «قومی برای نام خود» گرد آورده است.‏ (‏اعمال ۱۵:‏۱۴‏)‏ رسولان و دیگر مسیحیان چنین موعظه می‌کردند:‏ «هر که نام یَهُوَه را بخواند نجات خواهد یافت.‏» (‏اعمال ۲:‏۲۱؛‏ رومیان ۱۰:‏۱۳‏)‏ همچنین آنان نام خدا را در نوشته‌های مقدّس یونانی نیز بکار برده‌اند.‏ توسِفتا‏،‏ مجموعه‌ای از قوانین یهودی است که نگارش آن حدوداً در سال ۳۰۰ م.‏ به پایان رسید.‏ در توسِفتا در مورد سوزاندن نوشته‌های مسیحی به دست مخالفان چنین آمده است:‏ «انجیل‌ها و کتاب‌های مینیم ‏[احتمالاً کتاب‌های مسیحیان یهودی‌نژاد] به آتش کشیده می‌شد.‏ .‏.‏.‏ مخالفان اجازه داشتند این نوشته‌ها و نام الٰهی در آن‌ها را نیز به آتش بکشند.‏»‏

چه کسانی امروزه این الگو را دنبال می‌کنند؟‏ در پیشگفتار ترجمهٔ ریوایزد استاندارد ورژن کتاب مقدّس که تحت نظارت شورای ملی کلیساهای مسیح در آمریکا به چاپ رسیده،‏ چنین آمده است:‏ «استفاده از هر نام خاصّی برای خداوند یکتا،‏ گویی خدایان دیگری وجود دارند که خدای یکتا باید از آن‌ها متمایز شود،‏ برای ایمانداران در کلیساهای مسیحی کاملاً نابجاست.‏ همان طور که یهودیان در دوره‌ای پیش از مسیح از این کار دست کشیدند.‏» از این رو عنوان «خدا» یا «خداوند» جایگزین نام الٰهی شد.‏ در سال‌های اخیر واتیکان،‏ اسقفان را چنین راهنمایی کرد:‏ «در سرودها و دعاها نام خدا به شکل تِتراگراماتُن یعنی ی‌وه‌و * نه باید استفاده شود،‏ نه به زبان آورده شود.‏»‏

امروزه چه کسانی نام خدا را به کار می‌برند و آن را به دیگران نیز می‌شناسانند؟‏ سِرگِی،‏ نوجوانی در قرقیزستان فیلمی دید که در آن گفته شد نام خدا،‏ یَهُوَه است.‏ اما برای ده سال دیگر نام خدا را نشنید،‏ تا این که به آمریکا رفت.‏ در آنجا دو شاهد یَهُوَه درِ خانهٔ او را زدند و در کتاب مقدّس نام خدا را به او نشان دادند.‏ دیدن این که گروهی هستند که یَهُوَه،‏ نام خدا را استفاده می‌کنند برای او بسیار جالب بود.‏ لازم به ذکر است که در فرهنگ وِبستِر * در توضیح نام «یَهُوَه خدا» آمده است:‏ «والاترین ماهیت الٰهی که شاهدان یَهُوَه می‌شناسند و فقط او را می‌پرستند.‏»‏

‏[پاورقی‌ها]‏