فصل ۷۸

آماده باشید!‏

عیسی پس از آنکه به مردم هشدار می‌دهد که از طمع پرهیز کنند،‏ و به شاگردانش گوشزد می‌کند که به چیزهای مادی توجه بیش از حد نشان ندهند،‏ با این سخنان به آنان دلگرمی می‌دهد:‏ «ترسان مباشید ای گلهٔ کوچک زیرا که مرضئ [مقبول] پدر شما است که ملکوت را بشما عطا فرماید.‏» بدین ترتیب نشان می‌دهد که فقط تعداد نسبتاً کمی (‏که بعدها مشخص می‌شود که ۰۰۰,‏۱۴۴ نفر هستند)‏ در ملکوت آسمانی حضور خواهند داشت.‏ اکثر کسانی که زندگی جاودانی به آنها تعلق خواهد گرفت،‏ تابعان زمینی ملکوت خواهند بود.‏

‏«ملکوت»،‏ واقعاً که ارمغانی است عالی!‏ عیسی واکنش صحیحی را که شاگردانش باید در مقابل دریافت ملکوت از خود نشان دهند توصیف کرده،‏ به آنان می‌گوید:‏ «آنچه دارید بفروشید و صدقه دهید.‏» بله،‏ آنها باید دارایی خود را در راه استفادهٔ روحانی دیگران بدهند و بدین شکل «گنجی را که تلف نشود» بسازند.‏

عیسی سپس به شاگردانش پند می‌دهد که خود را برای بازگشت او آماده نگاه دارند.‏ و می‌گوید:‏ ‹کمرهای خود را بسته چراغهای خود را افروخته بدارید و شما مانند کسانی باشید که انتظار آقای خود را می‌کشند که چه وقت از عروسی مراجعت کند تا هر وقت آید و در را بکوبد بی‌درنگ برای او باز کنند.‏ خوشا بحال آن غلامان که آقای ایشان چون آید ایشان را بیدار یابد هر آینه به شما می‌گویم که کمر خود را بسته ایشان را خواهد نشانید و پیش آمده ایشان را خدمت خواهد کرد.‏›‏

در این مثل خادمان آمادگی خود را برای بازگشت آقایشان به این شکل نشان می‌دهند که پیراهن بلندشان را به زیر کمربندشان می‌بندند و با چراغ‌های پر از روغن حتی در شب به رسیدگی به وظایف خود ادامه می‌دهند.‏ عیسی سپس می‌گوید:‏ ‹اگر در پاس دوّم [از حدود ساعت ۲۱ تا نیمه‌شب] یا سیّم [از نیمه‌شب تا حدود ساعت ۳ بامداد] از شب بیاید و ایشان را چنین یابد خوشا بحال آن غلامان.‏›‏

این ارباب به نحوی غیرعادی به خادمان خود پاداش می‌دهد.‏ او آنها را بر سر سفره می‌برد و به خدمت آنها می‌پردازد.‏ با آنها مانند دوستانی وفادار رفتار می‌کند نه مانند غلام.‏ چه پاداش گرانقدری برای این غلامان که در انتظار بازگشت اربابشان سراسر شب به کار خود ادامه داده‌اند!‏ عیسی سپس چنین نتیجه‌گیری می‌کند:‏ ‹پس شما نیز مستعدّ باشید زیرا در ساعتی که گمان نمی‌برید پسر انسان می‌آید.‏›‏

پطرس در اینجا می‌پرسد:‏ ‹ای خداوند آیا این مَثَل را برای ما زدی یا به جهت همه؟‏›‏

عیسی به جای آنکه مستقیماً پاسخ دهد،‏ مثل دیگری می‌آورد.‏ و می‌پرسد:‏ ‹پس کیست آن ناظر امین و دانا که مولای او وی را بر سایر خدّام خود گماشته باشد تا آذوقه را در وقتش به ایشان تقسیم کند؟‏ خوشا بحال آن غلام که آقایش چون آید او را در چنین کار مشغول یابد.‏ هر آینه به شما می‌گویم که او را بر همهٔ مایملک خود خواهد گماشت.‏›‏

تردیدی نیست که این ‹آقا› عیسی مسیح است.‏ «ناظر» نمایشگر «گلهٔ کوچک» شاگردان به طور جمعی است،‏ و ‹سایر خدّام› همین گروه ۰۰۰‏,‏۱۴۴ نفری است که ملکوت آسمان به آنها داده خواهد شد،‏ اما منظور از این عبارت کار آنان به طور انفرادی است.‏ ‹مایملکی› که ناظر امین برای نگاهداری از آن گماشته شده است همان منافع ملوکانهٔ آقا یا ارباب بر روی زمین است که شامل تابعان زمینی ملکوت نیز می‌شود.‏

عیسی مثل خود را ادامه داده به این موضوع اشاره می‌کند که ممکن است همهٔ اعضای این طبقهٔ ناظر،‏ یا غلام،‏ وفادار نباشند،‏ و می‌گوید:‏ ‹لیکن اگر آن غلام در خاطر خود گوید آمدن آقایم بطول مینجامد و به زدن غلامان و کنیزان و به خوردن و نوشیدن و می گساریدن شروع کند،‏ هر آینه مولای آن غلام آید در روزی که منتظر او نباشد .‏ .‏ .‏ و او را دو پاره می‌کند.‏›‏

عیسی نشان می‌دهد که آمدنش در میان یهودیان آتش افروخته است،‏ زیرا برخی تعالیم او را پذیرفته و برخی دیگر رد کرده‌اند.‏ بیش از سه سال پیش،‏ عیسی در آب تعمید گرفت،‏ اما حالا تعمید یافتن او در مرگ بسیار نزدیک است،‏ بنابراین می‌گوید:‏ «چه بسیار در تنگی هستم تا وقتی که آن بسر آید!‏»‏

عیسی پس از آنکه این نکات را برای شاگردانش نقل می‌کند دوباره رو به جمعیت می‌کند.‏ و به دلیل اینکه آنها شواهد محرزی را که در مورد هویت او و اهمیت آن وجود دارد با خودسری رد می‌کنند اظهار تأسف می‌کند.‏ و می‌گوید:‏ ‹هنگامی که ابری بینید که از مغرب پدید آید بی‌تأمّل می‌گویید باران می‌آید و چنین می‌شود،‏ و چون دیدید که باد جنوبی می‌وزد می‌گویید گرما خواهد شد و می‌شود.‏ ای ریاکاران،‏ می‌توانید صور زمین و آسمان را تمیز دهید،‏ پس چگونه این زمان را نمی‌شناسید؟‏› لوقا ۱۲:‏۳۲-‏۵۹‏.‏

▪ «گلهٔ کوچک» از چند نفر تشکیل می‌شود،‏ و این افراد چه چیزی را دریافت می‌دارند؟‏

▪ عیسی چگونه بر روی این موضوع تأکید می‌کند که خادمانش باید آماده باشند؟‏

▪ در مثل عیسی ‹آقا،‏› «ناظر،‏» ‹سایر خدّام› و «مایملک» چه کسانی هستند؟‏