یَهُوَه خدا مدت‌ها پیش از آفرینش زمین،‏ فرشتگان را در آسمان خلق کرد.‏ اما به مرور زمان،‏ یکی از آنان میل به پرستش شدن را که فقط شایستهٔ خداست،‏ در دل خویش راه داد.‏ آن فرشته با عمل در جهت رسیدن به این میل درونی ناشایست به مخالفت با خدا برخاست و از این جهت عنوان شیطان،‏ به معنی «مخالفت‌کننده» را به خود اختصاص داد.‏ مخالفت او در برابر خداوند چگونه آغاز شد؟‏

شیطان،‏ حوّا را فریب داد تا فرمان خدای تعالی را زیر پا گذارد.‏ او زیرکانه وانمود کرد که یَهُوَه با منع خوردن میوهٔ یکی از درختان باغ عدن،‏ حوّا را از نعمتی نیکو محروم ساخته است.‏ شیطان با گستاخی تمام،‏ خدا را دروغگو خواند و به حوّا گفت که «خدا می‌داند در روزی که از آن بخورید،‏ چشمان شما باز شود و مانند خدا عارف نیک و بد خواهید بود.‏»‏ a شیطان در واقع به صورت ضمنی بیان کرد که حوّا نباید خداوند را راهنمای خود قرار دهد.‏ حوّا سخنان دروغ شیطان را باور کرد و عمداً از قانون خدا سرپیچی نمود و آدم را نیز به این کار برانگیخت.‏ شیطان تا به امروز،‏ با تمامی کسانی که دارای ایمان حقیقی هستند دشمنی می‌نماید و از فریب و گمراه سازی انسان‌ها دست نکشیده است.‏ حال ببینیم که او چه شگردهایی را به کار می‌گیرد.‏

بت‌پرستی و پیروی از رسوم غلط،‏ از جمله شگردهایی بود که شیطان برای انحراف بنی‌اسرائیل استفاده کرد.‏ عیسی مسیح به رهبران مذهبی این قوم گفت که به دلیل تعلیم «رسوم بشری به جای احکام الٰهی»‏ b عبادت و پرستش آن‌ها در نظر خدای عادل باطل است.‏ هنگامی که قوم اسرائیل،‏ مسیح را از خود راندند خداوند متعال نیز آنان را از خود راند.‏ در نتیجه عیسی به آنان گفت:‏ «پادشاهی خدا از شما گرفته و به امّتی داده خواهد شد که ثمراتی شایسته به بار آورد.‏»‏ c از آن پس پیروان عیسی مسیح قوم محبوب خدا گشتند.‏

پس از آن شیطان در پی به انحراف کشاندن آنان برآمد.‏ آیا او موفق به این کار شد؟‏ عیسی در یک مثال،‏ پیشگویی نمود که چه روی خواهد داد.‏ او مردی را مثال آورد که بذر گندم را در مزرعهٔ خود کاشت.‏ چندی بعد دشمنی در میان بذرها دانهٔ علفِ سمّی پاشید.‏ هر دو محصول تا زمان برداشت و دِرو به حال خود رشد نمودند.‏ سپس علف‌های سمّی را جدا نموده و نابود ساختند،‏ اما گندم را در انبار صاحبِ مزرعه جمع‌آوری کردند.‏

عیسی مسیح ضمن معرفی خود به عنوان شخصی که بذر گندم را کاشت،‏ مثال فوق را به شاگردانش چنین شرح داد:‏ «مزرعه،‏ این جهان است؛‏ و بذر خوب،‏ فرزندان پادشاهی آسمانند.‏ علف‌های سمّی،‏ فرزندان آن شَرورند؛‏ و دشمنی که آن‌ها را می‌کارد،‏ خودِ ابلیس است.‏ فصل درو،‏ پایان این عصر است؛‏ و دروگران،‏ فرشتگانند.‏»‏ d در اینجا عیسی شاگردان حقیقی خود را به بذر خوب تشبیه نمود،‏ اما شیطان در میان آنان شاگردان دروغین را همچون دانهٔ علف سمّی می‌کارد.‏ پس همان طور که عیسی مسیح پیشگویی کرد،‏ در طی قرن‌ها بعد از مرگ او،‏ شاگردان دروغین پدیدار گشته‌اند.‏ اینان با شرک و دروغ،‏ عقاید نادرست و ضدّخدایی همچون تثلیث یعنی وجود سه شخص در یک خدا را ترویج داده و به بت‌پرستی و دخالت در امور سیاسی روی آورده‌اند.‏ در این میان فقط عدهٔ کمی وفادارانه به تعالیم عیسی مسیح پای‌بند مانده‌اند.‏

همان گونه که عیسی مسیح توضیح داد در پایان،‏ تغییری پیش خواهد آمد.‏ فرشتگان خدا افراد فاقد ایمان حقیقی را برای نابودی،‏ جدا خواهند نمود و به این ترتیب تشخیص کسانی که دارای ایمان حقیقی هستند،‏ آسان‌تر خواهد شد.‏ سرانجام خود شیطان یعنی دشمن اصلی ایمان نیز نابود خواهد گردید.‏ آری،‏ ایمان حقیقی پیروز خواهد گشت!‏

در زمان ما چگونه می‌توان کسانی را که دارای ایمان حقیقی هستند،‏ تشخیص داد؟‏ در بخش بعد به بررسی این مطلب خواهیم پرداخت.‏